Ο έρωτας στη ζωή μας

Madraoulas · 06 Οκτ 2009 5:45 pm

σωστα!!..και αν παιξουμε το ρολο σ ενα εργο(σχεση) που δεν μας αρεσει..θα σκεφτομαστε ΠΑΝΤΑ το αλλο εργο(εκεινο δλδ. στο οποιο που ειτε θελουμε να φερουμε το παρον εργο-πραγμα αδυνατο-ειτε θελουμε να μεταφερθουμε αργα η γρηγορα)..αρα δεν θα ειμαστε στην πραγματικοττα ποτε στο παρον εργο κι ετσι τα κανουμε σκατα ειτε συνειδητα ειτε ασυνειδητα

Valia · 06 Οκτ 2009 5:52 pm

(Μάντρυ): "κι ετσι τα κανουμε σκατα ειτε συνειδητα ειτε ασυνειδητα"

με απλά λόγια, λαϊκά...

τώρα το πιασα βρε Βασάκι

06 Οκτ 2009 5:53 pm

τι θες να πεις πουλάκι μου? ότι γράφω "εξεζητημένα"???

Valia · 06 Οκτ 2009 6:02 pm

χοχοχο

όχι παιδί μου, εγώ είμαι περιορισμένου iq.

οπως και να γράψεις Βάσω μου, επειδή γράφεις απο την καρδιά σου, το καταλαβαίνω είτε με τη λογική είτε με την καρδιά είτε και με τα δυο ;)

06 Οκτ 2009 6:10 pm

Γλαύκη · 06 Οκτ 2009 9:27 pm

Βάσω μου..
όμως πώς γίνεται να πορευόμαστε εντελώς στα τυφλά? Και εννοώ ότι αναγκαστικά έχουμε κάποια πρότυπα ως προς το τί θέλουμε από μία σχέση και ποια συμπεριφορά από τον άλλον μας είναι αποδεκτή και μας δίνει χαρά, και όσο ωριμάζουμε, τόσο πιο πολύ κατασταλάζουμε, έτσι δεν είναι? Δηλαδή δεν μπορούμε να πορευόμαστε ως φύλλα στον άνεμο, και ό,τι βγει..Δεν λέω ότι τα πάντα είναι κουτάκια, αλλά αναγκαστικά πορευόμαστε με κάποια πρότυπα και θέλω μέχρι να τα βρούμε, έτσι δεν είναι?

Madraoulas · 06 Οκτ 2009 10:05 pm

απαντας μονη σου εμεσως, πλην σαφως ;)
οταν θ αναγνωρισεις αυτα τα προτυπα και νιωσεις ποια πραγματι ειναι η αληθεια η δικη σου για την ευτυχια σου και οχι η ευτυχια οπως την προσταζει η κοινωνια-οικογενεια-θρησκεια κ.α....
τοτε θα καταλαβεις οτι ως τωρα ησουν φτερο στον ανεμο και ερμαιο πεποιθησεων εκτος του εαυτου σου και ηρθε η ωρα να 'σταθεις' στα ποδια σου για να διεκδικησεις τη ζωη σου απο εσενα μονο και οχι απο κανεναν αλλον

ΧΡΥΣΑ · 06 Οκτ 2009 10:18 pm

AYTO ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΕΓΩ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΟΠΟΙΟΝ ΡΟΛΟ ΚΙ ΑΝ ΕΠΙΛΕΞΕΙΣ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙΣ,ΕΙΤΕ ΤΟΥ ΘΕΑΤΗ,ΕΙΤΕ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ,ΕΙΤΕ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ,Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΙΟ ΚΑΛΟΣΚΗΝΟΘΕΤΗΜΕΝΟ ΕΡΓΟ,ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΕΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΝΑΛΕ,ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ...

ΓΙ ΑΥΤΟ ΙΣΩΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΡΟΝ ΣΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ΡΟΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ........

06 Οκτ 2009 10:32 pm

όμως πώς γίνεται να πορευόμαστε εντελώς στα τυφλά?

Γλαύκη μου είναι αστείο...Αν ρωτήσεις 100 ανθρώπους πως φαντάζονται το ταίρι τους, θα σου πουν άλλα, από αυτά που έχει το ταίρι τους πραγματικά.
Δεν είναι οξύμωρο?

Τα πρότυπα ανατρέπονται στον έρωτα αρχικά, αλλά μετά επανέρχονται πολύ δυναμικά στην σχέση, δυστυχώς!
Και έτσι αρχίζουν οι συγκρίσεις με αυτό που έχεις σαν πρότυπο συντρόφου, με αυτό που επέλεξες τελικά, πράγμα που δεν αφήνει χώρο να ωριμάσει η συντροφικότητα και να αναπτυχθεί η αγάπη μεταξύ του ζευγαριού.

Αν με ρωτήσεις ποιό είναι το πιο υγιές, θα έλεγα ότι το μόνο που χρειάζεται στην συντροφική σχέση είναι ο σεβασμός στον χώρο και την ελευθερία του άλλου, στο μέτρο που την απολαμβάνεις για τον εαυτό σου. Κυρίως να θέλεις την δέσμευση και την κοινή πορεία, γιατί πολλοί άνθρωποι κάνουν σχέση με έναν τελείως μη αποδεκτό σύντροφο, μόνο και μόνο για να βιώνουν την ένταση.

Γλαύκη · 07 Οκτ 2009 8:09 am

Ευχαριστώ

Καλημέρα!

ELLI · 07 Οκτ 2009 10:06 am

Vaso έγραψε: Αν με ρωτήσεις ποιό είναι το πιο υγιές, θα έλεγα ότι το μόνο που χρειάζεται στην συντροφική σχέση είναι ο σεβασμός στον χώρο και την ελευθερία του άλλου, στο μέτρο που την απολαμβάνεις για τον εαυτό σου. Κυρίως να θέλεις την δέσμευση και την κοινή πορεία, γιατί πολλοί άνθρωποι κάνουν σχέση με έναν τελείως μη αποδεκτό σύντροφο, μόνο και μόνο για να βιώνουν την ένταση.

Πήραμε πάλι δουλεία για το σπίτι

Ευχαριστούμε

ΙΩΑΝΝΑ · 29 Νοέμ 2009 10:43 pm

Elisavet έγραψε:
Η ψυχή καλή μου Ελλη γνωρίζει τα πάντα!! Οσο απήθμενη κι αν είναι!! Αν εμείς δεν την ερευνήσουμε όμως δεν θα κερδίσουμε ποτέ όσα αναφέρεις παραπάνω. Η γνώση υπάρχει μέσα σε αυτή την άβυσσο!! Εμεις δεν τολμάμε όμως να βουτύξουμε σε αυτή την άβυσο.Φοβόμαστε το χάος του λαβύρινθου!
Δεν τολμάμε ακριβώς γιατί την θεωρούμε απύθμενη και άβυσσο ή μάλλον για να το πω καλύτερα...........μας έμαθαν να την βλέπουμε με αυτό τον τρόπο.

Οι ψυχές μας προσπαθούν να μας μιλήσουν καθημερινά και βρίσκονται τόσο κοντά ώστε αρκεί να απλώσουμε το χέρι μας για να τις αγγίξουμε.
Χέρι φορτισμένο με αγνότητα και απαλλαγμένο από από την <άβυσσο> που δημιουργεί η προσωπικότητα.

Έχουμε δημιουργήσει χάος στον λαβύρινθο από τον φόβο να αντιμετωπίσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό.
Μόλις φωτίζουμε μια γωνιά και νιώθουμε το ξεβόλεμα, φτιάχνουμε και μια νέα στοά.
Αρκεί να σταθούμε στα πόδια μας συνειδητά και έχοντας αποφασίσει να ανακαλύψουμε την αλήθεια όσο κι αν πονάει.

Ας αφήσουμε τα δεκανίκια της οικογένειας, της θρησκείας, της εργασίας, της αρρώστιας, του πόνου για να αντιμετωπίσουμε την ψυχή μας χωρίς παραπετάσματα.

ΙΩΑΝΝΑ · 29 Νοέμ 2009 10:49 pm

ELLI έγραψε:
Vaso έγραψε: Αν με ρωτήσεις ποιό είναι το πιο υγιές, θα έλεγα ότι το μόνο που χρειάζεται στην συντροφική σχέση είναι ο σεβασμός στον χώρο και την ελευθερία του άλλου, στο μέτρο που την απολαμβάνεις για τον εαυτό σου. Κυρίως να θέλεις την δέσμευση και την κοινή πορεία, γιατί πολλοί άνθρωποι κάνουν σχέση με έναν τελείως μη αποδεκτό σύντροφο, μόνο και μόνο για να βιώνουν την ένταση.

Πήραμε πάλι δουλεία για το σπίτι
Ευχαριστούμε

συμφωνω μαζι σου ελλακι,υπερκοποση θα παθουμε στο τελοσ.

mery_1 · 28 Ιαν 2010 12:02 pm

" Σε μια σχέση όπου οι σύντροφοι χρειάζεται να "σκέφτονται" την
επόμενη κίνηση, το συναίσθημα περνά σε δεύτερη θέση! "

κι αν εγώ λειτουργώ έτσι και αφήνω την καρδιά μου να νιώσει και παραμένω αυθόρμητη και τελικά πληγώνομαι?
πιο είναι το όριο μεταξύ συναισθήματος και λογικής?
πως μπορείς να προστατευτείς?

28 Ιαν 2010 12:19 pm

μεταξύ συναισθήματος και λογικής, υπάρχει μόνο το μπλοκάρισμα, γλυκιά μου!

΄Οταν η λογική ανταποκρίνεται μόνο στο αντιληπτό και επιβεβαιωμένο, το συναίσθημα είναι η δυνατότητα να πονέσει κανείς από την ίδια του την περιορισμένη λογική, που έχει μάθει να επεξεργάζεται την πραγματικότητα...

Μηνύματα παίρνεις από το συναίσθημα και τίποτα άλλο! Σημασία έχει να μπορείς να αναπτύσσεσαι ολικά, που σημαίνει ότι ο εαυτός σου δεν είναι αυτό που σου έμαθαν, δεν είναι ο περιορισμός, ούτε οι ιδιότητες, υπάρχει κάτι βαθύτερο που σου προξενεί πόνο γιατί δεν το έχεις αντιληφθεί...

Το πως θα διευρύνει κανείς τον εσωτερικό του κόσμο, είναι θέμα συγκυριών, που προέρχονται συνήθως από τον πόνο!

Δεν υπάρχει προτίμηση στην λογική ή το συναίσθημα, αλλά μια ισορροπημένη αρμονία μεταξύ τους! Αυτό προκύπτει μόνο από την γνώση του Εαυτού μας και από τίποτα άλλο...