Γειά σου Τάσο
ΚΑΛΗΜΕΡΑ...ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ...ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!!!!!
Καλημέρα!!!!

Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.

Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
- margaritarenia
- Δημοσιεύσεις: 17480
- Εγγραφή: 04 Μάιος 2007 4:02 pm
Καλημερα!
Καλη εβδομαδα!

Καλη εβδομαδα!
Απόφαση να μην επιτρέψω σε κανεναν να με εκπλήξει. Ο μονος που εχει αυτο το δικαίωμα είναι ο Εαυτος μου και ο Θεος μεσα μου
https://m.youtube.com/watch?v=3YDz-ftqr1g#dialog
https://m.youtube.com/watch?v=3YDz-ftqr1g#dialog
-
Επισκέπτης
-
Επισκέπτης
-
Επισκέπτης
- Madraoulas
- Δημοσιεύσεις: 7611
- Εγγραφή: 15 Νοέμ 2007 6:11 pm
- Τοποθεσία: Χολαργος-Αθηνα/Νεαπολη-Λακωνια
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑ
Δυστυχως για το παλικαρι που χαθηκε..τι να πει κανεις
Για τα επεισοδια ..απλα λεω οτι ειναι σταχτη στα ματια του κοσμου καθε φορα για να επιβαλλει η κυβερνηση αυτα που θελει και να μεταφερει το ενδιαφερον σε αλλα θεματα οταν εχει προβλημα..ετσι απλα με λιγα λογια.
Δυστυχως για το παλικαρι που χαθηκε..τι να πει κανεις
Για τα επεισοδια ..απλα λεω οτι ειναι σταχτη στα ματια του κοσμου καθε φορα για να επιβαλλει η κυβερνηση αυτα που θελει και να μεταφερει το ενδιαφερον σε αλλα θεματα οταν εχει προβλημα..ετσι απλα με λιγα λογια.
ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΩ ΟΛΟΥΣ!!..ετσι απλα....
''΄Όταν μέσα μας έχουν εκλείψει οι αιτίες της πράξης, τότε η πράξη η ίδια δεν άγεται από τα συμπτώματα, αλλά εκδηλώνεται αυθόρμητα και αυτούσια, ως αγαθοσύνη. "
''΄Όταν μέσα μας έχουν εκλείψει οι αιτίες της πράξης, τότε η πράξη η ίδια δεν άγεται από τα συμπτώματα, αλλά εκδηλώνεται αυθόρμητα και αυτούσια, ως αγαθοσύνη. "
-
Επισκέπτης
Καλημερα παιδιά.
Δεν ξερω αν είναι ιδανικό μερος οι καλημέρες για αυτες τις συζητήσεις ....αλλα μια και αρχισαν .....μερικες απόψεις ..
Είναι ζήτημα κρίσεως και ορίων του τι μπορούμε και τι οχι ....ποιές είναι οι αιτίες ολων αυτων απο κάθε αποψη και ποιά η αντιμετώπιση.
Και επειδή είναι εμφανές που είναι η ευθύνη σε οτι βλέπουμε , αποφεύγω να φανατίζομαι και να τίθεμαι υπερ η κατα σε οτι και να ακούω μεχρι να ολοκληρωθεί το τοπίο.
Επίσης το να μην κάνω διαχωρισμό στο θάνατο δεν το βλέπω σαν τσουβάλιασμα.
Αυτή την στιγμή στην Αθήνα , είναι επικίνδυνο για οποιονδήποτε να κυκλοφορεί αμέριμνος στις πιο πολλες περιοχές και τις περισσότερες ώρες της ημερας.
Οδηγούμε με προσοχή, κλεισμένα τζάμια και τσάντες μακριά απο τα παράθυρα.
Τα περισσότερα σπίτια εχουν συναγερμούς που δεν κάνουν και πολλα πράγματα και δεν υπάρχει ουτε ενας μας που να μην εχει πέσει ο ίδιος θύμα κλοπής η να μην γνωρίζει ενα αλλο.
Προσωπικά μου εχουν διαρρήξει δυο φορες αυτοκίνητο και αλλες δυο το εξοχικό μας σπίτι.
Στα 17 μου , αντιμετώπισα επίθεση στη Φιλοθέη που πηγαινα Γαλλικά και ακόμη θυμάμαι την τρεχάλα που εκανα ,καθώς και το γεγονός οτι ζήτησα απο τον πατερα μου να με πηγαινοφέρνει απο εκεί και μετα..
Στο νοσοκομείο είναι εμφανέστατο το πρόβλημα που υπάρχει με τους αλλοδαπούς και τους λόγους που αυτό γίνεται.
Στα επείγοντα δεν τολμάει να πλησιάσει κανείς αν δεν δεί που είναι η ασφάλεια....μετα απο τους ξυλοδαρμούς γιατρων και νοσηλευτών απο διάφορους ....αγριους....
Επίσης εκτός απο αυτούς , εχουμε και μεταξύ μας σκιές.... σε πιο απλή μορφή ...γιατι οι τεράστιες οικονομικες διαφορές εγείρουν μίση , ζήλιες , εγωισμούς κλπ.....
Ολοι απαιτούμε προστασία απο τα σώματα ασφαλείας και ολοι φωνάζουμε σε περιπτώσεις τέτοιων συμβάντων που είναι φυσικό να ξεσηκώνουν.
Το οτι μετα απο αυτό ομως , βρήκαν αφορμή οι αναρχικοί , να καταστρέψουν τις περιουσίες του κοσμάκη...αυτό δεν μας ενόχλεί..
Το οτι σήμερα το σκέφτεται κανείς να πάει στο κέντρο για τις δουλειες του , ουτε αυτό μας πειράζει.....το οτι ολοι οι μαθητές ξημεροβραδιάζονται εξω απο τα σχολεία και τις καφετέριες με τα τσιγάρα και τα ναρκωτικά στα χέρια ...αποκαλώντας ο ενας τον αλλο μαλάκα και ο ετσι και ο αλλιως ....δήθεν για να διαμαρτηρηθούν ...τι μας λέει..
Επίσης οταν φωνάζουμε τους αστυνομικούς η πάμε να κάνουμε μηνύσεις , θελουμε να δράσουν αμεσα και οχι να καθυστερήσουν....
Και μετα απο αυτα σκέφτομαι οτι ο κόσμος δεν θα αλλαξει με την βία σε καμία περίπτωση. Είτε αυτή προέρχεται απο τους μεν η απο τους δέ.
Εμείς είμαστε η βία, με τα συναισθήματα που μεταδίδουμε γύρω μας , με τον ατομισμό που μας διακρίνει και που κρύβεται πίσω απο την συγκίνηση και την ταύτιση .... εμείς είμαστε ο διαχωρισμός που απο την μια λέμε περί ισότητας και απο την αλλη δεν αναρωτιόμαστε πως αυτή μπορεί να γίνει αν δεν εχουν όλοι πρόσβαση σε μια ποιότητα ζωής ...
Δεν ξέρω αν αλλαζει η όχι κάτι και πως αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί.
Λυπάμαι για το παιδάκι και την οικογένεια του για το ολο συμβάν ..και απο την αλλη δειρωτώμαι τι το εκανε αραγε να τρέχει σε πορείες σε αυτή την ηλικία ....και ενάντια σε ποιόν επαναστατεί..
Ας μην γελιωμαστε. Αυτα τα θέματα , δεν εξαντλώνται με την καταδίκη ενος αστυνομικού που πολύ πιθανό να είναι ακατάλληλος [ αλλωστε ποια είναι η εκπαίδευση που παίρνουν και με ποιά κριτήρια εχουν αδεια οπλοφορίας].....αλλα πηγαίνοντας πιο πέρα σε κοινωνιολογικές και οικονομικες αναλύσεις.... και απο την εποχή του Περικλή όλοι τα ίδια λέμε...
Δεν ξερω αν είναι ιδανικό μερος οι καλημέρες για αυτες τις συζητήσεις ....αλλα μια και αρχισαν .....μερικες απόψεις ..
Δεν είναι καθόλου θέμα συναισθηματικής εξαρσης η απάθειας .Και κάποιοι, πως τα πράγματα είναι έτσι και δεν αλλάζουν.
Ο μεγάλος μύθος.
Αν βλέπεις τηλεόραση παθητικά, τότε γίνεσαι θύμα.
Αν παρακολουθείς τα γεγονότα ή τα μαθαίνεις, χωρίς κριτική σκέψη είσαι θύμα και θύτης.
Αυτό που δεν έχουμε καταλάβει είναι πως όλα μας αφορούν.
Πως είμαστε συνένοχοι.
Αυτό ας το καταλάβουμε, χωρίς συναισθηματικές εξάρσεις, που είναι και το όπλο τους αλλά με γνώση.
Είναι ζήτημα κρίσεως και ορίων του τι μπορούμε και τι οχι ....ποιές είναι οι αιτίες ολων αυτων απο κάθε αποψη και ποιά η αντιμετώπιση.
Και επειδή είναι εμφανές που είναι η ευθύνη σε οτι βλέπουμε , αποφεύγω να φανατίζομαι και να τίθεμαι υπερ η κατα σε οτι και να ακούω μεχρι να ολοκληρωθεί το τοπίο.
Προσεγγίζω το θέμα σφαιρικά και δεν το περιορίζω στην Ελληνική κοινωνία. Κάθε ημέρα στο Πλανήτη συμβαινουν αυτα τα γεγονότα και ακόμη πιο τραγικά αλλα επειδή τα θεωρούμε μακρινά δεν μας αγγίζουν. ’υτό που θίγω ως προς την τηλεόραση είναι το γεγονός οτι διαμορφώνει το κοινό αίσθημα παρουσιάζοντας μερικές πλευρές των γεγονότων και οχι όλες τις πτυχές τους.Δεν υπαρχει περίπτωση να εχω συνειδητότηα και να επιτρέψω τον οποιονδηποτε να με παρασύρει.
Χιλαιδες φονοι γίνονται Ελενη μου!
Αλλα ειναι ενας διαφορετικος φόνος σε μια διαφοερική στιγμη της Ελληνικης κοινωνίας.
ΑΥτο που λες ,ετσι οπως το λες ειναι απλά ενα τσουβαλιασμα!
Επίσης το να μην κάνω διαχωρισμό στο θάνατο δεν το βλέπω σαν τσουβάλιασμα.
Ας το δούμε λοιπον λίγο πιο αναλυτικά αυτό που εμείς αποκαλούμε σύστημα...και δεν μας αρέσει.....Αυτο ειναι το συστημα Γιάννη μου....δυστυχως....
Αυτή την στιγμή στην Αθήνα , είναι επικίνδυνο για οποιονδήποτε να κυκλοφορεί αμέριμνος στις πιο πολλες περιοχές και τις περισσότερες ώρες της ημερας.
Οδηγούμε με προσοχή, κλεισμένα τζάμια και τσάντες μακριά απο τα παράθυρα.
Τα περισσότερα σπίτια εχουν συναγερμούς που δεν κάνουν και πολλα πράγματα και δεν υπάρχει ουτε ενας μας που να μην εχει πέσει ο ίδιος θύμα κλοπής η να μην γνωρίζει ενα αλλο.
Προσωπικά μου εχουν διαρρήξει δυο φορες αυτοκίνητο και αλλες δυο το εξοχικό μας σπίτι.
Στα 17 μου , αντιμετώπισα επίθεση στη Φιλοθέη που πηγαινα Γαλλικά και ακόμη θυμάμαι την τρεχάλα που εκανα ,καθώς και το γεγονός οτι ζήτησα απο τον πατερα μου να με πηγαινοφέρνει απο εκεί και μετα..
Στο νοσοκομείο είναι εμφανέστατο το πρόβλημα που υπάρχει με τους αλλοδαπούς και τους λόγους που αυτό γίνεται.
Στα επείγοντα δεν τολμάει να πλησιάσει κανείς αν δεν δεί που είναι η ασφάλεια....μετα απο τους ξυλοδαρμούς γιατρων και νοσηλευτών απο διάφορους ....αγριους....
Επίσης εκτός απο αυτούς , εχουμε και μεταξύ μας σκιές.... σε πιο απλή μορφή ...γιατι οι τεράστιες οικονομικες διαφορές εγείρουν μίση , ζήλιες , εγωισμούς κλπ.....
Ολοι απαιτούμε προστασία απο τα σώματα ασφαλείας και ολοι φωνάζουμε σε περιπτώσεις τέτοιων συμβάντων που είναι φυσικό να ξεσηκώνουν.
Το οτι μετα απο αυτό ομως , βρήκαν αφορμή οι αναρχικοί , να καταστρέψουν τις περιουσίες του κοσμάκη...αυτό δεν μας ενόχλεί..
Το οτι σήμερα το σκέφτεται κανείς να πάει στο κέντρο για τις δουλειες του , ουτε αυτό μας πειράζει.....το οτι ολοι οι μαθητές ξημεροβραδιάζονται εξω απο τα σχολεία και τις καφετέριες με τα τσιγάρα και τα ναρκωτικά στα χέρια ...αποκαλώντας ο ενας τον αλλο μαλάκα και ο ετσι και ο αλλιως ....δήθεν για να διαμαρτηρηθούν ...τι μας λέει..
Επίσης οταν φωνάζουμε τους αστυνομικούς η πάμε να κάνουμε μηνύσεις , θελουμε να δράσουν αμεσα και οχι να καθυστερήσουν....
Και μετα απο αυτα σκέφτομαι οτι ο κόσμος δεν θα αλλαξει με την βία σε καμία περίπτωση. Είτε αυτή προέρχεται απο τους μεν η απο τους δέ.
Εμείς είμαστε η βία, με τα συναισθήματα που μεταδίδουμε γύρω μας , με τον ατομισμό που μας διακρίνει και που κρύβεται πίσω απο την συγκίνηση και την ταύτιση .... εμείς είμαστε ο διαχωρισμός που απο την μια λέμε περί ισότητας και απο την αλλη δεν αναρωτιόμαστε πως αυτή μπορεί να γίνει αν δεν εχουν όλοι πρόσβαση σε μια ποιότητα ζωής ...
Δεν ξέρω αν αλλαζει η όχι κάτι και πως αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί.
Λυπάμαι για το παιδάκι και την οικογένεια του για το ολο συμβάν ..και απο την αλλη δειρωτώμαι τι το εκανε αραγε να τρέχει σε πορείες σε αυτή την ηλικία ....και ενάντια σε ποιόν επαναστατεί..
Ας μην γελιωμαστε. Αυτα τα θέματα , δεν εξαντλώνται με την καταδίκη ενος αστυνομικού που πολύ πιθανό να είναι ακατάλληλος [ αλλωστε ποια είναι η εκπαίδευση που παίρνουν και με ποιά κριτήρια εχουν αδεια οπλοφορίας].....αλλα πηγαίνοντας πιο πέρα σε κοινωνιολογικές και οικονομικες αναλύσεις.... και απο την εποχή του Περικλή όλοι τα ίδια λέμε...
Κι εγώ μόλις το πληροφορήθηκα...
Σφαιρούλα μου, τώρα καταλαβαίνω για την θλίψη σου!
΄Εχω περάσει πολύ έντονα από αυτήν την διαδικασία, λόγω του πολυτεχνείου που το βίωσα ενεργά...
Μπηκα κι εγώ στην διαδικασία να στηρίξω την ελευθερία, κόντεψα να πεθάνω για τα ιδανικά μου, τα οποία, δυστυχώς, ήταν "έρμαιο" στους υποκινητές όλης της διαδικασίας, και λυπάμαι που το λέω...
Νόμιζα ότι μαχόμουν για το καλό, και θα έχανα την ζωή μου τσάμπα και βερεσέ, μια και είδα συναγωνιστές να αλλοτριώνονται από το σύστημα, αργότερα...
Ούτε εγώ τότε το έκανα συνειδητά. ΄Ηξερα ότι μάχομαι την σκλαβιά, αλλά δεν τιμούσα την ελευθερία.
Δεν κερδίζουμε την ελευθερία με πορείες και μάχες...
Βίωσα πολύ έντονα την αξία της ελευθερίας, μέσα στον ίδιο μου τον εαυτό.
Κάθε πορεία και μάχη, χρειάζεται να γίνεται συνειδητά.
Το συνειδητά σημαίνει ότι χτίζω πρώτα το "σπίτι" μου με τις εσωτερικές αξίες και μετά "βοηθάω" και τον άλλον να "χτίσει" το δικό του, δείχνοντας του τον τρόπο.
Είναι πολύ κρίμα για την ζωή την ίδια, να χάνονται άνθρωποι, χωρίς αιτία...
Αυτός που έχει την δύναμη, την εξασκεί, αυτός που βρίσκεται σε αδυναμία την απαιτεί.
΄Οταν δεν είναι κάτι συνειδητό, όταν βρεθεί και ο ίδιος σε κατάσταση δύναμης, θα την εξασκήσει το ίδιο, γιατί αυτό μας μαθαίνει η κοινωνία...
Το έγκλημα θα καταδικαστεί άραγε? Το παιδί ήξερε γιατί πήγε στην πορεία?
16 χρόνων στην πορεία των Δεκεμβριανών? Τι ήξερε γι' αυτήν την ιστορική στιγμή άραγε? Πόσο συνειδητά έκανε την πορεία της ζωής του?
Πέρα από το πικρό γεγονός του θανάτου ενός παιδιού, η συνειδητοποίηση είναι ο κοινωνικός και ουσιαστρικός ρόλος των γονιών στην εκπαίδευση της ψυχής που τους εμπιστεύθηκε...
Θυμάμαι που έλεγα στα παιδιά μου...Να κάνετε τις μάχες για όσες αξίες σας προσβάλλουν, αρκεί να τις αναγνωρίζετε στον εαυτό σας και όχι γιατί σας τις είπαν οι άλλοι...
Φως στην ψυχούλα του παιδιού...Αγάπη, για τους γονείς...
Ας έχει το φως της ψυχής του και ο θύτης, μήπως και η πράξη του ελευθερώσει τις εσωτερικές του αξίες, συνειδητοποιώντας τι έκανε...

Σφαιρούλα μου, τώρα καταλαβαίνω για την θλίψη σου!
΄Εχω περάσει πολύ έντονα από αυτήν την διαδικασία, λόγω του πολυτεχνείου που το βίωσα ενεργά...
Μπηκα κι εγώ στην διαδικασία να στηρίξω την ελευθερία, κόντεψα να πεθάνω για τα ιδανικά μου, τα οποία, δυστυχώς, ήταν "έρμαιο" στους υποκινητές όλης της διαδικασίας, και λυπάμαι που το λέω...
Νόμιζα ότι μαχόμουν για το καλό, και θα έχανα την ζωή μου τσάμπα και βερεσέ, μια και είδα συναγωνιστές να αλλοτριώνονται από το σύστημα, αργότερα...
Ούτε εγώ τότε το έκανα συνειδητά. ΄Ηξερα ότι μάχομαι την σκλαβιά, αλλά δεν τιμούσα την ελευθερία.
Δεν κερδίζουμε την ελευθερία με πορείες και μάχες...
Βίωσα πολύ έντονα την αξία της ελευθερίας, μέσα στον ίδιο μου τον εαυτό.
Κάθε πορεία και μάχη, χρειάζεται να γίνεται συνειδητά.
Το συνειδητά σημαίνει ότι χτίζω πρώτα το "σπίτι" μου με τις εσωτερικές αξίες και μετά "βοηθάω" και τον άλλον να "χτίσει" το δικό του, δείχνοντας του τον τρόπο.
Είναι πολύ κρίμα για την ζωή την ίδια, να χάνονται άνθρωποι, χωρίς αιτία...
Αυτός που έχει την δύναμη, την εξασκεί, αυτός που βρίσκεται σε αδυναμία την απαιτεί.
΄Οταν δεν είναι κάτι συνειδητό, όταν βρεθεί και ο ίδιος σε κατάσταση δύναμης, θα την εξασκήσει το ίδιο, γιατί αυτό μας μαθαίνει η κοινωνία...
Το έγκλημα θα καταδικαστεί άραγε? Το παιδί ήξερε γιατί πήγε στην πορεία?
16 χρόνων στην πορεία των Δεκεμβριανών? Τι ήξερε γι' αυτήν την ιστορική στιγμή άραγε? Πόσο συνειδητά έκανε την πορεία της ζωής του?
Πέρα από το πικρό γεγονός του θανάτου ενός παιδιού, η συνειδητοποίηση είναι ο κοινωνικός και ουσιαστρικός ρόλος των γονιών στην εκπαίδευση της ψυχής που τους εμπιστεύθηκε...
Θυμάμαι που έλεγα στα παιδιά μου...Να κάνετε τις μάχες για όσες αξίες σας προσβάλλουν, αρκεί να τις αναγνωρίζετε στον εαυτό σας και όχι γιατί σας τις είπαν οι άλλοι...
Φως στην ψυχούλα του παιδιού...Αγάπη, για τους γονείς...
Ας έχει το φως της ψυχής του και ο θύτης, μήπως και η πράξη του ελευθερώσει τις εσωτερικές του αξίες, συνειδητοποιώντας τι έκανε...
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι

____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι