Ο φόβος της ελευθερίας...

[Valia]

ναι ναι ναι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Vasoula]

[AMALIA]

έτσι όπως σας διαβάζω, έχω μια έντονη αίσθηση να βγάλουμε έξω τις επιγνωσεις από το σεμινάριο...το σκέφτομαι!

Μην το σκεφτεσαι Βασουλι μου αξιζει να βγουν!!!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Ναι ναι ναι Βασούλα να το κάνεις

[Annoula]

[Fotinoula]

[Δωρουλα]

[Vasoula]

...και ρωτάει, στην συνέχεια, η περικοκλάδα:

" πας στον θεό με τόσες βαλίτσες? χα, ας γελάσω..."

και λέει η ουσία:

"τίποτα δεν χρειάζομαι από εσένα, απλά έλα..."


και ο άνθρωπος στέκεται διστακτικός...
Μια ζωή είχε μάθει, πως τον αγαπούσαν γι' αυτά που κατείχε...

και λέει η περικοκλάδα:

"οι βαλίτσες σου μου ανήκουν, σαν θέλεις να προχωρήσεις πρέπει να μου τις αφήσεις, να μου αφήσεις την ταυτότητά σου"

και λέει η ουσία:

"εγώ ξέρω ποιός είσαι..."

και ο άνθρωπος μένει διστακτικός...
Μια ζωή είχε μάθει, πως τον αγαπούσαν γι' αυτό που φαινόταν...

και λέει η περικοκλάδα στην συνέχεια:

"χωρίς την ταυτότητά σου δεν ανήκεις πουθενά, χωρίς τις βαλίτσες σου είσαι ο κανείς"

και λέει η ουσία

"Είσαι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ"

Και ο άνθρωπος μένει ακόμα πιο διστακτικός...
Μια ζωή είχε μάθει πως το "πουθενά" είναι θάνατος και το "κανείς" ο φόβος του...

και λέει η περικοκλάδα:

"που θα πας χωρίς εμένα? σου είμαι απαραίτητη"

και λέει η ουσία:

"Ζήσε"

και ο άνθρωπος παραμένει διστακτικός...
Mια ζωή είχε μάθει πως δεν μπορεί να ζει έτσι απλά, χρειάζεται ένα σενάριο…

Και τότε η περικοκλάδα ρωτάει

«Τι θέλεις να αφήσεις πίσω? Πρόσεξε γιατί αυτά που θα αφήσεις, ποτέ δεν θα έχεις την ευκαιρία να τα ξαναπάρεις, ανήκουν σε εμένα»

Εδώ είμαστε…ας απαντήσουμε!

[Vasoula]

Μερικές φορές, γλυκιά μου ψυχή, έρχεται ο "χείμαρος" στην ζωή μας, για να μας θυμίσει την αιτία...
Και όσο δεν την "βλέπουμε", τόσο πιο ορμητικός γίνεται...
Διαπίστωσα ότι είναι στο χέρι μας να αφαιθούμε στην ορμή του και να "χτυπήσουμε", να "ματώσουμε" και να προχωρήσουμε, ή να τον αποφύγουμε...
Εχω επιλέξει να προχωρήσω...Γιατί νιώθω ότι εσύ είσαι εκεί και με περιμένεις. Και θέλω να σε φτάσω...Θέλω να σ' αγκαλιάσω...σ' αγαπώ τόσο πολύ που αμέσως όλες "οι πληγές" έγιναν η αιτία...

σου τα αφήνω όλα περικοκλάδα...χάρισμά σου!
Εγώ έχω μόνο την εμπειρία του να γίνομαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ και μου φτάνει!

[Fotinoula]

Ρωρ...ότι μου ανήκει πραγματικά επιστρέφει πίσω σε εμένα

θα πάω γυμνός, έτσι μονο θα ξεχωρίσω την περικοκλάδα και αν κατι απο όλα αυτα είναι η Αλήθεια μου θα επιστρέψει

ουφ γυμνός είναι καλύτερα

[Λιζούλα]

Αχ, περικοκλαδίτσα μου ξεαγκιστρώσου, επιτέλους, από πάνω μου και κράτησε απ΄τις βαλίτσες μου ότι θέλεις, πάρτα όλα! Έτσι κι αλλιώς, τί από όλα αυτά ήταν δικό μου; Απ΄την στιγμή που περπάτησα στο δρόμο μου το πήρα απόφαση, όλα θα λουστούν στο φως κι ότι αντέξει! Γι΄αυτό σε παρακαλώ, πάρε τον ίσκιο σου από πάνω μου, δεν τον χρειάζομαι άλλο. Τώρα περισσότερο από ποτέ, αυτό που πραγματικά χρειάζομαι είναι το ΦΩΣ!

[Ellaki]

Περικοκλάδα μου σ' ευχαριστώ για τα μαθήματα.
Ήρθε η ώρα να σε αφήσω, ολοκλήρωσα μαζί σου και δεν σε χρειάζομαι πλέον.

Θα προχωρήσω γυμνή, να αφήσω χώρο να με ντύσει η αλήθεια του Εαυτού μου.
Ήρθε η ώρα να γίνω ’νθρωπος, να γνωρίσω τη Ζωή.

[ΙΩΑΝΝΑ]

Και τότε η περικοκλάδα ρωτάει

«Τι θέλεις να αφήσεις πίσω? Πρόσεξε γιατί αυτά που θα αφήσεις, ποτέ δεν θα έχεις την ευκαιρία να τα ξαναπάρεις, ανήκουν σε εμένα»

Περικοκλάδα δεν με ενδιαφέρει τι σου ανήκει και ούτε θέλω κάτι από αυτά που σου ανήκουν.
Αυτά που θέλω να αφήσω πίσω είναι οι φόβοι μου που με εμποδίζουν να αισθανθώ την ψυχή μου ελέυθερη,και για να το καταφέρω αυτό δεν σε χρειάζομαι περικοκλάδα .....εγώ θα ζήσω χωρίς εσένα στο ΦΩΣ με ΑΓΑΠΗ και ΑΛΗΘΕΙΑ

[Danielli]

Περικοκλάδα κρατας σακί??

Πάρε τις προσδοκίες μου... το όνομά μου.... το γενναιολογικό μου δέντρο... την εθνικότητά μου.... την ταυτοτητά μου.... τις πιστωτικές κάρτες μου... την αλαζονεία μου... τα τείχη μου... τις πλάνες μου... τα πρέπει μου... τα σύνορά μου.... τις εμμονές μου... τις αλυσίδες μου...
και....χαρηκα που σε γνωρισα ... εισουν αξέχαστη εμπειρία!

[AMALIA]

Ευγνωμονω τους χειμαρους και τις περικοκλαδες με εφεραν μπροστα στο να παρω την ευθυνη της ζωης μου!!!
Επιλεγω και εργαζομαι με θεληση και πιστη και στα αφηνω ολα χαρισμα σου περικοκλαδα μου!!!

Δεν χρειαζομαι βαρη γυμνη θα βαδισω τον δρομο της επιστροφης στο σπιτι μου!!!