Η θεραπεία σε όποιο επίπεδο κι αν αποδίδεται, χρειάζεται να κατανοηθεί με εσωτερικότητα και να αναδειχτεί μέσα από το ίδιο το μυστήριο της ζωής που έχει φυσική εκδήλωση.
Η ιατρική σαν επιστήμη χρειάζεται να κατανοηθεί σύμφωνα με το πεδίο που θεραπεύει
Ο εσωτερισμός σαν επιστήμη χρειάζεται να κατανοηθεί σύμφωνα με το πεδίο που εκδηλώνεται η ασθένεια
Χωρίς τον συνδυασμό των δύο επιστημών, η υγεία θα βρίσκεται πάντα σε πειραματικό στάδιο και θα τεκμηριώνεται κάθε φορά με τον θάνατο!
Πριν από την θεραπεία, χρειάζεται η κατανόηση της σε ένα βαθύτερο επίπεδο, επικεντρώνοντας την προσοχή μας σ αυτήν την δύναμη που κάνει τα σώματα των ανθρώπων να αντιδρούν στην θεραπευτική αγωγή με έναν ιδιαίτερο και ατομικό τρόπο, φέρνοντας πολλές φορές τους θεραπευτές σε απόγνωση, για την ομαλή πορεία της ανάνηψης ΄Ετσι συγκέντρωσαν αυτές τις αντιδράσεις σε μια ακόμα ατεκμηρίωτη άποψη για την συμβολή των φαρμάκων στην ασθένεια, καταχωρώντας την εμπειρία τους σε σχέση με τις αντιδράσεις, σαν «αντενδείξεις»
Οι αντιδράσεις των ανθρώπων στην ίδια τους την θεραπεία, φαίνεται να ισορροπούν μόνο μέσα από την δύναμη της πίστης και της εμπιστοσύνης, που αυτό φαινομενικά μπορεί να αποδοθεί στον γιατρό και στον θεό, αλλά ουσιαστικά η πίστη και η εμπιστοσύνη ανοίγει τα δύο σημαντικά κέντρα του ανθρώπινου όντος, δηλαδή το 7ο και το 1ο, επιτρέποντας στην πνευματική ουσία να δράσει υπέρ της συνείδησης του ανθρώπου και να γίνει η δυναμική της ίδιας του της θεραπείας
Το ότι είμαστε σε θέση να αποκωδικοποιούμε πρακτικά τα εσωτερικά μας θέματα, μας δίνει την δυνατότητα να είμαστε εμείς οι ίδιοι, οι επιστήμονες της ζωής μας.
Έτσι, δύο ουσιαστικές ποιότητες που δρουν στην θεραπεία μας και τις γνωρίζουμε πρακτικά, μπορούμε να τις αντιληφθούμε και εσωτερικά, φέρνοντας μέσα μας τις εξωτερικές επιρροές τους
Πίστη και εμπιστοσύνη
Υπάρχει και μια τρίτη δύναμη που φαίνεται να δρα καταλυτικά στην θεραπεία και αυτή είναι η συνέπεια προς την προτεινόμενη αγωγή, που μπορεί επίσης φαινομενικά να έχει επιρροή από τον εκάστοτε θεραπευτή, χρειάζεται όμως η προσωπική αφοσίωση και προσοχή στην δόση, την ώρα και την δράση της αγωγής με ατομική ευθύνη. ΄Ετσι ουσιαστικά αυτή η συνέπεια, φέρνει αρμονία στο 3ο μας κέντρο, ανοίγοντας την θέληση μας να αφοσιωθούμε στον σκοπό μας και ισορροπεί την εξαρτητική επιθυμία
Αφοσίωση
Υποδεέστερες δυνάμεις ασκούνται στην συνείδησή μας, κατά την διάρκεια της θεραπείας μας, που όμως είναι πρακτικά ανεκτές από την συνείδησή μας και αυτές είναι η επιμονή και η υπομονή, που φαινομενικά φαίνεται να προωθούν τον κατευνασμό δυσάρεστων συναισθημάτων, όμως ουσιαστικά επεμβαίνουν στο κέντρο της επίφυσης και εναρμονίζουν την ύπαρξή μας με την αγάπη χωρίς όρους, που ωθεί την συνειδησιακή δομή του ανθρώπου να αυτό-αναγνωρίζεται, επιτρέποντας στα πράγματα να εκδηλώνονται όπως είναι
Υπομονή και επιμονή.
Η ζωή μας φαίνεται να είναι πολύ πρακτική για όλους τους ανθρώπους, και η διερεύνησή της εσωτερικά δεν αποκλείει αυτό το μέρος της εκδήλωσης, αλλά αλλάζει μόνο την θεώρηση της πρακτικότητας, μεταβάλλοντάς την από αιτία σε αποτέλεσμα.
Αναγνωρίζοντας τις κύριες τάσεις της ζωής, μπορούμε να διακρίνουμε την δυναμική που την δομεί στον φυσικό κόσμο και την επηρεάζει σε ένα βαθύτερο επίπεδο, ασκώντας πάνω της μια πρακτική εξουσία
Οι θεμελιώδεις τάσεις είναι η απόκτηση και η απώθηση Και είναι οι αρχές ζωής κάθε όντος που ζει στον κόσμο μας. Η απόκτηση βοηθά στην απορρόφηση της ζωής και η απώθηση βοηθά στην συντήρηση της
Ας δούμε αυτές τις θεμελιώδεις τάσεις πρακτικά στην ζωή μας και που μας ωθεί η διαστρέβλωση των θετικών τους δυνάμεων
Η απόκτηση επενεργεί στην τάση του ανθρώπου να αυτό-συντηρείται Να δημιουργεί την υποδομή της επιβίωσής του μέσα από την τροφή, την εργασία (σε όλες της τις δομές), τον έρωτα. Τον ωθεί να ανοίγεται στην εμπειρία και να την εμπιστεύεται με κατάφαση «ναι»
Η απώθηση επενεργεί στην τάση του ανθρώπου να αυτό-προστατεύεται Να δημιουργεί την υποδομή της ασφάλειάς του μέσα από τον σεβασμό του προς την φύση των πραγμάτων . Τον ωθεί να δημιουργεί την εμπειρία του και να απορρίπτει το βλαβερό μέρος της με άρνηση «όχι»
΄Όταν αυτές οι τάσεις διαστρεβλωθούν, αλλοιώνεται η αρχέγονη θετική τους δράση στην δομή της συνείδησης ενός ανθρώπου και γίνονται δηλητηριώδεις πρακτικές που επηρεάζουν τα συναισθήματα και κατά συνέπεια τις σκέψεις και τις πράξεις του.
Στην ουσία, με την διαστρέβλωση, εμποδίζεται η εναρμόνιση των δυο αυτών τάσεων και επιτρέπεται σε μια άλλη δυναμική τάση να αναδυθεί και να επιδράσει στην ζωή του ανθρώπου, που δεν είναι ενδογενής, αλλά δημιουργείται από την παρόρμηση των δύο πρώτων, η τάση της σύγχυσης.
Η σύγχυση επενεργεί στην ελεύθερη βούληση της συνείδησης και έτσι ο άνθρωπος μένει αβέβαιος στα θέλω του, να αποκτήσει ή να απωθήσει την ίδια την ζωή του και μεταφέρεται από το «ναι», στο «όχι», μέσα από την παρόρμηση των δύο, δημιουργώντας μοτίβα αντίληψης, που επεμβαίνουν σε όλα του τα πεδία.
Η διαστρέβλωση που υφίσταται η τάση της απόκτησης, την μεταβάλλει σε αρπαγή, εξάρτηση και απληστία. Η ζωή δεν μπορεί να απορροφηθεί με εμπιστοσύνη και έτσι ο άνθρωπος προσπαθεί να κρατηθεί από αυτήν με την υπερβολή στο φαγητό, την εργασία, τον έρωτα Το ένστικτο αυτό-συντήρησης προσβάλλεται από την διαστρέβλωση της απόκτησης, έτσι ώστε ο άνθρωπος να μην μπορεί να εμπιστευθεί την πληρότητά του και να αποζητάει διαρκώς νέα αποκτήματα...
Η διαστρέβλωση που υφίσταται η τάση της απώθησης, την μεταβάλλει σε φόβο, επιθετικότητα και άρνηση, κάνοντας τον ζωντανό οργανισμό να απομονώνεται από τους χυμούς της ζωής, μένοντας διαρκώς στον εαυτό του, αφού δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με το περιβάλλον του. Το ένστικτο αυτό-προστασίας προσβάλλεται από την διαστρέβλωση της απώθησης, έτσι ώστε ο άνθρωπος να μην μπορεί να εμπιστευθεί την φύση των πραγμάτων και να βρίσκεται απομονωμένος σε θέση άμυνας.
Κυριαρχώντας οι αρνητικές ποιότητες των δύο αυτών θεμελιωδών τάσεων της ζωής, ο άνθρωπος βρίσκεται σε σύγχυση, μην ξέροντας πως θέλει να κυριαρχήσει στην ζωή του. Φαίνεται πως η ελεύθερη βούληση δεν μπορεί να ασκηθεί σύμφωνα με την αρχέγονη δράση της και παραλύει, δημιουργώντας στον άνθρωπο ανικανότητα δράσης και ανταπόκρισης στην ζωή
Μέσα από την εσωτερική εργασία της θεραπείας μας, ανακαλύπτουμε τις αρχέγονες λειτουργίες του φυσικού ανθρώπου και επεμβαίνουμε συνειδητά στις διαστρεβλώσεις τους, που δημιούργησαν τα μοντέλα της ζωής μας, παραλύοντας την θέλησή μας και εξουδετερώνοντας την δύναμή μας, μέσα από την σύγχυση Οι πληθώρα των ασθενειών, εκτός από αυτές που οφείλονται σε εξελικτικούς παράγοντες της ψυχής μας, είναι εξαρτημένες από την μία ή την άλλη τάση, που μας αδρανοποιούν μέσα από την σύγχυση, προσβάλλοντας τον οργανισμό μας
Η επιστροφή μας στον Εαυτό μας γίνεται μέσα από τις δυνάμεις της πίστης, της εμπιστοσύνης και της αφοσίωσης και των επ αυτών ενεργηθεισών υποδυνάμεων της επιμονής και της υπομονής, ώστε να αναπτύξουμε στην συνείδησή μας την δράση και την ανταπόκριση, θεραπεύοντας τις διαστρεβλώσεις
απο ολους.....
