Μια Χριστουγεννιατικη ιστορια με γλυκες αναμνησεις.......

[Annoula]

[Δωρουλα]

Αλέξανδρε!!

[Emmaki]

Αλεξανδρε πολυ γλυκια ιστορια......

Ελατε παιδακια....μοιραστειτε κι εσεις μια ιστορια....ειτε θλιβερη, ειτε χαρουμενη ειναι δικη μας...κομματι μας...

[Αμαλία]

Αλέξανδρε..

Θα μοιραστώ κ γω λοιπόν μια
Αν και όχι τόσο χαρούμενη! απλά όταν σκέφτομαι για χριστουγεννιάτικες ιστορίες μου έρχεται πάντα 1η στο μυαλό...

Λοιπόν είχα ζητήσει λέει απο τον ’γιο Βασίλη μια κούκλα της Ποκαχόντας! (αν θυμάμαι καλά... ) Το ήθελα πάρα πολύ!! Και είχα τόσο πολλή ανυπομονησία!
Όταν η ώρα ήρθε και έτρεξα κάτω απο το χριστουγεννιάτικο δέντρο για να βρω το δώρο μου... βλέπω πια κούτα, το ανοίγω....
Και απογοητεύομαι Δεν ήταν το δώρο που ήθελα...
Ήταν μια κούκλα (νεράιδα νομίζω; ) όπου είχε κάτι σαν σκηνάκι που όταν το τράβαγες τα χέρια της κάναν σαν σβούρα; κάτι τέτοιο τέλως πάντως και πετούσε για λίγο!
Όμως ήμουν τόσο πολύ απογοητευμένη που δεν ήταν αυτό που ήθελα... Τέλως πάντων την έκανα να πετάξει 1-2 φορές... την 3η όμως φορά έπεσε πάνω στην τζαμαρία και έσπασε τα χεράκι της και μετά δεν δούλευε καθόλου...
Θυμάμαι τις ενοχές που ένιωθα, που επειδή δεν εκτίμησα το δώρο, τελικά μου στερήθηκε και έτσι ένιωθα δυο φορές πιο άσχημα...

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Αλεξανδρε

Αμαλιτσα

[Vasoula]

Aμαλίτσα...

γιατί ρε γμτ δεν σου πήραν την κούκλα που ήθελες?
τι σόι εγωισμός είναι αυτός?

[ΙΩΑΝΝΑ]

Αμαλίτσα

[AMALIA]

Αμαλακι μου..

[Valia]

σε μας τα Χριστούγεννα ήταν πάντα πάρα πολύ ωραία! η μαμά μου πάντα φρόντιζε για τα πάντα και ήταν όλα στην εντέλεια. Στόλιζε όλο το σπίτι, μαγείρευε, έκανε τα χριστουγεννιάτικα γλυκά... πολύ οργανωμένο άτομο! φυσικά πέρναμε πάντα τα δώρα που θέλαμε. Είτε τα βρίσκαμε στο δέντρο είτε μας τα έφερνε ο ’γιος Βασίλης (ο μπαμπάς μου μεταμφιεσμένος ή ένας καλός κυριούλης από την πολυκατοικία). Το δέντρο το στολίζαμε πάντα με τη μαμά (ο μπαμπάς δούλευε συνήθως) και θυμάμαι ότι εκνεύριζα την αδερφή μου γιατί ήμουν πιο μικρή και ατσούμπαλη και της κατέστρεφα το design. Πάντως ήμασταν πολύ ευτυχισμένες, περνούσαμε ονειρικά, φρόντιζε η μανούλα γι' αυτό

[Sofoula]

Λοιπόν είχα ζητήσει λέει απο τον ’γιο Βασίλη μια κούκλα της Ποκαχόντας! (αν θυμάμαι καλά... ) Το ήθελα πάρα πολύ!! Και είχα τόσο πολλή ανυπομονησία!
Όταν η ώρα ήρθε και έτρεξα κάτω απο το χριστουγεννιάτικο δέντρο για να βρω το δώρο μου... βλέπω πια κούτα, το ανοίγω....
Και απογοητεύομαι Δεν ήταν το δώρο που ήθελα...
Ήταν μια κούκλα (νεράιδα νομίζω; ) όπου είχε κάτι σαν σκηνάκι που όταν το τράβαγες τα χέρια της κάναν σαν σβούρα; κάτι τέτοιο τέλως πάντως και πετούσε για λίγο!
Όμως ήμουν τόσο πολύ απογοητευμένη που δεν ήταν αυτό που ήθελα... Τέλως πάντων την έκανα να πετάξει 1-2 φορές... την 3η όμως φορά έπεσε πάνω στην τζαμαρία και έσπασε τα χεράκι της και μετά δεν δούλευε καθόλου...
Θυμάμαι τις ενοχές που ένιωθα, που επειδή δεν εκτίμησα το δώρο, τελικά μου στερήθηκε και έτσι ένιωθα δυο φορές πιο άσχημα...

Πωπω, ακριβώς, μα ακριβώς το ίδιο σκηνικό είχε παιχτεί και σε μένα!!! Με ακριβώς το ίδιο παιχνίδι (μόνο που εγώ δεν ήθελα την Ποκαχόντας αλλά μια άλλη κούκλα που δεν μπορούσανε να βρούν πουθενά οι γονείς μου + όταν η νεραιδούλα έσπασε, χάλασε το φτερό της και αντί για τζαμαρία έπεσε σε ντουλάπα)

[Αμαλία]

Πωπω, ακριβώς, μα ακριβώς το ίδιο σκηνικό είχε παιχτεί και σε μένα!!! Με ακριβώς το ίδιο παιχνίδι (μόνο που εγώ δεν ήθελα την Ποκαχόντας αλλά μια άλλη κούκλα που δεν μπορούσανε να βρούν πουθενά οι γονείς μου + όταν η νεραιδούλα έσπασε, χάλασε το φτερό της και αντί για τζαμαρία έπεσε σε ντουλάπα)

Ναι θυμάμαι που το είχαμε συζητήσει μια φορά για την κοινή μας εμπειρία...

Βασούλα δεν ξέρω γιατί δεν μου είχαν πάρει την κούκλα που ήθελα, το πιο λογικό είναι οτι δεν θα μπορούσαν να την βρουν, αλλά δε τους ρώτησα ποτέ.. αμφιβάλλω κ αν θυμούνται τίποτα!

[Fotinoula]

Ένιωσα ότι μπορεί να μην είμαι με κόσμο αλλά είμαι με κάποιον που από εκεί ψηλά κατέβηκε χαμηλά για να μου κάνει παρέα.

Αλέξανδρε

απο τα Χρίστουγεννα δεν έχω και τις καλύτερες αναμνήσεις σαν παιδί καθώς μπορεί να ακολουθούσαμε το τυπικό των γιορτών αλλα για εμένα ηταν λίγες οι στιγμες που ένοιωθα ζεστα, αληθινα ζεστα, παρολααυτα υπήρχαν έστω και αυτες οι στιγμες που έδιναν μια αίσθηση της μαγέιας

εκείνο που θυμάμαι χαρακτηρισκα απο τα Χριστουγεννα σαν παιδάκι ήταν που σηκωνόμουν το βράδυ όταν όλοι κοιμόντουσαν και φάινονταν μόνο τα φωτάκια απο το δέντρο, καθόμουν κάτω απο το δεντρο και μιλουσα σαν προσευχούλα στον Χριστό

όταν το θυμήθηκα σε ενήλικη ζωη μου ειχα συγκινηθει πολύ, καθως ηταν μια μνημη που ανασυρθηκε

στο σήμερα εκεινο που ευγνωμωνω είναι οτι με τον Γιαννη εχουμε αναπληρώσει αυτην την παιδικη μαγεια και την ζεστασια τις ημερες των Χριστουγεννων, που απο ότι καταλαβα ελειπε και απο τους δυο μας σαν παιδικο βιωμα

[ΙΩΑΝΝΑ]

όταν το θυμήθηκα σε ενήλικη ζωη μου ειχα συγκινηθει πολύ, καθως ηταν μια μνημη που ανασυρθηκε

στο σήμερα εκεινο που ευγνωμωνω είναι οτι με τον Γιαννη εχουμε αναπληρώσει αυτην την παιδικη μαγεια και την ζεστασια τις ημερες των Χριστουγεννων, που απο ότι καταλαβα ελειπε και απο τους δυο μας σαν παιδικο βιωμα

Φωτεινούλι

[Alexandros]

σηκωνόμουν το βράδυ όταν όλοι κοιμόντουσαν και φάινονταν μόνο τα φωτάκια απο το δέντρο, καθόμουν κάτω απο το δεντρο και μιλουσα σαν προσευχούλα στον Χριστό

όταν το θυμήθηκα σε ενήλικη ζωη μου ειχα συγκινηθει πολύ, καθως ηταν μια μνημη που ανασυρθηκε

Φωτεινή τι όμορφο αυτό που μοιράστηκες μαζί μας.
Τέτοιες μνήμες θα ήθελα να ανασύρουμε από το παρελθόν.
Μικρές στιγμές που τις νιώθαμε μαγεία και πολλά ακόμα σε εκείνη την ηλικία.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που με το Γιάννη μπορείτε και αναπληρώνετε ότι χαμένο από την ζεστασιά αυτών των ημερών.
Όλες οι μέρες είναι ευλογημένες αλλά αυτές ακόμα περισσότερο πιστεύω.
Αφού το νιώθουν έτσι τα παιδιά δεν μπορεί να κάνουν λάθος.
Και την διαφοροποίηση δεν την νιώθουν μόνο για τα δώρα που παίρνουν αλλά και για κάτι περισσότερο. Δώρα παίρνουν και άλλες φορές μέσα στο χρόνο αλλά τα Χριστούγεννα τα ξεχωρίζουν πάντα.
Ακόμα και τα ποστ που περιγράφουν μια κακή ανάμνηση περισσότερο μου φαίνεται ότι δηλώνουν ότι σαν παιδιά κάτι δεν τους άφηνε να απολαύσουν την μαγεία που ένιωθαν ότι υπήρχε.

Δε περίμενα κάτι περισσότερο από αυτό το τοπικ κάνοντας πρόταση στην αγαπημένη μας Εμμα για την δημιουργία του. Απλά μια μικρή ιδιαίτερη ανάμνηση.
Και μάλιστα μίλησα μαζί της γιατί είναι ολοφάνερο ότι τα Χριστούγεννα τα λατρεύει ακόμα σαν μικρό παιδί!!!!! Με ενέπνευσε για αυτό και την ευχαριστώ πάρα πολύ!!

[Fotinoula]