ΙΝΔΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο φίλος μου άνοιξε το συρτάρι από το κομοδίο της γυναίκας του κι έφγαλε ένα πακέτο τυλιγμένο σε ακριβό ρυζόχαρτο.
-Αυτό,είπε,δεν είναι οποιοδήποτε πακέτο,είναι ακριβά εσώρουχα.
Πέταξε το περιτύλιγμα και θαύμαζε το ακριβό άγριο μετάξι.
-Το αγόρασα την πρώτη φορά που πήγαμε στην Ν. Υόρκη πριν 8 ή 9 χρόνια...
Δεν το χρησιμοποίησε ποτέ....Το κρατούσε για μια ειδική περίπτωση...
-Πιστεύω ότι αυτή είναι μια ειδική περίπτωση.
Πλησίασε το κρεβάτι και τα αφησε μαζί με τα άλλα πράγματα που θα πήγαινε στον νεκροθάφτη.Η γυναίκα του είχε πεθάνει
Γυρνώντας προς εμένα μου είπε:
-Μη κρατάς τίποτα για μια ειδική περίπτωση.
Κάθε μέρα που ζεις είναι μια ειδική περίπτωση.
''Ακόμα σκέφτομαι αυτές τις λέξεις που μου άλλαξαν τη ζωή.Τώρα διαβάζω πολύ και καθαρίζω λιγότερο.Κάθομαι στο μπαλκόνι και κοιτάζω τη φύση,χωρίς να με στεναχωρεί η ακαταστασία του κήπου.Περνώ περισσότερο χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους μου και δουλεύω λιγότερο.
Καταλαβα ότι η ζωή είναι ένα σύνολο εμπειριών που σε γεμίζουν και όχι μια απλή επιβίωση.
Δεν φυλάσσω πια τίποτα.Χρησιμοποιώ τα ακριβά κρυστάλινα ποτήρια κάθε μέρα.Βάζω τα καλά μου ρούχα για να πάω να ψωνίσω αν αποφασίσω έτσι ή αν το επιθυμώ.....
Αν αξίζει να δεις ή ν'ακούσεις ή να κάνεις κάτι καντο τώρα.
