ΘΕΑΤΡΑ ΕΛΕΓΧΟΥ

[ARTYADIS]

[Θοδωράκος]

Ιωαννούλα

[Ταρούλα]

Ιωαννάκι μου

[Βικούλα]

Ιωαννάκι

[elenaki]

Βασουλα μου Αγαπημενη..Σ'ευχαριστω για την Υπενθυμηση!!

Ιωαννακι μου..παιδακια ολα!!

Σαφως και εχω περασει απ'ολα τα θεατρακια..αλιμονο!!και κυριως απο το θεατρακι του απομακρου..ειδικοτης μου!!
Και δυστυχως ακομη παιζουν μεσα μου..μονο που τωρα τα αναγνωριζω αμεσα και τα Φωτιζω με ολα τα Οπλα που εχω παρει απο τη Πηγη της Εμπνευσης μου!!Οσες φορες και να με πιασουν οι δαιμονες μου στον υπνο στο χερι μου ειναι να χρησιμοποιω ολη τη Γνωση που εχω για να μου Υπενθυμιζω ποια Ειμαι Αληθινα καθε Στιγμη!!

Παρ' όλα αυτά, για εμένα πάντα, είναι το πιο όμορφο ταξίδι που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος στην Ζωή του...
Το ταξίδι της πληρότητας, αφήνει Αυτόν τον Αληθινό μέσα μας, που θέλει με όλη του την Ψυχή να ταξιδέψει, ελεύθερο να πλεύσει, πέρα από τα ασφαλή λιμανάκια και τους "δηθενισμούς", όταν το καράβι είναι δεμένο...

[Μάνος]

Όμως όταν εσύ σταματάς να τρέφεσαι από τα θέατρα ελέγχου, τότε σταματούν και οι άλλοι τους ρόλους τους...Δεν τους παίρνει...κι αυτό στο επιβεβαιώνω, σαν άνθρωπος που έχει αντιμετωπίσει πάρα πολλούς ανθρώπους και τα θεατράκια τους...

Πως σταματάει κάποιος να τρέφεται από τα θέατρα ελέγχου;;;

...Και εννοείται Βάσούλα μου πως δε σκοπεύω να τα παρατήσω!!!!!!!!!!!

[Vasoula]

Μάνο μου, σταματά όταν βρει την δική του εσωτερική Πηγή...

[Βικούλα]

[Ιωαννάκι]

Μάνο μου, σταματά όταν βρει την δική του εσωτερική Πηγή...

Μανο μου, τα θεατρα ελεγχου εξυπηρετουν για να κλεβουν ενεργεια απο τους αλλους. Για σκεψου ομως να μην ειχες αναγκη την ενεργεια των αλλων και να τρεφοσουν μονο απο τη δικη σου? Αυτη που εχεις σε αφθονια μεσα σου αλλα τη φτυνεις?
Γαματο?

[Δωρουλα]

Το Θύμα νιώθοντας ότι ο Τρομοκράτης του κλέβει ενέργεια, προσπαθεί να σταματήσει την απειλητική επαφή, παίρνοντας μια ζαρωμένη, ανήμπορη στάση…Το Θύμα προσπαθεί να κάνει τον Τρομοκράτη να νιώσει ένοχος για να σταματήσει την επίθεση…
Τα Θύματα δε νιώθουν ποτέ ότι έχουν αρκετή δύναμη για να αντιμετωπίσουν ενεργητικά τον κόσμο, γι αυτό προσπαθούν να προκαλέσουν συμπάθεια, προσελκύοντας ενέργεια προς το μέρος τους. όταν χρησιμοποιούν τη σιωπηλή συμπεριφορούλα, τείνουν να ολισθήσουν προς το θέατρο του Απόμακρου, αλλά ως θύματα που είναι, φροντίζουν να μη περάσει απαρατήρητη η σιωπή τους.
Τα Θύματα είναι πάντα απαισιόδοξα άτομα, και τραβούν την προσοχή των άλλων παίρνοντας πάντα ανήσυχο ύφος, αναστενάζοντας, τρέμοντας, κλαίγοντας, κοιτάζοντας με απλανές βλέμμα μπροστά τους, απαντώντας αργά σε ερωτήσεις και αφηγούμενοι ξανά και ξανά μεγάλα δράματα και κρίσεις. Η πιο αγαπημένη τους φράση, είναι “Ναι, αλλά”.

Τα Θύματα στην αρχή δελεάζουν τους άλλους με την αδυναμία και την ανάγκη τους για βοήθεια. Ωστόσο δεν θέλουν να δοθεί λύση στην κατάσταση, γιατί τότε θα χάσουν την πηγή της ενέργειάς τους… Ως υποχωρητικά άτομα, δεν έχουν την ικανότητα να θέτουν όρια στις σχέσεις τους…

Συντηρούν τη θέση τους προσελκύοντας άτομα που τους τρομοκρατούν. Στους ακραίους κύκλους οικογενειακής βίας, ο Τρομοκράτης εμπλέκει το Θύμα σε όλο και πιο βίαια επεισόδια κακομεταχείρισης, μέχρι που η διαδικασία αυτή φτάνει σε μια κορύφωση έντασης. Μετά την κορύφωση, ο Τρομοκράτης υποχωρεί και ζητά συγγνώμη, και με αυτόν τον τρόπο στέλνει ενέργεια, η οποία δελεάζει το Θύμα και το επαναφέρει στον φαύλο κύκλο.
Μη σας ξεγελά όμως η περιγραφή αυτού του ρόλου. Αυτός ο τύπος είναι ίσως ο πιο επικίνδυνος ρόλος ελέγχου. Αυτοί οι άνθρωποι φαίνονται πάντα θύματα της ζωής, ενώ στην πραγματικότητα κρατούν στο παρασκήνιο τα σκοινιά της μαριονέτας που γίνονται όσοι είναι υπό το έλεγχό τους. Αν ο ρόλος αυτός εφαρμόζεται με ευφυΐα, τότε ο άνθρωπος ασκεί ασφυκτικό έλεγχο στο περιβάλλον του. Και το χειρότερο είναι ότι αυτό μπορεί να μην γίνει ποτέ αντιληπτό, σε αντίθεση με τον τρομοκράτη για παράδειγμα ο οποίος είναι πολύ ευδιάκριτος. Πολλές φορές το ίδιο το “θύμα” ωθεί κάποιον από το περιβάλλον του να γίνει τρομοκράτης ώστε να επιβεβαιώνει το ρόλο του και να τον ενισχύει. Άπαξ και ο εξουσιαζόμενος γίνει τρομοκράτης, τότε έχει πμπει ασυνείδητα στο παιχνίδι του θύματος. Σύντομα θα του δημιουργηθούν ενοχές. Οι ενοχές θα τον κάνουν να αυτοτιμωρείται. Η αυτοτιμωρία θα τον οδηγήσει ξανά στην τρομοκρατία και ξανά από την αρχή.
Η δύναμη των ανθρώπων – θυμάτων είναι ίσως η μεγαλύτερη. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να αρρωστήσουν μόνο και μόνο για να τραβήξουν τη προσοχή. Συνήθως παραπονιούνται για μικροπροβλήματα υγείας τα οποία τους ταλαιπωρούν διαρκώς, αλλά όταν το περιβάλλον τους αρχίσει να τους αγνοεί, τότε είναι ικανοί να δημιουργήσουν ένα πραγματικά σοβαρό πρόβλημα υγείας. Η εξουσία αυτού του ρόλου είναι η πλέον επικίνδυνη.

πράγματι πολύ επικύνδυνος ο ρόλος του θύματος κυρίως γιατί όπως λεει και παραπάνω είναι ύπουλος!

το θύμα, ένα ρολάκι που έχω πάρει πολλές φορές , στρέφεται να κατηγορήσει τον τρομοκράτη, μα αν συνειδητοποιησουμε τι έχουμε παραχωρήσει στον άλλο μέσα απο το ρόλο του θύματος είναι πραγματικά τραγικό!

[Μάνος]

Ευχαριστώ Βάσω μου, Ιωάννα μου για την απάντηση,
όμως νομίζω πως θα επάνέρθω και εδώ αργότερα....
όταν θα είμαι πιο έτοιμος...
Δεν είναι ότι δεν καταλαβαίνω τις έννοιες αυτή τη φορά, αλλά το πρακτικό του πράγματος...


Παιδάκια όλα

[ARTYADIS]

Αυτη που εχεις σε αφθονια μεσα σου αλλα τη φτυνεις?
Γαματο?

Μάνο μου υπομονή! Δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη..

[Μάνος]

Το ξέρω αγαπάκι μου...

[Fotinoula]

αυτό θα πει για άλλη μια φορά συγχρονική επαναφορά θέματος!

Βασούλα!

για πότε απο θύμα στο έλεος του τρομοκράτη γίνεσαι τρομοκράτης, ή
και απόμακρος, και κλόουν κάποιες στιγμές για να καλύπτεις και το image

σε τρομοκρατούν και αν το χάσεις μετά δεν ησυχάζει το θύμα, πρέπει να γίνει το ίδιο τρομοκράτης
να καλύψει την ενέργεια που έχασε, ας βάλουμε επιτέλους μια τελεία.
η Δύναμη μου είναι η Αγάπη, την βρίσκω την ισορροπία και σηκώνομαι

παιδάκια γλυκά

[Ταρούλα]

Η Δύναμή μου είναι η Αγάπη

Παιδάκια όλα