Θέλει άλλον τρόπο να πεις πως μ' Αγαπάς....

[Vasoula]

αφού κάνει πρώτα γαργάρες με αλατόνερο...

μην ξεχνιόμαστε ε?

[ARTYADIS]

[ΙΩΑΝΝΑ]

[rosalia]

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Tωρα που το ξανασκευτομαι λεω να αυξησεις την δοσολογια με το αλατονερο δημητρη

[Δωρουλα]

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Η έκφραση των συναισθημάτων μας δεν είναι απαραίτητα αληθινή μέσα απο΄ένα "σ' αγαπώ"...

Βασσούλα μου,με το να λέμε ή να μας λένε ένα "σ'αγαπώ",χωρίς αυτό να είναι
αληθινό προκαλεί εκτός από περεξηγήσεις και πόνο,από την μεριά του αποδέκτη.
Το ερώτημα,είναι γιατί να λέγεται αυτή η λέξη,χωρίς όμως να εννοείται??
Καί πόσο εγωιστική μπορεί να είναι η αγάπη??
Αγαπάμε για εμάς,ή για τους άλλους,ειδικά από την στιγμή που είμαστε καλά
με τον εαυτό μας??

αφού κάνει πρώτα γαργάρες με αλατόνερο...

μην ξεχνιόμαστε ε?

Αυτό,τώρα το είδα.
Όχι τίποτ'άλλο,αλλά δεν μπορώ να πάω στη θάλασσα
Βασσούλα ήσουν ποτέ οδοντίατρος?

[Vasoula]

Αγαπάμε για εμάς,ή για τους άλλους,ειδικά από την στιγμή που είμαστε καλά
με τον εαυτό μας??

παντού το ίδιο ρωτάς Δημητράκη...

και μεγάλη κουβέντα λες

από την στιγμή που είμαστε καλά με τον εαυτό μας...


ίσως αξίζει να βάλω εδώ ένα ποστ που έγραψα σήμερα στο Αγάπη-Σοφία΄...

ίσως αξίζει...

Η Ζωή στον φυσικό κόσμο χωρίζεται σε δύο...Είναι Νόμος της Υλης που δεν μπορεί να αγνοηθεί, όσο κι αν προσπαθήσουμε. Μα αυτόν ήρθαμε να βιώσουμε, αλλιώς θα μέναμε στις περιοχές του Πνεύματος, μέσα στην ενότητα του Είναι μας!
Ο ΄Ερωτας εδώ βιώνεται με δύο...Εκείνο που διαφοροποιείται στην διάρκεια της αυτογνωσίας, είναι ότι νιώθεις δύο ολόκληρα και όχι δύο μισά. Αν νιώθεις μισός, δεν είναι γιατί σου λείπει το άλλο σου μισό, αλλά το δικό σου ολόκληρο και αυτό αναζητάμε...
Το ξέρω ότι το ξέρεις...

όμως...

κι εγώ θέλω τον ΄Ανθρωπό μου...Δεν είναι λάθος να το νιώθεις αυτό...

Με έναν μπορείς να μοιραστείς το ιδιαίτερο σου, την Ψυχή σου σε τόσο βάθος που αν σου το δείξω θα σε τρομάξει...
Η σχέση δύο Ανθρώπων γίνεται θεία σε ένα επίπεδο που δεν μπορεί να βιάσει τίποτα, ούτε να διεκδικήσει τίποτα...
Για να παραδοθείς σε μια τέτοια σχέση έχουν προηγηθεί οι εσωτερικές αξίες της εχεμύθειας, της πίστης, της εμπιστοσύνης, της αθώωσης...Και όσο "ντρέπεσαι" για τον εαυτό σου, όσο "φοβάσαι" τον δεύτερο άνθρωπο και όσο "θυμώνεις" με τον θεό, τόσο θα αμύνεσαι γι' αυτό το βάθος...

Με όλους μπορείς να μοιραστείς την Αγάπη...Τον ΄Ερωτα όμως σε τέτοια βάθη Ψυχής θεωρώ ότι μόνο με έναν μπορείς, ενόσω βιώνεις τον Εαυτό Σου ολοκληρωτικά...
Στην διάρκεια της αυτογνωσίας του κανείς πειραματίζεται, όχι με τον έρωτα, αλλά με το βάθος που αντέχει κάθε φορά...
Γιατί η Ζωή μας εδώ στον φυσικό κόσμο βασίζεται κυρίως στον πειραματισμό, στην τόλμη να τολμήσεις, στο θάρρος να πηγαίνεις ολοένα και πιο βαθιά στην ουσία σου.

Δεν είναι η Ζωή μας μια και έξω...΄Εχει στάδια πνευματικής, νοητικής και συναισθηματικής ωριμότητας και το να θέλεις να έχεις έναν ΄Ανθρωπο μόνο για σένα, από την αρχή, προϋποθέτει ότι θα τον αντέξεις σαν μία ολόκληρη οντότητα που εκφράζεται σαν μισή...Και αυτό είναι το παράλογο...Γιατί θέλεις τον άλλον μισό τελικά, για να σε συμπληρώσει, ενώ στην ουσία και οι δύο είστε ολοκληροι, κάτι που δεν αντέχει κανένας!

Τα πολικά αντίθετα στον φυσικό κόσμο είναι άντρας και γυναίκα, ενόσω τα πολικά αντίθετα μέσα μας είναι η Ψυχή και η Προσωπικότητα...Από αυτό προκύπτουν άπειροι συνδυασμοί που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος που ανακτά την Ολότητά του και συμφιλιώνει τα αντίθετα μέσα του και έξω του.

Η διαδικασία του έρωτα είναι όμορφη στην Ζωή μας, ακόμα κι αν δεν περιέχει το επιθυμητό βάθος από την αρχή. Ακόμα κι αν ερωτευόμαστε συχνά και χωρίς διάρκεια, ας το δούμε σαν μέρος του πειραματισμού μας και όχι σαν πόνο...Ας μην βάζουμε από την αρχή "πλαίσια" για το πως θα εξελιχτεί, μοναδικά για εμάς, γιατί ποτέ δεν είμαστε ίδιοι απέναντι σ' αυτό που θεωρούμε "μοναδικό", ενόσω επιτρέπουμε στην εξέλιξη να συμβεί εντός μας.

Ποτέ δεν είμαστε ο ίδιος άνθρωπος που ερωτεύθηκε...ποτέ!
Ακόμα κι αν θεωρούμε ότι ο άλλος άλλαξε μόνο, είναι μόνο μια φαντασίωση που οδηγεί αυτήν την πλάνη...Δεν άλλαξε ο άλλος, εμείς αλλάξαμε, κι αυτή είναι η ομορφιά της Ζωής που εξελίσσεται...Το θεμα όλο είναι να μην εξελίσσεται ερήμην μας!

Σε κάθε διάδρομο του λαβύρινθου άφηνα και ένα κομμάτι του συναισθηματικού μου σώματος, που «διεκδικούσε». Το αποχαιρετούσα και το ελευθέρωνα, βιώνοντας μετά την γαλήνη της επίγνωσης. Την θέσή του έπαιρνε μέρος από το Φως που γέμιζε το κενό και «θεράπευε» την πληγή από την απώλεια.
Προδοσίες, χειρισμοί, ψεύτικη αγάπη, μοναξιά, όλα τα τέρατα του υποσυνείδήτου, ελευθερώνονταν στους σκοτεινούς διαδρόμους και διεκδικούσαν μερίδιο από την ζωτικότητά μου. ΄Έβαζαν όρους για να με αφήσουν να προχωρήσω. Δεν σήκωναν διαπραγματεύσεις, απαιτούσαν.

«Μην επικεντρώνεσαι στις άσχημες εκδηλώσεις των ανθρώπων γύρω σου, γιατί μπορεί να παρασυρθείς από τον εγωισμό τους. Επικεντρώσου στην πληροφορία που σου δίνει η κάθε εκδήλωσή τους και παρατήρησέ την. ΄Έτσι μόνο θα μάθεις να αξιολογείς τις αντιδράσεις σου και να μένεις σε ηρεμία.»

(κάρτα Ρωρ 67 – χρονολογία 1988)

Λόγια και κλάματα στοίχειωσαν μέσα στο σκοτάδι. Πήραν σάρκα και οστά και έγιναν όλοι οι αγαπημένοι μου άνθρωποι, φίλοι, σύντροφοι, δάσκαλοι, που τους επέτρεψα να πρωταγωνιστήσουν στο έργο της ζωής μου. ΄Ήταν αυτοί που «διεκδίκησα» την αγάπη τους. Και έτσι τους έχασα! ΄Ηταν αυτοί που «διεκδίκησαν» την αγάπη μου. Και έτσι με έχασαν!

«Ποτέ δεν θα χάσεις κάτι που σου ανήκει πραγματικά. Πάντα θα επιστρέφει στην ζωή σου.»
(κάρτα Ρωρ 123 – χρονολογία 2007)[/quote]

[Vasoula]

ειδικά το θέμα της εχεμύθειας είναι τόσο σημαντικό για μια σχέση...

πρόσφατα το βίωσα σαν βιασμό!

όσο κι αν μερικά πράγματα δεν τα υπολογίζεις σαν σημαντικά, έρχεται η Ψυχή και σε διαψεύδει...

ίσως είναι η μεγαλύτερη ασέβεια, το να ανοίγεις την Ψυχή σου στον άλλον, να διαβάσει τα μυστήρια της ΄Υπαρξής Σου και ο άλλος να τα μοιράζεται με άλλον...

η εχεμύθεια για μένα είναι το πιο σημαντικό πεδίο σεβασμού μεταξύ των ανθρώπων...


κάτι δηλαδή που στις σχολές εσωτερισμού και στα διάφορα εσωτερικά τάγματα το απαιτούν με έναν όρκο, για μένα είναι "χρέος" χωρίς όρους και δεσμεύσεις...

[AMALIA]

[Annoula]

[Ellaki]

[Δωρουλα]

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Βασσούλα,έχω κολλήσει
Απλά,αυτή τη στιγμή,είμαι καλά με τον εαυτό μου.
Για την εχεμύθεια,εννοείται πως συμφωνώ απόλυτα.
Καί,όχι μόνο σε μία σχέση,αλλά και στο περιβάλλον μας
γενικότερα.

πάντως η δοκιμή απέτυχε

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Απλά,αυτή τη στιγμή,είμαι καλά με τον εαυτό μου.

Τι ειπαμε πως εισαι?