ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ...

[Επισκέπτης]

[ARTYADIS]

[AMALIA]

[Valia]

[Fotinoula]

΄Ετσι όσα κερδίζει από αυτό, τα χρησιμοποιεί για να αποκτήσει άλλα αγαθά, τα οποία προσεγγίζει επίσης χωρίς ευγένεια.
Τροφή, κατοικία, ένδυση, μόρφωση, είναι υλικές απολαβές που δεν εκτιμώνται, γιατί δεν εκτιμάται το μέσον με το οποίο αποκτούνται.

οταν ηρθα στην δουλεια τον πρώτο καιρο δεν εκτιμουσα την εργασια μου και τα λεφτα που μου εδινε, και μαλιστα σε μια δουλεια πολύ κοντα στα δεδομενα που ειχα η ιδια ζητησει

αναζήτησα λοιπόν τις αιτιες αυτης της δυσαρεσκειας και ανακάλυψα μεσα σε αυτες ανωριμοτητα και την αναγκη του μικρου παιδιου να τσινισει σε νεες ευθυνες αλλα και αργοτερα ανακαλυψα και τα ζορισματα μου καθρεφτισμενα πολλές φορες στους συναδελφους μου

απο τοτε που προσπελασα τον σκοπελο της ανωριμοτητας μεσα μου αρχισε να εκτιμαται η εργασια μου και τα εισοδηματα της, καθως και να βαζω χρηματα στην ακρη για την υλοποιηση οραματων, αλλα και για την ικανοποιηση αναγκων μου

το οτι εκτιμησα την δουλεια στο τωρα με αγαπη για εμενα ηταν αποκαλυψη, με αποτελεσμα ακομα και να μην κουραζομαι νοητικα και σωματικα σε αυτη

θελω να καταλειξω οτι για καθε ζορισμα υπαρχει και η αιτια, ακομα ζοριζομαι σε καποια πραγματα, αλλα ειμαι καθε μερα και πιο συνειδητη και αυτο εχει σημασια

το να εντοπιζουμε την αιτια με ειλικρινια τελικα ειναι η εργασια μας με τον εαυτο μας και εχει μεγαλη αξια ακομα και αν αυτο ποναει στην αρχη:x

[VasilisM]

Φωτεινούλα μια χαρά!!

Και εγώ με την σχολή, πάντα είχα το πρόβλημα ότι δεν με πληρούσε, και πως θα είμαι δυστυχισμένος αν εξασκώ αυτό το επάγγελμα για το υπόλοιπο της ζωής μου. Πριν κάνα χρόνο, άρχισα να το βλέπω με άλλο μάτι το θέμα, πήγαινα με άλλη διάθεση, και πίστευα πως το ξεπέρασα. Αλλά τελικά είναι πια ξεκάθαρο, πως δεν μου αρέσει. Και πλέον αρχίζει να ξεχωρίζει και αυτό με το οποίο θέλω να ασχοληθώ.. Επιτέλους.. Δίδυμος ρε συ, δύσκολο πράγμα..

[Ελενίτσα]

΄το να εντοπιζουμε την αιτια με ειλικρινια τελικα ειναι η εργασια μας με τον εαυτο μας και εχει μεγαλη αξια ακομα και αν αυτο ποναει στην αρχη:x

Υπάρχει manual ???

[Fotinoula]

Δίδυμος ρε συ, δύσκολο πράγμα..

αυτο που κατάλαβα ειναι οτι οταν εισαι συνειδητός με κατι τοτε αυτο παυει να ειναι φορτικο, ειναι σημαντικο να βρεις με ειλικρινεια τις αιτιες που σε φορτιζουν, βημα βημα καθε φορα, φλουδα φλουδα

επισης ολα ειναι στο τωρα, δλδ τωρα με καλυπτει αυτο, οταν κλεισει ο κυκλος του εχω την σοφια να το αφησω να ερθει κατι καινουργιο στην ζωη μου

[Fotinoula]

΄το να εντοπιζουμε την αιτια με ειλικρινια τελικα ειναι η εργασια μας με τον εαυτο μας και εχει μεγαλη αξια ακομα και αν αυτο ποναει στην αρχη:x

Υπάρχει manual ???

manual εεεεε? δεν νομίζω οτι γίνεται με manual αλλα με την θεληση να ανακαλύψεις τα κομματια σου, με την ειλικρινεια να τα αναγνωρισεις, με την εντατικη εργασια σε συνεργασια με τον εαυτο μας αλλα και με τους ανθρωπους

με τις ποιοτητες μας σαν ανθρωποι, δλδ. την δυναμη μας, την χαρά μας, την πίστη μας, την περιεργεια μας εχουμε και αλλα πολλά όπλα νομίζω

[Vasoula]

Δείχνε ευγνωμοσύνη σε όλα τα ζωντανά πλάσματα

Αρχικά, αυτή η Αρχή φαίνεται να αγγίζει τις ευαισθησία όλων των ανθρώπων...
Eίναι ένα Αξίωμα που, θεωρητικά, δεν χρήζει περισσότερης εσωτερικής έρευνας και γίνεται αμέσως αποδεκτό και κατανοητό, γιατί είναι αυτονόητο…

Είναι όμως?

Χιλιάδες άνθρωποι στον κόσμο παραβαίνουν αυτό το Αξίωμα κάθε στιγμή στην ζωή τους, χωρίς να το παίρνουν είδηση, δηλαδή χωρίς να το κάνουν συνειδητά.
Συνειδητός πόνος, για τους περισσότερους ανθρώπους, είναι αυτός που γίνεται ορατός μέσω των νευρικών τους κέντρων.
΄Ετσι, μέσω των νευρικών κέντρων, ερεθίζεται η οπτική του πόνου, η οποία μπορεί να μορφοποιηθεί και να έρθει στην αντίληψή μας μέσα από μία εικόνα.
Ζώα και άνθρωποι που βασανίζονται και υποφέρουν, περιοχές της Γης που καταστρέφονται, είναι τα ορατά «συμπλέγματα» του πόνου.

Ο αόρατος, ο πόνος της Ψυχής, αυτός που προκαλείται από ασυνείδητες αιτίες, δεν είναι εύκολα αναγνωρίσιμος, γι’ αυτό και οι άνθρωποι τον παραβλέπουν και περνούν αδιάφορα δίπλα του και πολλές φορές και εχθρικά.

Η κατανόηση του «αγάπα τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου» είναι, σίγουρα, μέρος αυτού του Αξιώματος του Ρέικι, της κληρονομιάς του Δρ. Ουσούι.

Και φυσικά δεν έχει καμία αναφορά στην προσφορά υλικών αγαθών, για να εξυπηρετήσεις μία μόνο εκπόρευση του πόνου σε όλα τα όντα της Γης.
Η Αγάπη, σαν μέρος της Ενέργειας του Θεού, εισχωρεί σε όλα τα πεδία της ΄Υπαρξης και τα τροφοδοτεί σε βάθος, τα αναζωογονεί και τα στηρίζει και στην πυκνότερη μορφή ενέργειας (ύλη), μα και στην λεπτοφυέστερη (Ψυχή), με μία μόνο πρόθεση: την ευτυχία των ΄Οντων

Η Αγάπη είναι πιο αγνή μορφή Ενέργειας του Θεού, που ενώνει όλα τα όντα, μέσα από ένα πνευματικό δίκτυο ενότητας, ευτυχίας και ευημερίας.

Αγαπώ, λοιπόν και ευγνωμονώ όλα τα όντα, σημαίνει ότι κύριο μέλημά μου είναι η κοινή ευτυχία μας. Αν μπορώ να δώσω χαρά σε ένα ον, χωρίς να βλάπτω τον Εαυτό μου (λανθασμένη συμπόνια), είναι το κυριότερο χρέος μου στην Γη.
Το να δίνω χώρο στον άλλον να αναπτύσσεται, χωρίς να επικρίνω την διαφορετικότητά του, είναι η βάση του Αξιώματος αυτού του Ρέικι.

Πιο βαθιά, η Ψυχή του Ανθρώπινου ΄Οντος βιώνει στην πυκνότερη μορφή του, την παραπλάνηση και την μοναξιά, με βάση τις οποίες εξαντλείται κάθε ενέργεια Αγάπης εντός του. ΄Ενας αποστραγγισμένος από την θεϊκή Αγάπη, άνθρωπος, είναι φοβισμένος και μόνος, μέσα στο πλήθος των συνανθρώπων του, για τους οποίους δεν νιώθει, βέβαια, καμία ευγνωμοσύνη, ακόμα κι αν εμπράκτως πάρει αγάπη από αυτούς.
Η παραπλάνηση για το τι ακριβώς σημαίνει Αγάπη, κάνει τους ανθρώπους να απομακρύνονται από την Θεία Χάρη του Πνεύματος και να την μορφοποιούν μέσα σε «ναούς» φωτός, κάπου στο Σύμπαν, αποφεύγοντας να αντικρύσουν την Αλήθεια της Ενότητας στον συνάνθρωπό τους.
Ο πόνος του ανθρώπου δεν παρουσιάζεται με έλλειψη αγαθών μόνο, αλλά με έλλειψη Αγάπης, Φροντίδας, Κατανόησης και Συγχώρεσης.

Αν σε κάποιο μέρος του πλανήτη, ένας άνθρωπος υποφέρει από έλλειψη των παραπάνω, σε κάποιο άλλο μέρος του πλανήτη, ένας άλλος άνθρωπος θα βιώνει ακριβώς το ίδιο. ΄Ετσι η κοινωνική νόσος του διαχωρισμού, καταστρέφει το πνευματικό δίκτυο, μέσα από το οποίο μεταδίδεται η Αγάπη, σαν ουσία του και αυτή είναι μια τραγική ασθένεια της ανθρωπότητας, που χρειάζεται αυτοθεραπεία.

Ας σταθούμε με περισσότερη κατανόηση στην διαφορετικότητα, ακόμα και στον υλισμό κάποιων ανθρώπων, ίσως των περισσοτέρων και ας συναισθανθούμε τον πόνο, στο βαθύτερο επίπεδο, από την έλλειψη της πνευματικής ουσίας της Αγάπης, με σεβασμό και ευγνωμοσύνη για ότι είμαστε και για ότι εκείνος μπορεί την δεδομένη στιγμή να είναι. Χωρίς περιφρόνηση, η σιωπή πολλές φορές είναι ένας τρόπος να «θεραπεύσεις» το τραυματισμένο πνευματικό δίκτυο, που είτε το θέλουμε, είτε όχι, ενώνει την Ανθρωπότητα…

Ο αέρας που αναπνέουμε θα λιγοστέψει δραματικά, αν θεωρήσουμε ότι μας τον κλέβουν οι άλλοι…
Παράλογο ακούγεται και όμως αυτό συμβαίνει, γι’ αυτό και τόσοι άνθρωποι υποφέρουν από άσθμα…και ας λένε ότι φταίει η μόλυνση του περιβάλλοντος!

Η μοναξιά που βιώνει ένας άνθρωπος στην ζωή του, δεν αφορά στο πόσο αγάπη δίνει, αλλά στο γιατί την δίνει…
Η θλίψη που βιώνει ένας άνθρωπος στην ζωή του, δεν αφορά στο πόσο αγάπη παίρνει, αλλά στο αν μπορεί να παίρνει…

Το Φως και η Αγάπη δεν είναι «καραμέλες» για να κατευνάζουν την συναισθηματική μας πενία, αλλά η ουσία ενός Ανθρώπου που μπορεί να αναπτύσσεται μέσα στο πανανθρώπινο δίκτυο, με ολική Πνευματική πληρότητα…

[Λιζούλα]

[Danielli]

[AMALIA]

[ksan8oula]

[Αμαλία]

Η μοναξιά που βιώνει ένας άνθρωπος στην ζωή του, δεν αφορά στο πόσο αγάπη δίνει, αλλά στο γιατί την δίνει…