Ο έρωτας στη ζωή μας

[Emmaki]

Δεν τον προσκαλείς μόνο στο "σαλόνι" σου, αλλά σε ολόκληρο το "σπίτι"...Του παραχωρείς το δικαίωμα να νιώσει άνετα και ελεύθερα μέσα σ' αυτό και όχι "υπό περιορισμό" και "υπό παρακολούθηση"...Γιατί εσύ είσαι ελεύθερος μέσα σ' αυτό πρωτίστως!

Θα συμφωνησω κ εγω με το Μιχαλη για το ποσο μιλησε στην καρδια μου αυτο το κειμενο...

Γιατι οπως και να το "μεταφρασω¨" αυτο το κειμενο..ειτε μεταφορικα, ειτε κυριολεκτικα...εχει την ιδια σημασια για μενα!!Και για ανθρωπους που δεν επετρεψαν να "εισβαλω" στο χωρο τους και για ανθρωπους που δεν επετρεψα εγω να "εισβαλουν¨στον δικο μου...

Η αληθεια ειναι πως καμια σχεση δεν ειναι εφικτη...ευκολη τη σημερον ημερα....και οχι μονο γιατι δυο διαφορετικοι ανθρωποι αποφασιζουν να ειναι μαζι...αλλα γιατι τον εαυτο μας δεν τον γνωριζουμε καλα εως και καθολου θα ελεγα..και απαιτουμε συνηθως απο τον αλλον να μας δειξει το δρομο για να τον μαθουμε...με αποτελεσμα να αλοιωνομαστε καθε φορα που γνωριζουμε τον εκαστοτε συντροφο και να διαμορφωνουμε την εκαστοτε προσωπικοτητα που επιβαλαμε εμεις στον εαυτο μας για να αρεσουμε στον συντροφο μας....

και λεω εκαστοτε γιατι δε μπορουμε να μεινουμε με τον ιδιο ...ολα τα χρονια της ζωης μας!!!! ;)

Αχ αυτη η ελευθερια του εαυτου μας...........!!!

[Αμαλία]

με αποτελεσμα να αλοιωνομαστε καθε φορα που γνωριζουμε τον εκαστοτε συντροφο και να διαμορφωνουμε την εκαστοτε προσωπικοτητα που επιβαλαμε εμεις στον εαυτο μας για να αρεσουμε στον συντροφο μας....

Ακριβώς..

[Emmaki]

Αμαλακι μου γλυκο....ετσι ακριβως ειναι...το θεμα ειναι οτι καποια μικρα φωτακια για να επεξεργαστουμε τον εαυτο μας...διαθετουμε πλεον..

Και μην ξεχναμε την απαραιτητη ωριμανση μας....σε καθε ηλικια ειναι διαφορετικη..και οχι μονο, λογω της φυσικης ηλικιας, αλλα και της εμπειριας που καθε φορα καλουμαστε να ανταπεξελθουμε...

Διαφορετικα θα αντιμετωπισεις μια κατασταση στα 20 και διαφορετικα στα 30.....μονο που το διαφορετικο θα ειναι η εργασια με τον εαυτο μας....γιατι αν δεν μαθουμε να "τον ακουμε".....και στα 60 ετσι θα συμπεριφερομαστε, οπως και στα 20!!!!!!

[Δωρουλα]

Βάσω δεν έχω λόγια για το κείμενο!!!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Βασούλα

Εμμάκι πολύ σωστά τα λές

[paolo]

Εδώ και λίγο καιρό, έχω αρχίσει, να ορίζω τον αληθινό έρωτα,
ως την ανιδιοτελή προσπάθεια,
να δημιουργείς χώρο στον άλλον,
ώστε να μπορεί να είναι, όπως είναι...

[ΙΩΑΝΝΑ]

Δε σου λέω, δε σου λέω. Έχω σπουδάσει Ι.Ε.Κ. Ηacker!!! Ha ha Ha ha

Μιχάλη μήπως μία επιταγούλα σε πείσει να μας μάθεις εκείνη την φοβερή παράθεση που έκανες

[ARTYADIS]

με αποτελεσμα να αλοιωνομαστε καθε φορα που γνωριζουμε τον εκαστοτε συντροφο και να διαμορφωνουμε την εκαστοτε προσωπικοτητα που επιβαλαμε εμεις στον εαυτο μας για να αρεσουμε στον συντροφο μας....

Γειά σου βρε Εμμάκι! ;)

[Fotinoula]

σας διάβασα

Μιχάλη πολύ όμορφη η απάντηση σου στην κυρία στην Σύρο για το άγαλμα. πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε με Αγάπη ότι δεν τα γνωρίζουμε όλα και δεν είμαστε καλοί σε όλα - και εγώ τελευταία το ανακάλυψα και χαίρομαι πολύ οταν με ηρεμία εσωτρική λέω απλά δεν ξέρω αλλα αν με ενδιαφερει θα σε ρωτησω να μου το πεις εσυ

Τότε μόνο σταματούν οι μνησικακίες...Γιατί δεν θέλεις να κατακτήσεις τον Κόσμο του άλλου, αλλά να επικοινωνήσεις μαζί του.
Ουσιαστικά ανοίγεις ολόκληρο το "σπίτι" σου στον άλλον, χωρίς να φοβάσαι την ατομική του παρέμβαση!

Δεν τον προσκαλείς μόνο στο "σαλόνι" σου, αλλά σε ολόκληρο το "σπίτι"...Του παραχωρείς το δικαίωμα να νιώσει άνετα και ελεύθερα μέσα σ' αυτό και όχι "υπό περιορισμό" και "υπό παρακολούθηση"...Γιατί εσύ είσαι ελεύθερος μέσα σ' αυτό πρωτίστως

[Fotinoula]

Οι ερωτικές σχέσεις των ανθρώπων αποτελούν το καμίνι μέσα στο οποίο καίγονται τα "ακάθαρτα" μέρη του εαυτού μας!

ναι έτσι έιναι και είναι όμορφο αυτό να το ζείς, αν βγείς απο την εντύπωση του μαλακομαγνήτη ή του δεν μου ταιριαζεις και να αρπάξεις την ευκαιρία

[Vasoula]

Εδώ και λίγο καιρό, έχω αρχίσει, να ορίζω τον αληθινό έρωτα,
ως την ανιδιοτελή προσπάθεια,
να δημιουργείς χώρο στον άλλον,
ώστε να μπορεί να είναι, όπως είναι...

ναι αυτή ειναι η ανιδιοτελής Αγάπη...

Ξέρεις όμως Παύλο...στην πορεία ένιωσα ότι ούτε αυτό είναι ανιδιοτελής Αγάπη τελικά, να αφήνεις (ή να δημιουργείς μέσα σου) χώρο στον άλλον να είναι όπως είναι...Μπορεί να κρύβει και ένα ψήγμα φόβου μην τον χάσεις!

Ανιδιοτελής Αγάπη ένιωσα ότι είναι όταν αφήνεις τον άλλον ελεύθερο στο "σπίτι" σου και τον αγαπάς ακόμα κι όταν κλείνει την πόρτα πίσω του, χωρίς να ελπίζεις ότι θα την ξανανοίξει, ούτε να απορρίπτεις την φιλοξενία σου, όταν την ξαναχτυπήσει...

Είναι η μόνη κατάσταση Αγάπης που αφήνει εσένα αναλλοίωτο στις διαθέσεις του άλλου να είναι όπως είναι...

[Μιχάλης]

Ανιδιοτελής Αγάπη ένιωσα ότι είναι όταν αφήνεις τον άλλον ελεύθερο στο "σπίτι" σου και τον αγαπάς ακόμα κι όταν κλείνει την πόρτα πίσω του, χωρίς να ελπίζεις ότι θα την ξανανοίξει, ούτε να απορρίπτεις την φιλοξενία σου, όταν την ξαναχτυπήσει...

Μερικές λέξεις, χίλιες εικόνες...

[Fotinoula]

πράγματι.....

[VasilisM]

[meinall]

Ανιδιοτελής Αγάπη ένιωσα ότι είναι όταν αφήνεις τον άλλον ελεύθερο στο "σπίτι" σου και τον αγαπάς ακόμα κι όταν κλείνει την πόρτα πίσω του, χωρίς να ελπίζεις ότι θα την ξανανοίξει, ούτε να απορρίπτεις την φιλοξενία σου, όταν την ξαναχτυπήσει...

Έχω ζήσει κάτι τέτοιο. Αυτός που αγαπούσα χρόνια, να με απορρίψει κι εγώ το μόνο που σκέφτηκα ήταν: "Δεν πειράζει, αν αυτό είναι το θέλω σου, το σέβομαι απόλυτα. Μια και λογικά δε θα ξαναμάθω νέα σου, εύχομαι να είσαι πάντα καλά". Μάλιστα εκτίμησα ιδιαίτερα την ευγένεια με την οποία με αντιμετώπισε. Και συνέχισα να νιώθω την ίδια αγάπη, χωρίς όμως πόνο ή προσμονή. Αγνή αγάπη. Μόνο με ελευθερία. Δική του, δική μου... Δεν μπορώ να το εξηγήσω κάπως αλλιώς.

Το μόνο που ευχήθηκα ήταν όταν μεγαλώσουμε πολύ, να δω μια φορά τη ζωή του, την εξέλιξή του, την εμφάνισή του, τα παιδιά του... κι ας μην το ξέρει. Να δω τί κάνει, αν είναι ξεκούραστος και γελαστός.
Πιστεύω ότι αυτή η αγάπη εξακολουθεί να έχει ελευθερία μέσα της.
Γιατί καμιά φορά, αγαπάς έναν άνθρωπο πιο ολικά. Όχι μόνο ερωτικά, όχι μόνο συναισθηματικά, όχι μόνο φιλικά, όχι μόνο οικογενειακά... και το μόνο που θέλεις να ξέρεις είναι ότι εξακολουθεί να γελάει.