Ποιητικά έργα, στίχοι

[Evoula]

προφήτης κι ο Σουρής ε?

νομίζω πως μάλλον οι Ελληνες είναι πολύ προβλέψιμοι πια!

Μ' έπνιξες....!!!!

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι να’ ναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
…
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δε θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβαλείς μες την ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
…
Πάντα στον νου σου να’ χεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θα’ βγαινες στο δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.

[Sofoula]

Καβάφης

[Danielli]

Το αγαπημένο μου!!!

Ιδιατερα σε αυτο το σημειο!!

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δε θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβαλείς μες την ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου

[Ταρούλα]

[Ιωαννάκι]

Πολυαγαπημένος Καβάφης

[ARTYADIS]

Όσες φορές κι αν το διαβάσεις ...ανατριχιάζεις!

[Vasoula]

Aπό τον αδερφό μου...



Στην μάνα 20/12/2012

Μην λυπάσαι
Οι ουρανοί σήμερα αγαλλίασαν
Μη λυπάσαι
Το πνιχτό όραμα από αποκαΐδια απομόνωσε
Οραματίσου την γέννηση
Οραματίσου μια νέα ζωή που ξεκινάει
Μια νέα μάνα που γεννάει
Μια Πνοή που ανασαίνει
Πρωτάκουστα μαντάτα ονειρέψου
Χαρμόσυνες καμπάνες, ήχους γλαφυρούς
Δώσε χρώμα κ πέταξε το μαύρο πέπλο

Ανάσανε
Ακούς τους κτύπους της καρδιάς που σβήνει
Ακούς τους κτύπους της καρδιάς που έρχεται
Θυμήσου την κερκόπορτα να κλείσεις
Θυμήσου τη βροχή να μαζέψεις
Φύσηξε τις στάχτες στα μακρινά πελάγη
Παρακάλεσε τον κόσμο των ανέμων
Να τις μεταφέρει, μαζί με τις κραυγές σου,
Μαζί με την ψυχή σου,
Στο κόσμο των αθανάτων.

Μάζεψε τις αναμνήσεις
Να είσαι σίγουρος θα τις βρεις όλες
Συγκέντρωσε τες όλες στο πιο πολύτιμο σακούλι
Είναι η ζωή σου
Είναι αυτό που ήσουνα και αυτό που έγινες
Είναι μια πεζοπορία ασταμάτητη
Σε λαβύρινθους θύμησης
Ζήσε ξανά μια – μια
Ζήσε ξανά την λάμψη της γέννησης
Χάραξε με σμίλη φωνής
Στου μυαλού την ταφόπλακα
Τον κώδικα της ζωής,
Γενετική φόρμουλα απαραβίαστο μυστικό
Κρυμμένο σε σύννεφα ψυχών
Φρουρός του τότε και του τώρα.

Σε μια ατέρμονη κυκλική περιστροφή
Ξεχασμένη από τους νόμους της φύσης
Εκλιπαρούσε να τελειώσει το αιώνιο αυτό μαρτύριο
Κ ύστερα ήρθε αυτή η καυτή βροχή
Δάκρυ λυγμού από αγωνία για την απώλεια
Κάθαρση μέσα από υστερία
Ανεμοδούρι ψυχών και μυστικών ακουσμάτων
Κάθαρση, αγιασμός αιώνιος, εξαγνισμός.

Τα οράματα βαθιά ριζωμένα στο υποσυνείδητο
Φαντασίωναν και στοίχειωναν κάθε γήινο
Μοίραζαν θλίψη και πόνο
Ανάμεσα σε ανταύγειες φωτός
Που ξεχείλιζε από ερμητικά κλειστές χαραμάδες

Ο ήχος σταμάτησε απότομα
Το φως τρεμόπαιξε
Η πνοή βαριά
Μυρωδιά θανάτου
Αγιασμός, εξαγνισμός
Φανερώσου, κρύψου
Καλό ταξίδι.

ΛΝ

[Fotinoula]

[AMALIA]

[Δωρουλα]

[ALEXOULA]

[Ellaki]

[Λιζούλα]

[ΙΩΑΝΝΑ]