Φωτεινούλα όλοι γνωρίζουν την αλήθεια, αλλά πράττουν με ψέμα!
όλοι ξέρουν για τα τοξικά συναισθήματα που εκρέουν στις συνδέσεις του πλανήτη από τα ίδια του τα κύτταρα (εμάς), αλλά κανείς δεν φροντίζει για αυτά!
Μέσα από πράξεις δεν γίνεται να συνδεθουμε με τον Θεό, ουτε με τον Πλανήτη. Ο νους μας έχει ιδιοτελείς επιθυμίες και γι' αυτές αγωνίζεται ο άνθρωπος, κάνοντας το περιβάλλον του εχθρικό.
΄Ετσι η πράξη ευγνωμοσύνης προς τον πλανήτη, δεν φροντίζει μόνο για την σωτηρία του σώματος, αλλά και για την καθαρότητα των υπόλοιπων πεδίων του, μέσα από τον δικο μας εξαγνισμό.
Το να ευλογείς την τροφή σου μέσα από την θεότητα, και να την προσφέρεις με αγάπη και στους άλλους, προετοιμάζοντάς την με ευλάβεια, είναι ένα έθιμο που κρατιέται με τα δόντια, γιατί κανείς δεν εξήγησε στους ανθρώπους, ότι αυτό δεν είναι μέρος ενός θρησκευτικού τυπικού, αλλά μιας ευλογίας που αποδίδεται με ευχαριστία, στην θεότητα!
Εύχομαι ο κάθε ένας από εμάς να κάνει την διαφορά, ιδιαίτερα τώρα που είναι μια ευαίσθητη στιγμή στην εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Ξεκινώντας από την κοινωνικοποιημένη ανάγκη μας, φτάνουμε στην πραγματική μας ανάγκη, όταν αρχίσουμε και πετάμε τα "έρμα" από πάνω μας, για να μείνουμε με το καθαρό μας "βάρος"!!
Είμαι υπέρ της μεταξύ μας ανακύκλωσης για όποια αντικείμενα μας είναι περιττά. Υπάρχουν φιλοζωικές που κάνουν κάθε τόσο παζάρια και πουλάνε μεταχειρισμένα αντικείμενα για να συγκεντρωθεί ποσόν για τα αδέσποτα...Μπορεί να υπάρχει το ίδιο και για άλλες πιο ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού μας...
Αρκεί αυτή η πράξη να μην έχει την έννοια του "ξεφορτώνομαι", αλλά του "προσφέρω"...Να μην προέρχεται από την ανία μας για τα υλικά αγαθά, γιατί τότε τα παλιά θα αντικατασταθούν με νέα, αλλά να προέρχεται από την εσωτερική αντίληψη των πραγματικών μας αναγκών!
Δεν ξέρω αν σ' αυτήν την εποχή είναι εύκολο για τους ανθρώπους να αναζητήσουν την ποιοτική ζωή, ειδικά αν έχουν παιδιά...
Για να μην τους καταπιεί το σύστημα, λυπάμαι που το λέω, αλλά χρειάζεται να μην κάνουν παιδιά!!
Τα παιδιά μας είναι τα λυτρα που εξαργυρώνουμε στο "σύστημα", γιατί πάντα μέσα μας υπάρχει η αγωνία να τους δώσουμε τα καλύτερα εφόδια...
Και μέχρι εκεί το καταλαβαίνω και το αποδέχομαι...Αρκεί μέσα στα εφόδια να είναι εκτός από τα υλικά, τα συναισθηματικά, νοητικά και πνευματικά εφόδια, έτσι ώστε η μελλοντική γενιά να αποδεσμευτεί από την "υπερκατανάλωση"...
΄Ετσι βήμα βήμα να εξελισσόμαστε με εσωτερική κρίση και όχι ανεξέλεγκτα...
