Συγνώμη Ρούλα μου, αλλά είμαι και ξανθιά ε? μην το ξεχνάμε...
αυτό για το "πασιφανές"...
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΓΝΩΣΕΙΣ...και οποιος αντεξει!
α εντάξει!
Συγνώμη Ρούλα μου, αλλά είμαι και ξανθιά ε? μην το ξεχνάμε...
αυτό για το "πασιφανές"...
Συγνώμη Ρούλα μου, αλλά είμαι και ξανθιά ε? μην το ξεχνάμε...
αυτό για το "πασιφανές"...
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Δεν ειχα διαβασει αυτην την ενοτητα απο προχθες και τωρα τα διαβαζω μαζεμενα!!!
ΑΠΟ ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ λοιπον περηλιπτικα(ανορθογραφο)..
Θα παει ο μαεστρος στην Ροδο με τα οργανα του (βλεπε fab)
θα πιουν καφεδακι και θα πηδηξουν την μαντρα???
εγω τι οργανο ειμαι ????
αχχχχ βρε fab με τα κλαρινα σου
ΑΠΟ ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ λοιπον περηλιπτικα(ανορθογραφο)..
Θα παει ο μαεστρος στην Ροδο με τα οργανα του (βλεπε fab)
θα πιουν καφεδακι και θα πηδηξουν την μαντρα???
εγω τι οργανο ειμαι ????
αχχχχ βρε fab με τα κλαρινα σου
Κανείς δεν θα σου απαντήσει τι είναι αλήθεια, γιατί αυτό που θα σου πει είναι μόνο η δικιά του!Βάσω Νικολοπούλου
"Ο Ειρηνικός πολεμιστής δεν πολεμάει το κακό αλλά αυξάνει μέσα του το καλό"
https://www.youtube.com/watch?v=SgbdTeIYV5Y"
https://www.youtube.com/watch?v=SgbdTeIYV5Y"
Απολαμβάνω τον διάλογο...
"Ο Ειρηνικός πολεμιστής δεν πολεμάει το κακό αλλά αυξάνει μέσα του το καλό"
https://www.youtube.com/watch?v=SgbdTeIYV5Y"
https://www.youtube.com/watch?v=SgbdTeIYV5Y"
Αν αυτο που γραφεις μου το ελεγες στις αρχες που μπηκα σε αυτο το φορουμ, θα σου απαντουσα οπως σου αξιζει κατα την δικη μου γνωμη παντα..αλλα απαξιωfab1612 έγραψε:Σωστά το έθεσες
«Από ότι κατάλαβες»
Εγω με τους πανικους μου fab προκαλω την προσοχη των αλλων λογο ανασφαλειας .Αλλες φορες παλι προκαλω πανικο προς αποφυγην υποχρεωσεων.....
Εσυ γιατι προκαλεις την προσοχη των αλλων????Τι ανασφαλειες κουβαλας?? Απο τι θες να ξεφυγεις και ασχολησε τοσο πολυ με αντιπαραθεσεις???
Κανείς δεν θα σου απαντήσει τι είναι αλήθεια, γιατί αυτό που θα σου πει είναι μόνο η δικιά του!Βάσω Νικολοπούλου
Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος...silver29 έγραψε:οκ...κανε δουλεια σου...
νομιζα οτι κοροιδευες κανεναν..
"Ο Ειρηνικός πολεμιστής δεν πολεμάει το κακό αλλά αυξάνει μέσα του το καλό"
https://www.youtube.com/watch?v=SgbdTeIYV5Y"
https://www.youtube.com/watch?v=SgbdTeIYV5Y"
Δεν νομίζω ότι το τόπικ σηκώνει άλλη απάντηση Γιαννάκη...
ας μιλήσουμε για την "ντροπή"...
Αναζητώντας τον αληθινό Εαυτό μας, αναπτύσσουμε την ενόραση και την εν-συναισθηση
Είναι ιδιότητες που βρίσκονται εν δυνάμει μέσα σε κάθε άνθρωπο και όσο περισσότερο εμβαθύνουμε στον εαυτό μας, τόσο περισσότερο αυτές αφυπνίζονται
Συνήθως, ψάχνοντας στα συναισθήματά μας, ερχόμαστε σε επαφή με διάφορες καταστάσεις της συνείδησής μας
Η πρόθεση με την οποία αναζητάμε τον Εαυτό μας έχει μεγάλη σημασία στην εξέλιξη της εργασίας μας.
Πίσω από τις σκέψεις, υπάρχουν υπαρκτές καταστάσεις που μας αποδυναμώνουν στο να παρατηρούμε, αν η πρόθεση είναι επικριτική.
Σ αυτήν την περίπτωση, η συνείδηση μας δεν αγγίζει το βάθος, γιατί δεν αντέχει την ντροπή
Η ντροπή είναι ένα συναίσθημα που μας απογυμνώνει, γιατι λειτουργεί με το πρότυπο καλό-κακό.
Μαζί με τις ενοχές, αποτελούν το δίπολο της εσωτερικής μας πόλωσης που μας εμποδίζει να αναπτύξουμε την ουδέτερη πρόθεση της παρατήρησης
Η έννοια «ελάττωμα» μας γεμίζει ενοχές, η έννοια «ντροπή» μας κάνει να φοβόμαστε μην αποκαλύψουμε στους άλλους ότι είμαστε «κακοί»
Η εκπαίδευσή μας περιείχε κανόνες συμπεριφοράς και εμείς προσαρμόσαμε την αληθινή μας έκφραση σ αυτούς τους κανόνες, με αποτέλεσμα να απέχουμε από τις πραγματικές μας ανάγκες, σαν μη αποδεκτές από τον εαυτό μας, αφού στο σύνολο των ανθρώπων δεν είναι αποδεκτές
Για να καλύψουμε αυτήν την ανεπαρκή προσέγγιση του εαυτού μας, στριμώξαμε τις ανάγκες μας σε έναν κοινωνικό εαυτό και τον αφήσαμε να αντιδρά σ αυτήν την ανεπάρκεια, μέσω των άλλων
Αναπτύχθηκε η έντονη προβολή της δικής μας ανεπάρκειας στους άλλους, και έτσι η δική μας απόρριψη έγινε απόρριψη για τους άλλους. Η επίκριση έγινε κανόνας σύγκρισης της δικής μας τελειομανίας, προσπαθώντας να «καλύψουμε» από το βάθος του εαυτού μας την ντροπή για τα ελαττώματά μας.
Σ αυτήν την κατάσταση αναπτύχθηκε ο έλεγχος των συναισθημάτων μας, μέσω της συμπεριφοράς μας. Το «τέλειο» που δεν μπορούσαμε να βρούμε εσωτερικά, έγινε μέρος της συνείδησης που αναζητούσε την τελειότητα στην επιφάνεια.
Οποιαδήποτε ανάγκη μας δεν ήταν τέλεια, με βάση την εκπαίδευσή μας, περνούσε στην απορριπτική διαδικασία της συνείδησης, που κρατούσε σε έλεγχο τον εαυτό μας.
Ο αληθινός εαυτός μας, το εσωτερικό παιδί, παρέμεινε εσωτερικά σε απόρριψη, μια και θα μας έβγαζε από τον έλεγχο, αν το αφήναμε ελεύθερο να εκφραστεί, κάνοντας την ντροπή μας γι αυτήν την ελευθερία του συγκεκριμένη πια.
Λειτουργούμε στον εαυτό μας, σαν επικριτικοί γονείς που για να μας αποδεχτούμε πρέπει να έχουμε συγκεκριμένες αξίες, να εκδηλώνουμε συγκεκριμένες συμπεριφορές, να αισθανόμαστε συγκεκριμένα συναισθήματα.
΄Ετσι ο καθένας από εμάς δημιούργησε έναν συγκεκριμένο κόσμο αξιών, ηθικής και ποιοτήτων, σύμφωνα με τα βιώματά του, απορρίπτοντας κάθε τι διαφορετικό, σαν μη αποδεκτό.
Το πλησίασμα, το άγγιγμα του εσωτερικού παιδιού, φέρνει πόνο και θλίψη, γιατί είναι ένα τρυφερό και ευαίσθητο κομμάτι μας που δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε να αποδεχτούμε
Στο «δεν θέλουμε» συγκαταλέγονται οι άνθρωποι που θέλουν να ελέγχουν τα συναισθήματα
Στο «δεν μπορούμε» συγκαταλέγονται οι άνθρωποι που αφήνονται στα συναισθήματα χωρίς κρίση.
Η πόλωση δρα ουσιαστικά στην παρόρμηση, καταστρέφοντας κάθε αυθεντική εκδήλωση τρυφερότητας και ευαισθησίας και στους μεν και στους δε Πίσω από κάθε αντίδραση, υπάρχει σκοπός!
Για να αναπτύξουμε μια υγιή συμπεριφορά, που θα περιέχει την αυθεντικότητα και την ελευθερία στην δημιουργική αρχή μας, χρειαζόμαστε έναν «γονιό» που να μας εκπαιδεύσει με αγάπη, φροντίδα και ελευθερία, ώστε αντί να ελέγχουμε την ζωή μας, να την σεβόμαστε.
Και αυτός ο γονιός είμαστε εμείς. Κάθε βήμα ανάπτυξης που κάνουμε, μας φέρνει πιο κοντά στον αληθινό μας Εαυτό, που δεν έχει ανάγκη τους άλλους για να εκφραστεί δημιουργικά, και μπορεί να συνυπάρχει μέσα στην πόλωση, με απόλυτο σεβασμό στην ζωή.
Δεν χρειάζεται παρά να δούμε τον ρόλο μας σαν «γονιός» και να «εκπαιδεύσουμε» το εσωτερικό μας παιδί, σύμφωνα με τις πραγματικές του ανάγκες, δίνοντας του τις αξίες που θα του είναι χρήσιμες για να ωριμάσει, να αναπτυχθεί και να δράσει στην φυσική του ζωή με ελευθερία και σεβασμό.
Η ελευθερία, όταν πηγάζει από το είναι μας, δεν προσβάλλει
Και ο σεβασμός, όταν πηγάζει από το είναι μας, δεν προσβάλλεται
Η ωρίμανση του εσωτερικού παιδιού, αφυπνίζει και την αγνότητα του Εαυτού μας και συντελεί στην αποκατάσταση του πνευματικού, νοητικού, συναισθηματικού και φυσικού μας πεδίου
ας μιλήσουμε για την "ντροπή"...
Αναζητώντας τον αληθινό Εαυτό μας, αναπτύσσουμε την ενόραση και την εν-συναισθηση
Είναι ιδιότητες που βρίσκονται εν δυνάμει μέσα σε κάθε άνθρωπο και όσο περισσότερο εμβαθύνουμε στον εαυτό μας, τόσο περισσότερο αυτές αφυπνίζονται
Συνήθως, ψάχνοντας στα συναισθήματά μας, ερχόμαστε σε επαφή με διάφορες καταστάσεις της συνείδησής μας
Η πρόθεση με την οποία αναζητάμε τον Εαυτό μας έχει μεγάλη σημασία στην εξέλιξη της εργασίας μας.
Πίσω από τις σκέψεις, υπάρχουν υπαρκτές καταστάσεις που μας αποδυναμώνουν στο να παρατηρούμε, αν η πρόθεση είναι επικριτική.
Σ αυτήν την περίπτωση, η συνείδηση μας δεν αγγίζει το βάθος, γιατί δεν αντέχει την ντροπή
Η ντροπή είναι ένα συναίσθημα που μας απογυμνώνει, γιατι λειτουργεί με το πρότυπο καλό-κακό.
Μαζί με τις ενοχές, αποτελούν το δίπολο της εσωτερικής μας πόλωσης που μας εμποδίζει να αναπτύξουμε την ουδέτερη πρόθεση της παρατήρησης
Η έννοια «ελάττωμα» μας γεμίζει ενοχές, η έννοια «ντροπή» μας κάνει να φοβόμαστε μην αποκαλύψουμε στους άλλους ότι είμαστε «κακοί»
Η εκπαίδευσή μας περιείχε κανόνες συμπεριφοράς και εμείς προσαρμόσαμε την αληθινή μας έκφραση σ αυτούς τους κανόνες, με αποτέλεσμα να απέχουμε από τις πραγματικές μας ανάγκες, σαν μη αποδεκτές από τον εαυτό μας, αφού στο σύνολο των ανθρώπων δεν είναι αποδεκτές
Για να καλύψουμε αυτήν την ανεπαρκή προσέγγιση του εαυτού μας, στριμώξαμε τις ανάγκες μας σε έναν κοινωνικό εαυτό και τον αφήσαμε να αντιδρά σ αυτήν την ανεπάρκεια, μέσω των άλλων
Αναπτύχθηκε η έντονη προβολή της δικής μας ανεπάρκειας στους άλλους, και έτσι η δική μας απόρριψη έγινε απόρριψη για τους άλλους. Η επίκριση έγινε κανόνας σύγκρισης της δικής μας τελειομανίας, προσπαθώντας να «καλύψουμε» από το βάθος του εαυτού μας την ντροπή για τα ελαττώματά μας.
Σ αυτήν την κατάσταση αναπτύχθηκε ο έλεγχος των συναισθημάτων μας, μέσω της συμπεριφοράς μας. Το «τέλειο» που δεν μπορούσαμε να βρούμε εσωτερικά, έγινε μέρος της συνείδησης που αναζητούσε την τελειότητα στην επιφάνεια.
Οποιαδήποτε ανάγκη μας δεν ήταν τέλεια, με βάση την εκπαίδευσή μας, περνούσε στην απορριπτική διαδικασία της συνείδησης, που κρατούσε σε έλεγχο τον εαυτό μας.
Ο αληθινός εαυτός μας, το εσωτερικό παιδί, παρέμεινε εσωτερικά σε απόρριψη, μια και θα μας έβγαζε από τον έλεγχο, αν το αφήναμε ελεύθερο να εκφραστεί, κάνοντας την ντροπή μας γι αυτήν την ελευθερία του συγκεκριμένη πια.
Λειτουργούμε στον εαυτό μας, σαν επικριτικοί γονείς που για να μας αποδεχτούμε πρέπει να έχουμε συγκεκριμένες αξίες, να εκδηλώνουμε συγκεκριμένες συμπεριφορές, να αισθανόμαστε συγκεκριμένα συναισθήματα.
΄Ετσι ο καθένας από εμάς δημιούργησε έναν συγκεκριμένο κόσμο αξιών, ηθικής και ποιοτήτων, σύμφωνα με τα βιώματά του, απορρίπτοντας κάθε τι διαφορετικό, σαν μη αποδεκτό.
Το πλησίασμα, το άγγιγμα του εσωτερικού παιδιού, φέρνει πόνο και θλίψη, γιατί είναι ένα τρυφερό και ευαίσθητο κομμάτι μας που δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε να αποδεχτούμε
Στο «δεν θέλουμε» συγκαταλέγονται οι άνθρωποι που θέλουν να ελέγχουν τα συναισθήματα
Στο «δεν μπορούμε» συγκαταλέγονται οι άνθρωποι που αφήνονται στα συναισθήματα χωρίς κρίση.
Η πόλωση δρα ουσιαστικά στην παρόρμηση, καταστρέφοντας κάθε αυθεντική εκδήλωση τρυφερότητας και ευαισθησίας και στους μεν και στους δε Πίσω από κάθε αντίδραση, υπάρχει σκοπός!
Για να αναπτύξουμε μια υγιή συμπεριφορά, που θα περιέχει την αυθεντικότητα και την ελευθερία στην δημιουργική αρχή μας, χρειαζόμαστε έναν «γονιό» που να μας εκπαιδεύσει με αγάπη, φροντίδα και ελευθερία, ώστε αντί να ελέγχουμε την ζωή μας, να την σεβόμαστε.
Και αυτός ο γονιός είμαστε εμείς. Κάθε βήμα ανάπτυξης που κάνουμε, μας φέρνει πιο κοντά στον αληθινό μας Εαυτό, που δεν έχει ανάγκη τους άλλους για να εκφραστεί δημιουργικά, και μπορεί να συνυπάρχει μέσα στην πόλωση, με απόλυτο σεβασμό στην ζωή.
Δεν χρειάζεται παρά να δούμε τον ρόλο μας σαν «γονιός» και να «εκπαιδεύσουμε» το εσωτερικό μας παιδί, σύμφωνα με τις πραγματικές του ανάγκες, δίνοντας του τις αξίες που θα του είναι χρήσιμες για να ωριμάσει, να αναπτυχθεί και να δράσει στην φυσική του ζωή με ελευθερία και σεβασμό.
Η ελευθερία, όταν πηγάζει από το είναι μας, δεν προσβάλλει
Και ο σεβασμός, όταν πηγάζει από το είναι μας, δεν προσβάλλεται
Η ωρίμανση του εσωτερικού παιδιού, αφυπνίζει και την αγνότητα του Εαυτού μας και συντελεί στην αποκατάσταση του πνευματικού, νοητικού, συναισθηματικού και φυσικού μας πεδίου
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
ksan8oula
Μην στενοχωριέσαι, εάν σε βολεύει μπορώ να σου ζητήσω συγνώμη.
Θα σου βάλω να ακούσεις το τραγουδάκι που ακούω τώρα και σκεφτόμουν έναν πολύ αγαπημένο φίλο που είμαστε κατά κάποιο τρόπο συμμαθητές
http://www.youtube.com/watch?v=jZIoxw0ca9E
Μην στενοχωριέσαι, εάν σε βολεύει μπορώ να σου ζητήσω συγνώμη.
Θα σου βάλω να ακούσεις το τραγουδάκι που ακούω τώρα και σκεφτόμουν έναν πολύ αγαπημένο φίλο που είμαστε κατά κάποιο τρόπο συμμαθητές
http://www.youtube.com/watch?v=jZIoxw0ca9E
-
Επισκέπτης