Εγώ πάλι θεωρώ πως σε τούτον εδώ τον κόσμο, όλοι κρινόμαστε και ο Θεός-Κριτής είναι μια παρωχημένη φιγούρα που δεν εξυπηρετεί πλέον τις ανάγκες των κοινωνιών.Κριτής είναι ο καθείς για τον εαυτό του κι ο θεός για όλους μας πιστεύω!!!!
Τώρα περί υποκειμενικής μετάφρασης... Ποιός μπορεί να θεωρήσει, πως μπορεί να μπει στο μυαλό του ποιητή, να αδράξει μια Ιδέα και να την εξηγήσει, να δώσει αντικειμενικό ορισμό στην Ομορφιά, στον Έρωτα, στην Αγάπη;
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι με πεπερασμένα μέσα να τολμήσουμε να αγγίξουμε το απεριόριστο...
Είναι εφικτό αυτό ή μία πλάνη, για να νοιώσουμε μεγάλοι και να ξεχάσουμε την μικρότητά μας;
Θεωρητικές κουβέντες... που τις έχουν κάνει άλλοι καλύτερα από μας...
Αλλά μιας και μιλήσατε για ποίηση... μου ήρθε στο μυαλό αυτό το ποίημα που το αφιερώνω σε όλους τους συνοδοιπόρους, στα ερεβώδη βάθη και στις υψηλότερες κορυφές που κατακτήσαμε και σ' αυτές που δεν αγγίξαμε ακόμα...
"... Βάθη των συνειδήσεων
Αύριο θα εξερευνηθείτε
Ποιός ξέρει τί όντα ζωντανά
Θ' ανασυρθούν από την άβυσσο
Μαζί με νέες κοσμολογίες.
Προφήτες αναδύονται για να μιλήσουν
Στη γαλανή γραμμή των μακρινών βουνών
Θα γνωρίσουνε με βεβαιότητα τα πράγματα
Που οι σοφοί ισχυρίζονται τάχα πως γνωρίζουν
Και θα μας μεταφέρουν όπου αυτοί θελήσουν
Ο πόθος είναι η μεγαλύτερη δύναμη
Έλα να σε φιλήσω πάνω στο μέτωπο
Ω πανάλαφρη σαν τη φλόγα
Βαστάς ολάκερο τον πόνο
Όλη τη ζέση κι όλη τη λάμψη
Θα ρθεί καιρός και θα σπουδάσουμε
Το άπαντο του πόνου
Μια εποχή όχι θάρρους
Μήτε και αυταπάρνησης
Ούτε θα κάμουμε το κατά δύναμη
Από τον άνθρωπο θ' αποζητήσουμε
Αυτό που δεν αποζητήθηκε ακόμη
Και μητέ θα ζυγίσουμε με μηχανές
Και εργαλεία τη θέληση του ανθρώπου
Ή την ορμή του απόρροια της θέλησης αυτής..."
Μικροί σε σχέση με τι; Με το σύμπαν; Με το Θεό;
