Οικογένειες αγγέλων

[eleni]

Καταλαβαινω...

[eleni]

Ωραιος ανθρωπος ο κεβιν οντως... απο φωτογραφιες που εχω δει με εμπνεει αρκετα.

[Vasoula]

ναι είναι στην κοσμάρα του...χεχε

η γυναίκα του η Κριστίν, είναι γη και αυτός ουρανός!

Δεν έχω δει στην ζωή μου τέτοιο συνταίριασμα.

Δεν θυμόμασταν ποιός είπε τι...η ενέργεια μεταξύ τους κυλούσε ενιαία!

Ο Κέβιν "κατέβαζε" και η Κριστίν "γείωνε"...

ένιωσα πραγματικά "ταίριασμα" σε μια σχέση...
όχι μόνο ένιωσα, αλλά το έβλεπα κι όλας.

σαν να είχαν μία αύρα!!

[eleni]

Eιναι κι αυτη της ιδιας συνειδητοτητας?

[Vasoula]

όχι δεν μας είπε κάτι τέτοιο.

Αλλά να σου πω, τέτοιο συνταίριασμα μόνο εκεί με παραπέμπει...

Δηλαδή αν και οι δύο είναι "πρεσβευτές" της ίδιας πνευματικής ενέργειας, καταλαβαίνεις πόσο "ένα" είναι ε?

[eleni]

Σπανιο αυτο το ατιμο το ΕΝΑ...
Πες μου οτι εχουν και παιδακια, δεν μπορει να μην υπαρχει απογονος αυτου του ΕΝΑ!

[Vasoula]

Ελένη, όχι δεν έχουν παιδάκια.

Είναι μεγάλοι άνθρωποι.

Γνωρίστηκαν όταν και οι δυό είχαν υποχρεώσεις αλλού.

΄Ενιωσαν και οι δύο αμέσως το δυνατό ταίριασμα, όμως οι υποχρεώσέις τους κρατούσαν χώρια.

΄Οπως βλέπεις όμως, όταν κάτι σου ανήκει, το Σύμπαν το φέρνει κοντά σου, ότι και να γίνει...

΄Ετσι μετά από χρόνια, τέλειωσαν με τις υποχρεώσεις τους και τώρα είναι μαζί.

Ο χρόνός της ολοκλήρωσης δεν έχει ηλικία...

[Ichor]

Δεν ξέρω αν σε βοήθησα, ή σε μπέρδεψα.

ευχαριστώωωωωωωωωωωω!

[galazia_sfaira]

΄Οπως βλέπεις όμως, όταν κάτι σου ανήκει, το Σύμπαν το φέρνει κοντά σου, ότι και να γίνει...
Ο χρόνός της ολοκλήρωσης δεν έχει ηλικία...

Αξίζει να το δούμε,γιατι αφορα τις σχεσεις μας!

[Vasoula]

Γλυκειά μου Καλλιόπη, αυτό που έγραψες με μεγάλα γράμματα, είναι η αλήθεια...

Μέσα στο πλάνο της ψυχής μας, όταν αποφασίζουμε να διαβούμε την 3η διάσταση, υπάρχουν και εκείνοι οι συνοδοιπόροι, που είναι απόλυτα σίγουρο ότι θα "πρωταγωνιστήσουν" στην ζωή μας.

΄Οσο δεν έχουμε επίγνωση της θεϊκής συγχρονικότητας, αυτή η συνάντηση μπορεί να επιφέρει και πόνο!!!
Γιατί δεν "θυμούνται" όλοι συγχρόνως.

΄Ετσι, μπορεί να χαθούν ευκαιρίες...

΄Ομως το σίγουρο είναι ότι αυτό που έχουμε αποφασίσει, "το σύμπαν" θα το φέρει κοντά μας!!!! Με όποιο τρόπο...

[galazia_sfaira]

Bάσω μου το Β Ι Ω Ν Ω.
Και πάλι φυσικά ψαχνω να βρώ το "μάθημα"που είναι "εμπιστευσου ότι σου αξίζει, και μην φοβασαι,ζήστο".
Νοιώθω ώρες ώρες σαν να με εχουν πετάξει στο μεσον του ωκεανου να κολυμπήσω.............

[Vasoula]

Αγαπημένη μου Καλλιόπη, το θέμα είναι πόσες "εκπτώσεις" πρέπει να κάνεις, για να βιώσεις και να ζήσεις αυτό που τελικά εσύ έχεις αποφασίσει και ας μην το θυμάσαι...

Το να ζήσεις έναν έρωτα, προϋποθέτει ότι και ο άλλος είναι έτοιμος να τον δεχθεί...

Το να ζήσεις με χαρά έναν έρωτα, προϋποθέτει ότι εσύ γνωρίζεις την χαρά, σαν ατόφιο συναίσθημα, χωρίς εξωτερικά στηρίγματα.

Το να υπάρχει "συνταύτιση" με έναν άνθρωπο, προϋποθέτει ότι και οι δύο είσαστε έτοιμοι να μοιράζεστε χωρίς παρεξηγήσεις συναισθήματα και σκέψεις. Το μοίρασμα είναι η μόνη διαδρομή εσωτερικής ταύτισης, που σε κάνει να ξεχωρίζεις αυτό το "σ'αγαπώ", από τα χιλιάδες άλλα "σ'αγαπώ" που άκουσες, ακούς, και θα ακούς στην ζωή σου.

Η αγάπη, αγαπημένη μου Καλλιόπη, δεν είναι μάχη. Και μπορεί σ'αυτό να σκεφτείς "όχι, δεν το βλέπω σαν μάχη", όμως είσαι έτοιμη να δεχθείς ότι "δεν χρειάζομαι τίποτα από εσένα"?

Η αγάπη είναι μια διαρκής ειρήνη στην καρδιά σου.

΄Ομως...

Πολλές φορές, τις περισσότερες μάλιστα, ένας έρωτας πυροδοτεί δικά σου βιώματα, που δεν είχες αντιληφθεί...
Πυροδοτεί "πρότυπα" που χρειάζονται ξεκαθάρισμα.
Πυροδοτεί την μνήμη των κυττάρων μας, και έρχονται οι "αναθυμιάσεις" από παλελθοντικά γεγονότα, που ζητούν απεγνωσμένα ξεκαθάρισμα.

΄Ενας έρωτας κυριαρχείται από το "εγώ" και είναι λογικό, γιατί αυτό βιώνει την 3η διάσταση.
Συχνά μέσα στο χάος του λαβύρινθου δεν παίρνουμε είδηση τους διαδρόμους του φόβου...
Αυτούς τους αφήνουν οι άνθρωποι συνήθως τελευταίους...

Μέσα σ' αυτούς τους διαδρόμους προεξέχουσα θέση έχουν οι σκιές. Αυτές που έρχονται κοντά μας για να μας κάνουν "παρέα" και να μας θυμίζουν ότι ό,τι περάσαμε στο παρελθόν, θα το περάσουμε και στο παρόν...και στο μέλλον!!
Ανάξια άτομα ήρθαν κοντά μας, που μας πλήγωσαν, που μας έκαναν να αισθανόμαστε μοναξιά, που δεν μπορέσαμε να μοιραστούμε μαζί τους τίποτα άλλο, παρά τις ανασφάλειές μας.
΄Ολες αυτές οι αναμνήσεις, όλες αυτές οι σκιές ζητούν ενέργεια για να συνεχίσουν να ζουν, να υπάρχουν. Και έτσι εντείνεται η ανασφάλειά μας...η έλλειψη εμπιστοσύνης, κυρίως στον εαυτό μας.

Ξεκινώντας λοιπόν από εκεί, αν δούμε τι προκαλέσαμε εμείς σε εμάς με τους φόβους μας, θα ξεφύγουμε από το τι προκάλεσαν οι άλλοι σε εμάς...
Γιατί η μόνη αλήθεια Καλλιόπη μου, είναι ότι ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ, ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ.
΄Αρα, δεν προσπαθούμε να αναγνωρίσουμε την συμμετοχή των άλλων στους φόβους μας, αλλά την δική μας ουσιαστική αποσταση, που κρατάμε από τις αξίες μας.
Η δική μας διαδρομή περιέχει εμπειρίες, που μπορεί στην αρχή να φαίνονται βουνά απροσπέλαστα, όμως -πριν ξεκινήσουμε να σκαρφαλώνουμε στην γλιστερή τους επιφάνεια που μας κάνει να γλιστράμε συνέχεια κάτω, ας μείνουμε στους πρόποδες να σχεδιάσουμε έναν νέον δρόμο, που θα μας δείξει νέα "τοπία" για να τα ενσωματώσουμε στο παζλ της ζωής μας, συμπεριλαμβάνοντας με αγάπη και τα παλιά!

Και θα σου πω κάτι από εμπειρία...και μάλιστα πρόσφατη!!

Αν ένας έρωτας δεν σε κάνει να χαμογελάς, παρά μόνο μερικές στιγμές...φύγε!!
Μην μεινεις στο συναίσθημα του παρελθόντος, ελπίζοντας ότι αυτή η φορά θα είναι διαφορετική!!!
Γιατί δεν θα είναι...
Ο έρωτας και η αγάπη για έναν άνθρωπο, έρχεται, όχι από το ένστικο, αλλά από μια βαθύτερη αναγνώριση, από μία βαθύτερη ένωση, που θα είναι οικεία και στους δύο, και όχι μόνον στον ένα!!!
Αν σου προκαλεί πυροδότηση πόνου, δες μια άλλη διαδρομή που μπορεί να είναι για σένα πιο κατάλληλη.
Η αμοιβαία άγάπη είναι ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΠΟΝΟ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ, ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΟΥΤΕ ΕΚΕΙΝΟΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΠΟΝΟ ΣΕ ΣΕΝΑ.
Γιατί αναγνωρίζονται οι αξίες και οι ανθρώπινες ανασφάλειες και προσπαθούν και οι δύο μέσα από το μοίρασμα να φθάσουν στην πηγή του Εαυτού τους, χωρίς να υπάρχει ο ένας εις βάρος του άλλου. Τα λόγια είναι περιττά, όπου υπάρχει η βαθιά αναγνώριση της ψυχής...

[galazia_sfaira]

Η αγάπη, αγαπημένη μου Καλλιόπη, δεν είναι μάχη. Και μπορεί σ'αυτό να σκεφτείς "όχι, δεν το βλέπω σαν μάχη", όμως είσαι έτοιμη να δεχθείς ότι "δεν χρειάζομαι τίποτα από εσένα"?

Πολλές φορές, τις περισσότερες μάλιστα, ένας έρωτας πυροδοτεί δικά σου βιώματα, που δεν είχες αντιληφθεί...
Πυροδοτεί "πρότυπα" που χρειάζονται ξεκαθάρισμα.
Πυροδοτεί την μνήμη των κυττάρων μας, και έρχονται οι "αναθυμιάσεις" από παλελθοντικά γεγονότα, που ζητούν απεγνωσμένα ξεκαθάρισμα.



ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ, ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ.

Νοιώθω το βαρος καθε σημείου στίξης.
Σημείωσα όσα θέλω παραπάνω να δώ και να ξεσκονίσω.
Εκείνο που σίγουρα είναι δεδομένο είναι η μνήμη των κυττάρων μου.Το ξερω καλα.Κοιμαμαι αγκαλια με αυτον τον φοβο εδω και καιρό.Εχει να κανει με την αξία μου,την πιστη σε μενα,κι ας ξερω ότι εχω καταφερει τα αδύνατα για τους περισσότερους.Μεσα μου,πολυ βαθειά δεν καταφερα να αποταυτιστω απο την ελλείμματα της μητέρας μου.Εχω κάνει όχι άλματα ,θαυματα θα τα χαρακτήριζα,τα εχω μπροστα μου καθημερινά,στην ζωή μου στα παιδια μου,στους γύρω μου ...........κι όμως σε μια σχεση ,παντα αναρωτιεμαι,πάντα αμφιβαλλω για το αν αξίζω........παντα δενει κόμπο το στομαχι μου,και παντα η πεποιθηση μου είναι ΤΕΛΟΣ
Μου αρεσει να μοιράζω και την χαρά μου και την αδυναμία μου γιατι ολα αυτα ειναι η Καλλιοπη.

[Vasoula]

Αχ αγαπημένη μου Καλλιόπη, το κοίταγμα στο "σκοτάδι" μας προϋποθέτει και την αποδοχή αυτών που θα δούμε εκεί.
Και αυτά που θα δούμε, μας πονάνε...πολύ κι όλας!
Γιατί βλέπουμε ότι πουθενά δεν υποστηρίξαμε τον εαυτό μας, αλλά τον αφήσαμε έρμαιο των επιθυμιών και των προσδοκιών των άλλων.
Να είμαστε καλοί και άξιοι για την αγάπη τους!
Και πόσο παραμύθι....

Σαν την Χιονάτη με τους εφτά νάνους, όπου οι νάνοι είναι όλα αυτά που η "χιονάτη" περιείχε, αλλά δεν τα αναγνώριζε, γιατί ήθελε εξακολουθητικά να είναι "χιονάτη" για να μην απογοητεύσει τους άλλους!!!

΄Ομως θα σου πω μιαν αλήθεια...

όσο και αν έχεις βρει τις αξίες σου και τον εαυτό σου, πάντα θα υπάρχουν οι άνθρωποι που ενώ σου λένε πόσο σ' αγαπούν, δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν το παραμικρό βήμα για να σε κατανοήσουν. Η μόνη διαφορά είναι ότι πια θα τους αναγνωρίζεις και ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ...

Η αντίδραση μέχρι τώρα ήταν να υποφέρεις...
Η δράση τώρα θα είναι να είσαι απλά ο Εαυτός σου. Με ότι αυτός περιέχει...ακόμα και την αποδοχή του πόσο ευάλωτη είσαι!

Σίγουρα δεν χρειάζεσαι σχέσεις εξάρτησης.
Σίγουρα χρειάζεσαι σχέσεις εξέλιξης. Και μέσα στην εξέλιξη είναι το "πέρασμα από τον ποταμό" με κάποιον που δεν τον φοβάται!!!

΄Η κι αν τον φοβάται, τουλάχιστον να είναι τόσο ταπεινός, ώστε να είναι έτοιμος να αναζητήσει μαζί σου τις πιο ασφαλείς διαδρομές!

΄Ισως η ετοιμότητα μας να αντιμετωπίσουμε το "γκρέμισμα" των προτύπων, είναι αυτό που φέρνει κοντά μας, ανθρώπους που "γκρεμίζουν", ή αναδιοργανώνουν την δική τους ζωή, για να δούμε ολοκάθαρα πως λειτουργούν σε εμάς.
Λέω ίσως...
Πάντως ακόμα το ψάχνω...κι εγώ Καλλιόπη μου! :shock:

[galazia_sfaira]

Πάντως ακόμα το ψάχνω...κι εγώ Καλλιόπη μου!

Με έκανες και γελασα ,ξερεις γιατί........ακόμα γελω