Ο πόλεμος της καρδιάς είναι ο σημαντικότερος όλων...΄Οταν μεταφερθεί εκεί, όλοι χρειάζεται να σιωπήσουν...
Η καρδιά για να τινάξει από πάνω της όλες τις άμυνες, τους φόβους, τις αξίες και τις ηθικές που της επιβάλαμε, όσο δεν γνωρίζαμε, θέλει χρόνο και σεβασμό.
΄Οταν της πεις μια φορά "κανόνισε εσύ, εγώ ακολουθώ" τότε γίνεται η πιο αμείλικτη μάχη...
Γιατί η καρδιά πήρε κι αυτή ρόλο στην ζωή μας...Χωρίς να το θέλει, όμως τον πήρε...Αναγκάστηκε, για να μας προστατέψει, να μην νιώθει, να μην ακούει τα συναισθήματα, να ζει με πανοπλία...να χάσει την Φύση της την αληθινή...Για εμάς το έκανε! Γιατί της το επιβάλαμε και εκείνη μας αγαπάει και "θυσιάστηκε"...προσάρμοσε το αληθινό, με ότι με εμείς θέλαμε να γίνει...
Και τώρα εμείς της ζητάμε να γίνει πάλι η Αληθινή της Φύση...
Να αγαπήσει όπως μόνο εκείνη ξέρει, να γίνει το κέντρο μας, η ισορροπία μας, η Σοφία μας...
ειναι η μερα της επαναλειψης μου φαινεται σημερα
τις τελευταιες μερες οταν κανω αυτοθεραπεια, ξαφνικα το cd κατι παθαινει, και μεχρι σημερα ξαναφτιαχνε οταν πραγματικα και απο την καρδια μου ελεγα μεσα μου "ο,τι και να κανεις την αυτοθεραπεια θα την κανω με ή χωρις μουσικη".... Παντα προτιμω να ακουω τη γνωριμη Φωνη βεβαια.... σημερα, επαψε να παιζει παλι μονο του και παρολαυτα συνεχισα κανονικα..... οταν τελειωσα, ξαναρχισε μονο του απο το σημειο που ειχε σταματησει....
