ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ

[KaterinaN]

[/quote] Το ρέικι είναι εδώ...εσύ που είσαι?[/quote]

εγώ είμαι σε έναν λαβύρινθο συναισθημάτων και προσπαθώ να "δω" ή να "νοιώσω" - για να το τοποθετήσω πιο σωστά, προς τα που πρέπει να πάω. Αγωνιώ προσπαθώντας να καταλάβω τον εαυτό μου που τώρα γνωρίζω - γιατί τόσα χρόνια είχα έναν εαυτό έτσι όπως θα τον ήθελαν οι άλλοι και όχι έτσι όπως θα ήθελα εγώ. Έχω απλώσει τα χέρια μου και την καρδιά μου και προσπαθώ να με βρω.... με έχει βοηθήσει πολύ- ξέρω ότι θα μπορούσες και περισσότερο αν αφηνόμουν λίγο, αλλά μάλλον θέλω τον χρόνο μου!

Πέγκυ μου, σε ευχαριστώ... θα το προσπαθήσω


ΧΧΧ

[Vasoula]

εγώ είμαι σε έναν λαβύρινθο

Γλυκειά μου Κατερίνα!

Ούτε που μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι γι' αυτό!!!

Και μην ρωτήσεις γιατί...


"Το πέρασμα από το λαβύρινθο" ...
το σκοτάδι - η ουσία της ύπαρξης!
όλα εκεί τόσο αληθινά, τόσο φωτεινά...

θα βγεις...κοίταξέ με! ΘΑ ΒΓΕΙΣ!!!
Κανείς δεν καθισε εκεί περισσότερο από το χάραμα!!!

[KaterinaN]

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

αυτό θέλω και εγώ .... να βγώ! δεν φημίζομαι ιδιαίτερα και για την υπομονή μου.....

ΧΧΧ

[Vasoula]

για σένα...

[margaritarenia]

ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΛΥΚΕΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑΝ
KEEP ON WALKING

ΕΓΩ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΩ ΠΟΣΟ ΜΑΓΙΚΑ ΖΩ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ
ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ Β ΒΑΘΜΟ ΚΑΙ ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΟΛΟΝΩΝ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ.
ΕΧΩ ΑΠΟΡΙΑ
ΝΟΙΩΘΩ ΚΑΠΩΣ :!:
ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΤΙ
ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ?ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ?

ΜΟΛΙΣ ΔΗΛΩΣΩ ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΗ ΜΟΥ
ΧΩΡΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΡΕΙΚΙ ΘΑ ΒΡΩ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΝΟΙΩΘΑ ΚΑΠΩΣ :shock: ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΟΜΩΣ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΩ ΥΠΟΜΟΝΗ ΝΑ ΑΚΟΥΩ ΚΑΙ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ :!: :!: ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΕΙ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ

ΜΑΣ ΑΓΑΠΩ ΟΛΟΥΣ ΠΟΛΥ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ._

[Ichor]

ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΕΙ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ

...........πόση αλήθεια...........!

πριν 25 χρόνια, με χτύπησε η καταστροφή της μη εισαγωγής μου σε μια σχολή.... (μαθήτρια του 19 στα Μαθηματικά, Φυσικοχημεία....!)
κλάμα, απογοήτευση....χάλια....!
Έπιασα δουλειά αμέσως............το αποτέλεσμα...?
Για 4 μήνες πρόλαβα την αλλαγή του νόμου περί ασφαλιστικών...... και έτσι τώρα βγαίνω σε σύνταξη.....!
Για τους 4 μήνες αυτούς (αν είχα περάσει σε σχολής.....) θα περίμενα 10 χρόνια......!

[Spyros]

Για 4 μήνες πρόλαβα την αλλαγή του νόμου περί ασφαλιστικών...... και έτσι τώρα βγαίνω σε σύνταξη.....!

A, Πέννη μου ζηλεύω πολύ! Να μπορούσα κι εγώ κάποτε να συνταξιοδοτηθώ νέος όπως εσύ. Τώρα πεθαίνεις στη δουλειά! :shock:
Αλλά ποτέ μη λες ποτέ, μπορεί να βρούμε κάνα κόλπο μέχρι τότε.

[daisy]

Μια φωτεινή καλημέρα και από μένα.
Η πρώτη μου επαφή με το ρέικι ήταν πριν δυο χρόνια περίπου.
Ήμουν σε μια δύσκολη φάση της ζωής μου και κυριολεκτικά βρέθηκε μπροστά μου. Στο πρώτο θεραπευτικό που έκανα, εκείνη τη στιγμή με έπιασε νευρασθένεια, με το ζόρι συγκρατούσα τον εαυτό μου να μη σηκωθεί να φύγει! Προσπαθούσα να με πείσω ότι αφού ξεκίνησα τη "συνεδρία" έπρεπε και να την ολοκληρώσω. Όταν ολοκληρώθηκε είπα στην θεραπεύτρια όλα αυτά που αισθάνθηκα. Εκείνη μου απάντησε πολυ γλυκά να μην προτρέχω και ότι θα δω αποτελέσματα. Έφυγα με πολλές αμφιβολίες περί του λόγου τω αληθές. Βγαίνοντας έξω, (ήταν μια βροχερή μέρα με συννεφιά, ένας καιρός καταθλιπτικός θα έλεγα) και περπατώντας άρχισα να παρατηρώ γύρω μου, εκείνη τη στιγμή "έσκασε μύτη" μια ασθενική ηλιαχτίδα. Τι ωραίος καιρός σήμερα σκέφτηκα. Για περίπου 4 μέρες ήμουν σαν να με είχαν ποτίσει κάτι, όλα μου φαίνονταν υπέροχα, δεν κουραζόμουν, ακόμα και οι δύσκολες καταστάσεις στο σπίτι μου φαίνονταν εύκολα αντιμετωπίσιμες. Μια μαγεία είχε συντελεστεί.
Η πορεία προς το ρέικι είχε δρομολογηθεί.
Έκτοτε αυτό το συναίσθημα δεν το ξαναένιωσα. Είμαι νομίζω σε μια φάση διαρκούς εξαγνισμού, έχω πολλά πέπλα να αποτινάξω για να με βρω.
Θα συνεχίσω κάποια άλλη στιγμή.
Ζητώ συγγνώμη αν σας κούρασα με τη φλυαρία μου...

[Emmaki]

Καλωσήρθες Daisy!!!
Εδώ μοιραζόμαστε όλες τις στιγμές μας και τίποτα και κανείς δεν είναι κουραστικός!!!
Σε ευχαριστούμε πολύ που μοιράστηκες ένα τόσο όμορφο συναίσθημα μαζί μας...!!!

[Vasoula]

"έσκασε μύτη" μια ασθενική ηλιαχτίδα.

Καλώς ήρθες Νταίζυ
εύχομαι αυτή η ασθενική ηλιαχτίδα, να γίνει κίνητρο για να χτίσεις το στέρο οικοδόμημα του Εαυτού σου!
Ασθενική στην αρχή, μόνο φως στην συνέχεια, είναι το καλύτερο "οικοδομικό υλικό"!!!

Και βέβαια δεν θα είναι μονο το ρέικι η αιτία...

όποιος το πιστεύει...αλήθεια λέω, γελιέται...

όμως το ρέικι είναι ένα αληθινό "δώρο"
είναι ο εστιασμός μας !!! Είναι η πηγή της αγάπης! Είμαστε εμείς!!!

αρκεί να μας βρούμε

[Ichor]

Ήρθαν τα δύσκολααααα! :( :( :(

Πήρα τον πρώτο βαθμό ρέικι πριν δύο μήνες περίπου.
Από τότε τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα κάνω ρέικι στον εαυτό μου, ή στις κόρες μου.
Τις πρώτες μέρες ένοιωθα υπέροχα. Έτσι όπως το έχουμε περιγράψει όλοι κάποιες στιγμές..... μαγικά.

Τώρα όμως, κάτι συμβαίνει...... Ενώ κάνω ρέικι, ενώ κάνω διαλογισμούς, κάτι με κρατά δεμένη κάτω. Μετά από διαλογισμούς δεν θέλω να γυρίσω....! :( :(
Αισθάνομαι παλιά συναισθήματα, να βγαίνουν στην επιφάνεια, με την πρώτη δυσκολία. Κλάμα, κλάμα,........ Είχα γλυτώσει από αυτά, αισθάνομαι βαριά, σα να σέρνονται τα βήματά μου, χωρίς να μπορώ να εξηγήσω το λόγο ακριβώς. Δεν θέλω να πάω μπροστά. Θέλω να γυρίσω σπίτι.........!

Μήπως πρέπει να ξαναπάρω την μύηση.....? Μήπως κάτι μπλόκαρα...?

:( :( :( :(

[Vasoula]

Μήπως πρέπει να ξαναπάρω την μύηση.....? Μήπως κάτι μπλόκαρα...?

Γιατί Πέννη μου να ξαναπάρεις την μύηση? Τι είναι "πρέπει"???
Τίποτα δεν πρέπει...

΄Ομως το ρέικι δεν είναι μόνο χαρά...ή μάλλον είναι μόνο χαρά όταν αντιληφθείς την αληθεια του!!!!

Η αντιμετώπιση των μπλοκαρισμάτων είναι η ουσία...

Τι είπαμε? ΄Οταν τινάζουμε το χαλί μας, που είναι γεμάτο σκόνη, αλλά δεν την βλέπουμε, τι γίνεται???
΄Ερχεται όλη η σκόνη στην μούρη μας ε???

΄Ομως η επιθυμία να συνεχίσεις, είναι μόνο δικία σου!!!
Και εκεί δεν υπάρχει "πρέπει"...αλλά "θέλω" ...Με όποιο κόστος!
Αποφάσισε...

[Vasoula]

Είχα γλυτώσει από αυτά

Τα είχες απλά θάψει...

δεν γλυτώνεις από τίποτα!!!

ενσωμάτωση θέλουν όλα!!

[Ichor]

Είχε πολύ σκόνη το χαλάκι Βάσω μου........
Υπήρξαν πολλά που κατάπιε, πού άφησε να "πέσουν" γιατί έπρεπε.....και θέλει φύσημα με το πιεστικό.......για να καθαρίσει.....

και είναι η ώρα να τη φυσήξω.......!
Δεν ξέρω όμως από πια πλευρά να το πιάσω.....! :( :( :(

Μάλλον η σιωπή .......?
(και ξέρεις.....όλοι μου έλεγαν πως είμαι πολυλογού..... )

Τα καταφέρνω πάντως..........Θα βγώ από δω μέσα.......και θα βγω φωτεινή........απλά.....χρειαζόμουν το χέρι σου....!
Σ' ευχαριστώ....!

[Vasoula]

το χέρι μου?

Για να δούμε, γιατί πιστεύω απόλυτα ότι δεν έχεις ανάγκη τίποτα, εκτός από τον Εαυτό σου!!!

Πάντως εδώ είμαι!!! Αχρείαστη, που λένε...