Ανέκδοτα
Re: Ανέκδοτα
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. 
-
O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ
Re: Ανέκδοτα
Πάει κάποιος στο γιατρό του και του λέει:
"Γιατρέ η γυναίκα μου έχει πάει με όλους του άντρες της γειτονιάς και δεν ξέρο τι να κάνω"
"Και εγώ τι μπορώ να κάνω δεν βλέπω ποιο είναι το πρόβλημά σου"
"Ρε συ γιατρέ ψάχνω και ξαναψάχνω το κεφάλι μου και κέρατα πουθενά, μήπως μου λείπει ασβέστιο";;;
"Γιατρέ η γυναίκα μου έχει πάει με όλους του άντρες της γειτονιάς και δεν ξέρο τι να κάνω"
"Και εγώ τι μπορώ να κάνω δεν βλέπω ποιο είναι το πρόβλημά σου"
"Ρε συ γιατρέ ψάχνω και ξαναψάχνω το κεφάλι μου και κέρατα πουθενά, μήπως μου λείπει ασβέστιο";;;

-
O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ
Re: Ανέκδοτα
Προσθετω ενα ακομα
Μια ξανθιά γυρίζει στο σπίτι μετά τα ψώνια και ακούει περίεργους ήχους προερχόμενους από την κρεβατοκάμαρα.
Πηγαίνει επάνω και βλέπει τον άντρα της γυμνό, ιδρωμένο και λαχανιασμένο πάνω στο κρεβάτι.
-Μα τι σου συμβαίνει; τον ρωτάει
-Έχω πάθει καρδιακή προσβολή, απαντά εκείνος…
Η ξανθιά τρέχει κάτω να καλέσει ασθενοφόρο, αλλά τη στιγμή που παίρνει το νούμερο, ο γιος της 4 χρονών πάει εκεί και της λέει:
-Μαμά, μαμά, η θεία κρύβεται γυμνή μέσα στη ντουλάπα σου.
Η ξανθιά κατεβάζει το ακουστικό και τρέχει πάλι πάνω στην κρεβατοκάμαρα.
Ανοίγει την πόρτα της ντουλάπας και φυσικά βρίσκει μέσα γυμνή την αδερφή της.
-"Μωρη μαλακισμενη" της λέει, ο άνδρας μου έχει πάθει καρδιακή προσβολή και συ παίζεις κρυφτό με τα παιδιά !!!
Μια ξανθιά γυρίζει στο σπίτι μετά τα ψώνια και ακούει περίεργους ήχους προερχόμενους από την κρεβατοκάμαρα.
Πηγαίνει επάνω και βλέπει τον άντρα της γυμνό, ιδρωμένο και λαχανιασμένο πάνω στο κρεβάτι.
-Μα τι σου συμβαίνει; τον ρωτάει
-Έχω πάθει καρδιακή προσβολή, απαντά εκείνος…
Η ξανθιά τρέχει κάτω να καλέσει ασθενοφόρο, αλλά τη στιγμή που παίρνει το νούμερο, ο γιος της 4 χρονών πάει εκεί και της λέει:
-Μαμά, μαμά, η θεία κρύβεται γυμνή μέσα στη ντουλάπα σου.
Η ξανθιά κατεβάζει το ακουστικό και τρέχει πάλι πάνω στην κρεβατοκάμαρα.
Ανοίγει την πόρτα της ντουλάπας και φυσικά βρίσκει μέσα γυμνή την αδερφή της.
-"Μωρη μαλακισμενη" της λέει, ο άνδρας μου έχει πάθει καρδιακή προσβολή και συ παίζεις κρυφτό με τα παιδιά !!!
Re: Ανέκδοτα
Μπαίνει ένας τύπος φουριόζος στο σπίτι του...
- Γυναίκα, κερδίσαμε 10 εκατομμύρια ευρώ στο λαχείο!!!
Το ακούει η γυναίκα του, παθαίνει καρδιακή προσβολή και τέζα...
Τη βλέπει ο τύπος και λέει:
- Aμα σε θέλει η πουτάνα η τύχη!!!

- Γυναίκα, κερδίσαμε 10 εκατομμύρια ευρώ στο λαχείο!!!
Το ακούει η γυναίκα του, παθαίνει καρδιακή προσβολή και τέζα...
Τη βλέπει ο τύπος και λέει:
- Aμα σε θέλει η πουτάνα η τύχη!!!
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή
Πολέμα και Οραματίσου !!!
Πολέμα και Οραματίσου !!!
Re: Ανέκδοτα
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. 
Re: Ανέκδοτα
^tasoulis^ έγραψε:Πάει κάποιος στο γιατρό του και του λέει:
"Γιατρέ η γυναίκα μου έχει πάει με όλους του άντρες της γειτονιάς και δεν ξέρο τι να κάνω"
"Και εγώ τι μπορώ να κάνω δεν βλέπω ποιο είναι το πρόβλημά σου"
"Ρε συ γιατρέ ψάχνω και ξαναψάχνω το κεφάλι μου και κέρατα πουθενά, μήπως μου λείπει ασβέστιο";;;
Θυμάμαι-Πιστεύω-Ζω
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Re: Ανέκδοτα
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.

Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Re: Ανέκδοτα
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
-
ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10
- Δημοσιεύσεις: 1952
- Εγγραφή: 20 Ιαν 2011 9:38 am
- Τοποθεσία: ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΟΥ
Re: Ανέκδοτα
Ο Γιάννης και ο Πάνος
Κάποια μέρα, αποφάσισε η μητέρα ενός φοιτητή που μένει και σπουδάζει στην Αθήνα, να έρθει να επισκεφτεί τον γιο της τον Γιάννη. Με το που φτάνει στο διαμέρισμα, βλέπει και τον συγκάτοικό του, τον Πάνο. Τον κοιτάζει καλά-καλά, απ την κορυφή ως τα νύχια, με ένα βλέμμα μυστήρια εξεταστικό, και ταυτόχρονα ρίχνει και μία ματιά και στον γιο της..
Αφού μητέρα και γιος τα λένε για λίγο, πηγαίνει στην κουζίνα η μαμά να ετοιμάσει το τραπέζι, για να φάνε και οι τρεις μαζί. Καθώς κάθονται στο τραπέζι, η μητέρα τού Γιάννη συνεχίζει να ρίχνει μυστήριες ματιές, μία στον γιο της, και μία στον συγκάτοικό του, τον Πάνο. Οπότε, σε κάποια στιγμή δεν κρατήθηκε άλλο ο γιος της, και της λέει:
- Μητέρα, ξέρω τι σκέφτεσαι, όμως εγώ και ο Πάνος είμαστε ΜΟΝΟ ΦΙΛΟΙ, και συγκάτοικοι. ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ!
Η μητέρα του, του απαντά:
- Παιδί μου, δεν είπα τίποτα εγώ. Μήπως είπα;; Ας συνεχίσουμε λοιπόν το φαγητό μας, και ας ξεχάσουμε αυτήν την παρεξήγηση... αλήθεια, τι ωραία κουτάλα είναι αυτή! Είναι ασημένια; Απαντά ο Πάνος και λέει:
"Ναι, είναι ασημένια, και μου την έχει δώσει η μητέρα μου. Είναι οικογενειακό κειμήλιο.." Τελειώνουν το φαγητό, και η μητέρα πηγαίνει να καθαρίσει την κουζίνα, ενώ οι δύο νέοι βλέπουν τηλεόραση.
- Την επομένη το βράδυ, η μαμά αποχαιρετά τον γιόκα της και τον συγκάτοικό του, και επιστρέφει στο χωριό της στις Σέρρες.
Μετά από δέκα μέρες, είναι ο Πάνος και ο Γιάννης στο σπίτι και ετοιμάζονται να φάνε. Ψάχνει ο Πάνος για την κουτάλα την ασημένια, το οικογ. κειμήλιο, αλλά άφαντη η κουτάλα. Έφαγε τον κόσμο, όμως τίποτα.. Στο τέλος ρωτάει και τον Γιάννη:
"Αγάπη μου (..!!!) μήπως είδες πουθενά την ασημένια κουτάλα; δεν μπορώ να την βρω πουθενά.". ψάχνουν και οι δύο μαζί, όμως και πάλι τίποτα..
Οπότε λέει ο Πάνος στον Γιάννη:
"Δεν θέλω να σε στενοχωρήσω αγάπη μου, όμως η κουτάλα χάθηκε ενώ η μητέρα σου ήταν εδώ.. δεν της τηλεφωνείς;."
"Καλώς αγάπη μου," λέει ο Γιάννης, "Αλλά καλύτερα να της γράψω. Θα της έρθει πιο μαλακά.." Κάθεται και γράφει λοιπόν ο Γιάννης στην μητέρα του:
- Αγαπητή μητέρα.. Εδώ και δέκα μέρες, από την μέρα που έφυγες, ψάχνουμε ο Πάνος κι εγώ την ασημένια κουτάλα, που αν θυμάσαι, είναι οικογενειακό τους κειμήλιο.. Δεν λέω πως εσύ πήρες την κουτάλα, αλλά δεν λέω πως δεν την πήρες επίσης. Απλώς σε ρωτάω για να μας λυθεί αυτή η απορία.
Με αγάπη, ο γιος σου.
Μετά από λίγες μόλις μέρες, παραλαμβάνει την απάντηση μέσω γράμματος επίσης, και ο Γιάννης από την μητέρα του, η οποία απάντηση έλεγε:
- Αγαπημένο μου παιδί..
Δεν λέω πως εσύ και ο συγκάτοικός σου τα έχετε, αλλά δεν λέω πως δεν τα έχετε επίσης.. Αν όμως ο φίλος σου ο Πάνος κοιμόταν στο δικό του το κρεβάτι, θα είχε βρει την ασημένια κουτάλα του κάτω από τα σκεπάσματα!
Με αγάπη, η μητέρα σου..
Κάποια μέρα, αποφάσισε η μητέρα ενός φοιτητή που μένει και σπουδάζει στην Αθήνα, να έρθει να επισκεφτεί τον γιο της τον Γιάννη. Με το που φτάνει στο διαμέρισμα, βλέπει και τον συγκάτοικό του, τον Πάνο. Τον κοιτάζει καλά-καλά, απ την κορυφή ως τα νύχια, με ένα βλέμμα μυστήρια εξεταστικό, και ταυτόχρονα ρίχνει και μία ματιά και στον γιο της..
Αφού μητέρα και γιος τα λένε για λίγο, πηγαίνει στην κουζίνα η μαμά να ετοιμάσει το τραπέζι, για να φάνε και οι τρεις μαζί. Καθώς κάθονται στο τραπέζι, η μητέρα τού Γιάννη συνεχίζει να ρίχνει μυστήριες ματιές, μία στον γιο της, και μία στον συγκάτοικό του, τον Πάνο. Οπότε, σε κάποια στιγμή δεν κρατήθηκε άλλο ο γιος της, και της λέει:
- Μητέρα, ξέρω τι σκέφτεσαι, όμως εγώ και ο Πάνος είμαστε ΜΟΝΟ ΦΙΛΟΙ, και συγκάτοικοι. ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ!
Η μητέρα του, του απαντά:
- Παιδί μου, δεν είπα τίποτα εγώ. Μήπως είπα;; Ας συνεχίσουμε λοιπόν το φαγητό μας, και ας ξεχάσουμε αυτήν την παρεξήγηση... αλήθεια, τι ωραία κουτάλα είναι αυτή! Είναι ασημένια; Απαντά ο Πάνος και λέει:
"Ναι, είναι ασημένια, και μου την έχει δώσει η μητέρα μου. Είναι οικογενειακό κειμήλιο.." Τελειώνουν το φαγητό, και η μητέρα πηγαίνει να καθαρίσει την κουζίνα, ενώ οι δύο νέοι βλέπουν τηλεόραση.
- Την επομένη το βράδυ, η μαμά αποχαιρετά τον γιόκα της και τον συγκάτοικό του, και επιστρέφει στο χωριό της στις Σέρρες.
Μετά από δέκα μέρες, είναι ο Πάνος και ο Γιάννης στο σπίτι και ετοιμάζονται να φάνε. Ψάχνει ο Πάνος για την κουτάλα την ασημένια, το οικογ. κειμήλιο, αλλά άφαντη η κουτάλα. Έφαγε τον κόσμο, όμως τίποτα.. Στο τέλος ρωτάει και τον Γιάννη:
"Αγάπη μου (..!!!) μήπως είδες πουθενά την ασημένια κουτάλα; δεν μπορώ να την βρω πουθενά.". ψάχνουν και οι δύο μαζί, όμως και πάλι τίποτα..
Οπότε λέει ο Πάνος στον Γιάννη:
"Δεν θέλω να σε στενοχωρήσω αγάπη μου, όμως η κουτάλα χάθηκε ενώ η μητέρα σου ήταν εδώ.. δεν της τηλεφωνείς;."
"Καλώς αγάπη μου," λέει ο Γιάννης, "Αλλά καλύτερα να της γράψω. Θα της έρθει πιο μαλακά.." Κάθεται και γράφει λοιπόν ο Γιάννης στην μητέρα του:
- Αγαπητή μητέρα.. Εδώ και δέκα μέρες, από την μέρα που έφυγες, ψάχνουμε ο Πάνος κι εγώ την ασημένια κουτάλα, που αν θυμάσαι, είναι οικογενειακό τους κειμήλιο.. Δεν λέω πως εσύ πήρες την κουτάλα, αλλά δεν λέω πως δεν την πήρες επίσης. Απλώς σε ρωτάω για να μας λυθεί αυτή η απορία.
Με αγάπη, ο γιος σου.
Μετά από λίγες μόλις μέρες, παραλαμβάνει την απάντηση μέσω γράμματος επίσης, και ο Γιάννης από την μητέρα του, η οποία απάντηση έλεγε:
- Αγαπημένο μου παιδί..
Δεν λέω πως εσύ και ο συγκάτοικός σου τα έχετε, αλλά δεν λέω πως δεν τα έχετε επίσης.. Αν όμως ο φίλος σου ο Πάνος κοιμόταν στο δικό του το κρεβάτι, θα είχε βρει την ασημένια κουτάλα του κάτω από τα σκεπάσματα!
Με αγάπη, η μητέρα σου..
''Οταν μπορεί ένας, μπορούν όλοι αρκεί να θέλουν!!"
-Το "ναί"σου να είναι ναί καί το "όχι"σου να είναι όχι-
-Σύμπαν,τι κάνεις αυτό το διάστημα???
-Το "ναί"σου να είναι ναί καί το "όχι"σου να είναι όχι-
-Σύμπαν,τι κάνεις αυτό το διάστημα???
Re: Ανέκδοτα
πανούργα Ελληνίδα μάνα

Θυμάμαι-Πιστεύω-Ζω
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Re: Ανέκδοτα
ΙΩΑΝΝΑ έγραψε:Μπαίνει ένας τύπος φουριόζος στο σπίτι του...
- Γυναίκα, κερδίσαμε 10 εκατομμύρια ευρώ στο λαχείο!!!
Το ακούει η γυναίκα του, παθαίνει καρδιακή προσβολή και τέζα...
Τη βλέπει ο τύπος και λέει:
- Aμα σε θέλει η πουτάνα η τύχη!!!
![]()
""Να είμαστε πάντα εκεί που Θέλει η Ψυχή μας...Αυτό είναι Ελευθερία" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Πολέμα και οραματίσου!
Re: Ανέκδοτα
( και για τα 4ρα)πολυ καλα.
Πίστη και εμπιστοσύνη στο ότι όλα γεννήθηκαν για εσένα και εσύ γεννήθηκες για όλα, χωρίς να είσαι το κέντρο του Σύμπαντος, αλλά να νιώθεις σαν κέντρο σου το Σύμπαν...