Τι μου συμβαίνει?

[Vasoula]

:roll: :roll: Τι γίνεται ρε παιδιά...κολλητικό είναι?

ωχ!!! για μένα το λέω...

[Qisan]

Οκ για σενα το λες αλλα τι λες ???

Δεν καταλαβα ........

[Vasoula]

Σκαπανεα για σενα η μαθηματικη ορολογια

αυτό Qisan μου!
εγώ την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια, όταν η αγάπη μπαίνει στο τετράγωνο και το κυκλώνει...

[Επισκέπτης]

Γι' αυτο φιλε μου δεν τον κοροϊδευεις ουτε και τον χλεβαζεις το φοβο σου, αλλά τον κοιταζεις καταματα και τον "ξεσκιζεις" με το λογο σου, αναγκαζοντας τον να σου αποκαλυψει τον πυρηνα του !

Δεν νομίζω οτι με την βία μπορεί να εξαλειφθεί ο φόβος.
Ετσι μάλλον θα καλυφτεί με κάτι άλλο, πιο στολισμένο και ιδεατό [όπως οι έννοιες της αγνότητας η του αλτρουισμού και της συγχώρεσης που δικαιολογούν κάποιες μορφές δειλίας μας και υποταγής], και δεν θα κατανοηθεί.
Η αποψή μου είναι οτι δεν γίνεται να αντιμετωπίσουμε όλους τους φόβους μας μαζί. Δεν θα τους δούμε καν, αν δεν είμαστε ετοιμοι να τους ερμηνεύσουμε. Λίγο λίγο κάθε φορά αποκαλύπτονται μέχρι που αρχίζουμε να παίζουμε μαζί τους.
Η αγάπη είναι το αντίδοτο.
Καμία φορά οταν ξεφυτρώνει κανένας σε οραματισμό [ αν καταφέρω και τον προλάβω] τον μεταμορφώνω σε μικρό παραπονεμένο χνουδωτό πετ και του στέλνω αγκαλίτσες , μέχρι να διαγνώσω ποιός απ όλους ήταν.
Η μέθοδος μοιάζει αστεία και είναι δική μου εφεύρεση αλλά είναι αποτελεσματική.

Στο υλικό πεδίο , πιστεύω οτι η λέξη αγάπη θα μπορούσε να είναι και αποδοχή του εαυτού μας και των συναισθημάτων μας.
Αυτό δεν σημαίνει οτι δεν διορθώνουμε κάτι που μας φαίνεται ανάρμοστο αλλά οτι δεν του εναντιωνομαστε, απλά το βάζουμε για ύπνο.

[Rainmaker]

Η κατανόηση των φόβων σε βαθυτερο επίπεδο είναι βασική στο να "ξεφυγουμε" απο αυτούς...

Η αγαπη προς τον εαυτό και η αποδοχή του σε όλα τα επίπεδα είναι βασικά "εργαλία" για αυτό το σκοπό....

Στο υλικό πεδίο , πιστεύω οτι η λέξη αγάπη θα μπορούσε να είναι και αποδοχή του εαυτού μας και των συναισθημάτων μας.
Αυτό δεν σημαίνει οτι δεν διορθώνουμε κάτι που μας φαίνεται ανάρμοστο αλλά οτι δεν του εναντιωνομαστε, απλά το βάζουμε για ύπνο.

Η αγάπη Είναι και αποδοχή του εαυτού μας αετε...καθως και όλων των συναισθημάτων μας... χωρίς αγαπη και αποδοχή προς εμας δεν μπορουμε να αγαπήσουμε πραγματικά κανέναν άλλο... εκφραζουμε μια αγαπη περιοριστική και εξαρτημένη απο ενδείξεις ότι μας αγαπάνε..

Φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν αλλάζουμε... ότι δεν μας εκφράζει πια σαν συμπεριφορά.. το αποδεχόμαστε και απλά επιλέγουμε άλλη συμπεριφορά...

[Vasoula]

Ο πυρήνας του φόβου είναι ο θάνατος, μην γελιόμαστε!
Απλά ερχόμενος στην επιφάνεια για να βιωθεί, παίρνει διάφορες μορφές, γιατί δεν αντέχεται με μιας να ενσωματωθεί ο φόβος του θανάτου!
΄Ετσι ο φόβος εκδηλώνεται με φοβίες…
Μοναξιάς, ασθένειας, αποδοχής, ύψους, ανθρώπων, κακού, εντόμων, ζώων, και δεν τελειώνει η λίστα ποτέ!

Το μεγαλύτερο σε ποσοστό ερώτημα των ανθρώπων που ασχολούνται με τον εσωτερισμό, είναι: «όταν γνωρίζεις, κρατάς την συνείδηση μετά τον θάνατο?»

Απώλεια της συνείδησης, δεν υπάρχω, αυτό είναι ο πυρήνας του φόβου και δεν χρειάζεται μεγάλη ανασκαφή για να το βρεις…Χρειάζεται μόνο θάρρος για να το «αντικρίσεις»….

΄Όταν όμως το «αντικρίσεις» δεν μπορείς παρά να είσαι εκεί. Γιατί για να φθάσεις μέχρι εκεί, σημαίνει ότι ήσουν έτοιμος για την μεγαλύτερη δοκιμασία της συνείδησης σου!!! Σ’ αυτήν την δοκιμασία είσαι μόνος…

Πολλοί άνθρωποι λένε ότι οι εσωτεριστές έχουν βρει αλήθειες για την αιώνιο ζωή, για να «κοιμίζουν» το συναίσθημα του φόβου. Δηλαδή, ωραιοποιούν την κατάσταση μετά θάνατον, για να μπορούν να ζήσουν με ελπίδα.

΄Όμως στην ελπίδα, υπάρχουν πάλι διεκδικήσεις, που κρύβονται μεν, αλλά υπάρχουν.
΄Ετσι η αγάπη γίνεται μέρος του φόβου κι αυτή.

Το να αποδεχτείς τον θάνατο με γενναιότητα, δεν σημαίνει ότι δεν φοβάσαι…

Για μένα το σημαντικότερο είναι να αποδεχτείς την φυσική ζωή με γενναιότητα και τότε πραγματικά δεν φοβάσαι. Γιατί έχεις ξεκαθαρίσει με τον ρόλο σου και δεν δεσμεύεσαι σε ένα φυσικό περιβάλλον μόνο, αλλά διευρύνεσαι στο «φυσικό» περιβάλλον της ψυχής σου…

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, λέει ο Βολταίρος…
Και θα συμπλήρωνα…η ελευθερία χρειάζεται πνευματική ψυχή! Γιατί χωρίς αυτήν θα μείνουμε απλά άνθρωποι, που αγωνίζονται να επιβιώσουν, σε έναν κόσμο που τους φαίνεται εχθρικός, αλλά πρέπει να τον αγαπήσουν…

[Επισκέπτης]

Ο πυρήνας του φόβου είναι ο θάνατος, μην γελιόμαστε!
Απλά ερχόμενος στην επιφάνεια για να βιωθεί, παίρνει διάφορες μορφές, γιατί δεν αντέχεται με μιας να ενσωματωθεί ο φόβος του θανάτου!
΄Ετσι ο φόβος εκδηλώνεται με φοβίες…
Μοναξιάς, ασθένειας, αποδοχής, ύψους, ανθρώπων, κακού, εντόμων, ζώων, και δεν τελειώνει η λίστα ποτέ!

Το μεγαλύτερο σε ποσοστό ερώτημα των ανθρώπων που ασχολούνται με τον εσωτερισμό, είναι: «όταν γνωρίζεις, κρατάς την συνείδηση μετά τον θάνατο?»

Μάλλον ετσι θα είναι αφου αυτό το δέχονται όλοι και στον εσωτερισμό και στην μεμονωμένη φιλοσοφία.
Ακόμη δεν εχω φτάσει εκεί , οπότε δεν το αντιλαβάνομαι.
Ως τώρα εξηγώ οτι συμβαίνει, με αναλυσεις απο το παρελθόν και παρατήρηση των κινήτρων.

Στο θέμα του εσωτερισμού, τελευταία αναρωτήθηκα αν μπορεί να υπάρξει κάτι που να ''κρατά'' μετα θάνατον αλλά δεν κατέλληξα πουθενά. Δεν ξεκίνησα ομως με αυτή την ερώτηση [ απ 'οσο εχω αναγνωρίσει] αλλά με αλλα ερωτηματικά που είχα ως επι το πλείστον σχετικά με την διάσταση μεταξύ συναισθημάτων και λογικής και άλλα φαινόμενα.
Δεν πιστεύω οτι μεταφέρεται κάτι συνειδητό αλλά κι αν γίνεται αφου δεν το θυμόμαστε τι νόημα εχει?

Προφανώς φοβάμαι αρκετά :roll:

[Ellaki]

Αγαπημένε μου Σκαπανέα το δύσκολο ήταν να δεχτώ τον φόβο στην ζωή μου. Δεν ξεκαθάρισα έναν έναν τους φόβους μου. Τους δέχτηκα, τους έβαλα στο σακούλι και τους βομβάρδισα με το φως της ψυχής μου. Όλους ανεξαιρέτως. Δήλωσα ότι τους ευχαριστώ για την ύπαρξή τους και για τον δρόμο που μου έδειξαν και ότι θα χρησιμοποιήσω την ενέργεια που είχα δεσμεύσει πάνω τους για το επόμενο βήμα.

Μην φανταστείς όμως ότι όλα αυτά τα κατάφερα μόνη μου !!!!!!
Όχι Σκαπανέα μου. ’νοιξαααααα..... όσο πιο πολύ μπορούσα και ζήτησα βοήθεια και καθοδήγηση από τους δασκάλους.
Η απάντηση που πήρα ήταν <ΑΓΑΠΗ> άφησε την να απλωθεί ελεύθερα μέσα σου και γύρω σου με <ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ>.
Και αυτό έκανα
Όσο για τον πόνο που ένοιωσα ....... ήταν και πάλι οι δάσκαλοι δίπλα μου να μου τον απαλύνουν και να γιατρέψουν τις πληγές.

Είμαι σίγουρη ότι στο μέλλον θα βρω κι άλλους φόβους να ξεκαθαρίσω όμως δεν φοβάμαι γιατί <ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΙΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΒΡΗΚΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΜΕ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ>
Έμαθα να ζητάω βοήθεια και να χειρίζομαι τις δυσκολίες σαν όπλα για να πετύχω τον στόχο μου.

Για μένα το σημαντικότερο είναι να αποδεχτείς την φυσική ζωή με γενναιότητα και τότε πραγματικά δεν φοβάσαι. Γιατί έχεις ξεκαθαρίσει με τον ρόλο σου και δεν δεσμεύεσαι σε ένα φυσικό περιβάλλον μόνο, αλλά διευρύνεσαι στο «φυσικό» περιβάλλον της ψυχής σου&#133;

[Skapaneas]

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, λέει ο Βολταίρος…
Και θα συμπλήρωνα…η ελευθερία χρειάζεται πνευματική ψυχή! Γιατί χωρίς αυτήν θα μείνουμε απλά άνθρωποι, που αγωνίζονται να επιβιώσουν, σε έναν κόσμο που τους φαίνεται εχθρικός, αλλά πρέπει να τον αγαπήσουν…

Με την αδεια σου, αυτη η φραση μυριζει Ελλαδα !

[Vasoula]

Με την αδεια σου, αυτη η φραση μυριζει Ελλαδα !

γιατί Σκαπανέα να ζητήσεις την άδειά μου?

Επέλεξα για χώρα γέννησης της Ελλάδα, και θα την τιμήσω μέχρι τέλους...

΄Οτι και να λένε για τις ευρωπαϊκές χώρες, εμένα δεν με αγγίζουν, γιατί έχω νιώσει την Ελλάδα ενεργειακά, και αυτό αξίζει σαν όλο το χρυσάφι του κόσμου!!!!

[Vasoula]

Στο θέμα του εσωτερισμού, τελευταία αναρωτήθηκα αν μπορεί να υπάρξει κάτι που να ''κρατά'' μετα θάνατον αλλά δεν κατέλληξα πουθενά

΄Οταν δεν αναρωτιέσαι πια, αλλά γνωρίζεις, τότε θα καταλήξεις στο τι υπάρχει μετά την "αποχώρηση"...

Το "γνωρίζεις" είναι πάντα αυτό που μπορείς να φέρεις στην πραγματικοτητά σου κάθε στιγμή και όχι αυτό που υπολογίζεις...

΄Ετσι αυτό που μπορείς να φέρεις στην πραγματικότητά σου, όταν γνωρίζέις, είναι μόνο η πλήρης αγάπη και δεν θα φοβάσαι συνειδητά όμως...

[Qisan]

Με την αδεια σου, αυτη η φραση μυριζει Ελλαδα !

γιατί Σκαπανέα να ζητήσεις την άδειά μου?

Δεν μ αρεσει να κανω τον ΞερΟλα , αλλα φανταζομαι πως το ποστ του Σκαπανεα αναφερονταν στο οτι το αποφθεγμα δεν ειναι του Βολταιρου αλλα του μεγαλου Ανδρεα Καλβου .
" το βρηκα στο ιντερνετ χεχεχε "
ΝαμασΤΕ

[Qisan]

Αχ Αυτος ο ανεδης και προσβλητικος θανατος

Προς τι ανεδης ; και προς τι προσβλητικος ;
Ανεδης γιατι δεν σεβεται κανενα ζωντανο ον , καμια εγωικη υπαρξη . Μια μερα μας καταλυει .
Προσβλητικος διοτι μας σημαδευει καθε στιγμη .

Και εμεις καθομαστε εδω και εκει και αναπτυσουμε λογικους συνειρμους και θεωρειες , για να ξεχνιομαστε , για να μην ενοχληθει ο εγωισμος μας απο την παρουσια του .
Ξεχναμε οτι ο θανατος σαν κοσμικη διαδικασια ειναι ενα ενεργειακο γεγονος . Οκ ειναι αγνωστο ή σχεδον αγνωστο τι συμβαινει κατα την διαρκεια του , και εξ αυτου παραμενει μυστηριο κατα τους αιωνες .
Και ομως μερικοι επιφανεις ανθρωποι τολμησαν και προκαλεσαν την διαδικασια και περιεσωσαν την υπαρξη τους περα απο αυτο το ενεργειακο γεγονος .
Μερικοι αρνητες του θανατου τολμησαν την εσχατη πραξη να του αντιταχθουν σαν αλλος Διγενης , ανταριασαν και παλαιψαν το Χαροντα στα μαρμαρενια Αλωνια .
Μερικοι αλλοι τον εκαναν ποιηση και μουσικη στα Χαροτραγουδα .
Βλεπω ενα κοινο παραγοντα αναμεσα σε ολους αυτους τους λιγους .
Ολοι τους ηταν ανθρωποι με " κοτσια " . Ολοι τους ειχαν την δυναμη να καθαριστουν και σηκωσουν τα ματια να τον δουν .
Δεν αφεθηκαν να παραλυουν στο φοβο του θανατου .
Ο καθενας με τον τροπο του .
Σε καθε περιπτωση αναδυεται το Μυστηριο της ζωης να βασιλεβει και να συνοδευει την δυναμη στις εκδειλωσεις της .

Ισως ασχολουμεθα με μικροπραγματα ενω θαπρεπε να ντησουμε την ζωη μας με ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΕΔΩ και ΤΩΡΑ .

ΝαμασΤΕ

[Vasoula]

δεν ειναι του Βολταιρου αλλα του μεγαλου Ανδρεα Καλβου .

ω ναι!! Συγνώμη,

αλλά επειδή του Βολταίρου είναι το πιο αγαπημένο μου απόφθεγμα, μπερδεύτηκα...

Διαφωνω με αυτα που λες αλλα θα υπερασπιτω μεχρι θανατου το δικαιωμα σου να τα λες




Χημικέ, οκ! ΄Εχεις την άδειά μου, χαχαχαχα!!!!

Ευχαριστώ Qisan!!!!

[galazia_sfaira]

Ισως ασχολουμεθα με μικροπραγματα ενω θαπρεπε να ντησουμε την ζωη μας με ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΕΔΩ και ΤΩΡΑ .

Ω ναί!!!!!!!!!!!!!!
Ναι και παλι Ναί!!!!!!!!