Θα ήθελα να σας πω για τους κινδύνους ενός παγκόσμιου ομαδικού διαλογισμού, παίρνοντας ερέθισμα από αυτό που συνέβη σε μια αγαπημένη μου φίλη, η οποία συνδέθηκε με τον ίδιο τον φόβο και κλονίστηκε η εμπιστοσύνη της στην πνευματική εργασία της...
Αφήνοντας αυτήν την γνώση να αποτελέσει μέρος του βιβλίου μου, πάνω στην οποία θα «χτιστεί» στην συνέχεια η πρακτική μεριά της πνευματικής μας ζωής, ακολουθώ τα ερεθίσματα που μου δίνουν οι άνθρωποι, ώστε να ξεδιπλώσω την δική μου βιωματική «θεραπεία» και να την προσφέρω για επεξεργασία της εσωτερικής διαδρομής του κάθε ανθρώπου, εφ όσον τον εξυπηρετεί
Πνευματική ζωή επί του πρακτικού.
Ενόσω βρισκόμαστε στον δρόμο της ανάπτυξης μας, ανοίγουμε την συνείδησή μας για να επεξεργαστούμε περιοχές του εαυτού μας και να αφυπνίσουμε τις ψυχικές μας μνήμες, ώστε η πνευματική εισροή να έρθει στην καρδιά μας και μέσα από αυτό το κέντρο να αποκατασταθεί η επανασύνδεσή μας με τον Εαυτό μας.
Η συνείδηση ενός ανθρώπου, από την στιγμή που ενσαρκώνεται, αρχίζει σιγά σιγά να αποκόπτεται από τον Εαυτό και να προσαρμόζεται στον φυσικό κόσμο, ώστε να μπορέσει μέσα από την πυκνότητα να βιώσει την ζωή των φυσικών αισθήσεων, καταγράφοντας την εμπειρία της στην κοσμική της συνείδηση.
Αυτή η αποκοπή φέρνει στο προσκήνιο έναν ασυνείδητο φόβο μοναξιάς, μια και οι αισθήσεις αποτελούν για τον φυσικό άνθρωπο την μοναδική επιβεβαίωση της ζωής του, που τεκμηριώνεται μέσα από όσα βλέπει, ακούει, γεύεται και αισθάνεται
Το κύριο συναίσθημα της συνείδησης ενός ανθρώπου, είναι ο υπαρξιακός του φόβος και πάνω σ αυτόν χτίζει τον εαυτό του και τα συναισθήματά του.
Η εμπιστοσύνη είναι το δεύτερο ασυνείδητο συναίσθημα, πάνω στο οποίο χτίζει τον νου του και την λογική του.
΄Ετσι όλα τα συναισθήματα του έχουν έναν κεντρικό οριζόντιο άξονα φόβου και όλες οι σκέψεις του έναν κεντρικό κάθετο άξονα εμπιστοσύνης.
Ο φυσικός σταυρός που δημιουργείται εντός του, μέσα από την διασταύρωση του κάθετου και του οριζόντιου άξονα στο κεντρικό του σημείο, δηλαδή την καρδιά, αποτελεί την υπαρξιακή του διαταραχή, την οποία χρειάζεται να θεραπεύσει με θάρρος και θέληση, ξεκινώντας πρώτα από τον κάθετο άξονα, που έχει την δυναμική να υπερβεί τις αισθήσεις και να ανοίξει την δίοδο στην πνευματική εισροή.
Ο διαλογισμός είναι μία φυσική άσκηση της συνείδησης, με την οποία οδηγεί τον νου της στα λεπτοφυέστερα πεδία, ώστε να γνωρίσει νοητικά το πνεύμα της και να μπορέσει να εμπνευστεί από τα θεϊκά ιδανικά και τις ποιότητες της πνευματικής ουσίας και να δράσει στον οριζόντιο άξονά της με αυτοθυσία, ανακαλύπτοντας σιγά σιγά τον συναισθηματικό τοίχο που την έχει απομονώσει από τον θεό
΄Ετσι, ενώ ο κάθετος άξονας της εμπιστοσύνης, μέσα από την νοητική άσκηση, φαίνεται να είναι ανοιχτός, ο άνθρωπος δεν γνωρίζει ότι ο οριζόντιος άξονας του φόβου είναι γεμάτος «ασθένειες» που χρειάζονται θεραπεία
Πολλοί άνθρωποι, που νοητικά έχουν φτάσει στο πνευματικό τους πεδίο, δεν κατανοούν ότι ο φόβος πάνω στον οποίον έχουν βασίσει όλη τους την ζωή, αποτελεί και το κυριότερο εμπόδιο του ανοίγματος της καρδιάς
Δεν αντιλαμβάνονται ότι η εμπιστοσύνη που πιθανώς να έχουν αφυπνίσει μέσα από την νοητική άσκηση, βρίσκει αντίσταση στον φόβο, αφού δεν έχουν εργαστεί με αυτοθυσία πάνω στον οριζόντιο άξονα των συναισθημάτων τους και δεν έχουν ελευθερωθεί από την ίδια τους την σταύρωση
΄Όταν διαλογίζονται ομαδικά, ανοίγουν τον δρόμο της εμπιστοσύνης για το πνευματικό πεδίο, όμως η εκροή των συναισθημάτων είναι πραγματική και φέρνει στην συνείδηση σύγχυση, γιατί ενώ εμπιστεύεται, εξακολουθεί και φοβάται
Το συλλογικό συναίσθημα του φόβου έχει μεγάλη δυναμική και επηρεάζει, ασυνείδητα, τον οριζόντιο άξονα κάθε ανθρώπου που συμμετέχει στον διαλογισμό, φέρνοντας στην φυσική του ζωή κλονισμό και διαταραχή που δεν μπορεί να κατανοήσει
Με αυτόν τον τρόπο, η εμπιστοσύνη κλονίζεται και ο κάθετος άξονας προσβάλλεται, εμποδίζοντας την συνείδηση να συνεχίσει την πνευματική της εργασία, χωρίς να υπάρχει εμφανής λόγος!
Οι άνθρωποι θεωρούν τον ομαδικό διαλογισμό καλό για την ανθρωπότητα, παραβλέποντας τον οριζόντιο άξονα, αφού οι περισσότεροι που βρίσκονται στην διαδικασία πνευματικής αφύπνισης δεν έχουν αντιληφθεί ότι αυτός ο οριζόντιος άξονας είναι σημαντικός για την φυσική τους ζωή.
Ο ομαδικός διαλογισμός χρειάζεται έναν οδηγό, ο οποίος έχει ανοίξει το κέντρο της καρδιάς με την δική του δυναμική και όχι με τις πνευματικές οντότητες που τον καθοδηγούν. Αυτός θα είναι ικανός να «διαχειριστεί» το συλλογικό συναίσθημα, γιατί θα γνωρίζει τα εσωτερικά πεδία και τον φυσικό σταυρό των ανθρώπων, και θα τους οδηγήσει με ασφάλεια στην πνευματική τους εργασία, εμπνέοντας τους αγάπη.
Ο διαλογισμός αυτός φαίνεται ότι οδηγείται από έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν έχει ιδέα για τα εσωτερικά πεδία και τον άξονα του ασυνείδητου φόβου και ενισχύει το συλλογικό συναίσθημα του φόβου, αφού παροτρύνει τον κάθε συμμετέχοντα να διαλύσει μέσα σε λίγα λεπτά τον προσωπικό του τοίχο!
Ας μην ξεχνάμε ότι ο συλλογικός φόβος ενισχύεται από τον δικό μας
δεν δημιουργείται ερήμην των ανθρώπων, αλλά από αυτούς που ενώ νοητικά ζουν μια πνευματική ζωή, δεν μπορούν να την βιώσουν πρακτικά
