ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ

[Qisan]

Ισως θα είναι κατάκτηση να μπορουσαμε να δουμε το φωτεινό όχι συγκρίσιμα με το σκοτεινό,το λευκό όχι συγκρισιμα με το μάυρο,νομίζω ότι αυτο θα ειναι ενα "βήμα" στην σπειρα της ζώης μας.Να είστε καλα!

Υποψιαζομαι πως μιλας για την μεση οδο ... εε ;!!
η ισως για το μεσο σημειο αναφορας ?

[galazia_sfaira]

Καλή μου το είχα γραψει σε σχεση με αυτο που παραπάνω παρέθετε η Εμμανουέλα "

Δεν θα ξέραμε πως θα ήταν, αν δεν υπήρχε κάποιος να εκτιμάει το χρήμα ποιο πολύ από την ανθρώπινη υπόσταση… Θα ζούσαμε σε έναν όμορφο, αγγελικά πλασμένο κόσμο και δεν θα συλλέγαμε τις πολύτιμες εμπειρίες για την εξέλιξη της ψυχής μας!!"

και θελω να πω,αν και ειναι σωστο ότι μπορουμε να ειμαστε απο αυτο που δεν ειμαστε,μπορουμε να δουμε οτι ειμαστε εκείνο,γιατι δεν ειμαστε αυτο,ότι καλα ειναι να μπορουμε ναδιακρινουμε το φως μεσα μας όχι σε συγκριση με το σκοταδι.Δενεννοω την μεση οδο,καθολου!Το φως της αγαπης ειναι η μόνη οδος ξεκάθαρη κι απολυτη,δεν εχει μεσον αλλά το ολον

[Qisan]

Σ ευχαριστω για την διευκρινηση Galazia Sfaira ....

Ακομα μια Παρακαλω .. στη Λεσβο λετε στους αντρες " καλη μου " ;;;;;;;;;;;;; μηπως ειναι καταλοιπο της αποχης της Σαπφους Λολ

[Vasoula]

χαχαχαχαχα!!!

Qisan!!! Aυτά συμβαίνουν, χωρίς φωτογραφία!!! :lol:

νασαι καλά!!!

[galazia_sfaira]

Βρε χρυσο μου παιδι......πως θες να καταλαβω οτι εισαι "καλός μου"με λες........να μυρίζω τα νυχια μου,άντε βάλτε και καμια φωτογραφία να ξερουμε τι μας γίνεται,γυναίκες ειμαστε και μοστραριστήκαμε ....άντε άντε :lol:

[Emmaki]

Ήθελα μονάχα να πω οτι 4 χρόνια τώρα που περπατάω το μονοπάτι του Ρέικι, η ζωή μου έχει αλλάξει ριζικά...

Έχουν αλλάξει πολλά και πραγματικά ευγνωμονώ γιατί ότι έχει έρθει στη ζωή μου ήταν και είναι μόνο για το ανώτερο καλό μου.......ξέρω πια να φωτίζω τις σκέψεις μου και να παλεύω τις πτυχές του εαυτού μου που με πληγώνουν.....

Είμαι μικρή αλλά οι εμπειρίες μου ποικίλουν...(βλέπετε είμαι παλιά καραβάνα )..
Επέλεξα να ακολουθήσω έναν άνθρωπο που αγαπάω πολύ γιατί είδα πόσο καλό του έκανε....και αμέσως αισθάνθηκα την ανάγκη να συμμετέχω!

Αφού με οδήγησε, μου άφησε το χέρι μετά και περπάτησα μόνη μου....σε αυτό το μονοπάτι με τις όποιες δυσκολίες...ανασφάλειες...τους καθαρισμούς....φόβους...

Σήμερα με ακολουθούν........ Και εγώ,έχοντας παράδειγμα, είμαι εκεί μέχρι να νιώσω τη μοναδικότητα του άλλου να περπατήσει μόνος του το δικό του φωτεινό μονοπάτι...

Η ατελείωτη αγάπη και το φως πλυμμυρίζουν κάθε μέρα την ψυχή μου και πλέον αναγνωρίζω τα σημάδια....

Νιώθω σήμερα απέραντη ευγνωμοσύνη...!

[Vasoula]

Εμμανουέλα χαίρομαι που μου δίνεις την ευκαιρία να πω και εγώ κάτι για την ενέργεια που μας περιβάλλει και την γνωρίσαμε με την ονομασία "ρέικι"!!!

Δεν ξέρω αν "ρέικι" σημαίνει κάτι σαν λέξη για εμάς όλους που είμαστε μέσα σ' αυτήν την ενέργεια, δεν ξέρω αν λέγεται "ρέικι" ή "αγάπη" ή "ισορροπία" ή "γνώση"...Ξέρω μόνο ότι όλοι μα όλοι έχουμε αυτήν την σύνδεση με την συμπαντική πηγή, σαν μια αυτονόητη "λειτουργία", που είναι το αναφαίρετο δικαίωμά μας, όταν αποφασίσαμε να έρθουμε στην γη.

Το ότι ξεχνάμε αυτήν την "σύνδεση", το ότι ξεχνάμε την πηγή μας, το ότι ξεχνάμε την θεϊκή μας ουσία, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει…

΄Ετσι το ρέικι έγινε η «δημιουργός» αιτία να αναζητήσουμε τον Ανώτερο Εαυτό μας, το θεϊκό μας μέρος, που τόσο πολύ έχουμε απομακρύνει από την ζωή μας!

Οι μυήσεις στο ρέικι «υπενθυμίζουν» στην ψυχή μας ποια είναι, τι μπορεί να κάνει, τι ήρθε να «μάθει» στην γη…Και μόνο γι’ αυτό εγώ αισθάνομαι την μεγάλη ευγνωμοσύνη των ψυχών μας γι’ αυτήν την «αφύπνιση», ακόμα και αν η προσωπικότητα, το εγώ μας δεν μπορεί μεμιάς να το αντιληφθεί…

Χρειάζεται αδιάκοπη εργασία…Και η εργασία μας είναι στο να μπορέσουμε να «πείσουμε» την συνείδησή μας, ότι όλα αυτά δεν είναι φαντασία, στην οποία μας οδηγεί ο σκληρός τρόπος της επιβίωσής μας.
Εκεί υπάρχουν αντιστάσεις…
Οι άνθρωποι, ίσως ταλαιπωρημένοι από την ζωή που τους έμαθαν ότι έχουν, ψάχνουν το θαύμα έξω από αυτούς και αφήνουν το εσωτερικό μέρος τους χωρίς το φως της κατανόησης.
Το ρέικι είναι ένα «κλειδί» διεύρυνσης…
Και μόνο έτσι πρέπει να το δούμε…Αν καταφέρουμε να «ξεκλειδώσουμε» τις θεϊκές μνήμες μας, αν καταφέρουμε να «ελευθερώσουμε» τις γήινες αμφισβητήσεις μας, αν καταφέρουμε να «ενώσουμε» το πάνω με το κάτω, το πνεύμα με την ύλη, δεν οφείλεται μόνο στο ρέικι, αλλά και στο δικό μας χέρι που θα κρατήσει με σταθερότητα το «κλειδί» που ήρθε πάλι στα χέρια μας, μέσα από την αγάπη της θεότητας για τις «άμοιρες» συνειδήσεις μας που εγκλωβίστηκαν σε μια «δύσκολη» ζωή…

Χαίρομαι τόσο πολύ όταν ακούω τους ανθρώπους να μιλάνε για την ζωή τους με το ρέικι…Χαίρομαι Εμμανουέλα για όσα καταθέτεις…
Και συγχρόνως αισθάνομαι μεγάλη ευγνωμοσύνη για το ρέικι, που μας δίνει την δυνατότητα να τραβάμε το «πέπλο» και να θεραπεύουμε τον εαυτό μας πρωτίστως!!!

[Emmaki]

Οι άνθρωποι, ίσως ταλαιπωρημένοι από την ζωή που τους έμαθαν ότι έχουν, ψάχνουν το θαύμα έξω από αυτούς και αφήνουν το εσωτερικό μέρος τους χωρίς το φως της κατανόησης.

Μα ναι...και κάθε μέρα που περνάει ευελπιστώντας σε αυτό το θαύμα χάνουμε την ουσία και απομακρυνόμαστε!!!!!

Η ουσία είναι οτι τα θαύματα συμβαίνουν πράγματι αλλά μόνο επειδή εμείς το θέλουμε!!!!!!

[Rainmaker]

Ήθελα μονάχα να πω οτι 4 χρόνια τώρα που περπατάω το μονοπάτι του Ρέικι, η ζωή μου έχει αλλάξει ριζικά...

Εμμανουέλα μου δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σου...

Έχω έρθει σε έπαφη με το Ρέικι κάτι λιγότερο από ένα χρόνο ... τότε που έκανα την πρώτη μου θεραπεία με τον Γιάννη.. τότε είχα συγκλονιστεί ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα και αμέσως ένοιωσα την ενέργεια και τις ευεργετικές της δυνατότητες... .. περίπου 5 μήνες μετά πήρα τον πρώτο βαθμό... ακόμα θυμάμαι τους καθαρισμούς που πέρασα... πω..πω... αρρώστησα στην κυριολεξία.. ανέβασα πυρετό είχε κλείσει η φωνή μου εβηχα... κράτησε αυτό 1-2 βδομάδες... έκανα αρκετές αυτοθεραπείες και κάθε φορά ένοιωθα και λίγο καλύτερα... δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου και δεν μπορώ να πώ ότι ήταν εύκολο... μάλον δύσκολο θα το έλεγα.. ήμουν στα υπόγεια μου σχεδον συνέχεια και μαζί με το βάρρος του άγχους που είχα για τη σχολή μου με είχε κάνει οξύθυμο και νευρικό γιατί αντιλαμβανόμουν τι είχα μαζέψει μέσα μου.. και αντιδρούσε το εγώ μου..
μετά απο πολλές προσπάθειες και υπομονή ... όχι μονο δική μου.. αλλα και των γύρω μου.. ειδικά της κατερίνας μου.. κατάφερα και βγήκα απο το πρώτο μου υπόγειο.. Τώρα με τον δεύτερο βαθμό ήρθε και το δευτερο υπογειο.. το οποίο είναι πιο σκοτεινό απο το πρώτο αλλα τώρα έχω τουλάχιστον μια μικρή βοήθεια ακόμη... μια ακτίνα φωτός που με βοηθάει να μην χαθώ στο σκοτάδι...
Αυτό που αναγνωρίζω είναι ότι αυτά είναι μοναχά τα πρώτα μου βήματα σε αυτό το ατελείωτο μονοπάτι του φωτός αλλα ήδη βλέπω αλλαγές στη ζωή μου.... στον τρόπο που φέρομαι που αντιδρώ που σκέφτομαι...
Χαίρομαι πάρα πολύ που μπήκα στην οικογενεια του Ρέικι και είμαι ευγνώμον για τα δώρα που μου έδωσε αυτή η γνωριμία...

[Ειρήνη]

Είμαι πολύ χαρούμενη...........
Χθες την νύχτα "μιλούσα" με δύο άτομα από το msn και τον ένα φίλο μου τον γνωρίζω πολύ ελάχιστα ενώ την άλλη, την κοπέλα, μόνο από το διαδύκτιο όχι προσωπικά αλλά μιλάμε έτσι πολύ καιρό κι έχουμε όλοι ανοιχτεί αρκετά. Είμασταν λοιπόν πολλές ώρες μαζί και λέγαμε πολλά και άσχετα. Κάποια στιγμή ο φίλαράκος λέει ότι είναι χάλια στις μάυρες του και η κοπέλα του λεει "να σου κάνει η ειρήνη λίγο ρέικι να νιωσεις καλύτερα?" Το παιδί ούτε που είχε ξανακούσει τί είναι το ρέικι και όμως λέει αμέσως ναι. Μετά με ρώτησε τί είναι το ρέικι, του είπα λίγα λόγια και λέω και στην φίλη μου αν θέλει να κάνω και σε αυτήν μαζί. Ο ένας στην Θεσσαλονίκη η άλλη στον Πειραιά. Να μην σας ζαλίζω, κλείσαμε "ραντεβού" μισή ώρα αργότερα να ετοιμαστούμε όλοι για ύπνο και έτσι έγινε. Σήμερα η κοπελιά μου είπε ότι ένιωσε πάρα πολύ έντονα την ενέργεια και χωρίς να έχουμε συναντηθει ποτέ ένιωσε και την παρουσία μου λέει κοντά της. Με τον φίλο δεν έχω επικοινωνήσει ακόμα αλλά είπε στην κοπέλα ότι κι αυτός όπως κι αυτή έβλεπε έντονα μωβ χρώματα και το πρωί ξύπνησε γαλήνιος και χαρούμενος.
Είμαι πολύ ευτυχισμένη.............................
Νιώθω τόση αγάπη και πληρότητα..................
Θέλω μόνο να βγώ στο μπαλκόνι και να φωνάζω "ευχαριστώωω"



Υ.Γ. Αφήστε που ξέχασα να αποσυνδεθώ όλη νύχτα και όλη μέρα από το φόρουμ και σας είχα όλους κοντά μου :lol: :lol: :lol:

[Vasoula]

Δεν το έχεις φωνάξει ακόμα???

[Ειρήνη]

ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΤΟ ΦΩΝΑΞΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Και τώρα μου είπε ο φίλος μου απίστευτες ομορφιές , τον πιάσανε τα γελια κατά την διάρκεια της αποστολής και δεν ήξερε τί γίνεται πρώτη φορά του έκαναν ρέικι και ότι ένιωσε πάρα πολύ όμορφα Αααααααααααααααααχ!!!!!

[Qisan]

Αααα Ειρηνη ....

το ποστ σου ειναι εξαιρετικο .. σαν ενα φλιτζανι χρυσαφενιο τσαι ... ;-)

Ειδες τι κανει το να ξεχασεις να αποσυνδεθεις ??? απιστευτο ...

Χαιρομαι για σενα και τους φιλους σου μα κυριως γιατι κατι ξεχασες και κατι βρηκες ....... χμμμ τι αλλο καλυτερο ......

Δλδ Ειρηνη τι να συμπαιρανω ? αν ξεχασω να αποσυνδεθω κι'εγω για παντα ομως αυτο που θα με στειλει ;; ;;

Περα στο υπερ περαν ;;;;;;;;; :roll: :lol: :roll: Καλοδεχουμενη ....

ΝαμασΤε

[Ειρήνη]

Νά σαι καλά Qisan
Ήταν πολύ ξεχωριστό γα μένα αυτό που έγινε χτες.

Θυμάμαι μια άλλη περίπτωση τώρα (ανοιγει η πόρτα της μνήμης έ?? Βάσω???)...Όταν η ανηψιά μου ήταν έξι μηνων και παιδευόταν από τα δοντάκια και την κοιλίτσα που έχουν όλα τα μωράκια δεν κοιμόταν ούτε αυτή ούτε η αδερφή μου και την έπαιρνα αγγαλιά και όπως την κρατούσα της έκανα ρέικι και γυρνούσε το μωρό και με κοιτούσε στα μάτια λέμε. Πέρυσι το καλοκαίρι που ήταν 5 χρονών επισκέφτηκα την αδερφή μου που έμενε επαρχία τότε και ετοιμάζεται η μικρή για ύπνο και μου λεει "θεία θα έρθεις να μου κάνεις αυτό που μου έκανες όταν ήμουνα μικρή? Αλλά στο κεφάλι μου θέλω να μου κάνεις τώρα".
Μιλάμε έμεινα κι εγώ και η αδερφή μου!!!!!!!!!

[Vasoula]

΄Εχεις να θυμηθείς Ειρηνάκι μου...ουουου!!!!