Κοινωνικά Πρότυπα..!

[eleni]

Για να μην πω και το βιβλιο ιστοριας Θοδωρη, οπου διδασκομασταν την Ελληνικη Μυθολογια ... δεν ειναι κακο... αλλα ενα μωρακι να σκοτωνει φιδια στην κουνια? Δεν σκεφτηκε καν να μας πει οτι ολα αυτα ΙΣΩΣ ειναι συμβολικα! (Τριτη Δημοτικου ολα αυτα) :lol: :lol: :lol: και λοοοοοοολ

Μπορούμε λοιπόν να ζούμε έτσι, απεριόριστα?

Μπορουμε αλλα δεν το ξερουμε ακομα. Τα νεα μαθαινονται γρηγορα ομως

[Vasoula]

Α, ελληνική μυθολογίά...

Και η "προτυπάρα" ο Δίας, που δεν άφηνε θηλυκή κατσίκα?

Θεός είναι ότι θέλει κάνει..

Και βγήκαν και οι υπόλοιποι "θεοί" εδώ στον φυσικό κόσμο και ακολούθησαν πιστά το πρότυπο του θεού Δία...

΄Ετσι μια ο Δίας, μια το "η γυναίκα μια τρίχα κάτω από τον άνδρα" πολύ θέλουμε και εμείς να μοιάσουμε στο πρότυπο της ΄Ηρας, που ανεχόταν τα τσιλιμπουρδισματα και αντιδρούσε με "μηχανορραφίες"??? Σας θυμίζουν τίποτα αυτά?

΄Ολα έχουν τον σκοπό τους, το καταλάβατε???

Ευτυχώς τα νέα κυκλοφορούν γρήγορα πια!!!

[Qisan]

Για να μην πω και το βιβλιο ιστοριας Θοδωρη, οπου διδασκομασταν την Ελληνικη Μυθολογια ... δεν ειναι κακο... αλλα ενα μωρακι να σκοτωνει φιδια στην κουνια? Δεν σκεφτηκε καν να μας πει οτι ολα αυτα ΙΣΩΣ ειναι συμβολικα!

Ελενη μου για να πει πως ειναι μεταφορικη η " εννοια " το μωρο που σκοτωνει φιδια στην κουνια του πρεπει να αναπτυξει θεματα που ειναι εκ διαμετρου αντιθετα με τα Χρηστιανικα προτυπα και ηθη ... ΞΕΧΝΑΣ ;; Υπουργειο Παιδιας και Θρησκευματων εχουμε μονο που μια θρησκευτικη αποψη καπελωνει τις αλλες ( για να ειμαι ΠΟΛΥ ευγενικος ) .....

[Θοδωράκος]

Δεν ξέρω κατά πόσο οι αρχαίες θεότητες (που κατά την άποψή μου δεν θεωρούνταν αυτόνομες υπάρξεις, αλλά διαφορετικές εκφράσεις της ανθρώπηνης συνείδησης - τουλάχιστον στην αρχή) αποτελούσαν πρότυπα και κατά πόσο αυτά τα πρότυπα, εάν έτσι τα εννοούσαν τελικά, ήταν "λάθος".

Αλήθεια, ποιά είναι η άποψή σας: υπάρχουν σωστά και λανθασμένα πρότυπα; Ή είναι όλα τα πρότυπα κατακριταία;

Στο θέμα του Δία, που έκανε διάφορα με διάφορες, έρχεται το θέμα πολυγαμίας-μονογαμίας. Υπήρχε και ο Παν, και ο Διόνυσος και ένα κάρο άλλοι. Μία σκέψη μου είναι (όσον αφορά το αρσενικό πρότυπο, που θέλει τον άντρα να "πηγαίνει" από'δω και από'κει), ότι αυτό ίσως κατάγεται από την φύση, που συνήθως (αλλά όχι πάντα) τα αρσενικά είναι πιο... εχμ... ελεύθερα; σε αυτό το θέμα. Αλλά, όπως είπα και πριν, αυτό έχει να κάνει με ένα ξεχωριστό θέμα, που έχει και κοινωνικές και ιστορικές και δεν ξέρω και εγώ τί άλλες προεκτάσεις.

Όσο για την ιστορία του Ηρακλή, δεν νομίζω να υπάρχει αντίρρηση στο ότι ήταν καθαρά συμβολική, ότι οι 12 άθλοι έχουν να κάνουν με στάδια εσωτερικών μυήσεων και άλλα πράγματα. Ότι αποτελεί δηλαδί ένα παραμύθι που σκοπό έχει να διδάξει.

[Vasoula]

Κανένας δεν αμφιβάλλει Θοδωρή μου ότι όλα είχαν συμβολική σημασία...
Το ίδιο δεν είναι και με τον γάμο στην Κανά?

Εκτός κι αν φαντάζεται κανείς ότι κάποιος άγγιξε το "μαγικό τραπεζάκι" και αυτό γέμισε τρόφιμα...
(Πως το έλεγαν το σχετικό παραμύθι? θυμάται κανείς?)

Το θέμα είναι γιατί τώρα πια δεν αποσυμβολίζουμε τους μύθους με μια πιο ολοκληρωμένη αλήθεια, παρά αφήνουμε τους μύθους να συνεχίζουν τα πρότυπα, όπως αυτό που είπες περί ανδρικής σεξουαλικής αναγκαιότητας και ελευθερίας...Δεν είναι η μέγιστη προτυπάρα? :roll:

Παλαιότερα ίσως η λειτουργία των παραβολών είχε σημασία, γιατί έτσι κι αλλιώς η γνώση δεν ήταν για όλους...
Σήμερα όμως?
Ποιοί την εμποδίζουν άραγε, να φτάσει παντού?

Και έτσι να σταματήσουν οι άνθρωποι να συγκρίνουν και να συγκρίνονται με "ανύπαρκτους" θεούς? Με μούσια και γένια, ή και χωρίς αυτά?

[Fotinoula]

κάποια στιγμή χρειάστηκε να κάνω μια επέμβαση,

έψαξα λοιπόν για ένα καλό γιατρό


πήγα σε ένα καθηγητή πανεπιστημιού, αυθεντία όπως μου τον σύστησαν, που όχι μόνο δεν έκανε ολοκληρωμένη εξέταση, όχι μόνο με έκλεψε στην επίσκεψη αλλά ζήτησε και με ύπουλο ΄τρόπο φακελάκι

αφου λοιπόν σηκώθηκα και έφυγα τρέχοντας, η απάντηση της κοινωνιάς όταν εξέφρασα τα παράπονα μου ήταν ' μα έιναι καθηγητής, αυθεντία'

συνειδητοποιώ ότι εμείς συνεχ'ίζουμε να διαιωνίζουμε τα κοινωνικά πρότυπα, σιωπώντας και συμμετέχοντας στο γρανάζι του ίδιου συστηματος

μην τυχόν και φανούμε διαφορετικοί και στραφεί το δάχτυλο πάνω μας

γιατρός αυθεντία (ότι και να είναι), μυστήρια στην εκκλησία (και ας μας τα παίρνουν χοντρά), δουλειά με εκμετάλευση

αλήθεια σκέφτομαι, απο όλες τις επιλογές που κάνουμε που βρισκεται η θρησκεια, η κοινωνία, οι άλλοι
και που η καρδιά μας, η αλήθεια μας

είναι στο χέρι μας αυτό έχω καταλάβει

δεν φταίει ο γιατρός, ο παπάς, η κοινωνία, ο θεός, το σύμπαν

είσαι εδώ εσύ, απο εσένα ξεκινάει και τελειώνει

[Fotinoula]

και συνεχίζω γιατί με έχει πιάσει κατεγισμός :lol:

εδώ πας στο μαιευτήριο και δηλώνεις το δικαίωμα σου να γεννήσεις φυσιολογικά χωρίς φάρμακα, σαν άρρωστη (αν το επιτρέπει φυσικά η υγέια σου) και σε κοιτάνε λες και ήρθε απο άλλο πλανήτη :lol:

σου λέει τώρα καλά τρελή είναι :!: κοιλοπονάει ένω υπαρχει η επισκληρίδιος

δηλαδή το να έρθει μια ψυχή στο κόσμο με την ροή της φύσης 'ωστε να μην βιαστεί απο την πρώτη στιγμή είναι εξωφρενικό

ζητάς αποκλειστικό θηλασμό, ακούς καλά αυτή δεν παέι καλά γιατί δεν το παρκάρει στη θερμοκοιτίδα και ξενυχτάει :shock:

δηλαδή η αλήθεια της υπαρξής μας γίνεται λόγος για να είσαι η μύγα μες το γάλα :lol:

καλό εμένα πάντως μου αρέσει να είμαι η μύγα και όχι το γάλα

βασικά μου αρέσει να ακολουθώ την αλήθεια μου και να εργάζομαι στο να κάνω την φωνή της πιο δυνατή

[Επισκέπτης]

Μιας και μιλησες για τοκετο φωτεινουλα θα ηθελα να μοιραστω το παρακατω..

Η πρωην συζυγος μου ειχε μια φυσιολογικοτατη εγκυμοσυνη,
ομως της εσπασαν τα νερα κυριακη στις 12 το βραδυ...
Ηρθε ο γιατρος και μας ειπε να κανουμε καισαρικη γιατι "δεν ακουγε καλα τον μικρο"

Εγω δεν τον πιστεψα, αλλα μια στο εκατομυριο να ελεγε αληθεια μπορουσα να ρισκαρω?

Ετσι ο γιατρος μετα απο μιση ωριτσα κοιμοταν σπιτακι του...

χαζος ηταν να ξενυχτισει?


Αρα μηπως ειμαστε ερμεα στα χερια των γιατρων?

[Fotinoula]

ξέρεις πόσες φορές την έχω ακούσει αυτήν την ιστορία να επαναλαμβένεται

μια φίλη μου γέννησε και αυτή με καισαρική γιατί με το που έπεσαν οι σφυγμοί του μωρού της το πήραν χωρίς να προσπαθήσουν ούτε λίγο ακόμα

εκείνη τη στιγμή φαντάζοναι ότι μέσα στους πόνους και στην αγωνία΄είναι πόλύ δύσκολο να αφεθείς με εμπιστοσύνη γιατί μπορεί πράγαμτι και να ρισκάρεις εις βάρος της υγείας και των δυο

πιστεύω ότι η μέριμνα έιναι ότι καλύτερο σε αυτές τις περιπτώσεις να ψάξεις δηλαδή να είναι δίπλα σου ένας γιατρός που συμπορεύεται με την δική σου αλήθεια και δεν θα σε κόψει στα γρήγορα βρίσκοντας τον τρόπο για να γλιτώσει ώρες να γυρίσει σπιτάκι του, όπως πολύ σωστά παρατηρείς

[Fotinoula]

[Vasoula]

βασικά μου αρέσει να ακολουθώ την αλήθεια μου και να εργάζομαι στο να κάνω την φωνή της πιο δυνατή

Με το που κάνουμε ένα παιδί, εντασσόμαστε στο σύστημα μέχρι το λαιμό...

Εγω δεν τον πιστεψα, αλλα μια στο εκατομυριο να ελεγε αληθεια μπορουσα να ρισκαρω?

μόνος σου απάντησες...

το ίδιο και στο σχολείο...

σιγά μην πεις του καθηγητή πόσο ψωνάρα και ανώμαλος είναι...

το ίδιο και στην δουλειά...

σιγά μην πεις στον διευθυντή πόσο τενεκές είναι και ανάξιος

το ίδιο και παντού...

ακριβώς για να μην ρισκάρουμε τίποτα!!!!


Αν δεν ρισκάρουμε όμως...θα πεθάνουμε "διαμαρτυρόμενοι"

[Fotinoula]

Με το που κάνουμε ένα παιδί, εντασσόμαστε στο σύστημα μέχρι το λαιμό...

δηλαδή

[Vasoula]

μα Φωτεινούλα το λέω...

αρχίζουμε με τον γυναικολόγο, πάμε στον δάσκαλο, μετά στον καθηγητή...΄Ολοι αυτοί νομίζεις ότι αντέχουν να ακούσουν την αλήθεια σου? Και εσύ πόσο θα την πεις, όταν ξέρεις ότι αυτή επηρεάζει το παιδί σου?

Μίλαγα με κάποιον φίλο σε μια διαφημιστική που βλέπει το παιδί του κάθε μέρα μισή ώρα πριν κοιμηθεί...
Το Σαβκυρ. τρέχει να προλάβει σουπερ μάρκετ, ψωνια κλπ. και θέλει να ξεκουραστεί και δεν μπορεί να παίξει με το παιδί του.

΄Οταν τον ρώτησα γιατί δουλεύει τόσες ώρες μου είπε ότι δεν μπορεί να κάνέι αλλιώς.

Μου λέει συγκεκριμένα...

"αν δεν είχα το παιδί, θα σου έλεγα εγώ που θα ήμουν τώρα..."

Για να μην του λείψει τίποτα...

[Fotinoula]

δεν μπορεί όμως πάντα έχεις επιλογή

ίσως δύσκολα καταφέρνουμε να κρατηθούμε στην αλήθεια μας αλλά η επιλογή υπάρχει

[Vasoula]

Νομίζω ότι η αρχή γίνεται με το τι σημαίνει για μένα "αφθονία"!!!
Με το τι σημαίνει "έλλειψη"
Με το τι σημαίνει "προσφέρω"
και κυρίως με το τι σημαίνει "εμπιστεύομαι"

Να περνάς με όσα σου είναι απαραίτήτα
Να μπορείς να μην έχεις ενοχές γι' αυτό
Να είσαι χαρούμενη και μέσα σ' αυτό

και κυρίως να μην ακολουθείς το "ρεύμα"
αλλά την ψυχή σου...

Να γνωρίζεις που να συμβιβαστείς με τους όρους του φυσικού κόσμου
Που να υποχωρείς, χωρίς να ξεπουλιέσαι
Πως να είσαι μοναδικά εσύ
Πως να αντιμετωπίζεις τους "όλους μαζί"
Πως να δρας με τους "δυνατούς"
Πως να νιώθεις ομορφιά και να την κουβαλάς πάντα μαζί σου
Πως να έχεις ισορροπία μέσα στην ανισορροπία
Πως να μην επηρεάζεσαι από μαζικούς εκφοβισμούς
Πως να είσαι σταθερή, μέσα στην αστάθεια

Και μετά...όλα αυτά να τα μεταφέρεις στο παιδί σου!
Με αλήθεια...