Μου το έστειλε η φίλη μου Λένα και το μοιράζομαι μαζι σας!
Ένα
> ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε
> από την τρυπούλα του τον αγρότη
> και τη γυναίκα του που
> ξεδίπλωναν ένα πακέτο.
>
> Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε
> εκείνο το πακέτο; Αναρωτήθηκε.
>
> Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν
> το πακέτο, δεν φαντάζεστε πόσο
> μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε όταν
> διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια
> ποντικοπαγίδα!
> Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον
> αχυρώνα για να ανακοινώσει το
> φοβερό νέο!:
> -Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο
> σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα
> στο σπίτι!
>
> Η κότα κακάρισε, έξυσε την
> πλάτη της και σηκώνοντας το
> λαιμό της είπε:
> "Κύρ Ποντικέ μου,
> καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί
> πρόβλημα για σας. Αλλά δεν βλέπω
> να έχει καμιά επίπτωση σε μένα!
> Δε με ενοχλεί καθόλου εμένα η
> ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
>
>
> Το ποντικάκι γύρισε τότε
> στο γουρούνι και του φώναξε:
>
> "Έχει μια ποντικοπαγίδα
> στο σπίτι! Έχει μια
> ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
>
> Το γουρούνι έδειξε συμπόνια
> αλλά απάντησε:
> "Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ
> μου αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα
> άλλο από το να προσευχηθώ. Να
> είστε σίγουρος δε, ότι θα το κάνω.
> Θα προσευχηθώ."
>
> Τότε το ποντίκι στράφηκε
> προς την αγελάδα και της φώναξε
> κρούοντας τον κώδωνα του
> κινδύνου:
> "Έχει μια ποντικοπαγίδα
> στο σπίτι!Έχει μια ποντικοπαγίδα
> στο σπίτι!"
> Και η αγελάδα απάντησε:
>
> "Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ
> μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο
> που
> διατρέχετε, αλλά εμένα η
> ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί
> να μου κάνει, είναι μια
> διπλωματίτσα στην κοιλιά μου!
>
>
> Έτσι, ο καλός μας
> ποντικούλης, έφυγε με
> κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος
> και απογοητευμένος γιατί θα
> έπρεπε μόνος του να
> αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της
> ποντικοπαγίδας!
>
>
> Την επόμενη νύχτα,έ νας
> παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το
> θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα
> όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα
> του αγρότη που έτρεξε να δει τι
> συνέβη αλλά μέσα στη νύχτα, δεν
> πρόσεξε πως την παγίδα πιάστικε
> από την ουρά ένα φίδι ....
>
>
> Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε
> τη γυναίκα.
> Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα
> και την πήγε στο νοσοκομείο.
>
> Αλλίμονο όμως, την έφερε
> στο σπίτι με ένα πολύ υψηλό
> πυρετό.
> Ο γιατρός τον συμβούλεψε να
> της κάνει ζεστές σουπίτσες κι
> έτσι ο
> αγρότης έσφαξε την κότα για
> να κάνει μια καλή κοτόσουπα αφού
> όλοι ξέρουμε πως στον πυρετό
> δίνουμε κοτόσουπες!
> Αλλά η αρρώστεια της
> γυναίκας πήγαινε από το κακό στο
> χειρότερο και όλοι οι γείτονες
> ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν.
>
> Ο καθένας με τη σειρά του
> καθόταν στο προσκεφάλι της
> γυναίκας 24 ώρες το 24ωρο.
>
>
> Για να τους ταισει όλους
> αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να
> σφάξει το γουρούνι !
>
> Τελικά όμως η γυναίκα δε τη
> γλύτωσε! Πέθανε!
> Στη κηδεία της ήρθε πάρα
> πολύς κόσμος γιατί ήταν πολύ
> καλή γυναίκα και την αγαπούσαν
> όλοι.
> Για να φιλοξενήσει όλον
> αυτόν τον κόσμο ο αγρότης
> αναγκάστηκε να σφάξει την
> αγελαδα του......
>
> Ο κυρ Ποντικός μας, έβλεπε
> όλο αυτό το πήγαιν'έλα από την
> τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη
> θλίψη.......
>
> Γιαυτό και σεις, την επόμενη
> φορά που κάποιος σας πει ότι έχει
> ένα μικρό πρόβλημα-μεγάλο γι
> αυτόν- και που ίσως εσας δε σας
> πολυαφορά, θυμηθείτε πως όταν
> καποιος από το περιβάλλον μας
> κινδυνεύει, βρισκόμαστε και μεις
> σε κίνδυνο!
>
> Είμαστε όλοι συνεπιβάτες
> σ'αυτό το πλοίο που το λένε ζωή!
> Ας έχουμε ανοιχτά τα μάτια και
> τ'αυτιά μας και ας κάνουμε μια
> προσπάθεια να συμπαραστεκόμαστε
> ο ένας στον άλλο.
>
>
> Ο καθένας μας αποτελεί τον
> κρίκο της ίδιας αλυσίδας,
> είμαστε απαραίτητες ίνες του
> ίδιου υφάσματος. Και άν ένα μέρος
> του υφάσματος χαλάσει,
> κινδυνεύει να σχιστεί όλο το
> ύφασμα....
