Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Vasoula έγραψε:Ανθρώπινο είναι αυτό Μανούλη μου, και ο Ιησούς ακόμα λυπήθηκε που οι μαθητές του (να μην τους ονομάσω ) κοιμόντουσαν την ώρα που εκείνος πέρναγε τις δύσκολες στιγμές του...
Η αυτάρκεια δεν είναι αυτό...
και εγω διαπιστωσα οτι την ειχα παρεξηγησει την εννοια της αυταρκειας.. τελικα θεωρουσα οτι οσο πιο συνειδητος και αφυπνισμενος εισαι τοσο δεν εχεις τις "συνηθισμενες" ανθρωπινες αναγκες.. και μου ηρθε και σε συνδιασμο με την αναξιοτητα σε μια δευτερη περιπτωση με το δεν με χρειαζεται, δεν ειμαι τοσο σημαντικη, μπορει και μονη της και ετσι επαιρνα τον ρολο μου πιο χαλαρα αγνοωντας οτι εκεινη τη στιγμη δημιουργω προβλημα στον ανθρωπο που με εμπιστευτηκε για κατι..
Μανουκο μας
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
Μπέττυ έγραψε: μου ηρθε και σε συνδιασμο με την αναξιοτητα σε μια δευτερη περιπτωση με το δεν με χρειαζεται, δεν ειμαι τοσο σημαντικη, μπορει και μονη της και ετσι επαιρνα τον ρολο μου πιο χαλαρα αγνοωντας οτι εκεινη τη στιγμη δημιουργω προβλημα στον ανθρωπο που με εμπιστευτηκε για κατι..
Μπεττούλα μου αυτό που λες δεν το καταλαβαίνω... Μπορείς μήπως να μου το εξηγήσεις; Δεν χρειάζεται να μιλήσεις για συγκεκριμένα πράγματα και καταστάσεις. Και γενικά αν μιλήσεις, νομίζω θα καταλάβω τι θέλεις να πεις...
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Μπέττυ έγραψε: μου ηρθε και σε συνδιασμο με την αναξιοτητα σε μια δευτερη περιπτωση με το δεν με χρειαζεται, δεν ειμαι τοσο σημαντικη, μπορει και μονη της και ετσι επαιρνα τον ρολο μου πιο χαλαρα αγνοωντας οτι εκεινη τη στιγμη δημιουργω προβλημα στον ανθρωπο που με εμπιστευτηκε για κατι..
Μπεττούλα μου αυτό που λες δεν το καταλαβαίνω... Μπορείς μήπως να μου το εξηγήσεις; Δεν χρειάζεται να μιλήσεις για συγκεκριμένα πράγματα και καταστάσεις. Και γενικά αν μιλήσεις, νομίζω θα καταλάβω τι θέλεις να πεις.
Έτσι όπως το καταλαβαίνω είναι η αναξιοτητα και όχι η ακαιρεότητα ορισμένες φορές που σε κάνει να λες "δεν με χρειάζεται ο άλλος". Δηλαδή βολεύεις την ανασφάλεια και έτσι δεν γίνεσαι αποτελεσματικός δίπλα στον άνθρωπο που σε ενδιαφέρει. Δεν θες να πάρεις ευθύνη για τυχόν καταστάσεις που επηρεάζουν τον άλλο και το δικαιολογείς με το ότι "ο άλλος ξέρει να είναι καλά"
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night...
Έτσι όπως το καταλαβαίνω είναι η αναξιοτητα και όχι η ακαιρεότητα ορισμένες φορές που σε κάνει να λες "δεν με χρειάζεται ο άλλος". Δηλαδή βολεύεις την ανασφάλεια και έτσι δεν γίνεσαι αποτελεσματικός δίπλα στον άνθρωπο που σε ενδιαφέρει. Δεν θες να πάρεις ευθύνη για τυχόν καταστάσεις που επηρεάζουν τον άλλο και το δικαιολογείς με το ότι "ο άλλος ξέρει να είναι καλά"
Ευχαριστώ Σοφούλα, αλλά πάλι δεν κατάλαβα...
Δε βγάζω νόημα... Είναι κάποιες φορές παιδάκια, σα να έχετε κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σας, να μιλάτε για αυτό, εσείς μεταξύ σας να καταλαβαίνετε τι θέλετε να πείτε και εγώ να εξακολουθώ να έχω μαύρα μεσάνυχτα...
...Και ας ξεκινήσουμε από το πως ορίζουμε την ακεραιότητα.
Όσο για την αναξιότητα φαντάζομαι είναι το συναίσθημα που θεωρούμε ανάξιο τον εαυτό μας για να κάνει κάτι... Σωστά;
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Sofoula έγραψε:
Έτσι όπως το καταλαβαίνω είναι η αναξιοτητα και όχι η ακαιρεότητα ορισμένες φορές που σε κάνει να λες "δεν με χρειάζεται ο άλλος". Δηλαδή βολεύεις την ανασφάλεια και έτσι δεν γίνεσαι αποτελεσματικός δίπλα στον άνθρωπο που σε ενδιαφέρει. Δεν θες να πάρεις ευθύνη για τυχόν καταστάσεις που επηρεάζουν τον άλλο και το δικαιολογείς με το ότι "ο άλλος ξέρει να είναι καλά"
αυτο ακριβως!!! Μανουκο δεν μπορω να το εξηγησω καλυτερα γιατι το Σοφακι το περιεγραψε ακριβως αυτο που παρατηρησα και βιωσα προσφατα.. για εναν ρολο που μου δοθηκε δηλαδη δεν τον ειχα παρει τελικα τοσο σοβαρα, δεν αναλαμβανα πληρως την ευθυνη του ρολου μου και εκανα λαθη γιατι τελικα ενα κομματι μου θεωρουσε οτι ο ανθρωπος που με εμπιστευτηκε μπορει και μονος του οποτε οι δικες μου οι παραλειψεις δεν εχουν σημαντικο αντικτυπο πανω του.. ουσιαστικα ομως δεν ηταν η αυταρκεια του αλλου που θεωρουσα οτι κρυβεται πισω απο αυτο αλλα η δικη μου ανασφαλεια-αναξιοτητα.. δεν ξερω αν σε βοηθησα να το καταλαβεις καπως καλυτερα..
Σοφακι
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
και Μανουκο οντως ειχα συγκεκριμενο γεγονος σαν αναφορα αλλα το Σοφακι δεν ξερει κατι για αυτο.. απλα καταλαβε και μετεφρασε αυτο που ηθελα να πω..
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο