Παιδάκια μου γλυκά!!!!!!
Θέλω να πω κι εγώ πως τόσο καιρό τώρα δεν φαντάζεστε το πόσο μου λείψατε!!!!!!!
Πέρασα πολύ δύσκολες στιγμές, όμως όλα τελείωσαν πια!
Κάποια πράγματα δεν ήρθαν όπως τα υπολόγιζα, κάποια άλλα πήγαν καλύτερα από ότι περίμενα... Έτσι είναι η ζωή! Έλεγα όμως στον ευατό μου πως ότι γίνεται, γίνεται μόνο για το καλό μου ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνω και προσπαθούσα να ερμηνεύσω τα σημάδια που μου έστελνε το σύμπαν!
Σε κάποια πήρα απάντηση. Σε κάποια άλλά όχι... Παρ' όλα αυτά, εξακολουθώ να πιστεύω πως στην πορεία θα πάρω απάντηση στο γιατί τα πράγματα ήρθαν έτσι όπως ήρθαν...
Όλες αυτές τις μέρες (και γενικά από τη μέρα που πήρα τον α' βαθμό) δεν έβγαλα από τη ζωή μου την αυτοθεραπεία! Ήταν για μένα ένας τρόπος να νιώθω πως έχω μια γέφυρα μαζί σας. Κάθε πρωί μόνις ξυπνάω το πρώτο πράγμα που κάνω είναι αυτό. Υπήρξαν και κάποια πρωινά μετρημένα στα δάχτυλα που άργησα να ξυπνήσω, αλλά ευτυχώς είναι λίγα. Πραγματικά πιστεύω πως με βοήθησε πολύ άσχετα αν δεν το αντιλαμβανόμουνα εκείνη την ώρα... Το ρέικι δουλεύει έτσι κι αλλιώς. Έχω πάντα στο μυαλό μου το παράδειγμα της Βασούλας με το παιδάκι που του έχουν δέμένα τα χέρια πίσω και ξαφνικά μετά από χρόνια του τα λύνουνε.
Επίσης θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Βασούλα μας! Διάβασα επιτέλους το βιβλίο της! Και ήρθε την κατάλληλη στιγμή!!! Πάνω που σκεφτόμουνα, γιατί τόσες αναποδιές, διαβάζοντας το βιβλίο πήρα την απάντηση που έπρεπε: "Γιατί πολύ απλά έτσι πρέπει να γίνει, για να εκτιμήσεις κάποια πράγματα και μέσα από αυτή τη διαδικασία η ωρίμανση σου να πάει ένα βηματάκι παρά πέρα" Βασουλα μου ήταν μεγάλη μου τιμή που μοιράστηκες όλα αυτά ΚΑΙ μαζί μου!!! Πραγματικ΄κα δεν έχω λόγια...!!!!
Έχω να σας πω πολλά, γιατί όλες αυτές τις μέρες έγιναν πολλά, όμως όλα στον καιρό τους. Θέλω πρώτα να διαβάσω όλα όσα έχασα όλο αυτό το διάστημα!!!
Παιδάκια τώρα είμαστε ξανα ΜΑΖΙ και αυτό έχει σημασία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Είστε μέσα στην καρδιά μου
