Να είμαι ειλικρινής,από μικρός ήθελα να γίνω ψυχολόγος..!(καλά όχι ότι με πηραν και τα χρόνια!

,ακόμη δεν έχω κλείσει τα 28 )
Αλλά ενταξει και με τα παιδιά έχω καλή επικοινωνία.
Τώρα όσον αφορά τα (ενδεχόμενα) προβλήματά τους,αλλά και γενικότερα των συνανθρώπων,ανεκαθεν προσπαθουσα να κατανοησω τους αλλους & να μπω στη θεση τους,και όσο μεγαλώνω,έχω την αίσθηση ότι αυξάνεται αυτό που λεμε...συναισθηση ή συναισθαντικότητα.Στην εποχή που διανυουμε,διαπιστώνω βέβαια ότι συναντω ως επι τω πλείστον πιεσμένους & θυμωμενους ανθρωπους,και οι ισορροπίες που έχω να κρατήσω είναι λεπτές...!