ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Άβαταρ μέλους
Fotinoula
Δημοσιεύσεις: 31704
Εγγραφή: 21 Σεπ 2007 8:38 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Δημοσίευση από Fotinoula »

Vaso έγραψε:
Αυτό που χρειάζεται να εξετάσουμε είναι η διαμόρφωση των αναγκών μας, με βάση τα κοινωνικά στάτους και τις επιβαλλόμενες «συνήθειες» και όχι με γνώμονα τις πραγματικές μας ανάγκες. Χρειάζεται να δούμε πριν έρθουν τα πράγματα έτσι, ώστε να μας αναγκάσουν να το κάνουμε, αν οι ανάγκες μας έχουν πολλαπλασιαστεί από μια κοινωνική εξέλιξη σύγκρισης που μας ωθεί συνεχώς στην κατανάλωση, ασυνείδητα, δηλαδή χωρίς να το παίρνουμε είδηση, και αν μέσα σ’ αυτές τις ανάγκες έχουμε συνυπολογίσει, εκτός από τα υλικά αγαθά, και τις ηθικές ανάγκες των ατόμων, που είναι περισσότερο επιτακτικές, αλλά επειδή είναι εσωτερικές, δεν είναι εύκολα αναγνωρίσιμες.

Δύο άνθρωποι που εργάζονται για να κάνουν την ζωή τους καλύτερη, αγνοούν τις πιο βαθιές ηθικές τους ανάγκες, που είναι η επικοινωνία, η τρυφερότητα, η έκφραση αγάπης, η ατομική δημιουργικότητα σε πράγματα απλά, που τους ικανοποιούν, το μοίρασμα συναισθημάτων και το παιχνίδι.
Πολλά ζευγάρια δεν έχουν πια χρόνο να «κλάψουν» ό ένας στην αγκαλιά του άλλου και κλαίνε μέσα τους, ο καθένας μόνος του, γιατί δεν προλαβαίνουν να το κάνουν μαζί! Κοινά, αποξενώνονται…
Αν υπάρχουν παιδιά, επεκτείνεται αυτή η εξωτερική κάλυψη αναγκών και σ’ αυτά τα πιο ευάλωτα μέλη της οικογένειας και φροντίζοντας διαρκώς για την «κοινωνική» τους πρόοδο, ξεχνάμε, τις περισσότερες φορές, την ψυχική και πνευματική τους πρόοδο.
Ετσι μάθαμε…΄Ετσι μας εκπαίδευσαν…Αυτό σημαίνει οικογένεια και κοινωνία.
πολύ σημαντικά και επικαιρα αυτα που γραφεις πιο πανω Βασω :x

ειναι εντονα στην σκεψη μου τον τελευταιο καιρο

στην εταιρεια που εργαζομαι δεν εχει αναφερθει τιποτα για μειωση μισθων ή περικοπες, ομως προετοιμαζομαι μεσα μου απο τωρα για το οποιοδηποτε διλημμα, προσπαθωντας φυσικα να μην κανω και σεναρια :D .

βρισκω απολυ συγχρονικα τα λογια σου καθως εκει που κατεληξα σε μια κουβεντα που εκανα με τον εαυτο μου ηταν οτι θα ανθεωρησω τις αναγκες μου με γνωμονα την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ εσωτερικα και τοτε θα ειμαι εναρμνισμενη και αρμονικη με καθε μου αποφαση

τουτεστιν κανενας δεν πεθανε καλλιεργωντας την γη ή ζωντας δυο ζευγαρια σε ενα σπιτι στο χωριο, κρατωντας ο ενας τα παιδια του αλλου χωρις νταντες ή το βασανο με τις γιαγιαδες, και ο καθε ενας να κανει αυτο που ξερει και χαριζεται και να το μοιραζεται, ο ενας το φαγητο, ο αλλος το διαβασμα, ο αλλος τα αγγλικα και παει λεγοντας

κανενας δεν πεθανε εχοντας ενα αυτοκινητο αντι για δυο, η αν το επιτρεπει η περιοχη οδηγοντας ποδηλατο αντι για αυτοκινητο..

κανενας δεν επαθε τιποτα σταματωντας να ψωνιζει μια φουστα αντι για πεντε αυτη που του αρεσει πιο πολύ ή ψωνιζοντας απο το σουπερ οσα πραγματικα θα φαει και οχι οσα θα καταληξουν στα σκουπιδια...

δεν επαθε κανεις τιποτα αν παει για ελευθερο καμπινγκ (για οποιον το αντεχει και του αρεσει φυσικα) με την παρεα του σε ενα κολπακι και οχι στο ξενοδοχειο

γενικα νοιωθω οτι περισσοτερο ελευθερος εισαι ξεκαθαριζοντας τις αναγκες σου παρα κανοντας σκοντο δεξια κια αριστερα για να τις διαητρησεις

και θα πω κατι αλλο, για εναν νεο εργαζομενο οπως εγω που παιρνω το μηνιαιο μισθο των 735 ευρω, τι να μειωθει δλδ και που να παει, τα πραγματα ειναι απλα, αξιζει να δουλεψεις για 600 ευρω (λεω ενα παραδειγμα ) σε μια 8ωρη εργασια σε ιδιωτικη εταιρεια με τις αναλογες φυσικα απαιτησεις της????
εεεε συγνωμη κιολας αλλα αν λιγο, οχι πολυ λιγο, μαζεψω εσωτερικα τις εξωτερικες μου αναγκες δεν θα γλυτωσω μονο 600 θα γλυτωσω σιγουρα και παραπανω τον μηνα!, αρα τελικα ειναι πλασματικος και ο φοβος αλλα και οι αναγκες μας

στην ουσια ειμαστε ελευθεροι αν συνειδητα το θελησουμε

:x :x
όσο ζούμε σε τούτον τον κόσμο, θα τον Ερωτευόμαστε με όλη μας την Αγνότητα, έτσι ώστε να πάμε στον Θεό γεμάτοι από Αγάπη και όχι γεμάτοι από φόβο... :x
Άβαταρ μέλους
Fotinoula
Δημοσιεύσεις: 31704
Εγγραφή: 21 Σεπ 2007 8:38 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Δημοσίευση από Fotinoula »

:-( αλίμονο σε όσους εχουν στηρίξει και εντοπίσει την ανθρωπινη υπαρξη τους σε οσα κατεχουν, ποσα αυτοκινητα, ποσα σπιτια, ποσα παπουτσια κτλ. το γκρεμισμα θα ειναι ηχηρο και το ξεπουλημα μεγαλο.....

ειναι σημαντικο να θυμομαστε να μην ξεπουλησουμε την ψυχη μας στο βωμο ενος συστηματος που φτιαχτηκε πολυ μακρια απο την ουσια μας και την Ανθρωπια μας!

@};-
όσο ζούμε σε τούτον τον κόσμο, θα τον Ερωτευόμαστε με όλη μας την Αγνότητα, έτσι ώστε να πάμε στον Θεό γεμάτοι από Αγάπη και όχι γεμάτοι από φόβο... :x
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 89526
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Αχ, και πως να εξηγήσεις στο 5χρονο ότι οι gormiti δεν φέρνουν την ευτυχία....
Πως να την εξηγήσεις, ΄Ανιμα, αν δεν την έχεις βρει εσύ την ευτυχία? @};-


Μια εκπαίδευση χρειάζεται έλεος και αυστηρότητα σε συγχρονισμο. Αν καταφύγουμε μόνο στην μία ιδιότητα, εξουδετερώνουμε την άλλη...
Αυτοί είναι Θεϊκοί Νόμοι που, όταν διαμορφώνουν την προσωπικότητά μας, μας κάνουν ηθικούς ανθρώπους στην αρχή, για να μπορέσουμε μετά να ακολουθήσουμε τον δρόμο του Αγαθού, χωρίς πολλά απωθημένα.

Τα παιδιά δεν έχουν πλήρη ανάπτυξη στο νοητικό τους μέρος...
΄Ετσι χρειάζεται εμείς να τα εκπαιδεύσουμε, να τους δώσουμε βάσεις και νόμους ηθικούς, ώστε να μην κινδυνεύσουν, να νιώθουν ασφαλή και να απολαμβάνουν την αγάπη μας, γιατί το συναισθηματικό τους μέρος είναι πλήρως αναπτυγμένο. Δηλαδή τα παιδιά μας νιώθουν, πολύ περισσότερο από ότι νιώθει ένας φυσικός άνθρωπος, που αναγκάστηκε αυτό το πιο εσωτερικό μέρος των αισθήσεων να το ξεχάσει και να σταματήσει να το χρησιμοποιεί.

Οι άνθρωποι γεννιούνται ενορατικοί, αλλά στην συνέχεια, με την ανάπτυξη του νοητικού τους μέρους μέσα από την στείρα εκπαίδευση που λαμβάνουν, σταματούν να χρησιμοποιούν την ενόραση και δεσμεύονται μόνο στην επιστήμη, δηλαδή σε αυτό που αποδεικνύεται με τις αισθήσεις και τους φυσικούς, βιολογικούς, χημικούς νόμους. Δεν έχουν διάθεση να παρατηρήσουν ότι τα επιστημονικά δρώμενα, είναι ευάλωτα στην εξέλιξη και ανατρέπουν εκείνα που θεωρήθηκαν, κάποια εποχή, "δεδομένα"...
Τα πιο βαθιά τους ερωτήματα για την ζωή, καλύπτονται επαρκώς από τον θεό και τον σατανά...Και έτσι το βαθύτερο, πιο ασυνείδητο επίπεδό τους, περιέχει έναν διαρκή φόβο για το "κακό" που καιροφυλακτεί "αθέατο", υπερφυσικό, έξω από αυτούς και θα προσπαθήσει να τους βλάψει! Αυτή η "τακτική" είναι η πιο σίγουρη για να μην βρεθεί ποτέ ο άνθρωπος στην αυτογνωσία!

Η ενόραση, η πνευματική ιδιότητα της Ψυχής μας, αυτή που μπορεί να μας αναπτύξει εσωτερικά, κατακερματίζεται μέσα από το θρησκευτικό Δόγμα, γιατί αφήνουμε αυτήν την εσωτερική επιστήμη στα χέρια ανθρώπων-τάχα μεσολαβητών, που δεν έχουν θέαση του Αγαθού Θεού, παρά μόνο μέσα από στείρες εντολές, που αν παρατηρήσεις πιο βαθιά, ούτε οι ίδιοι μπορούν να ακολουθήσουν. Και εδώ σημειώνω, για να μην γίνει παρεξήγηση, ότι τα θρησκευτικά πρότυπα δεν είναι ανάλογα με την σχέση μας με την εκκλησία, αλλά λαμβάνονται ασυνείδητα μέσα από την οικογένεια, την κοινωνία και το συλλογικό ασυνείδητο, που ορίζει το καλό και το κακό με όρους, που ο άνθρωπος δεν μπορεί να κατανοήσει πιο βαθιά, αλλά τους συνηθίζει και τους μιμείται...

΄Οταν, λοιπόν, αναλαμβάνουμε μια ευθύνη, να εκπαιδεύσουμε νέους ανθρώπους για την ζωή που οραματιζόμαστε (αν έχουμε αυτήν την ικανότητα), χρειάζεται εμείς προηγουμένως να έχουμε γνώση αφ' Εαυτού και να μπορούμε να δίνουμε ευκαιρίες στα παιδιά να διατηρήσουν την πνευματική τους σύνδεση, εκφράζοντας τα χαρίσματά τους, επιτρέποντάς τους να παίξουν και να είναι δημιουργικά, πέρα από ότι θεωρείται σήμερα δημιουργικό, μέσα από μια εκπαίδευση που θα περιέχει αγάπη, σεβασμό μα και όρια...

Υπάρχουν πράγματα που μπορούν να κάνουν και πράγματα που, ενόσω είναι ανήλικα, δεν μπορούν να κάνουν.
΄Ενα από αυτά πχ. είναι να παίζουν με σπίρτα...Δεν είναι έτσι?
Θα είσαι το ίδιο ανεκτική με την απαίτηση των παιδιών να παίξουν με τα σπίρτα, όπως με το να παίξουν με αυτές τις αηδίες που πλασάρει η κοινωνία της κατανάλωσης?
Νομίζω πως όχι. Η διαφορά μεταξύ των δύο και τα όρια που βάζεις μεταξύ τους, αφορά μόνο στην ενόραση. Το ένα το αναγνωρίζεις σαν υπαρκτό κίνδυνο, γιατί αφορά ένα πεδίο για το οποίο έχεις αντίληψη, δηλαδή το στέρεο Σώμα, ενώ το άλλο δεν μπορείς να το αναγνωρίσεις σαν κίνδυνο ουσιαστικό, γιατί αφορά ένα πεδίο για το οποίο δεν έχεις εσωτερική αντίληψη, την Ψυχή!
΄Ετσι, για να μπορείς να χρησιμοποιήσεις ισόνομα τους Νόμους της Αυστηρότήτας και του Ελέους, κατά την εκπαίδευση των παιδιών, χρειάζεται να έχεις μέσα σου εκείνη την ελευθερία που δεν σε κατατάσσει στο μαζικό, αλλά στην ατομικότητα.

Θυμάμαι ακόμα με ευγνωμοσύνη τους γονείς μου, που σχεδόν μου απαγόρευαν να παίξω με κούκλες. Τα παιχνίδια μου ήταν παζλ, κύβοι, τουβλάκια, χρώματα για ζωγραφική, βιβλία και οτιδήποτε όξυνε τον νου και την φαντασία μου, ενώ τα άλλα παιδιά της ηλικίας μου, έπαιζαν με τα τότε λεγόμενα «κουζινικά»…
Σαν παιδί μπορεί τότε οι αποφάσεις τους να μου φαίνονταν αυστηρές και άδικες, όταν όμως έφτασα στην ωρίμανση να επεξεργαστώ τα παιδικά μου τραύματα, αυτό το μέρος ήταν το λιγότερο που χρειάστηκε να δουλέψω, γιατί βάρυνε, στην ζυγαριά της δίκης, το όφελός μου από αυτήν την απαγόρευση και να νιώσω ότι ευεργετήθηκα από αυτήν…

Η κοινωνία σήμερα βάζει όρια στην φαντασία, γιατί αυτό «βολεύει» στην χειραγώγηση. Βολεύει τους εξουσιαστικούς κύκλους «κοινωνία» και «θρησκεία», οι άνθρωποι να μην αναπτύσσονται πνευματικά, γιατί έτσι μόνο μπορούν να αγωνίζονται και να υποτάσσονται στην σωτηρία της ψυχής τους!

Εγώ όμως δεν μιλάω για απλή σωτηρία της ψυχής μετά θάνατον! Δεν με ενδιαφέρει αυτό, όσο με ενδιαφέρει το να μπορέσουν οι άνθρωποι να τιμήσουν την ζωή τους με χαρά και αγάπη και να έχουν εκείνα τα εσωτερικά ερεθίσματα να ακολουθούν τον δρόμο της Αρετής, που δεν χρειάζεται να τους τον δείξει κάποιος εξωτερικός παράγοντας, ούτε κάποια εφαρμοσμένη διδασκαλία…
Αρκεί να γνωρίζουν την συμπαντική τους ολότητα και να εργάζονται με όραμα για την ενοποίησή τους.

Σκέψου πόσο χρόνο έχουμε σήμερα να αφιερώσουμε στα παιδιά μας. Να τα προτρέψουμε να παίξουν, να τα πάμε στην Φύση να τους μιλήσουμε για το Σύμπαν, να τους δώσουμε ερεθίσματα να νιώσουν περισσότερο την Δημιουργία μέσα τους…
Η πιο εύκολη (για εμάς) λύση είναι να τα αφήνουμε να ικανοποιούν την ανάγκη τους για παιχνίδι, με τρόπους που ελευθερώνουν εμάς από την πιο βαθιά ενασχόληση με τις ανάγκες τους. Και εμείς να τρέχουμε σε έναν αγώνα επιβίωσης, που δεν περιέχει τίποτα το θεϊκό...

Και σκέψου επίσης, πόσο χρόνο έχουμε εμείς σήμερα να αφιερώσουμε στην κάλυψη των δικών μας αναγκών, των πιο εσωτερικών...

To παχνίδι σήμερα, βασίζεται στο μάρκετινγκ. Το μάρκετινγκ κάνει έρευνες για να δει τους χρόνους και τις ποιότητες των σχέσεων, το βάθος και την ωρίμανση των μελών μιας οικογένειας, και ανάλογα με τα συμπεράσματα, κινητοποιούνται οι "εγκέφαλοι" της εταιρίας παιχνιδιών να ετοιμάσουν το "έργο" τους. Εμείς τους δίνουμε αυτά τα ερεθίσματα να βγάλουν παιχνίδια-τέρατα!
Ποτέ το μάρκετινγκ δεν βασίστηκε πουθενά αλλού, εκτός από τις ανάγκες των ανθρώπων. Από έκεί διαμορφώνεται και ότι βγαίνει στην αγορά προς κατανάλωση.

Η κοινωνία του σήμερα δεν είναι τυχαία σε απόγνωση, ΄Ανιμα!

Σκέψεις!

:x :x :x :x :x
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Fotinoula
Δημοσιεύσεις: 31704
Εγγραφή: 21 Σεπ 2007 8:38 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Δημοσίευση από Fotinoula »

Σκέψου πόσο χρόνο έχουμε σήμερα να αφιερώσουμε στα παιδιά μας. Να τα προτρέψουμε να παίξουν, να τα πάμε στην Φύση να τους μιλήσουμε για το Σύμπαν, να τους δώσουμε ερεθίσματα να νιώσουν περισσότερο την Δημιουργία μέσα τους…
Η πιο εύκολη (για εμάς) λύση είναι να τα αφήνουμε να ικανοποιούν την ανάγκη τους για παιχνίδι, με τρόπους που ελευθερώνουν εμάς από την πιο βαθιά ενασχόληση με τις ανάγκες τους. Και εμείς να τρέχουμε σε έναν αγώνα επιβίωσης, που δεν περιέχει τίποτα το θεϊκό...

σκεφτόμουν τωρα, και ειναι σχετικο και με τα παιδια και το παιχνιδι τους, την "αηδεια" της τηλεορασης καθως πλεον δεν μπορεις να το χαρακτηρησεις διαφορετικα αυτο που σου προκαλει αν σταθεις λιγο και αφουγκραστεις το θεατρο του παραλογου που παιζετια εκει μεσα και που εχει μπει δυναμικα μεσα στο σπιτι μας και δυστυχως και στην ζωη των παιδιων μας.....

μετα λενε τα παιδια σημερα ειναι παχυσαρκα και ο αριθμος αυξανεται και ανεβαινει, εεεε πως δλδ να μην ειναι οταν δεν τρεχουν, δεν παιζουν στην Φυση, δεν δραστηριοπουνται, παρα καταναλωνουν, και οχι μονο την τροφη, αλογιστα
όσο ζούμε σε τούτον τον κόσμο, θα τον Ερωτευόμαστε με όλη μας την Αγνότητα, έτσι ώστε να πάμε στον Θεό γεμάτοι από Αγάπη και όχι γεμάτοι από φόβο... :x
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 89526
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Θα σου θυμίσω, Φωτεινούλα, ότι οι εκπομπές στην τηλεόραση αντικατοπτρίζουν τα ενδιαφέροντα της μάζας...Δεν γίνονται επιλεκτικά με βάση την ποιότητα του δημιουργού τους, αλλά μέσα από τις ανάγκες που θέλουν να καλύψουν και τα μηνύματα που θέλουν να περάσουν.

Οι ποιοτικές εκπομπές δεν έχουν τηλεθέαση, γι' αυτό στην συνέχεια απορρίπτονται από αυτούς που χρειάζονται να κερδίσουν από κάτι τόσο μαζικό.

Από ποιόν νομίζεις παίρνει ερεθίσματα ο κάθε δημοσιογράφος για να στήσει το σκηνικό των ειδήσεων? Απατάσαι, αν νομίζεις ότι τα παίρνει από την εξουσία. Από εμάς τα παίρνει, εμείς είμαστε η εξουσία!

:-( :-(
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 89526
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Θέλω να πω με όλα τα παραπάνω, ότι εμείς επιτρέπουμε στα παιδιά μας να γίνονται "καταναλωτές" της εποχής τους.
Αφού τους εκπαιδεύουμε να συγκρίνονται, Ντάννυ, αυτή η "ασθένεια" δεν έχει μετά περιορισμό.
Αν συγκρίνουμε λοιπόν τις επιδόσεις τους, κι εκείνα αυτόματα θα συγκριθούν με όλα, όσα υπάρχουν στο περιβάλλον τους. Είναι και λογικό μα και αυτονόητο!
Ειναι τα ερεθίσματα που έχει από φίλους, στο σχολειο , στην τηλεόραση!
Δεν μπορούμε να τα αποστηρώσουμε από αυτά!


Δεν αφορά καμία "αποστείρωση"...Αφορά μόνο στις ευκαιρίες που τους δίνουμε, μέσα από το δικό μας παράδειγμα, να μην είναι υλιστές!

Τα παιδιά νιώθουν το "ψέμα" μας, και όταν τους μιλάμε για το ωφέλιμο χρειάζονται και το φυσικό παράδειγμα...

:x :x :x :x
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Fotinoula
Δημοσιεύσεις: 31704
Εγγραφή: 21 Σεπ 2007 8:38 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Δημοσίευση από Fotinoula »

Vaso έγραψε:Από ποιόν νομίζεις παίρνει ερεθίσματα ο κάθε δημοσιογράφος για να στήσει το σκηνικό των ειδήσεων? Απατάσαι, αν νομίζεις ότι τα παίρνει από την εξουσία. Από εμάς τα παίρνει, εμείς είμαστε η εξουσία!

:-( :-(
μα ναι απο εμας τα παιρνει γιατι εμεις ειμαστε που στηριζουμε με τηλεθεαση της εκπομπες "σκουπιδια", ποιος τις βλεπει η εξουσια οχι ο κοσμος τις βλεπει και τις βλεπει γιατι αυτο νομιζει οτι ειναι, αυτο νομιζει οτι τον εκφραζει, εχουμε ξεχασει ποιοι ειμαστε...

και οχι μονο η τηλεοραση, και η ιδια η εξουσια καθρεφτης μας ειναι, ολοι αυτοι οι τριακοσιοι που βριζουμε και κατηγορουμε

και ολο αυτο που συμβαινει τωρα, ποιος το δημιουργησε ενα αορατο χερι για να μας τιμωρησει, μα οχι, ξεχασαμε ποιοι ειμαστε, ξεχασαμε την Φυση μας, την Ομορφια μας, την Αυταρκεια μας, το Πνευμα μας και στραφηκαμε στον απολυτο υλισμο νομιζοντας οτι ετσι θα καλυψουμε το κενο μας, αφηνοντας και τα δογματα να δρουν ανενοχλητα μεσα μας....
Δεν αφορά καμία "αποστείρωση"...Αφορά μόνο στις ευκαιρίες που τους δίνουμε, μέσα από το δικό μας παράδειγμα, να μην είναι υλιστές!
θυμαμαι χαρακτηριστηκα τους γονεις μου να ειναι στην εκπαιδευση τους πολυ αυστηροι στο ποσο θα καταναλωσω και να καταναλωσω οσο χρειαζεται, οχι μονο στα παιχνιδια μου αλλα και την διαχειρηση του σπιτιου, για πολλα χρονια τους χαρακτηριζα ως τσιγκουνιδες και οντως μπορει μεσα τους οι ανθρωποι να ειχαν και καποιο συναισθηματικο μπλοκαρισμα,
ομως οταν το πηρα και το εφερα στα δικα μου μετρα και σταθμα παρατηρησα οτι με οφελησε πολυ η σταση τους αυτη σε καποια πραγματα στην ζωη μου ως ενηλικας, και μου εχτισε ενα ηθος απεναντι στην φυσικη αναγκη, που οταν ξεπερασα τις ανωριμοτητες μου βγηκε στην επιφανεια και κουμπωνει πολυ αρμονικα

@};-
όσο ζούμε σε τούτον τον κόσμο, θα τον Ερωτευόμαστε με όλη μας την Αγνότητα, έτσι ώστε να πάμε στον Θεό γεμάτοι από Αγάπη και όχι γεμάτοι από φόβο... :x
Άβαταρ μέλους
Danielli
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 23308
Εγγραφή: 31 Οκτ 2007 4:53 pm
Τοποθεσία: Κέρκυρα

Δημοσίευση από Danielli »

Πολύ κατανοητά όλα αυτα που απαντούν στο δικό μου προβληματισμό!

Πρακτικά όμως, όταν βλέπω το παιδι μου 2 ωρες την ημέρα επι 6 μέρες την εβδομάδα (τους 7 μήνες το χρόνο), σε αυτο το χρόνο είμαι μόνο η Αυστηρότητα.... απαγορευω πατατάκια, αυγά κίντερ, δρακουλίνια, σοκολάτες, τανκς, οπλα παιχνίδια, διαολίτσινα μικι μαους και ό΄τι άλλο δεν μου λέει εμένα, να του μαθω ότι πρέπει να μαζευει τα παιχνίδια του, και να μην πετάει τα σκουπίδια στο πάτωμα!

Ετσι, όποια και νάναι η οδηγία μου , οι άλλοι κάνουν χατηρια , και η μαμα είναι μόνο δυσάρεστη!
Και λέω "μόνο", γιατι δεν έχω το χρόνο να είμαι και τίποτε άλλο, εφόσον το μόνο πράγμα που "θαπρεπε" να έχω σε "έλεγχο"είναι η ανατροφή του παιδιού μου, (και όχι δουλεια, κοινωνικές υποχρεωσεις και άλλες βλακειες) , αλλά δεν είναι!
Οι άνθρωποι που είναι με το παιδι μετά το σχολειο, το συμβουλευουν το παιδι να μη μου λέει ότι έφαγε μιά πάστα, ή του πήραν ένα παιχνίδι π.χ...
Το παιδι (αθώο και γλυκό) έρχεται και μου το λέει!

Δεν ξέρω τι είναι σωστο... να το πιάσω απ΄τα μούτρα και να μην μου ξαναπει τίποτα?
Να του πω"δεν πειράζει"?
Εννοειται ότι Ξ@χ@ζω αυτούς που του το λένε...
ΚΑΙ?? μιά απ΄τα ίδια και την άλλη μέρα, διότι δεν σηκώνουν εκπαιδευση!
Και ξανα απ΄την αρχή... του μιλάω και μπροστά τους... ότι αυτο που του ζητάνε να κάνει (να λέει ψέματα, και να κάνει που δεν εγκρίνει η μαμα) δεν είναι σωστό...

Θα μου πεις .. αλλάξέ τους! Ούτε αυτο είναι εύκολο, και "συμβιβάζομαι" μπροστα στην εμπιστοσύνη που τους έχω για την ασφάλεια του!
Και έτσι ζυγίζονται τα πράγματα! :?
Όμως και θα στο πω, γιατί είναι βιωμένο, μέσα στην ανοιχτή καρδιά, αλλάζουν όλα και όλοι...
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 89526
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

ναι Ντάννυ μου, τα γνωρίζω κι εγώ όλα αυτά...
Γι' αυτό είπα παραπάνω, ζυγίζεις τις ευθύνες...

Τα παιδιά θα μεγαλώσουν σίγουρα! Το θέμα είναι τι κόσμο θα βρουν και πως θα δημιουργήσουν τον νέο κόσμο τους, με όραμα προς την εσωτερική θεότητα...

Το λέω, απλά για να μην παραπονιόμαστε...Να ανεχόμαστε τα δημιουργήματά μας, όπως μας ανέχεται και ο θεός! Με υπομονή και καρτερικότητα... Και κυρίως με αγάπη. Γιατί εμείς τα δημιουργήσαμε και κανείς άλλος!
Ο δρόμος υπάρχει ήδη χαραγμένος στην Ψυχή μας. ΄Η τον ακούμε, ή περπατάμε όπου τύχει, αλλά, θεωρώ, γνωρίζοντας τι κάνουμε, έχουμε λιγότερο πόνό και δυσαρέσκεια, απ' ότι να θεωρούμε ότι φταίει η κοινωνία, ο θεός και εγώ δεν ξέρω ποιός άλλος!

Η ατομική ευθύνη, που λέγαμε! :x :x :x
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Danielli
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 23308
Εγγραφή: 31 Οκτ 2007 4:53 pm
Τοποθεσία: Κέρκυρα

Δημοσίευση από Danielli »

:x :x :x :x
Όμως και θα στο πω, γιατί είναι βιωμένο, μέσα στην ανοιχτή καρδιά, αλλάζουν όλα και όλοι...
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Άβαταρ μέλους
Giotoula
Δημοσιεύσεις: 12289
Εγγραφή: 10 Φεβ 2010 2:40 am

Δημοσίευση από Giotoula »

Danny έγραψε:.... του λέω ότι ΔΕΝ μου αρέσουν, εξηγώντας του ότι οι άρχοντες τις φύσης στην πραγματικότητα ΔΕΝ είναι έτσι.
Κι εγώ του έχω δηλώσει ότι δεν μου αρέσουν και δεν θέλω να τα αγοράζω αλλά μάλλον δεν βαραίνει η γνώμη μου... Τα ζητάει από θείες και γιαγιάδες..

Με προβληματίζει μόνο πως τα παιδιά αυτης της γενιάς οικειοποιούνται όλα τα κακομούτσουνα πλάσματα που παιζουν με αυτα , ως δυνάμεις του ΚΑΛΟΥ.... :-?
Νομίζω το "κακό" ξεκινάει από την τηλεόραση από εκεί μάλλον τα μάθαν και οι φίλοι, συμμαθητές κλπ και μετά είναι ο μιμητισμός που αναλαμβάνει δράση. Ένα πεντάχρονο δεν έχει τόσες αντιστάσεις και είναι και χαρακτηριστικό και της ηλικίας (απ' όσα έχω διαβάσει) να θέλουν να "ανήκουν" στο σύνολο οπότε υιοθετούν τους "κανόνες" του. Εδώ βλέπουμε ότι ενήλικες "τυφλώνονται" πόσο μάλλον τα παιδιά.
Πάντως όσες φορές πάω να συζητήσω τέτοια θέματα, αντιστέκεται σαν να του κάνω κύρηγμα.
Η μόνη μου ελπιδα είναι ότι τώρα σπέρνω και θα θερίσω όταν έρθει ο καιρός.
Άβαταρ μέλους
Giotoula
Δημοσιεύσεις: 12289
Εγγραφή: 10 Φεβ 2010 2:40 am

Δημοσίευση από Giotoula »

Fotini έγραψε: τουτεστιν κανενας δεν πεθανε καλλιεργωντας την γη ή ζωντας δυο ζευγαρια σε ενα σπιτι στο χωριο, κρατωντας ο ενας τα παιδια του αλλου χωρις νταντες ή το βασανο με τις γιαγιαδες, και ο καθε ενας να κανει αυτο που ξερει και χαριζεται και να το μοιραζεται, ο ενας το φαγητο, ο αλλος το διαβασμα, ο αλλος τα αγγλικα και παει λεγοντας
Τι ωραία που ακούγονται αυτά που λες Φωτεινή! Πραγματικά έχω ονειρευτεί τέτοιες καταστάσεις.
Ο προβληματισμός μου είναι, πόσοι θέλουν τελικά να το κάνουν και αν δεν θέλουν αρκετοί φοβάμαι ότι είναι δύσκολο να λειτουργήσει.
Πρέπει να υπάρχει κάποιος που θα δεχτεί αυτό που θα του προσφέρω ώστε να το ανταλλάξει με κάτι που θα χρειάζομαι ότι και αν είναι αυτό.
Άβαταρ μέλους
AMALIA
Δημοσιεύσεις: 21571
Εγγραφή: 13 Ιαν 2008 1:14 pm
Τοποθεσία: ΚΕΡΚΥΡΑ

Δημοσίευση από AMALIA »

Vaso έγραψε:
Το λέω, απλά για να μην παραπονιόμαστε...Να ανεχόμαστε τα δημιουργήματά μας, όπως μας ανέχεται και ο θεός! Με υπομονή και καρτερικότητα... Και κυρίως με αγάπη. Γιατί εμείς τα δημιουργήσαμε και κανείς άλλος!
Ο δρόμος υπάρχει ήδη χαραγμένος στην Ψυχή μας. ΄Η τον ακούμε, ή περπατάμε όπου τύχει, αλλά, θεωρώ, γνωρίζοντας τι κάνουμε, έχουμε λιγότερο πόνό και δυσαρέσκεια, απ' ότι να θεωρούμε ότι φταίει η κοινωνία, ο θεός και εγώ δεν ξέρω ποιός άλλος!

Η ατομική ευθύνη, που λέγαμε! :x :x :x
Εδω ειναι ολη η ουσια!!! :x :x :x
Άβαταρ μέλους
Giotoula
Δημοσιεύσεις: 12289
Εγγραφή: 10 Φεβ 2010 2:40 am

Δημοσίευση από Giotoula »

Vaso έγραψε:
Πως να την εξηγήσεις, ΄Ανιμα, αν δεν την έχεις βρει εσύ την ευτυχία? @};-
Σωστά! Κι εγώ θέλω δουλειά πολλή ακόμα. Και τι κάνω όμως που ο χρόνος περνάει και το παιδί μεγαλώνει; Φοβάμαι μη χάσω την ευκαιρία μου.

Σκέψου πόσο χρόνο έχουμε σήμερα να αφιερώσουμε στα παιδιά μας. Να τα προτρέψουμε να παίξουν, να τα πάμε στην Φύση να τους μιλήσουμε για το Σύμπαν, να τους δώσουμε ερεθίσματα να νιώσουν περισσότερο την Δημιουργία μέσα τους…
Η πιο εύκολη (για εμάς) λύση είναι να τα αφήνουμε να ικανοποιούν την ανάγκη τους για παιχνίδι, με τρόπους που ελευθερώνουν εμάς από την πιο βαθιά ενασχόληση με τις ανάγκες τους. Και εμείς να τρέχουμε σε έναν αγώνα επιβίωσης, που δεν περιέχει τίποτα το θεϊκό...
Δεν μπορείς να το θέσεις πιο σωστά! Αυτό είναι το πρόβλημά μου και ίσως πολλών γονιών σήμερα. Δεν έχω χρόνο λόγω αυτού του κυνηγιού. Προσπαθούμε να καλύψουμε την απουσία μας (δεν εννοώ μόνο τη φυσική) αγοράζοντας υλικά αγαθά στα παιδιά μας. Αυτά το καταλαβαίνουν και μπαίνουν στο παιχνίδι ζητώντας περισσότερα (αφού δεν είναι αυτό που θα καλύψει το κενό που έχουν).
Και αυτός ήταν ο λόγος που ίσως αυτό το "κακό" που μου έτυχε με τη δουλειά μου να αποτελεί "ευκαιρία" να αλλάξω ζωή, προτεραιότητες, ποιότητα.
Αυτή τη φορά δεν τα κατάφερα. Αισθάνομαι πραγματικά όμως ότι θα δοθεί και άλλη ευκαιρία. Το αισθάνομαι ότι δεν θα αργήσει.
Άβαταρ μέλους
Giotoula
Δημοσιεύσεις: 12289
Εγγραφή: 10 Φεβ 2010 2:40 am

Δημοσίευση από Giotoula »

Danny έγραψε:Πολύ κατανοητά όλα αυτα που απαντούν στο δικό μου προβληματισμό!

Πρακτικά όμως, όταν βλέπω το παιδι μου 2 ωρες την ημέρα επι 6 μέρες την εβδομάδα (τους 7 μήνες το χρόνο), σε αυτο το χρόνο είμαι μόνο η Αυστηρότητα.... απαγορευω πατατάκια, αυγά κίντερ, δρακουλίνια, σοκολάτες, τανκς, οπλα παιχνίδια, διαολίτσινα μικι μαους και ό΄τι άλλο δεν μου λέει εμένα, να του μαθω ότι πρέπει να μαζευει τα παιχνίδια του, και να μην πετάει τα σκουπίδια στο πάτωμα!

Ετσι, όποια και νάναι η οδηγία μου , οι άλλοι κάνουν χατηρια , και η μαμα είναι μόνο δυσάρεστη!
Και λέω "μόνο", γιατι δεν έχω το χρόνο να είμαι και τίποτε άλλο, εφόσον το μόνο πράγμα που "θαπρεπε" να έχω σε "έλεγχο"είναι η ανατροφή του παιδιού μου, (και όχι δουλεια, κοινωνικές υποχρεωσεις και άλλες βλακειες) , αλλά δεν είναι!
Οι άνθρωποι που είναι με το παιδι μετά το σχολειο, το συμβουλευουν το παιδι να μη μου λέει ότι έφαγε μιά πάστα, ή του πήραν ένα παιχνίδι π.χ...
Το παιδι (αθώο και γλυκό) έρχεται και μου το λέει!

Δεν ξέρω τι είναι σωστο... να το πιάσω απ΄τα μούτρα και να μην μου ξαναπει τίποτα?
Να του πω"δεν πειράζει"?
Εννοειται ότι Ξ@χ@ζω αυτούς που του το λένε...
ΚΑΙ?? μιά απ΄τα ίδια και την άλλη μέρα, διότι δεν σηκώνουν εκπαιδευση!
Και ξανα απ΄την αρχή... του μιλάω και μπροστά τους... ότι αυτο που του ζητάνε να κάνει (να λέει ψέματα, και να κάνει που δεν εγκρίνει η μαμα) δεν είναι σωστό...

Θα μου πεις .. αλλάξέ τους! Ούτε αυτο είναι εύκολο, και "συμβιβάζομαι" μπροστα στην εμπιστοσύνη που τους έχω για την ασφάλεια του!
Και έτσι ζυγίζονται τα πράγματα! :?
Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημά μου.
Γι' αυτό όμως αναρρωτήθηκα μήπως το κέρδος να κάτσω τελικά σπίτι θα ήταν περισσότερο από το κόστος.
Το μεγαλο πρόβλημα -εντελώς οικονομικά- είναι ότι έχω το μεγαλύτερο μερίδιο οικογενειακού εισοδήματος. Αυτό μου δίνει μεγαλύτερη ευθύνη στον οικογενειακό προϋπολογισμό και δεν μπόρεσα ούτε τον εαυτό μου να πείσω.
Και μπορεί η απόφαση αυτή να με κάνει να νιώθω "ασφάλεια" αλλά μου είναι πλέον λίγο ξένο το να επιλέξω "τα λεφτά".
Και είναι γεγονός ότι έχω βρει διάφορες λύσεις για να μπορέσουμε να σταθούμε αξιοπρεπέστατα (χωρίς πολυτέλειες αλλά είναι κάτι που δεν με νοιάζει) αλλά δεν μπορώ να το κάνω μόνη μου. Πρώτα απ' όλα πρέπει να είναι σύμφωνος ο συντροφός μου και έπειτα στις "λύσεις" μου εμπλέκονται και άλλοι κοντινοί άνθρωποι.

Επιστροφή στο “ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ”