Εμμονες...Εξαρτησεις...Συναισθηματικα απωθημενα κ αδιεξοδα!!

[Vasoula]

[Μάνος]

και 6 και 16 χρόνια μπορούν να περάσουν και αυτοί οι άρχοντες να μην έχουν μετακινηθεί καθόλου από μέσα σου...
Και έτσι για να το κάνω πιο θεαματικό, δεν είναι που εκείνοι δεν έχουν μετακινηθεί, είναι ότι εσύ δεν έχεις μετακινηθεί στην συναισθηματική σου ηλικία...

Ή εγώ δεν σε κατάλαβα Βασούλα μου, η εσύ νόμισες κάτι λάθος. Το "δεν με μπορώ" πάει στο ότι δεν μπορώ να βλέπω τις ερωτήσεις μου 6 χρόνια αργότερα. Νομίζω πως εσύ κατάλαβες πως 6 χρόνια αργότερα και ακόμα τα ίδια αντιμετωπίζω.
Ε, θέλω να πιστεύω πως δυο βηματάκια τα πήγαμε πιο πέρα...
...Τι; όχι;

Συνήθως οι άνθρωποι ξεκινάνε την αυτογνωσία με το 5χρονο και μετά μένουν στο 15χρονο...

Γιατί όμως μένουν στο 15χρονο; Αυτό δεν καταλαβαίνω... ότι δηλαδή γίνανε βούδες;
Αφού η αυτογνωσία δεν έχει τέλος, θεωρώ...

[Vasoula]

όχι Μανούλη μου, δεν ήταν προσωπική η απάντηση μου. Ήταν ρητορική...

Σαφώς το αν είσαι στο ίδιο σημείο που ήσουν πριν 6 χρόνια, το ξέρεις εσύ καλύτερα από εμένα...Τι? όχι?

[Μάνος]

...Μα είπα κι εγω...
Δεν είμαι σίγουρος αν αυτή η διευκρίνιση που έκανα έκρυβε από πίσω χαμηλή αυτοεκτίμηση για την προσωπική μου εργασία, αλλά προτίμησα να ρωτήσω μήπως βλέπεις/ νιώθεις κάτι που εγω δεν...


Γιατί όμως λες πως τελειώνει στα 15;;;
Έκει σκάλωσα λίγο

[Μάνος]

...εννοώ μένουν στο 15χρονο

[Vasoula]

Μανούλη μου, δεν εννοούσα ότι όλοι θα μείνουν στην εφηβεία (αυτό σηματοδοτεί το 15χρονο που είπα). Όμως οι περισσότεροι, με βάση τους κανόνες της ψυχολογίας, προσπαθούν να θεραπεύσουν το τραυματισμένο παιδί μέσα τους και αγνοούν τα τραύματα που έγιναν στην εφηβική τους ηλικία και τους αλλοίωσαν τον χαρακτήρα και τα χαρίσματα τους έφαγαν την τελική τους "ήττα". Η πρώτη εκπαίδευση γίνεται από τους γονείς, αλλά μετά γίνεται και από τους δασκάλους, τους συμμαθητές και από όλο το σόι...Επίσης σ' αυτές τις εφηβικές ηλικίες που κρατάνε περίπου μέχρι τα 18 έτη, αρχίζουν και παίζουν ενεργό ρόλο οι "ήρωες" και τα "πρότυπα", μια και ο έφηβος θέλει να καθρεφτιστεί σε κάποιον και μπορεί αυτός να μην είναι ένας γονέας. Κάποια ευαίσθητα παιδιά θαυμάζουν τον αλήτη πχ. και προσπαθούν να του μοιάσουν για να έχουν την ανάλογη αποδοχή από την κοινότητα των φίλων/γνωστών...

Η εφηβεία είναι εξίσου πολύ ευαίσθητη ηλικία, γιατί τα τραύματα που γίνονται σ' αυτήν, δεν ξεχνιουνται εύκολα, λόγω της ανάπτυξης του νοητικού επιπέδου.
Οι ζημιές όμως που γίνονται σ αυτήν την ηλικία, λόγω των τραυμάτων, ξεχνιούνται πολύ εύκολα και χαράζουν έναν δρόμο, δημιουργούν συνήθειες, ακυρώνουν πολλές φορές την εσωτερική Ηθική του εφήβου. σκοτώνουν την ευαισθησία του, δημιουργούν προσωπικότητες αδόμητες και ανώριμες...
Και τέλος δίνουν ζωές που θεωρούνται φυσιολογικές για το ευρύ κοινό, αλλά τελικά είναι ένας καταστροφικός για την πνευματική ανάπτυξη του ατόμου, δρόμος.
Και συνήθως δεν φτάνουν οι άνθρωποι μέχρι εκεί, μένοντας έτσι διαρκώς ανώριμοι συναισθηματικά...Και δεν είναι για όλους βέβαια, αλλά από ότι έχω νιώσει, δει και βιώσει είναι οι περισσότεροι που, τελικά, δεν αντέχουν την ωριμότητα και δραπετεύουν στα λιβάδια με ξέπλεκες πλεξούδες

[Μάνος]

Κατάλαβα Βασουλάκι μου τι εννοείς...
Ευχαριστώ πολύ