![kiss :*](./images/smilies/11.gif)
![hug >:d<](./images/smilies/6.gif)
![hug >:d<](./images/smilies/6.gif)
![hug >:d<](./images/smilies/6.gif)
Το νιώθω πως με καταλαβαίνεις...
...Και βαθιά μέσα μου νομίζω πως ξέρω το σωστό, άσχετα που το συναίσθημα ουρλιάζει!!!
Οφείλω όμως στον εαυτό μου μια δεύτερη ευκαιρία να Ζήσει ελεύθερος...
Ελπίζω να τα καταφέρω...
Με φοβάμαι...
![Rose @};-](./images/smilies/53.gif)
Συντονιστής: Emmaki
Αυτό που παρατηρούμε γύρω μας, αυτή η έλλειψη αποφασιστικότητας στο να τηρήσουν οι άνθρωποι τις αποφάσεις τους, δείχνει μια αδυναμία στην Θέληση, μα εγώ θα σου πω ότι δεν είναι αδυναμία στην Θέληση, αλλά μειωμένη αντιληπτικότητα σε πιο βαθιά πνευματικά θέματα, όταν ο συναισθηματικός κόσμος τους έχει γίνει η φυλακή τους και ο Φυσικός Κόσμος ο δεσμοφύλακάς τους.
Αυτό που είναι λίγο τραγικό είναι να γνωρίζει κανείς τις ποιότητες του Ανθρώπου, να τις θαυμάζει, αλλά να νομίζει ότι τις έχει, γιατί είναι τέλειος-εκλεκτός-ευφυής (μία όψη του νομίσματος) ή να νομίζει ότι εκείνος εξαιρείται από αυτές, λόγω των πολλών ελαττωμάτων και δεν θα τα καταφέρει ποτέ (η άλλη όψη του νομίσματος).
Όλα ανακτούνται με προσπάθεια...Και την μεγαλύτερη προσπάθεια χρειάζεται η Ενθύμηση, γιατί υπάρχουν οι μνήμες και οι Μνήμες...
Μια ολόκληρη Ζωή σχεδόν αφιερωμένη στην Θεραπεία, αυτό που έχω να πω είναι ότι οι οικογενειακοί δεσμοί είναι τα δεσμά του μικρού ανθρώπου, που προσπαθεί συνεχώς να κάνει κάτι μεγάλο, ξεχνώντας ότι το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να Αποφασίσει να Ζήσει σαν Άνθρωπος...