όχι δεν θα στο πω...ξερω επισης οτι θα ηθελες να μου πεις φυγε μακρυα και αν ειναι γραφτο θα ερθει να σε βρει
Αν ήσουν σ' αυτό το στάδιο, δεν θα περίμενες εμένα να στο πω, θα το είχες κάνει...
΄Ομως θα σου πω κάτι άλλο, διαβάζοντας και παρακάτω αυτά που έγραψες...
κάτι που έχω βιώσει κι εγώ...
Εξιδανικεύουμε μερικούς ανθρώπους, γιατί νιώθουμε ίδιο ψυχογράφημα μαζί τους...΄Ιδια δόνηση ψυχής...
και εγκλωβιζόμαστε σ' αυτό που νιώθει η ψυχή μας... Αυτό το θεϊκο, την ένωση σε όλα τα επίπεδα...Την μαγεία των ψυχών που αναγνωρίζονται...Και ο νους μας συμμετέχει, γιατί του αρέσει, αγνοώντας ότι εδώ είναι υλικός κόσμος, και η ολοκλήρωση πρέπει να συμβεί ΄και σ' αυτό το πεδίο....
Η ψυχή έχει και προσωπικότητα...Πολλές φορές οι επιθυμίες τους δεν εναρμονίζονται...Γιατί η προσωπικότητα έχει δημιουργήσει το δικό της περιβάλλον και έχει τα δικά της όνειρα για την ζωή που βιώνει...Δεν εξετάζω αν είναι σωστά ή λάθος, είναι όμως η πραγματικότητα.
΄Ετσι υπάρχει πόνος και δυσαρμονία...
Οτιδήποτε περιέχει πόνο και δυσαρμονία δεν είναι έρωτας, Γιάννη μου, να το ξέρεις...
΄Οπως επίσης θα ήθελα να σου επισημάνω, ότι νιώθωντας ψυχικά ένα με τον άλλον, εξιδανικεύουμε και την προσωπικότητά του...
Και τότε τρώμε τα μούτρα μας, σ' αυτό που νιώθαμε και ανιχνεύαμε ψυχικά, και σ' αυτό που υπάρχει σαν φυσική πραγματικότητα.
Προχώρησε την ζωή σου θα έλεγα, και ότι είναι να ολοκληρωθεί, να είσαι σίγουρος ότι θα συμβάλλουν και τα δύο μέρη να συμβεί...
΄Ισως τότε που είναι η στιγμή να συμβεί, υπάρχει μεγαλύτερη ωριμότητα...
