Εμ πεστο μου χριστινακι οτι εισαι ξωτικο και εισαι η μεγαλη συμπαθεια μου εδω μεσα!
(παντως κι οι νεραιδουλες ειδος ξωτικων δεν ειναι?)
τωρα θα δεις...
Έπαιρνα από πίσω το αίμα που 'τρεχε απ' τις πληγές σου
μέσα μου κρατούσα ένα θαμμένο χρόνια μυστικό
έκλεβα λιγάκι από τις ψεύτικες ρε τις χαρές σου
σου άπλωνα το χέρι να έρθεις λαβωμένο ξωτικό...
Έκλεβα λιγάκι από τις ψεύτικες ρε τις χαρές σου
σ' έχει προδώσει το αίμα που κυλάει ξωτικό.
Μέσα μου κρατούσα ένα θαμμένο χρόνια μυστικό
και εγώ σ' ακούω παντού, μη φοβάσαι είμαι εδώ...
Έκλεβα λιγάκι από τις ψεύτικες ρε τις χαρές σου
μοιάζει η νύχτα να κερνάει με χαρά το κακό.
Μέσα μου κρατούσα ένα θαμμένο χρόνια μυστικό
είσαι κοντά μου το νιώθω λαβωμένο ξωτικό...
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Επισκέπτης την 16 Ιούλ 2008 3:41 pm, έχει επεξεργασθεί 3 φορές συνολικά.
Σε ποια σκιά τα μάτια σου θολώνουν
μικρό πουλί σ' αγάπησα πολύ
στα κύματα τα βήματα βουλιάζουν
να σουν εδώ να σε βρει η ανατολή
Μέσα στα ρούχα μου σε κρύβω σαν φωτιά
να 'χουν να λεν πως δε σε γνώρισα ποτέ
όνειρο είναι η ιστορία μας καρδιά μου
τα ξωτικά γυρνούν τις νύχτες συντροφιά μου
Δώσ' μου το φως κι ας κάνω πως δεν είδα
δώσ' μου νερό να σβήσω τα βαριά
ότι έχει μείνει μέχρι εδώ απ' το κερί μου
είναι τα μάτια σου που καίνε σαν φωτιά...
Αγγελοι,Νεράιδες και Ξωτικά
υπάρχουν ακόμα
στην ζωή μας,
παραμύθι γλυκό
κι ένα ταξίδι
σε κόσμους μαγικούς
μας οδηγούνε
στο δρόμο τους
σαν βρεθούμε...
είναι δίπλα μας
κι αν στη ματιά μας
καθημερινά
δεν τους αντικρίζουμε
στα όνειρα μας
σε χρόνο ανύποπτο
συντροφιά μας μιά νυχτιά
στα παλατια της καρδιάς τους
σαν θνητοι θα μπούμε..
"Μέσα στα ρούχα μου σε κρύβω σαν φωτιά
να 'χουν να λεν πως δε σε γνώρισα ποτέ
όνειρο είναι η ιστορία μας καρδιά μου
τα ξωτικά γυρνούν τις νύχτες συντροφιά μου"
Με ταρακούνησες Γιάννη!
Έχω πολλά χρόνια να ξυπνήσω και να επικοινωνήσω την αγάπη μου για την ποίηση.
Έχεις όμορφη ψυχή.
silver29 έγραψε:Εμ πεστο μου χριστινακι οτι εισαι ξωτικο και εισαι η μεγαλη συμπαθεια μου εδω μεσα!
(παντως κι οι νεραιδουλες ειδος ξωτικων δεν ειναι?)
τωρα θα δεις...
Και σχετικά με το ερώτημα σου και τα ξωτικά είναι παιδιά του Αδιόρατου Βασιλείου.
Ίσως να μην έχουν την μαγεία των νεράιδων και την χάρη τους αλλά είναι απίστευτα ζωηρά, παιχνιδιάρικα και προστατεύουν ότι αγαπούν με πολύ πάθος. Είναι λίγο μοναχικούλια και εμφανίζονται μπροστά σου για τα καλά μόνο όταν σε παίξουν και σε βασανίσουν λιγάκι....
Αν είσαι όμως του "συναφιού" τους ή αν σέβεσαι την μαγεμένη φύση τους και το πάρουν χαμπάρι δεν θα υπάρχει τελειωμός στην έκφραση αγάπης και μαγείας!!!!!
