Και μόνο έτσι δεν θα φοβάσαι την άκρη του σύμπαντος
Δεν θα φοβάσαι το κενό και θα έρθεις να με βρεις εκεί ακριβώς
Στο κενό
Μπροστά μου η ’βυσσος, το κενό!!!
Σε κοιτάζω και πέφτω, πέφτω....Μοιάζει να μη έχει τέλος!!! Δεν τολμώ ούτε να φωνάξω.....
Με σηκώνεις!!!! Μου απλώνεις το χέρι!!!!
Έίμαι εδώ μου λες!!!!
Τώρα πια δεν θα φοβηθείς ξανά!!!!
Γιατί εγώ θα απλώνω πάντα το χέρι και θα σε σηκώνω!!!!!!
Αυτό έκανα πάντα και ας μη το ένοιωθες!!!!
Τώρα όμως η καρδιά σου άνοιξε και απλά θα με καταλαβαίνεις!!!
(Από ένα όνειρο που μου θύμησε το τραγούδι " you raise me up")