Το να έρθεις μέσα στον Εαυτό σου, δεν είναι μια απλή επιθυμία, αλλά μια αναγκαιότητα της Ψυχής σου!
μεχρι να το ξεχωρισω αυτο ουυυυ περασε καιρος....... και καθε εμπειρια Ψυχης με φερνει ολο και πιο μεσα σε Εμενα
και το "ζήτα και θα λάβεις" δεν αφορά την ύλη πρωτίστως, αλλά την πνευματική σου ανάπτυξη...
Ποτέ δεν αναζητάς την ολοκλήρωσή σου σαν Ον, για υλικούς σκοπούς...Αυτοί ενυπάρχουν στην αυτοπραγμάτωση σου...
θυμαμαι καλα πως εψαχνα να βρω λογικη μεσα στη Θεληση, ακουγα γιαυτο το "ζητα και θα λαβεις", κι εγω ζητουσα πχ ενα αυτοκινητο... και ολο και με μπερδευε αυτο το να ζηταω υλικα αγαθα ενω η αναγκη της Ψυχης μου ηταν η Αφθονια.. εγω ομως εβλεπα τη στερηση... καμμια Εμπιστοσυνη....διαχωριζα Υλη και Πνευμα και τωρα τελευταια αρχιζω και αντιλαμβανομαι πως δεν μπορει παρα να ειναι Ενα
η επιθυμία είναι συναίσθημα, η προσδοκία είναι σκέψη...
Η διαφορά τους δεν έγκειται, παρά στο πως αναπτύσσεις την πρόθεση σου...
Η επιθυμία και η προσδοκία είναι αλληλένδετες, δεν υπάρχει η μία χωρίς την άλλη...Και οι δύο μαζί προσπαθούν να ελέγξουν την ζωή...
Το "ζήτα και θα λάβεις" είναι ολίγον "παρεξηγημένο"...
Αφορά το άνοιγμα της καρδιάς, σαν πνευματικό μας κέντρο!
Η επιθυμία τότε γίνεται θέληση και η προσδοκία όραμα!
Και τότε έχέις ευκαιρίες να νιώσεις μέσα σου όλες τις απαντήσεις...
Είναι σαν να ανοίγει ένας νέος Δρόμος μέσα σου, όπου εκεί ένώνεις τον Εαυτό σου συναισθηματικά, νοητικά και πνευματικά, ώστε να Ζεις σαν ΄Ανθρωπος και όχι σαν ρομποτ!
Υπάρχουν πολλά πρότυπα που ένας άνθρωπος χρειάζεται να "σπάσει", ώστε να μπορεί να ζει την φυσική ζωή του με αυτάρκεια...
Και ένα από αυτά είναι ο μυθος της ευτυχίας!
ποτε δεν ειναι αργα

(βλεπω και τα ματακια σου βρε παιδι μου

)