Χωρισμός..

[margaritarenia]

γλυκακι..
και οι barbie ταινιες ειναι πολυ καλες
http://www.youtube.com/watch?v=uLdCvmlEj-I

[ksan8oula]

Εμα μου οποτε θελεις να αλλαξεις λιγο σκηνικο ευχαριστος να σε φυλοξενησουμε στην Κρητη.Εχει ηρεμια ,αγαπη ,οριζοντα..καλη παρεαα

[Vasoula]

Θα κάνω μια πιο βαθιά συζήτηση, σχετικά με τις σχέσεις που αναπτύσσουν οι άνθρωποι μεταξύ τους.

΄Οταν υπάρχει έρωτας, αυτή η ακατανίκητη έλξη που μας τραβά σαν μαγνήτης τον έναν πάνω στον άλλον, με απώτερο αρχέγονο σκοπό να αφομοιωθούμε στον αντίθετο πόλο μας για να δημιουργήσουμε το ένα, δεν τίθεται θέμα λογικής.
Τα συναισθήματα από ένα αόρατο πεδίο, μας οδηγούν να "πέσουμε" πάνω στον κατάλληλο άνθρωπο που αμφίδρομα θα λειτουργήσει για μας στον ρόλο "δασκάλου-μαθητή"...

Στην πλειοψηφία των ανθρώπων, ο έρωτας αντιπροσωπεύει, με την συνείδηση, ένα ιδανικό που έχουμε μέσα μας για την τελειότητα και ένα αίσθημα που χρειάζεται να εκπληρωθεί, και με το υποσυνείδητο, έναν συναισθηματικό κόσμο που χρειάζεται να εκφραστεί.

Ο συναισθηματικός μας κόσμος είναι σε αταξία...Εκεί ενεργούν οι πεποιθήσεις και τα πρότυπα, τα "χαμηλά" συναισθήματα που δεν μπόρεσαν να βρουν δίοδο και να εκφραστούν, γιατί κοινωνικά έχουν σύνδεση με την απόρριψη.

Αυτός ο συναισθηματικός κόσμος, είτε το γνωρίζουμε, είτε όχι, είναι ένα μέρος του εαυτού μας, που στην πλειοψηφία των ανθρώπων, δεν είναι γνωστός, ούτε καν εκφρασμένος!

΄Ομως είναι αδύνατον, να παραμείνει κρυφός και να μην εκδηλωθεί, αν όχι στην πρώτη επαφή, σίγουρα μέσα στο διάστημα της εξοικείωσης σε μια διαπροσωπική επαφή.

΄Όταν η σχέση, φύγει από την «ακατανίκητη έλξη» και τα ένστικτα της φύσης μας εκτονωθούν μέσω της σεξουαλικής ενέργειας, αρχίζει η επαφή με τον συναισθηματικό κόσμο του άλλου και είναι ένας δρόμος που κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν κατάφερε να αποφύγει…Και όποιοι το κατάφεραν, ανάλωσαν τον εαυτό τους σε έναν ρόλο αφοσίωσης και υποταγής, από φόβο και μόνο, συνεχίζοντας το κρυφτό με τα βαθύτερα συναισθήματά τους… Αυτός ο φόβος της έκφρασης των συναισθημάτων, προκάλεσε την στασιμότητα στην διερεύνησή του, από κάποιους που θεώρησαν ότι αν δεν αγγίξουν το βαθύτερο σκοτάδι τους, δεν θα το πάρει είδηση κανείς.

΄Ετσι οι σχέσεις από την μια δεν εκπλήρωναν το αίσθημα της συνείδησης για την τελειότητα, από την άλλη τάραζαν ακόμα περισσότερο τον συναισθηματικό μας κόσμο, με αποτέλεσμα να ασθενούμε…

Και έρχεται λοιπόν μια κρίσιμη ερώτηση…

Πώς να επιλέξουμε σύντροφο? Πως μπορούμε να εκφράσουμε τον συναισθηματικό μας κόσμο, αφού το μόνο που είναι σίγουρο σ’ αυτήν την διαδικασία, είναι ότι θα απορριφτούμε ή θα απορρίψουμε? Πως θα βρούμε έναν άνθρωπο, ο οποίος θα μπορεί κι αυτός να εκφράσει ειλικρινά τα συναισθήματά του και θα μπορέσουμε μαζί να ανακαλύψουμε τις ατέλειες και τις εμμονές μας για την τελειότητα?

΄Ελκουμε συνήθως αυτό που έχουμε ανάγκη…Ξέρουμε τι έχουμε ανάγκη όμως τελικά?

Αν η πρόθεσή μας είναι μοίρασμα και έκφραση, αν είμαστε εμείς στην διαδικασία της εσωτερικής εργασίας για να ανακαλύψουμε (με πόνο ίσως) τις δικές μας μικρότητες και τις δικές μας εμμονές και φοβίες, τότε σίγουρα θα «προσκαλέσουμε» έναν σύντροφο που θα μας βοηθήσει να εκφράσουμε και φυσικά την πρόθεσή μας!

Δεν χρειάζεται να βάζουμε «παραμέτρους», να οριοθετούμε ένα ιδανικό πλαίσιο για την κάθε σχέση μας και να κινούμαστε σ’ αυτό με ασφάλεια.
Δεν χρειάζεται, παρά μόνο η ειλικρινής μας πρόθεση για συμπόρευση…

Και όταν λέω «ειλικρινής», εννοώ αυτήν την πρόθεση που έχει ξεκαθαρίσει από την απλή, φυσική πρόθεση της παρέας και της κοινωνικής αποκατάστασης, που είναι μόνο νοητική…Αυτή η πρόθεση καλύπτει μόνο ένα μέρος της μοναξιάς μας!
Για να είναι ένας άνθρωπος ειλικρινής, χρειάζεται να εργάζεται με όλα του τα επίπεδα με συνέπεια, εντάσσοντας στην ζωή του την πνευματική, νοητική, συναισθηματική και φυσική του ολοκλήρωση.

΄Ολοι θέλουν έναν ιδανικό σύντροφο, αλλά κανείς δεν αναζητά τον αληθινό του εαυτό!

Ο χωρισμός είναι μια επίπονη διαδικασία, γιατί ανατρέπει τον συναισθηματικό σου κόσμο, που ενώ δεν μπορούσε να εκφραστεί, βολεύτηκε με την ψευδαίσθηση της επιφανειακής ανάγκης για συντροφιά…
Και τότε η σχέση γίνεται εξάρτηση από το επιφανειακό, που όταν πάει στο βάθος πονάει από το ίδιο του το ψέμα…

Σκέψεις…

[Μαιρη]

[quote]Και όποιοι το κατάφεραν, ανάλωσαν τον εαυτό τους σε έναν ρόλο αφοσίωσης και υποταγής, από φόβο και μόνο, συνεχίζοντας το κρυφτό με τα βαθύτερα συναισθήματά τους… Αυτός ο φόβος της έκφρασης των συναισθημάτων, προκάλεσε την στασιμότητα στην διερεύνησή του, από κάποιους που θεώρησαν ότι αν δεν αγγίξουν το βαθύτερο σκοτάδι τους, δεν θα το πάρει είδηση κανείς.

΄Ετσι οι σχέσεις από την μια δεν εκπλήρωναν το αίσθημα της συνείδησης για την τελειότητα, από την άλλη τάραζαν ακόμα περισσότερο τον συναισθηματικό μας κόσμο, με αποτέλεσμα να ασθενούμε…

[Μαιρη]

΄Ολοι θέλουν έναν ιδανικό σύντροφο, αλλά κανείς δεν αναζητά τον αληθινό του εαυτό!

ουδεν σχολιον!!

[VasilisM]

Στην πλειοψηφία των ανθρώπων, ο έρωτας αντιπροσωπεύει, με την συνείδηση, ένα ιδανικό που έχουμε μέσα μας για την τελειότητα και ένα αίσθημα που χρειάζεται να εκπληρωθεί, και με το υποσυνείδητο, έναν συναισθηματικό κόσμο που χρειάζεται να εκφραστεί.

Πόσο δίκιο έχεις..αυτή την αντίληψη(μάλλον ψευδαίσθηση) έχουμε όλοι πιστεύω απλά δεν μπορούμε να την εκφράσουμε με λόγια- ε μόλις το έκανες..’λλοι το αισθάνονται περισσότερο με την συνείδηση και άλλοι με το υποσυνείδητο.

Ο συναισθηματικός μας κόσμος είναι σε αταξία...Εκεί ενεργούν οι πεποιθήσεις και τα πρότυπα, τα "χαμηλά" συναισθήματα που δεν μπόρεσαν να βρουν δίοδο και να εκφραστούν, γιατί κοινωνικά έχουν σύνδεση με την απόρριψη.

Ο φόβος της απόρριψης είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στις ερωτικές σχέσεις.. είτε αυτό αφορά την προσέγγιση του ερωτικού συντρόφου είτε το να αφεθούμε συναισθηματικά μέσα σε μία σχέση, δηλαδή το να αφήσουμε το άλλο άτομο να δει μέσα μας..

...Αυτός ο φόβος της έκφρασης των συναισθημάτων, προκάλεσε την στασιμότητα στην διερεύνησή του, από κάποιους που θεώρησαν ότι αν δεν αγγίξουν το βαθύτερο σκοτάδι τους, δεν θα το πάρει είδηση κανείς.

Αυτό πόνεσε..ώρες ώρες αναρωτιέμαι αν το κάνεις επίτηδες

΄Ετσι οι σχέσεις από την μια δεν εκπλήρωναν το αίσθημα της συνείδησης για την τελειότητα, από την άλλη τάραζαν ακόμα περισσότερο τον συναισθηματικό μας κόσμο, με αποτέλεσμα να ασθενούμε…

Και έρχεται λοιπόν μια κρίσιμη ερώτηση…

Πώς να επιλέξουμε σύντροφο? Πως μπορούμε να εκφράσουμε τον συναισθηματικό μας κόσμο, αφού το μόνο που είναι σίγουρο σ’ αυτήν την διαδικασία, είναι ότι θα απορριφτούμε ή θα απορρίψουμε? Πως θα βρούμε έναν άνθρωπο, ο οποίος θα μπορεί κι αυτός να εκφράσει ειλικρινά τα συναισθήματά του και θα μπορέσουμε μαζί να ανακαλύψουμε τις ατέλειες και τις εμμονές μας για την τελειότητα?

Αυτό και αν είναι ερώτημα...:shock:

Για να είναι ένας άνθρωπος ειλικρινής, χρειάζεται να εργάζεται με όλα του τα επίπεδα με συνέπεια, εντάσσοντας στην ζωή του την πνευματική, νοητική, συναισθηματική και φυσική του ολοκλήρωση.

Μεγάλη αλήθεια! Το έχω αντιληφθεί εδώ και καιρό και πιστεύω είναι το κλειδί για την πολυπόθητη ευτυχία..

΄Ολοι θέλουν έναν ιδανικό σύντροφο, αλλά κανείς δεν αναζητά τον αληθινό του εαυτό!

Δυστυχώς ή ευτυχώς είναι αλληλένδετα αυτά τα δύο..αν δεν ανακαλύψεις τον αληθινό σου εαυτό δεν πρόκειται να έχεις τον "ιδανικό" σύντροφο και το αντίστροφο..

Ο χωρισμός είναι μια επίπονη διαδικασία, γιατί ανατρέπει τον συναισθηματικό σου κόσμο, που ενώ δεν μπορούσε να εκφραστεί, βολεύτηκε με την ψευδαίσθηση της επιφανειακής ανάγκης για συντροφιά…
Και τότε η σχέση γίνεται εξάρτηση από το επιφανειακό, που όταν πάει στο βάθος πονάει από το ίδιο του το ψέμα…

Έχω γνωρίσει άτομα τα οποία κάνουν αλλεπάλληλες σχέσεις την μία μετά την άλλη για να καλύψουν την τεράστια μοναξιά που νιώθουν.. κατά την άποψη μου αυτά τα άτομα φοβούνται να αντικρίσουν την αληθινή πλευρά του εαυτού τους και κρύβονται πίσω από ρηχές και ανούσιες σχέσεις.

[Επισκέπτης]

Δεν χρειάζεται να βάζουμε «παραμέτρους», να οριοθετούμε ένα ιδανικό πλαίσιο για την κάθε σχέση μας και να κινούμαστε σ’ αυτό με ασφάλεια.
Δεν χρειάζεται, παρά μόνο η ειλικρινής μας πρόθεση για συμπόρευση…

Και όταν λέω «ειλικρινής», εννοώ αυτήν την πρόθεση που έχει ξεκαθαρίσει από την απλή, φυσική πρόθεση της παρέας και της κοινωνικής αποκατάστασης, που είναι μόνο νοητική…Αυτή η πρόθεση καλύπτει μόνο ένα μέρος της μοναξιάς μας!
Για να είναι ένας άνθρωπος ειλικρινής, χρειάζεται να εργάζεται με όλα του τα επίπεδα με συνέπεια, εντάσσοντας στην ζωή του την πνευματική, νοητική, συναισθηματική και φυσική του ολοκλήρωση.

Αυτό το είδα επί του πρακτικού και δουλεύει απίστευτα....

[Vasoula]

Αυτό πόνεσε..ώρες ώρες αναρωτιέμαι αν το κάνεις επίτηδες

Βασίλη...

[VasilisM]

Σε ευχαριστώ γι αυτά που γράφεις.. είναι πολύ σημαντικά για εμένα, γιατί μερικά από αυτά τα έχω και εγώ στο μυαλό μου, αλλά δεν μπορώ να τα εκφράσω έτσι όπως το κάνεις εσύ! (μπλοκάρισμα στο 5ο ε; )

[Vasoula]

που ξεκινάει από το 2ο! ;)

κάποια στιγμή θα κάνω σεμινάριο 1ου για τον ανδρικό πληθυσμό μας εδώ μέσα...Και μετά θα ενώσουμε τις επιγνώσεις μας!

[VasilisM]

2o ε, τόσο πολύ φαίνεται ;
Πφφφφ.. Θα το φτιάξω που θα πάει..
Αναμένω το σεμινάριο πάραυτα! ;)

[Maraki]

Βάσω πολύ μεστά νοήματα και κατανοητά.
Για εμένα κρατάω περισσότερο αυτό:

΄Ελκουμε συνήθως αυτό που έχουμε ανάγκη…Ξέρουμε τι έχουμε ανάγκη όμως τελικά?

...τοποθετώντας το στο μυαλό μου σε ένα ακόμη γενικότερο πλαίσιο, πέραν του πλαισίου των ερωτικών σχέσων...
ΝΑ ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΜΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΟΥ...

[Emmaki]

Και είμαστε όλοι εδω....και να δούμε και το "μικρό μου πόνυ" και το " μικρό σπίτι στο λιβάδι" και να κλάψουμε και να γελάσουμε..

Τζιλντακι μου.... (κανονισε εσυ σιγα, σιγα τον Τουταγχαμων!!!!)

Δωρακι, Αμαλιτσα

Βασουλα μου..

Πώς να επιλέξουμε σύντροφο? Πως μπορούμε να εκφράσουμε τον συναισθηματικό μας κόσμο, αφού το μόνο που είναι σίγουρο σ� αυτήν την διαδικασία, είναι ότι θα απορριφτούμε ή θα απορρίψουμε? Πως θα βρούμε έναν άνθρωπο, ο οποίος θα μπορεί κι αυτός να εκφράσει ειλικρινά τα συναισθήματά του και θα μπορέσουμε μαζί να ανακαλύψουμε τις ατέλειες και τις εμμονές μας για την τελειότητα?

Αυτο ειναι η μεγαλυτερη αληθεια...Εχουμε μαθει οι γυναικες να αναζητουμε εναν ιπποτη με γοητεια, ομορφια, μυστηριο, αιωνια πιστη και αφοσιωση, αγαπη, τρυφεροτητα, ευαισθησια, πρωτοβουλια.......μα ειλικρινα....ολα αυτα τα εχουμε μεσα μας εμεις..?Σαν γυναικες....φυσικα και οχι...γιατι μεγαλωνουμε με τα προτυπα και πλαθουμε φανταστικα σεναρια που ποτε δεν θα πραγματοποιηθουν αν δεν βοηθησουμε εμεις τον εαυτο μας..

Οι αντρες...ψαχνουν μια γυναικα...καλη, ομορφη, υπακουη, ευαισθητη, καλη νοικοκυρα(!), να τους περιποιηται...να τους φροντιζει, να ειναι πιστη...καλη στο σεξ(και αυτο παιζεται να το θελουν..)...μπλα μπλα.....αλλα στην ουσια αναπαραγουν κι αυτοι το προτυπο της μητερας τους..

Φυσικα υπαρχουν και εξαιρεσεις...απλα ειναι λιγες..

Τελικα ο ιδανικος συντροφος ειναι μεσα μας.....μολις τον βρουμε μεσα μας, θα τον φερουμε και στην πραγματικοτητα μας...

Σκέψεις

Οχι σκεψεις Βασουλα μου....αληθειες...!!!!

[Emmaki]

Μαρακι θα κατεβω καποια στιγμη....σε ευχαριστω πολυ

[ksan8oula]

Ο γιος μου περναει κι αυτος την φαση χωρισμου.Επιλογη του.. .Εχασε κιλα αλλα το αποδινει στο γυμναστηριο λεει

Δεν βγαινει πολυ εξω γιατι ειναι κουρασμενος λεει

Νυσταζει συνεχεια και φταιει ο καιρος λεει

Το μονο που δε λεει ειναι οτι ποναει

Ταυρακι γεματο εγωισμο