Ο φόβος της ελευθερίας...

[Danielli]

...... να δεις αυτο που Ειμαστε.....

[ΙΩΑΝΝΑ]

[Vasoula]

για να δω αυτό που είμαστε άνθρωπε, χρειάζομαι να μου επιτρέψεις να εμπνέομαι απο τον θεό...
Και εσύ θεό σου έκανες την ύλη...

[ΙΩΑΝΝΑ]

Και βάλαμε σε δέυτερη μοίρα το Θέο

[Vasoula]

σε δεύτερη μοίρα την ΑΓΑΠΗ

την ονειρευόμαστε
την αποφεύγουμε
την κάνουμε ελπίδα

όμως η αλήθεια είναι ότι αυτό που χρειάζεται είναι να την κάνουμε ΖΩΗ!

και εκεί...σταματάνε οι επιλογές και ανθίζει η Ψυχή μας!

[AMALIA]

[Λεών]

Μια ερώτηση σε όλους σας....


Ποιος είναι ο Θεός σας;

Και τί είναι αυτός;

[AMALIA]

Ποιος είναι ο Θεός σας;

Και τί είναι αυτός;

Η Αγαπη και η αγαπη ειναι ολα...!!!

[Ellaki]

Το γνωρίζω περικοκλάδα μου ότι εγκλωβίστηκα στην ύλη και ακύρωσα τις εσωτερικές μου αισθήσεις, προκειμένου να χορτάσω, αλαζονεία, εγωισμό, υπεροψία, λαγνεία και άλλα πολλά που είναι περιττά να τα αναφέρω γιατί τα βίωσες κι εσύ μαζί μου.
Χάθηκες κάτω από τόσες στρώσεις <επιλογών>. Γελάς ειρωνικά, έχεις δίκιο ……………

Θυμάσαι τα σπίτια που φτιάχναμε από λάσπη ? Τότε παίζαμε γιατί μπορούσαμε αναγνωρίσουμε τη λάσπη. Ζητάγαμε αγάπη και θυμόμασταν τι είναι η αγάπη. Δεν ψάχναμε το Θεό γιατί τον είχαμε μέσα στα χέρια μας.

Ξεχάσαμε. Θελήσαμε να βιώσουμε και την άλλη μας επιλογή και χάσαμε το ήθος μας.
Η αιωνιότητα, ψυχή μου, είναι εδώ και τώρα.
Εάν απλώσεις το χέρι σου, θα αγγίξεις το θεό, τόσο απλά, αλλά θα πρέπει πρώτα να έχεις δώσει πίσω την πνευματικότητα που έχεις αφαιρέσει από τα μέλη σου.

Εσύ κι Εγώ, Μαζί ……………….. και το Φως…………….αυτό είναι θεός………………….

[Vasoula]

Εσύ κι Εγώ, Μαζί ……………….. και το Φως…………….αυτό είναι θεός………………….

και είπε η περικοκλάδα...


αυτό είναι ο θεός? Μόνο αυτό?
Σαν λίγο μου φαίνεται, άνθρωπε, για να μας εμπνεύσει...
Εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να σε εμπνεύσω...εσύ χρειάζεται να ανοίξεις χώρο μέσα σου για να βιώσεις την αλήθεια...

Εχεις ακόμα ευκαιρίες να νιώσεις τι είναι θεός και να επιτρέψεις να το βιώσουμε...
Και μην ξεχνάς...ότι νιώθεις δεν μπορείς να το σκεφτείς!
Αν το σκεφτείς, θα το βάλεις σε κατηγορίες μέσα στην διάστασή σου...γιατί πρέπει να το χωρέσει ο νους σου, άνθρωπε...

για πάμε...

[VasilisM]

Δεν με εμπνέει πια το περίπλοκο, περικοκλάδα μου, δεν με ενθουσιάζει.

Μπορώ να διακρίνω την τελειότητα μέσα στην απλότητα, και αυτό μου αρκεί για να νιώσω τον Θεό. Απλά μου αρκεί.

[ARTYADIS]

Μπορώ να διακρίνω την τελειότητα μέσα στην απλότητα, και αυτό μου αρκεί για να νιώσω τον Θεό.

Βασιλάκη!!

[Danielli]

Εσύ κι Εγώ, Μαζί ……………….. και το Φως…………….αυτό είναι θεός………………….

Περικοκλάδα: "Τοσα χρόνια εσυ και γω... τωρα προστεθηκε και το Φως στη παρέα μας?
Τοσο απλό ηταν τελικά?
Προσεξε! ειναι μεγαλο ρισκο να εμπιστευτεις αυτο που δεν μπορεις να δεις!και να ανατρέψεις όσα σου έχω μάθει για κάτι που δεν γνωρίζεις πως να στηρίξεις!
Που είναι αυτο?
Από που προέρχεται?
Και ΑΝ εσυ είμαι , εγώ... και γω δεν το χρειαζομαι , πως μπορει να μας ωφελήσει?
Τι παραπάνω να μας δώσει, που δεν μας το έχω δωσει εγώ?"

Η καρδιά:"Κοιτα, τόσα χρόνια σε ακούω....
Εισαι ένα κομμάτι μου και άλλες φορες σε αγαπώ με την αλαζονεία σου όπως είναι... και πολλές φορες θέλω να σε τσακίσω...
Αλλά δεν είσαι και το μονο κομματι μου....
Θυμάσαι πόσες φορες κουραστηκες και σταματησες να πιεζεις γιατι δεν μπορούσες να ελέγξεις όλα αυτα που φιλοδοξούσες?
Θυμάσαι ποσες φόρες στην μέγαλη σου προσπάθεια εξουθενωναμε το σώμα μας και απλώνονταν ο πόνος που δεν μπορούσες να παραδεχτεις σε όλη μας την Υπαρξη?
..... αυτες τις στιγμές...που σταματησες... με πλησίασε το άλλο μας κομμάτι ...το Φως.... μας περιποιηθηκε, μας καθησυχασε, μας φροντισε και μας εξηγησε γιατι να είναι έτσι τα πραγματα...

Δεν περιμένω να τα παραδεχτεις όλα μεμιάς, και σέβομαι την αλαζονεία σου αλλά λυπάμαι δεν μας περιέχεις Εσυ.... Αυτο μας περιέχει... αυτο μας παραγει... την αλήθεια και το δρόμο μας...

εσυ παραγεις απλά με τις αντιστασεις σου τις δοκιμασίες μας .... που χρειαζονται όμως για να γινουμε "ολοκληροι" μια μέρα.

Να μπορέσουμε δηλαδή μεταξύ μας να βιώνουμε με σεβασμο και ειρηνη την Υπαρξη μας.

[Annoula]

Περικοκλάδα μου τι σε τρομάζει? μήπως η απλότητα?
Μα η ζωή τελικά είναι απλή. Δε θέλει σενάρια και έλεγχο. Είναι εκεί απλά για να τη βιώσουμε με συναίσθημα. Όσο περισσότερο προσπαθείς να την ελέγξεις και να ικανοποιήσεις τα φθαρτά όνειρά σου πληγωνόμαστε και οι δυο. Φθειρόμαστε σε ένα παιχνίδι που όποια έκβαση και να έχει εμείς θα είμαστε ηττημένοι. Εξουθενωμένοι απο το κυνήγι της τέλειας ζωής, όπως την έχουμε φανταστεί.
Και εν τέλει περικοκλάδα η αγάπη και το φως είναι η μόνη αλήθεια σε αυτό το φθαρτό κόσμο. Δεν έχεις πια άλλη επιλογή. Δεν έχουμε πια άλλη επιλογή.
Με έχει κουράσει περικοκλάδα ο φοβος σου και η επιμονή σου να έχεις τον έλεγχο.
Ο δρόμος είναι αυτός. Η ένωση. Το ξέρεις και το ξέρω. ’σε τις μικρότητες και πάμε. Δε σε αφήνω πίσω και δε σε αφήνω να με κρατήσεις πίσω. Η απόφαση έχει παρθεί.

[Ellaki]

αυτό είναι ο θεός? Μόνο αυτό?
Σαν λίγο μου φαίνεται, άνθρωπε, για να μας εμπνεύσει...

Μέσα στο φως <βλέπω> τη Ζωή, ψυχή μου, κι αυτό δεν είναι λίγο.
Ο Θεός είναι Ζωή και η Ζωή είναι το Φως των Ανθρώπων........ η προσευχή μας ............. θυμάσαι ?..........

Το ξέρω ότι δεν σεβάστηκα τη Ζωή, γι' αυτό κι αρχίζω από την αρχή.
Με συγχωρείς ψυχή μου, είμαι ευγνώμων που παρέμεινες δίπλα μου, παρότι δεν το εκτιμούσα και σε κοίταγα με υπεροψία.