Μόνο θα ήθελα να μοιραστώ...

[Θοδωράκος]

Μπεττούλα

[Μάνος]

...Και να 'μαι πάλι εδώ στο γνωστό μου τοπικ για να μοιραστώ κάτι μαζί σας.
Είμαι πολύ χαρούμενος που ήρθα επιτέλους Ελλάδα ύστερα από 2,5 χρόνια! Περπατούσα στον δρόμο και έκανα την παρακάτω σκέψη: "Όπως είναι το κομμάτι από το παζλ που ενώ δεν ταιριάζει με τα υπόλοιπα, κάποιος προσπαθεί να το ταιριάζει πιέζοντας το ή γυρνόντας το από κάθε πλέυρά, έτσι ένιωθα στη Μελβούρνη για πολλούς λόγους. Εδώ ρε παιδάκια, το κομμάτι αυτό μπήκε με τη μία και έγινε ένα με όλη την εικόνα!!! Αυτό έχω να πω!

...Έχω αρχίσει ήδη να βλέπω φίλους και φυσικά συνεχίζω και εδώ να παρατηρώ τις συμπεριφορές μου και τις αντιδράσεις μου... Αυτό που έχω να σας καταθέσω έχει σύο σκέλη: Το καλό και το κακό. Το καλό σκέλος είναι ότι έχω πιάσει τον εαυτό μου να μην επικρίνει, να σχολιάζει ή να μοιραζετε κάποιες σκέψεις του μαζί με φίλους οι οποίοι π.χ θερούν την οικογένεια το Α και το Ω ή ότι δεν στεριώνουν σε μια σχέση, νιώθουν μοναξιά κλπ... Το κακό είναι ότι αυτό δεν το καταφέρνω συνέχεια και επηρεάζομαι από την κουβέντα και τοποθετούμαι ακόμα και χωρίς να ρωτηθώ...

Επίσης δε νιώθω πολύ καλά με το κλίμα της Ελλάδας και πολύ λυπάμαι για αυτό. Αντιλαμβάνομαι την δυσκολία των ανθρώπων στα οικονομικά τους και με στεναχωρεί λίγο το γεγονός ότι δε βλέπω τους φιλους μου κάπου έξω όπως κάναμε παλιά αλλά από τη μέρα που έχω έρθει είμαι από σπίτι σε σπίτι. Προσπαθώ να εστιάσω ότι τους ξαναβλέπω μετά από τόσα χρόνια και πραγματικά έχουμε τόσα πολλά να πουμε για τις ζωές μας, όμως από την άλλη με έχει φάει η κλεισούρα. Και αυτό που με στεναχωρεί περισσότερο είναι πως όταν τους προτείνω να βγούμε έξω για ένα καφέ ή για ένα ποτό χωρίς να σκεφτούν τα έξοδα το εισπράτουν τελείως λάθος και μου τη λένε και από πάνω τύπου "σιγά ρε μεγάλε με τα λεφτά σου". Όμως εγώ δεν έχω καμμιά πρόθεση ούτε να θίξω, ούτε να μειώσω, ούτε να προσβάλλω κανέναν ούτε να το παίξω κάπως. Το λέω με πολύ ταπεινό και όμορφο τρόπο με όλη μου την καρδιά!!! Εκείνοι το εισπράττουν στραβά και αναρρωτιέμαι μήπως εγώ κάνω κάτι λάθος. Δούλεψα σκληρά για να έχω κάποια χρήματα στις διακοπές μου και μου δίνει πολύ μεγάλη χαρά να κεράσω έναν καφέ κάποιον φίλο μου και να κάνουμε μια βόλτα. Παράλληλα όμως νιώθω και ενοχές (ενώ ξέρω ότι δεν θα έπρεπε!)

...Και ως γνωστόν μένω στο πατρικό μου! Υπήρχε συγκίνηση όταν έφτασα και ήταν πραγματικά σοκαριστικό για μένα που ο πα-τέρας μου με αγκάλιασε. Δεν το έχει ξανακάνει ποτέ στη ζωή του. Εξεπλάγειν επίσης και με την αγκαλιά με διάρκεια από τον αδερφό μου αλλά και από την αδερφή μου. (Καλά, της μάνας μου δνε το συζητώ καν γιατί ήταν αναμενόμενο το δράμα της)

Μεγάλο σχολείο για μένα είναι η κκόρη της αδερφής μου την οποία δεν είχα γνωρίσει ποτέ. Ένα κοριτσάκι σχεδόν 2 ετών... Σαν γνήσια Ελληνίδα "μάνα¨η αδερφή μου το φέρνει στη μάνα μου το πρωί και έρχεται το απόγευμα και το πέρνει μετά το σχόλασμα της από το γραφείο... Το παρατηρώ συνέχεια! Συνέχεια όμως (όποτε είμαι σπίτι). Είναι αφοπλιστική η αθωότητα και η αγνότητα του... Πραγματικά, σχεδόν με συγκινεί. Για να μην αναφερθώ το πως ζει το τώρα! Είναι απίστευτο. Πέρνει χαρά από το κάθε τι αυτό το πλασματάκι. Ότι κι αν κάνει! Πολλές φορές έχω σκεφτεί "μακάρι να τρύπωνα στο μυαλουδάκι του να δω πως σκέφτεται" Βλέπω την εξάρτηση του από εμάς τους μεγάλους όταν σηκώνει τα χεράκια του να το πάρουμε αγκαλιά να το ταίσουμε, να το σηκώσουμε από το γιογιό κλπ και αντιλαμβάνομαι πως όλοι στην οικογένεια αυτό το θεωρούν αγάπη. Το παιδάκι απλώς προσπαθεί να επιβιώσει σε αυτόν τον κόσμο. Επειδή εμένα τώρα με γνώρισε, είμαι λίγο "καινούργιο κοσκονάκι μου και που να σε κρεμάσω" για εκείνην και με ακολουθεί όπου και αν πάω, με ζητάει να το ταίσω, κλπ κλπ... Εγώ πάντα συνεχίζω την παρατήρηση... Οι γονείς μου λένε ότι το αγαπάνε... Έχω παρατηρήσει όμως κάτι: Αν μπορώ να κάνω εγώ κάτι για το παιδί, το λένε σε μένα, ακόμα και αν δε με αναζητάει ή ακόμα και αν δεν έχουν κάτι άλλο να κάνουν. Νιώθω δηλαδή πως ότι κάνουν, το κάνουν από αγγαρεία ή ακόμα και για τον τίτλο του καλού παππού και της καλής γιαγιάς. Εκεί φτάνει η αγάπη τους; Και σαν κερασάκι στην τούρτα έχεις την ατάκα της μάνας μου που μου χτυπάει στα νεύρα όποτε την ακούω: "Έχετε γίνει αυτοκόλλητοι με την Μυρτώ. όταν φύγεις πάλι, θα κλάψουνε μανούλες. Και μικρές και μεγάλες" Να γελάσω ή να ξεράσω τώρα;;;; Για να μην αναφερθώ στο γεγονός ότι την πιάνω να του δημιουργεί ενοχές με τον τρόπο της. Και όταν της εξηγώ να μην το κάνει αυτό γιατί το γεμίζει ενοχές το παιδάκι η απάντηση είναι: "Σιγά που το γεμίζω ενόχες! όλα τα ξέρεις πολύξερε" Τις προάλλες της κουνούσε τα χέρια προσπαθώντας να της μάθει να κάνει το σταυρό του!!!!!!!!! Σηκώθηκα και έφυγα έξαλλος από το δωμάτιο για να μη μιλήσω!!!!!

Όσο είμαι Ελλάδα ακούω για τις τράπεζες που είναι κλειστές που μπορείς να κάνεις ανάλληψη μόνο 50 ευρώ κλπ... Έχει ξυπνήσει λοιπόν μέσα μου ο "φίλος" μου ο Σωτηράκης και θέλει να σώσει όλον τον κόσμο. Δεν αφήνω τον εαυτό μου να χαρεί στο 100% γιατί ανυσηχώ για τους γονείς μου και τα αδέρφια μου για το τι θα κάνουν σε περίπτωση που χρειαστούν λεφτά και δεν τα έχουν επείδή δεν θα μπορούν να κάνουν ανάληψη. Επείδη έφερα κάποια ευρώ σε μετρητά από Αυστραλία τους είπα πως αν χρειαστούνε χρήματα να μου πουν. Αυτό τώρα τι ήταν;;; Γιατί το έκανα; Από καθαρά και μόνο ανθρώπινο ενδιαφέρον ή ένα δείγμα εξουσίας και κατ' επέκταση απόπειρα αποδοχής που τόσα χρόνια ο πατέρας μου ειδικά με θεωρούσε άχρηστο...;

Επίσης έχω επιτρέψει στα ΜΜΕ να με αγχώσουν με τα χρήματα. Όχι ότι ακούω τις ειδήσεις, αλλά στο παρεπιμπτώντος η τηλεώραση είναι μονίμως ανοιχτή και όλο και κάτι αρπάζει το αυτί μου. Αρκετό γι ανα με κάνει να νιώσω έτσι. Ερχόμενος είχα μαζί μου κάποια μετρητά σε ευρώ και κάποια σε δολλάρια. Έχω αρχίσει να αγχώνομαι πως αν μου τελειώσουν τα ευρώ, τότε που θα βρω να κάνω συνάλλαγμα κλπ... Αι στα διαλα πια!!!!!!!!!

Τέλος θα ήθελα να σας πω πως ανυπομονώ να σας γνωρίσω από κόντα και η επιθυμία μου μέρα με τη μέρα μεγαλώνει. Η σκέψη και μόνο αυτήν την επιθυμία την τρέφει καθημερινά!!!! Παιδάκιααααααα!!! Η χαρά μου είναι τεράστια! Απίστευτο μου φαίνεται!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αυτά...

[Έφη]

Mάνο ...

Και εμείς ανυπομονούμε να σε γνωρίσουμε και από κοντά !

[Βικούλα]

Μανούλη

[Vasoula]

αχ Μανούλη μου και εγώ κράταγα τον ενθουσιασμό μου, που είσαι εδώ, και δεν μιλούσα, για να κάνω έκπληξη το Σάββατο

και λένε...όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο θεός ξεκαρδίζεται στα γέλια...


Χαίρομαι που είσαι σε θέση να αντιληφθείς το νοσηρό περιβάλλον της οικογένειας. Όχι μόνο της δικής σου, αλλά το φαινόμενο είναι γενικό και δυστυχώς καθολικό...Ενοχές, προσαρμοσμένη αγάπη, όροι, επίκριση, ...τι άλλο να ζητήσει ένας άνθρωπος για να παραμείνει μισός? όλα του τα προσφέρουν, απλόχερα κιόλας

χαίρομαι πολύ πολυ που θα κάνουμε αγκαλίτσες το Σάββατο

[Μάνος]

αχ Μανούλη μου και εγώ κράταγα τον ενθουσιασμό μου, που είσαι εδώ, και δεν μιλούσα, για να κάνω έκπληξη το Σάββατο

Συγνώμη που σου χάλασα την έκπληξη Βασούλα μου... Εγώ πάλι είμαι είμαι στην κατηγορία "θέλει η π***να να κρυφτεί και η χαρά δνε την αφήνει" Μα μπορώ να κρύψω τέτοια χαρά;;;;;;; Στο μεταξύ είχα λίγο αγχωθεί γιατί περνούσαν οι μέρες και δεν έβλεπα να ανακοινώνεις την συναντησούλα μας... Μόλις σε είδα να το ανακοινώνεις κι όλας, έκει να δεις!!!!!!!

χαίρομαι πολύ πολυ που θα κάνουμε αγκαλίτσες το Σάββατο

Όχι Βασούλα μου, δεν στα πανε καλά! Οι αγκαλίτσες θα αρχίσουν από την Παραεκευή στο πάρτυ!!!!!!!!!!!!!!!! Μα είναι δυνατόν να μου έδινε το σύμπαν ένα ολόκληρο πακέτο γνωριμίας μαζί σας (πάρτυ-συνάντηση-βαθμός στο ρέικι) και εγώ να λείπω;;;;;; Αυτό είναι ότι καλύτερο πακέτο διακοπών μου έχει τύχει ώς τώρα!!!! (Να τα λέμε!)

[konstantinos s.]

Μανούλη

[Vasoula]

[Ιωαννάκι]

και μου τη λένε και από πάνω τύπου "σιγά ρε μεγάλε με τα λεφτά σου".

Μανούλη μου

[Annoula]

[Ταρούλα]

Μανούλη

[Ellaki]

Μανούλη

[AMALIA]

[Δωρουλα]

Μανούλη

[Βικούλα]