Όλα συντελούνται εδώ και τώρα...

[Skapaneas]

Αυτή η εποχή που διανύουμε, δεν είναι για την ατομική εξέλιξη και για την "φώτιση" του ενός...Μέσα από την την ατομικοτητα, αναδύεται η ομαδικότητα και η συλλογική διεύρυνση των συνειδήσεων και έχουμε και αρκετή βοήθεια "από πάνω" για να το επιτύχουμε...

Και τι θα κανουμε με ολους αυτους που βρισκονται σε "πλανη", αλλά νομιζουν ή πιστευουν οτι πραττουν το σωστο;

Θα τους αφησουμε να βαδιζουν προς την καταστροφη και τον αφανισμο, χωρις να τους απλωσουμε ενα πνευματικο χερι διορθωσης της πορειας τους;

Μπορουμε να αναληφθουμε με ολους αυτους να βυθιζονται;

Ο Ιησους Χριστος ηρθε χωρις να εχει προσωπικη αναγκη ο ιδιος και μας εδειξε το δρομο με το λογο του και τη ζωη του και τη εκουσια θυσια του.

Και το ξερεις πολυ καλα αυτο εσυ προσωπικα Βασω...

Εμεις θα γυρισουμε την πλατη σε αυτους;

Δεν θα τους ανοιξουμε τα ματια;

Εμεις γι' αυτους, ειμαστε απο τους "απο πανω"...

[Vasoula]

Μπορούμε να αναληφθούμε, αλλά θα παραμείνουμε εδώ...
Η ανάληψη δεν σημαίνει ότι "αναχωρουμε". Σημαινει ότι "γνωρίζουμε"...Οι διεργασίες της ανάληψης έχουν ήδη ξεκινησει. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι το έχουν αποφασίσει, και θα κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση...

Θέλει κόπο και θυσίες η ανάληψη...Και δεν είναι όλοι έτοιμοι να εγκαταλείψουν την "επιβίωση" και να στραφούν στην ζωή...

΄Ομως κάνενας δεν εγκαταλείπει κανέναν...
Ύπάρχουν χέρια για να κρατηθούμε και λόγοι για να πιστέψουμε ότι μπορούμε.
Αν αφήσουμε για λίγο την ανθρωπότητα, για να βρούμε τον "άνθρωπο-θεότητα" μέσα μας, μετά θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε και άλλους. Χωρίς γνώση, η βοήθεια των αλλων είναι μόνο επανάληψη του "πρότυπου" του "σωτήρα"...

[Vicky]

Μου έφερες τις δύο σελίδες από το "σενάριο" που ξέχασα, αλλά δεν ταίριαζαν πια στο δικό μου...ούτε καν στο δικό σου.
Γιατί ξεχάσαμε και οι δύο, και αρχίσαμε να το ξαναγράφουμε από την αρχή, εδώ στον υλικό κόσμο που είμαστε.΄Ετσι η στιγμή της συνάντησης μας βρήκε σε νέόυς ρόλους, από αυτούς που αρχικά είχαμε επιλέξει.

Προσπαθήσαμε να τις προσαρμόσουμε, αλλά κανείς από τους δυό μας δεν ήθελε να "αλλάξει" το σενάριο του. Γιατί αυτό είχε συνέπεια, ενώ το "παλιό" μας φάνταζε "ξένο"...΄Ετσι μειναμε με την γλυκιά ανάμνηση και την αγάπη, σαν το συνδετικό κρίκο της αιώνιας ζωής μας...

Νιώθω, γλυκιά μου ψυχή, ότι δεν θα έχω άλλη ευκαιρία να σε συναντήσω ξανά στον φυσικο κόσμο...
Θα σε περιμένω, λοιπόν στην "πατρίδα", όποτε "χορτάσεις" από το παιχνίδι με την ύλη και αναζητήσεις πάλι την συντροφιά μου.

μη ξεχνάς...σ' αγαπώ

Βάσω, θα ήθελα να σε ρωτήσω...
Με αυτό το κειμενο που έγραψες, πιστεύεις ότι παρ' όλο ότι οι ψυχές δύο ανθρώπων έχουν αποφασίσει μια κοινή πορεία, στο τέλος αυτό μπορεί και να μην γίνει?
Το σχέδιο, δηλαδή, να μην ακολουθηθεί?

Περνάω μια τέτοια ιστορία, και με έχει προβληματίσει αυτό που έγραψες..

Ευχαριστώ πολύ

[Vasoula]

Βίκη μου, δύο ψυχές που έχουν αποφασίσει "κοινή πορεία" είναι συνήθως "αδερφές ψυχές" ή "δίδυμες ψυχές". ΄Ομως η ζωή στην ύλη, διαμορφώνεται περισσότερο από τον χαρακτήρα μας (την προσωπικότητα) και λιγότερο από την ψυχή μας.
Οι προτεραιότητες αλλάζουν εδώ...Βλέπεις δεν γεννιούνται και μαζί, έτσι ο καθένας έχει διαμορφώσει την πορεία του, την ζωή του, τα όνειρά του, τις αξίες του, που δεν συμπίπτουν με του άλλου. Το πιο πιθανο λοιπόν, επειδή ακριβώς ξεχνάμε, να μην "θυμηθούν" αυτές τις αποφάσεις ή και αν τις θυμηθούν, να μην έχουν την δύναμη να αντιστρέψουν την πορεια της ήδη διαμορφωμένης ζωής τους.

΄Ομως Βίκη μου, δεν είναι το μόνο που ξεχνάμε...Ξεχνάμε πολυ εύκολα όσα σαν ψυχές έχουμε αποφασίσει να εισπράξουμε σαν εμπειρία στην ενσάρκωσή μας. Ξεχνάμε και σχέδια και διαδρομές και έρχεται η ζωή μετά, να μας θυμίσει, σκληρά καμιά φορά, ό,τι ξεχάσαμε. Και τότε "παίρνουμε" το τιμόνι της ζωής μας αλλιώς...

Η αγάπη μεταξύ αυτών των δύο ψυχών, θα υπάρχει αιώνια, πράγμα που όμως μπορεί να φέρει και δυστυχία, αν δεν είναι και οι δυό στην επίγνωση αυτής της αγάπης και ακολουθούν την επιθυμία που δεν μπορεί, για διάφορους λόγους, να ολοκληρωθεί με "υλικούς" όρους.

Αν βιώνεις, όπως λες, μία τέτοια ιστορία, μείνε στην αγάπη σαν αιώνια σύνδεση με την άλλη ψυχή, αν δεν μπορείτε να είστε μαζί και σε φυσικό επίπεδο... Δύσκολο, το ξέρω, χρειάζεται μεγάλη επίγνωση και ισορροπία, γιατί το φυσικό επίπεδο ζητά άμεσα ολοκλήρωση και εκδήλωση της αγάπης αυτής στο εδώ και τώρα...

Σκέψου το δώρο από αυτήν την αγάπη, που είναι η απόδειξη της αιώνιας ζωής...

Δεν χρειάζεται βέβαια να σου πω, ότι αυτά όλα είναι οι δικές μου σκέψεις. Πολύ θα χαιρόμουν να ακουσω και των άλλων...

[galazia_sfaira]

Και φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι αποφεύγουμε την ζωή στον υλικό κοσμο που βρισκόμαστε. Σημαίνει ότι ζούμε σύμφωνα με τους όρους του Σύμπαντος και αυτούς που αυτό ορίζει για τον υλικό κόσμο με απόλυτη επίγνωσή τους.

Θεωρώ ότι τα παραπάνω είναι ότι σημαντικώτερο γιατί απλά "εναρμονίζει" την "φωτεινότητα"στο ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.

Οι όροι του Σύμπαντος και αυτούς που αυτό ορίζειαποτελεί Την μέγιστη αλήθεια που καθορίζει την ζωή μας.

Δενξερω ποσο μπορεινα γίνει κατανοητό απο τα γραφόμενά μου γιατι οταν κι εγω το "ειδα"χρονια πριν το έγραψα σε ένα χαρτί απου ακόμα βρίσκεται στο ψυγέιο μου και το διαβαζω απειρες φορές αν και τώρα το "ξέρω".Μου χρειάστηκε όμως πολυς χρόνος για να το κατανοήσω κι αλλος τόσος για να το δω στην πραξη. ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΙΤΕ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΙΤΕ ΌΧΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΝ ΜΑΣ.ΕΝΤΕΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΥΠΑΚΟΥΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΕ ΜΑΣ.

ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΤΟ!

(Ισως να ειναι αλλο θεμα αλλά για μενα εμπεριέχει την ουσία της ύπαρξής μας στην Γη)

[Skapaneas]

ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΙΤΕ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΙΤΕ ΌΧΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΝ ΜΑΣ. ΕΝΤΕΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΥΠΑΚΟΥΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΕ ΜΑΣ.


ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΤΟ!

Αυτο ομολογω οτι θα ηθελα να το δω και να το ακουσω λιγο πιο αναλυτικα.

Και με δεδομενο οτι ολα συντελουνται εδω και τωρα, με ενδιαφερει αμεσα το πως το συμπαν μπορει να με συνδραμει πρακτικα στις επιδιωξεις μου και το πως οι πεποιθησεις μου το ενεργοποιουν και το κατευθυνουν ωστε να με υπηρετει.

Μου θυμιζει ενα Τεραστιο Υπερυπολογιστη, ο οποιος προγραμματιζεται απο μενα ( και ολους μας, τον καθενα ξεχωριστα ), εντεταλμενος να πραγματοποιει το καθε τι που πιστευω και θελω στη ζωη...

Επικινδυνο πραγμα, αν ειναι αληθινο...

[Vasoula]

Οι αλήθειες του Σύμπαντος είναι κοινές για όλους τους ανθρώπους...Αν λοιπόν βρεις την σύνδεση μαζί του, αν μπορέσεις να κατανοήσεις την διαδρομή του ανθρώπου και του πνεύματός του, τότε το σύμπαν συνδράμει για να ολοκληρώσεις την εμπειρία σου σύμφωνα με το θεϊκό σχέδιο.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ασθένεια, Σκαπανέα, από την λογική...και δεν υπάρχει μεγαλυτερη ίαση από την λογική...

Η διαφορά είναι ότι γνωρίζεις γιατί την έχουμε και την χρησιμοποιείς με πνευματικό τρόπο...

Αλλά είναι αληθεια που πρέπει να ανακαλύψεις μόνος σου...Και λέω "μόνος σου" γιατί μόνο τότε μπορεί και να την κατανοήσεις...

΄Οτι και να σου λέω εγώ, είναι λόγια!!! Σημασία έχει να πειστείς ότι γίνεται...Να ζεις σαν θεός και στον φυσικό κόσμο!!! Το πιστεύεις?

Καμία εξήγηση δεν μπορεί να πείσει κανέναν...Τα έργα του καθενός μας δημιουργούν και την γέφυρα...αν θα την ανέβει κανείς εξαρτάται μόνο από την εμπιστοσύνη του...αυτή που χρειάζεται για να πατήσεις στο σκαλί, όσο ετοιμόρροπο κι αν σου φαίνεται με την λογική σου.

[galazia_sfaira]

Σε πρώη φαση θα πω τα λογια τα μεγαλα τα υπεροχα του Γκαντι που συνοψιζουν αυτο που εγραψα.
“ Πρόσεξε τις σκέψεις σου, θα γίνουν λέξεις.
Πρόσεξε τις λέξεις σου, θα γίνουν πράξεις,
Πρόσεξε τις πράξεις σου, θα γίνουν συνήθειες.
Πρόσεξε τις συνήθειες σου, θα γίνουν ο χαρακτήρας σου.
Πρόσεξε τον χαρακτήρα σου, θα γίνει πεπρωμένο σου !

Εσι ξεκινάει και κει καταληγει.
Το ΠΩΣ; δεν μπορω να στο αποδείξω,αλλά εχει αποδειχθει σε μενα την ίδια.ΕΙμουν και Ειμαι αυτο που πιστεψα,αυτο που εγω δημιουργησα μεσα μου για μενα κι εστειλα με ΠΙΣΤΗ στο συμπαν.Τοτε ασυνειδητα και σκοτεινά,Τωρα συνειδητά και Φωτεινά.
Οπως τα στέλνω ετσι δημιουργουνται.

Ξέρεις φαντασου Το, σαν ενα ευφιές ,ευφιέστατο υλικό απο το οποίο ολα δημιουργούνται.

Καθε σκεψη αποτυπωνεται σε Αυτο και δημιουργεί το "πράγμα",το ό,τι αποτυπώνει η σκέψη.

Κάθε ένας μας λοιπόν δημιουργεί μορφές στη σκέψη του και αποτυπώνοντας την σκέψη στο άμορφο αλλά ευφιέστατο υλικό,μπορεί ν απραγματοποιήσει το "πράγμα" που σκεπτεται.

ΑΛΛΑ

Αν αυτο το πραγμα εχει ξεφύγει απο το επίπεδο του ανταγωνισμου και εχει εχει μεταβεί στο επιπεδο της δημιουργίας.Και εδω είναι ακριβώς η απάντηση μου στο κατα ποσον ειναι επικυνδυνο.Οχι δεν ειναι επικινδυνο γαιτι ακριβώς η δημιουργία δεν εχει ανταγωνσιμό αρα οι προθεσεις ειναι οι καλυτερες .
Επισης απαιτετείται και το εννοω ,Καθαρότητα του ονείρου σκεψης,δημιουργίας,και Αποφασιστικότητα,κλεινοντας οτιδήποτε θα τον κλονίσει έξω απο τον εαυτο του.
Επίσης,απαιτετιαι Πιστη.

Και θα σου πω τουτο το πολύ πολύ πως να το εκφρασω..........απόλυτα αληθινό

Η πίστη και η αποφασιστικότητα στην φαντασία κάνει την ΔΙΑΦΟΡΑ ανάμεσα στον επιστημονα και τον ονειροπολο!

[galazia_sfaira]

....όσο ετοιμόρροπο κι αν σου φαίνεται με την λογική σου.

Βάσω μου τρα σε διαβασα αχ δεν υπάρχει πιο πετυχημενη περιγραφή,πολυ πολύ μου άρεσε απλά γιατί το έχω βιώσει....λες και είμουν κρεμασμενη κάπου ....τοτε που προσπαθουσα να "καταλαβω".
Τωρα το ξερω αλλά όχι με τη λογική,όχι με το νου...........ξερεις πως το βιώνω;ΑΠλών το χέρι στον ουρανό και "το πιάνω".
Οταν ξεκινώ να θελω κατι,απο την πρωτη στιγμή της επιθυμίας,ανάμσα σε δυο τρία πραγματα,ξερω αποτ ην αρχή τιθα πραγματοποιήσω καιτι όχι.Επιθυμώ ολα,θελω ολα,αλλά μεσ μου ξερω τι θα γίνει,απλά γιατί βλεπω ότι ολες μου οι κινήσεις -δράσεις εντοπίζονται σε ένα,αυτό που θέλω πιο πολύ.Κι αν τύχει καμια φορά και παραπονεθώ,χαμογελω κοροϊδευτικα στον εαυτουλη μου ,γιατι ξερω ότι με λεει ψεματα με τα παραπονακια του.ΑΝ το ήθελα θα το ειχα πραγματοποιήσει.Αν το είχα δει σαν στοχο ,το βελος πετύχαινε κεντρο.

[Vasoula]

έτσι!!!
Ετσι ακριβώς Καλλιόπη μου!!!

Ξεχωρίζεις πια τις επιθυμίες από την "διαδρομή"...

Μικρές μικρούλες επιθυμίες που, αν δεν γνωρίζεις πως λειτουργούν, σε δεσμεύουν με την λογική σε μια "στείρα" ζωή.

Το σύμπαν πραγματοποιεί μόνο "μεγάλες" επιθυμίες...τόσο μεγάλες, όσο ο Εαυτός σου...

[galazia_sfaira]

χαχα Βάσω μου.....παλαβατα λεμε

[Vasoula]

Γιατί?
Γιατί παλαβά?
Η αλήθεια μπορεί να φαίνεται παλαβή...αλλά αυτό δεν της αλλάζει υφή...

όποια κι αν είναι για τον καθένα μας, εδώ είναι το μεγάλο "πείραμα"...Πόσο μπορεί να χαμογελάσει και να ανοίξει την καρδιά του στο "διαφορετικό"
Μόνο τότε θα κατανοήσει πόσο ίδιο είναι...

Παλαβό είναι αυτό λες?

[galazia_sfaira]

Για μάς όχι αλλά φανταζει θεοπαλαβο καλέ.....χαχα!!

[Vasoula]

Εδώ μέσα, πιστεύω όχι!!!

Τώρα αν έρθει κάποιος να διαβάσει, ανυποψίαστος, ε έχουμε τόπικ και γι' αυτόν!!!

Σημασία για μας έχουν τα έργα, Καλλιόπη μου, και όχι τα λόγια...
Γιατί αν είναι έτσι, ξέρω να γράφω κατεβατά!!!

Θέλω κάποιος να μου δείχνει τον δρόμο με την ευτυχία του, την ισορροπία του, την χαρά του, την ομορφιά του, την αγάπη του...

Παλαβό κι αυτό?
Λες... :roll:

[galazia_sfaira]

Οχι εδω μέσα, το πιστέυω!
Αλλά αν μας διαβασει κανείς θα απλώσει και το χερι του να πιασει μια λιρα και δεν θα την παίρνει και θα μας την χρεώσει χεχε