το όραμα μου

[xamogelo]

Μακαρι να ειναι οπως τα λες και να ευρίσκομαι απεναντι σου αλλά και παλι θαθελα να εισαι διπλα και κοντα μου γιατι το μονοπατι αυτό για μενα δυσβατο ειναι και με πολλα αγκαθια.
Μεχρι τωρα το διαβαινα μονη μου ξερω οτι και παλι μονη μου θα το διαβω αλλα οταν ξερω οτι υπάρχουν και αλλοι στην ιδια πορια μαζί μου τοτε το θαρρος μεγαλωνει και βοηθάει ετσι στο περασμα πανω απο τα αγκαθια... και οταν ξερεις οτι καποιος τα καταφερε και περασε πανω απο ολα και εφθασε στο τερμα τοτε η δυναμη γινεται μεγαλήρη και το τερμα ομορφοτερο και γλυκυτγερο.

Σε ευχαριστω ανυπομονώ να σε γνωρίσωωωωωωω
το θελω τοσο πολύ και ξερω οτι θα γινειιιιιιιιι

[Vasoula]

Καλλιόπη μου, υπάρχει η διαδρομή της θέωσης, η οποία αντηχεί μέσα σε κάθε ομάδα εσωτερισμού και έχέι περάσει νοητικά μέσα σε κάθε άνθρωπο που αναζητά την πνευματική του ολοκλήρωση.

Η θέωση αναδύεται από ένα δρόμο «θυσίας» και πόνου, κατάπνιξης του εγώ και σταύρωση της επιθυμίας της σάρκας, σαν ύλη που χρειάζεται να υπερβούμε…

Η θυσία της μάνας, η θυσία του παιδιού, η θυσία της αγάπης, η θυσία του ανθρώπου…
Κάθε θυσία θεοποιεί το θύμα της και το εξαγνίζει!
Για χάρη αυτού του εξαγνισμού οι άνθρωποι «αυτομαστιγώνονται», μήπως επιτέλους καταφέρουν και νιώσουν τον θεό!

Η προσωπικότητα (το εγώ) προσπαθεί με άνισο τρόπο να ομοιάσει στον θεό και δεν το καταφέρνει, γιατί η ύλη είναι γεμάτη αρνητικά «ιόντα» που την αποτρέπουν από την αγνότητα, αφού για να επιβιώσει «αναγκάζεται» να ζήσει μέσα σ’ αυτά!!!

Οι άνθρωποι, που δεν καταφέρνουν να «βγουν» από την αρνητική ύλη (!!), θεωρούν τον εαυτό τους «δειλό», γεμάτο «αμαρτίες» και περιττές επιθυμίες, αδύναμο να θυσιάσει την ζωή στο όνομα του θεού!

Τώρα η εποχή της «θυσίας» τελείωσε, και ανοίγει η εποχή της βιωματικής γνώσης που ολοκληρώνεται σαν σύνολο και όχι σαν μονάδα.
Η θυσία απαιτούσε την μονάδα, η εποχή του υδροχόου σηματοδοτεί στο σύνολο την αλληλεπίδραση μέσα από την εξατομίκευση.

Δεν χωράνε σ’ αυτήν την εποχή οι μεμονωμένες δράσεις για την θέωση…
Σ’ αυτήν την εποχή οριοθετούνται οι θεϊκές ιδιότητες του συνόλου, σαν σημείο αναφοράς του ανθρώπινου βασιλείου που ανοίγεται στο Πνεύμα του μέσα από την αγάπη.

[Vasoula]

χαμογελάκι, δεν είναι μόνο για την Καλλιόπη η απάντηση...

Φυσικά και θα γνωριστούμε...

ένα "τσουπ" είναι...!!! :lol:

[xamogelo]

Εντάξυ καλή μου ολα τα διαβαζω και τα καταγραφω....
το σσουπ θα γίνει..... υα την κάνω απο εδώ με ελαφρά πηδιματάκια....... και νασου θαμαι εκει ανάλαφρυ σαν αεράκι θαλασινό σαν αυρα σαν απαλο χάδι........
αντε σας αφηνω.... η κουζινα με καλει ...... ευχομαι καλο απογευματακι θα τα πουμε ισως αργοτερα
φιλάκια
απο το χαμογελο με αγαπη

[Vasoula]

:roll: μμμ.. πάω κι εγώ να φτιάξω σαλατίτσα!!!

[Kalliopi]

Σ ευχαριστώ, καλή μου. Θα μου πάρει λίγο χρόνο για να το κατανοήσω πλήρως, όμως πιστεύω πως είμαι σε καλό δρόμο...Ίσως γι αυτό να αναζητώ το άνοιγμα της καρδιάς, ή μάλλον, και γι αυτό. Η θυσία, μέχρι πρόσφατα, φάνταζε στα μάτια μου σα μια άβυσσος που ήθελε να με καταπιεί!!! Και αντιδρούσε όλο μου το είναι. Βλέπετε, η απώτατη θυσία του Ιησού έγινε μαστίγιο στα χέρια κάποιων και μας μάτωνε. Κι εγώ αρνιόμουν να το δεχτώ. Ήξερα πως κάτι άλλο είναι, κάποιο συμβολισμό έκρυβε που οι ασκούντες είτε δεν μπορούσαν, είτε δεν ήθελαν να αποκωδικοποιήσουν. Ακόμα δεν γνώρισα τον σκοπό του, έμπλεξα όμως με κακές παρέες( όπως λέει κι ο Γιαννάκης- όχι ο Σίλβερ,) και "κινδυνεύω " να μάθω. ( Ή να βιώσω :idea: ).

[Vasoula]

Δεν θα σου πω για την θυσία του Ιησού, Καλλιόπη μου.
΄Ηταν ένας άνθρωπος σαν και εμάς, και για μένα προσωπικά είναι ψυχικός σύνδεσμος!

Η εποχή του και η προσωπική του διαδρομή πέρναγε μέσα από την "θυσία" του σώματος. Δεν ήθελε να τον θεωρούν θεό, κι όμως δεν το απέφυγε...
Η αγάπη του και ότι σοφό άφησε στην γη, κοίτα πως έγινε με την πάροδο των αιώνων?

Ενα "βάρος" που δεν ξέρουμε πως να το βγάλουμε από πάνω μας, αφού μέσα στα κύτταρά μας έχει εγγραφεί η θυσία του!

΄Ετσι αντί αυτή η "θυσία" να μας εξυψώσει, έγινε ο τέλειος διαχωρισμός ανθρώπου και θεού...
Η ανωριμότητα να "δεχθούμε" αγάπη, μας έφτασε σ' αυτό το σημείο της απόλυτης εξαθλίωσης της...

Αυτή η εποχή δεν "σηκώνει" θυσίες και θεοποιήσεις...

Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε και μένουν στο σύνολο, χωρίς να διαφοροποιούνται από αυτό. Η εξέλιξη μας δεν χρειάζεται πια την "θυσία" του ενός, αλλά την αγάπη του συνόλου...
Και το πνευματικό πεδίο των ανθρώπων ανοίγει, για να μπορέσουν να φέρουν τις ενεργειες του στην Γη!

Νομίζω ότι η ανθρώπότητα σαν σύνολο ειναι πια ώριμη να "δεχτεί" την ίδια της την ΄Υπαρξη...χωρίς να έχει ανάγκη από "σχολές", θρησκείες και μυστικές δοξασίες να την διδάξουν...

Η αγάπη νομίζω πια αρκεί... Γιατί είναι η μόνη οδός!

Και γι' αυτήν την οδό, δεν χρειαζόμαστε θυσιαζόμενους, αλλά μετασχηματιστές! ΄Ετσι κι αλλιώς είναι χαρτογραφημένη στις ψυχές μας και το μόνο που μένει για να την ανακαλύψουμε είναι το φως, έστω αρχικά και από τον μετασχηματιστή του!

[Kalliopi]

Τι όμορφα που τα λες!!!
Βάλσαμο τα λόγια σου, επειδή δεν είναι μόνο λόγια.
Σ ευχαριστώ που ΕΙΣΑΙ.

[Evoula]

Φτάσατε στο δρόμο της καρδιάς ε? Χαίρομαι για σας...
Τα δικά μου τα νέα είναι πως εγώ βρίσκομαι στο Υπόγειο και σας χαιρετώ, καθώς ξεσκονίζω και βλέπω τους εφιάλτες μου....

Έχω κάνει καλή βουτιά στο πρώτο επίπεδο εκεί που παίζει ο Φόβος.
Ο Φόβος του θανάτου, της επιβίωσης, της ασφάλειας....

Όλα είναι εφιαλτικά και παγωμένα εδώ μέσα...
Τώρα καταλαβαίνω γιατί όλοι μιλούν για το σκοτάδι. Γυρνώ και βλέπω όλα όσα είχα παραχωμένα στις σπηλιές του ασυνειδήτου μου...
Ό,τι με τρόμαζε και το απωθούσα...
Ακούω ακόμα τους ψιθύρους και μορφές να με πλησιάζουν και να μου λένε "Μην γελάς... θα σου βγει σε κακό...."
"Χτύπα ξύλο... μην το λες καθόλου..."

Όλα όσα δεν έλεγα, όσα απέφευγα να σκεφτώ, είναι εδώ μέσα.
Όλες οι σιωπές, ανέπαφες, ζωντανές, υλοποιημένες...

’ντε καλό μας ταξίδι...
Ο Δρόμος για την Καρδιά περνάει από το Υπόγειο πρώτα....

Βάσω οποιαδήποτε συμβουλη για πρωτάρηδες εξερευνητές του Λαβυρίνθου, θα γίνει δεκτή με ευγνωμοσύνη... :lol:

Αυτό βέβαια ισχύει για όλους σας.... :lol: :lol: :lol:

[Vasoula]

εκτός από το ειδικό τόπικ που έχω ανοίξει Ευούλα μου, θα σου στείλω με μέιλ και την Ρωρ...κάτι θα βοηθήσει!!! (αν θέλεις φυσικά)

Επίσης έχεις την αγάπη μου...και επίσης μην κάνεις βήμα έξω χωρίς το πνεύμα σου!!!! Εκει μέσα καλό είναι το σκοτάδι...μα με κάποιον πρέπει να αντικαθιστάς τις σκιες...

Εγώ προσωπικά, δεν γνωρίζω άλλον τρόπο...αλλά τι σου λέω? μάλλον το ξέρεις...

Πάντως εδώ είμαι για ότι θέλεις και μπορώ!!!

Και ένα θα σου πω...
Κανείς δεν έπαθε τίποτα από τον "λαβύρινθο"....
΄Ολοι όμως πάθανε από τις σκιές του...

Προχώρα λοιπόν δυναμικά το delete!!!
Πρόσεξε μόλις φτάσεις στον θεό...μην κάνεις delete, αλλά αντικατάσταση αρχειων...

[Επισκέπτης]

Πριν απο λίγο ειχα στα χερια μου το βιβλιαρακι της Ρωρ.
και διαβαζα ακριβως αυτη τη προταση.

Πρόσεξε μόλις φτάσεις στον θεό...μην κάνεις delete, αλλά αντικατάσταση αρχειων...

[Δωρουλα]

Επίσης έχεις την αγάπη μου...και επίσης μην κάνεις βήμα έξω χωρίς το πνεύμα σου!!!! Εκει μέσα καλό είναι το σκοτάδι...μα με κάποιον πρέπει να αντικαθιστάς τις σκιες...

:roll: Δυσκολεύομαι.....!πως είναι να βγαίνω έξω παρέα με τις σκιές???έχω κάτι βάσιμες υποψίες ότι το έχω κάνει πάμπολλες φορές αυτό!

[Vasoula]

Δωρούλα? Εσύ με τις σκιές έξω...
Ποιός ΕΙΣΑΙ εσύ?

Και πες μου τώρα ότι δεν ξέρεις...... :roll:

[galazia_sfaira]

Για γειώστε τις σκιές σας βρε παιδια.... :roll: :roll:

[Kalliopi]

Πριν απο λίγο ειχα στα χερια μου το βιβλιαρακι της Ρωρ.
και διαβαζα ακριβως αυτη τη προταση.

Πρόσεξε μόλις φτάσεις στον θεό...μην κάνεις delete, αλλά αντικατάσταση αρχειων...

Δημήτρη, κι εγώ το ίδιο!!!!!Σύμπτωση άραγε;