΄Εχει όμως μεγάλη σημασία ο σκοπός επικοινωνίας και το πόσο αναζητάς διευκόλυνση για την φυσική ζωή σου ή καθοδήγηση για την πνευματική σου αυτοπραγμάτωση...
Έτσι ακριβώς πιστεύω κι εγώ. Όταν εναρμονιστείς με το θέλημα το Θεϊκό και το δικό σου, το οποίο έγινε πριν την ενσάρκωση μας , τότε τα βλέπεις όλα διαφορετικά και τα αντιμετωπίζεις καλύτερα.Vaso έγραψε:εναρμόνιση του θελήματος είναι η μυστική διοδος για την αγάπη και εντέλει για την ζωή...
Βάσω πόσο συμφωνώ!!!και πόσο αναρωτιέμαι αυτόν τον καιρό ποιοι τελικά απο αυτούς που συνάντησα είπαν πράγματα με γνόμωνα τα παραπάνω!!μεσα απο αυτον τον απολογισμό διαπιστώνω ότι είναι λίγοι!!!όμως στη διαδρομή της ψυχής μου βοηθήθηκα τόσο πολύ απο όλους, γιαυτ'ο καταλήγω σε αυτό που είπες και εσύ παραπάνω!δράση και όχι αντίδραση!!!Ενας εγωιστής, ματαιόδοξος άνθρωπος, που συνεχώς διαχωρίζεται από το σύνολο και αντιδρά χωρίς ευαισθησία και αγάπη, που δεν αναγνωρίζει την φύση του και την θεϊκη του ουσία, που δεν προσανατολίζεται προς την ένωση της τριαδικής του υπόστασης, με κάνει πάντα και "ακούω" με σκεπτικισμό, όποια επικοινωνία, αφού αυτή η ίδια δεν απορροφήθηκε πρώτα εσωτερικά και δεν επιτέλεσε τον "θεραπευτικό" της σκοπό!
Βάσω εγώ πονάω πολύ!δεν ξέρω αν είναι λύπηση ή τι δεν κάνω καλά αλλά έχω συσσωρεύσει πολύ πόνο μεσα μου, όχι μόνο για το τώρα μου αλλά ακόμα και για αυτούς που παραποιήσανε τα λόγια του Ιησού με τον πιο αισχρό τρόπο, ακόμα και για τους Κινέζους που μπουκάρανε στο Θιβέτ και καταστρέψανε ένα πολιτισμό και μια φιλοσοφία αιώνων!!!και το χειρότερο....βλέπω τους μεγάλους δασκάλους να ακολουθούν με ταπεινότητα το ¨γεννηθήτω το θέλημά σου¨και αντί να βλέπω την ΄οδό¨, πυκραίνομαι και πονάω ακόμα πιο πολύ!!! :(Η κύρια εργασία μου για να σταματήσω οποιαδήποτε "μάχη" ήταν ακριβώς αυτό...Δεν υπάρχουν νικητές και νικημένοι...
Σταμάτησα να λυπάμαι τους ανθρώπους και αυτό ήταν η σημαντικότερη στιγμή ανοίγματος μου στο πνεύμα μου!
:shock: :roll: 
:evil: 
