ΠΡΟΤΥΠΑ

[Vasoula]

ω Νίκο!!!

[Evoula]

Ναι Βάσω μου κατάλαβα απολύτως...

Νίκο, μάλλον παρεξήγησες τις προθέσεις και τις διαθέσεις μου.
Καλύτερα να το ξεκαθαρίσω λοιπόν.
Μερικές φορές οι συμπτώσεις, η ζωή, η διαίσθησή σου, η ανάγκη σου, πες το όπως θες, σε οδηγεί σε μέρη που σε "ελκύουν".
Συνήθως η "προφανής" πρόθεση δεν είναι πάντα η σωστή.
Βρισκόμενη λοιπόν σε ένα σάιτ σαν αυτό εδώ, θεωρείς πως μπορείς να είσαι αληθινός και να καταθέσεις την δικιά σου αλήθεια ακόμα και με μορφή ερωτήσεων. ’λλωστε για ποιό άλλο λόγο να υπάρχουν τέτοια σάιτ. Για να μπαίνουμε να κάνουμε μονολόγους, να εκθέτουμε τις γνώσεις μας και να περιμένουμε το μεγάλο χειροκρότημα?
Παλαιότερα θα ζητούσα συγνώμη αν οι προθέσεις μου παρανοήθηκαν και έστω και άθελά μου καταχράστηκα τη φιλοξενία αυτού του χώρου και την ανοχή των συμμετεχόντων.
Σήμερα όμως δεν έχω καμία ανάγκη να το κάνω, γιατί αυτά που λες δεν με αντιπροσωπεύουν καθόλου.
Αυτή είναι η δική σου άποψη φίλε Νίκο και η δική σου πραγματικότητα και δεν έχει καθόλου να κάνει με την επιλογή μου να κάνω ερωτήσεις και την επιλογή αυτού που απευθύνομαι να μου απαντήσει ή όχι.
Παρόλα αυτά Βάσω μου αν καταχράστηκα το χρόνο σου ή το χώρο λυπάμαι και δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου.

[nikos]

σε ένα σάιτ σαν αυτό εδώ, θεωρείς πως μπορείς να είσαι αληθινός και να καταθέσεις την δικιά σου αλήθεια ακόμα και με μορφή ερωτήσεων

Αυτή είναι η δική σου άποψη φίλε Νίκο και η δική σου πραγματικότητα

Σε ποιο από όλα αναφέρεσαι? Για το αν παίζει το φόρουμ τέτοιο ρόλο? Δεν κατάλαβα.

[Evoula]

Κάτσε να τα πάρουμε από την αρχή λοιπόν για να συννενοηθούμε.

Αυτά τα καινούρια συναισθήματα που αναδύονται πώς τα διαχειριζόμαστε;

Γιατί δεν δοκιμάζετε κάποιο είδος ψυχοθεραπείας αλήθεια? :roll:

Πιθανόν να δοκιμάζουμε πιθανόν και όχι, αυτό δεν εμποδίζει τις ερωτήσεις. Ή υπάρχει κάποιος τομέας της ψυχανάλυσης που λέει πως απαγορεύεται στους ασθενείς να θέτουν ερωτήσεις?

Να αρχίσετε να μαθαίνετε τις διαπροσωπικές σας σχέσεις, τα όρια και τις πληγές σας αν δεν μπορείτε μόνοι? Δεν είναι κακό!

Φυσικά και δεν είναι κακό! Είπε κανείς το αντίθετο; Γιατί αντιδράς έτσι;


Κανένας άνθρωπος εδώ δεν μπορεί να διαχειριστεί τις εσωτερικές πληροφορίες και τα βιώματα όλων, ούτε να βρίσκεται στο "εδώ και τώρα" τους μονίμως για να τους λύνει όλες τις απορίες κι ούτε βέβαια είναι υπεύθυνος για αυτούς.

Και αυτό σωστό... Εξακολουθώ όμως να μην καταλαβαίνω από πού προέκυψε πως κάποιος ντε και καλά πρέπει να κάνει ψυχοθεραπεία σε κάποιον.

Είμαστε 150 άτομα στο φόρουμ. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για το "ξεκουβάριασμά" του εφ'όσον είμαστε ενήλικες.
Κανείς δεν θα πάρει από το χεράκι κανέναν κι ούτε τα οιδιπόδεια κανενός θα λυθούν εδώ.

Χμμμ.... Αντιδράς στην ψυχανάλυση αλλά βλέπω πως την διάγνωση την έχεις ήδη κάνει...


Κατευθυντήριες γραμμές έχουν μοιραστεί από όλους προς όλους μας στο φόρουμ μέσα από προσωπικές εμπειρίες.

Πειράζει μία εμπειρία ακόμα;


Αν νομίζει κάποιος πως ο ρόλος του φόρουμ είναι αυτή η "παρέα" που δημιουργήθηκε να περάσει από την "φιλία" σε "ψυχοθεραπεία" του στυλ "πες μου τι να κάνω τώρα" ή "θέλω να μοιραστώ τον πόνο μου κάτσε -ντε και καλά- να με ακούσεις" είναι γελασμένος διότι αυτό δεν γίνεται.

Σωστό. Δεν υπάρχει η ατομική ευθύνη. ΕΙΝΑΙ ατομική ευθύνη του καθενός. Όπως είναι και δική σου ευθύνη ή επιλογή το τί θα διαβάσεις, σε τί θα απαντήσεις ή τί θα προσπεράσεις...
Πιστεύω -και είναι προσωπική μου άποψη και μόνο- πως κανείς δεν μπορεί να πιέσει κάποιον να κάνει κάτι που δεν θέλει.
Αν υπάρχει κάποιος που το νομίζει αυτό (και πολύ πιθανόν να υπάρχει), καλώς μεν κάνεις και ως admin το ξεκαθαρίζεις, από την άλλη όμως θα πρέπει να είσαι λίγο πιο αυστηρός και να πεις ποιές ερωτήσεις επιτρέπονται και ποιές όχι για να μην υπάρξει και στο μέλλον παρόμοιο πρόβλημα.


Υπάρχει και η ατομική ευθύνη και το ρίσκο να μάθει ο καθένας τον εαυτό του. Αν ψάχνετε το δικό σας εσωτερικό μηχανισμό γιατί δεν κανονίζετε εβδομαδιαίες συναντήσεις με ειδικούς(οποιουδήποτε είδους κρίνετε καλύτερο) -όπου το επίκεντρο θα είστε εσείς και η ζωή σας- για να ξεμπλεχτείτε?

Υπάρχει ΜΟΝΟ η ατομική ευθύνη. Οι συναντήσεις με ειδικούς επαναλαμβάνω δεν απαγορεύουν τις ερωτήσεις ή τις απαγορεύουν; :shock:

Φιλικά πάντα


Επίσης

Επίσης κάτι που παρατήρησα είναι πως πήρες ως αφορμή την τελευταία ερώτηση, ξεκάρφωτα, χωρίς να τη συνδέσεις με το θέμα που ήταν ήδη προς συζήτηση.
Τήρησες το γράμμα αλλά με το πνεύμα τί γίνεται?

Α, και κάτι άλλο... Μπορείς να μου μιλάς στον ενικό. Έτσι κι αλλιώς προσωπικά θα το πάρω

[Vasoula]

Ευη μου, δεν κανεις κατάχρηση σαφώς...

όμως οφειλω να ομολογήσω ότι ο Νίκος έχει δίκιο, στο ότι δεν μπορείς μέσα από ένα φόρουμ να δώσεις κάτι παραπάνω στις εσωτερικες διαδρομές των ανθρώπων, εκτός από την κατανόησή σου...

Ξέρεις, ο Σκαπανέας μου το έχει πει συνεχώς και αδιαλείπτως, ωραία μας τα λες Βάσω, αλλά δεν μας είπες πως θα φτάσουμε έως εκεί...

Και πάνω σ' αυτό διαμαρτυρήθηκε ο Νίκος!

Γιατί είναι πράγματι διαδρομή του καθενός μας, να φτάσει στην εσωτερική φωτιά και να την αφήσει να κάψει τις ανθρώπινες ανασφάλειες... Το πως...

Δεν έχω σπουδάσει ψυχολογία, σαν τον Νίκο...΄Ενα μάθημα επιλογής ήταν στο πανεπιστήμιο και τέρμα... Γνωρίζω απ' έξω κι ανακατωτά τον δικό μου λαβύρινθο και την δική μου ψυχή και εκεί έγινα και επιστήμονας και ειδικός!!!

Μπορώ να σου πω την κάθε στοά και να σου την περιγράψω!...όμως!
Την δική μου...

Πιστεύω να καταλαβαίνεις τι ακριβώς εννοώ...

Και φυσικά εδώ μοιραζόμαστε εμπειρίες και βιώματα, έως το σημείο που κανείς θέλει και ίσως...αντέχει!

΄Ομως για να μην ακούγονται "φανφαρονισμοί" και επιτεύγματα, του καθενός οι διαδρομές, γιατι ακριβώς δεν είναι ίδιες, γι' αυτό και ο Νίκος τοποθετήθηκε.

Η απάντηση που σου έδωσα είναι πνευματική... ΄Ενας ψυχολόγος θα σου έδινε κάποια άλλη. Εγώ όμως μόνό έτσι μπορώ...και αυτό αντιλαμβάνομαι ότι δεν βοηθά πάντα...

Και γι' αυτό σέβομαι πολύ την άποψη του Νίκου.

Αν διαβάσεις όλο το φόρουμ με υπομονή, θα δεις την Βάσω και τον Νίκο να απαντάνε, ο καθένας με την δική του τοποθέτηση, και κάποιον να ρωτάει "πως"???

Αυτό το "πως" δεν μπόρεσα να βρω τρόπο να το απαντήσω, από πνευματικής θεώρησης...΄Οσο κι αν προσπάθησα. ΄Ετσι παρεξηγήθηκα και ίσως και διαχωρίστηκα,
και είναι κάτι που θα ήθελα και θέλω να αποφύγω, όσο δεν μπορεις να φανταστείς...

[nikos]

Evi θα σου πω λίγα προς το παρόν γιατί φεύγω και δεν θέλω να απαντήσω πρόχειρα!

Επίσης κάτι που παρατήρησα είναι πως πήρες ως αφορμή την τελευταία ερώτηση, ξεκάρφωτα, χωρίς να τη συνδέσεις με το θέμα που ήταν ήδη προς συζήτηση.
Τήρησες το γράμμα αλλά με το πνεύμα τί γίνεται?

Η τελευταία ερώτησή σου δούλεψε αθροιστικά μέσα μου και υπερίσχυσαν συναισθήματα τα οποία μείωσαν κι εσένα και τη γνώμη σου.
Κοιτώντας πιο ψύχραιμα τώρα καταλαβαίνω το λάθος μου και σου ζητώ συγγνώμη!.

Δεν πήρα (παρορμητικά) υπόψιν το πνεύμα σου, έχεις δίκιο, για αυτό απάντησα και σε πληθυντικό γιατί δεν εννούσα μόνο εσένα σε αυτό:

, και κάτι άλλο... Μπορείς να μου μιλάς στον ενικό

Βάσω

[galazia_sfaira]

Nοιώθω περήφανη που βρίσκομαι στην οικογένεια αυτού του φόρουμ.
Ξεκίνησα να πως "σας αγαπώ" ή "πάρτε έναν ουρανό αγκαλιές"ή ......πολλά τέτοια που γιόμισαν την καρδιά μου..........

ενοιωσα τοσο μακριά και με επνιξε το παράπονο,ηθελα να σας ειχα ολους να σας αγκαλιασω ρε γαμωτο....
αποτην αλλη παλι σκέφτομαι ότι με χωριζει απο ολους εσας μόνο η αποσταση,η καρδιά ολων μας χτυπά με αγαπη,αυτο μας ενώνει.

Ετσι ..........χωρίς προγραμμα μια μετάβαση στον κολασμενο μου παράδεισο!

[Evoula]

Bάσω, αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ κάποια πράγματα και χαίρομαι που έχω την δυνατότητα να το κάνω από αυτό εδώ το βήμα.
Ο Νίκος έχει σαφώς δίκιο όταν λέει πως δεν μπορεί κάποιος να δώσει συμβουλές σε προσωπικό επίπεδο από έναν τέτοιο χώρο.
Εκτός του γεγονότος πως θα ήταν ανεύθυνο, είναι και ανέφικτο.
Το θέτεις πολύ όμορφα πως ο πνευματικός δρόμος είναι βιωματικός.
Μπορείς να δείξεις το δρόμο αλλά τον ΔΙΚΟ ΣΟΥ δρόμο. Αυτό δεν είναι κατανοητό αν δεν έχει βιωθεί. Το έχω βιώσει γι' αυτό και σε κατανοώ.
Δεν μειώθηκα καθόλου Νίκο από την απάντησή σου, πίστεψέ με.
Θεώθησα όμως πως το μήνυμά σου ήταν άδικο και ακατανόητο για μένα, γι' αυτό και θεώρησα σωστό -σωστό για μένα, για να είμαι συνεπής με μένα- να σου απαντήσω.
Κατάλαβα πολύ καλά πως ήταν αδύνατο να έχω δημιουργήσει εγώ αυτό το ξέσπασμα, πως ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι αλλά αυτό το ποτήρι έπρεπε να στο γυρίσω για να του ρίξεις μια ματιά...
Και θα σου εξηγήσω αμέσως τον λόγο που το έκανα.
Δεν ήξερα πως είσαι ψυχολόγος. Ένας λόγος ακόμα που ίσως έχουν κάποια σημασία αυτά που θα πω.
Απευθύνομαι και στον φίλο Σκαπανέα που ίσως καταλάβει τη διαφορά μεταξύ περιγραφής και βιώματος.
Ένα χρόνο πριν, ήμουν ένα άτομο πλήρως αποπροσανατολισμένο, μπερδέμο και χαμένο. Χαμένο μέσα στα θέλω, στα πρέπει, στους περιορισμούς που ο νους και τα βιώματά του είχαν χτίσει.
Δεν ήμουν διαφορετική από την πλειονότητα των ανθρώπων, μόνο που είχα αρχίσει να καταλαβαίνω πως όλο αυτό εκπορευόταν από μένα και μόνο.
Έτσι είχα περιχαρακωθεί στον μικρόκοσμό μου, αδυνατώντας να έχω ουσιαστική (και όταν λέω ουσιαστική, εννοώ να εκθέτω τα συναισθήματά μου) σχέση ακόμα και με καλούς μου φίλους.
Ήμουν ανασφαλής, ευάλωτη στην οποιαδήποτε κριτική.
Ήταν αδύνατον τότε για μένα να μπω σε ένα φόρουμ, με ένα σωρό άγνωστους ανθρώπους και να γράψω κάτι παραπάνω από μία καλησπέρα.
Τρόμαζα μόνο και στην σκέψη της κριτικής. Η προστασία της εικόνας μου είχε γίνει ο τρόπος της ζωής μου.
Ένα τέτοιο μήνυμα πριν ένα χρόνο, θα με είχε κάνει να κλείσω άρον άρον τον υπολογιστή, να ψάχνω να βρω πού έκανα λάθος και απλά θα επιβεβαίωνε στον νου μου την εικόνα του άγριου και σκληρού "έξω" κόσμου.
Ίσως να υπάρχει ένα στοιχείο υπερβολής αλλά πιστέψτε με δεν διαφέρει και πολύ από την πραγματικότητα.
Βάσω μου είμαι σίγουρη πως με την εμπειρία που έχεις καταλαβαίνεις πολύ καλά, πως όλα αυτά δεν τα άφηνα να βγουν προς τα έξω, μερικά ούτε καν τα υποψιαζόμουν πως υπήρχαν.
Είναι ο δρόμος προς τα μέσα αγαπητέ Σκαπανέα που με βοήθησε να βρω ποιά είμαι, να σταθώ απέναντι στους φόβους μου και να τους εξετάσω, να τους αποδεχθώ και να τους αποχαιρετήσω.
Ρωτάς πώς αποπρογραμματίζεσαι. Έτσι ρωτούσα κι εγώ.
Μου έλεγαν πως θέλω να τρέξω κατοστάρι πριν καν αρχίσω να μπουσουλάω. Πρέπει να μάθω πρώτα να μπουσουλάω, μετά να στέκομαι και όταν δυναμώσουν τα πόδια μου και περπατάω αβίαστα, τότε απλά θα τρέξω...
Κι έτσι έγινε. Μπορούσαν να μου δείξουν πώς να σταθώ στα πόδια μου, να με κρατήσουν για να μην πέσω αλλά εγώ ήμουν αυτή που έπρεπε να περπατήσει.
Κανείς δεν μπορούσε να το κάνει για μένα και κανείς δεν μπορούσε να μου περιγράψει την αίσθηση και την εμπειρία να περπατάς.

[galazia_sfaira]

http://www.youtube.com/watch?v=FQjqA6eN ... re=related

Αυτό για να δουλεψουμε τα προτυπα..........
Για να νοιώσουμε πεταλουδες
για να νοιώσουμε περιστερια
για να βρεθουμε στους βυθούς μας με τις γοργόνες και τους δαίμονες
για να βρεθούμε στην δινη του Εαυτου μας και να αναδυθούμε ο καθένας απο το δικο του μυστικό κόσμο, στο Φως!

[Vasoula]

Eυη μου, σε καταλαβαίνω τόσο πολύ, όσο δεν μπορείς να φανταστείς...Φυσικά ξέρω, πως οι διαδρομές μας είναι διαφορετικές, όπως και τα βιώματα...
Την ζωή μου την ειδα από την πνευματική της μεριά, και έτσι μόνο μπόρεσα να κατανοήσω τα "πρόστυχα" πρότυπα που λειτουργούσαν μέσα στο οχυρό μου...Και αυτά είναι ίδια σε όλους...

Μόνη μου, ή σχεδόν μόνη μου τα ανέλυσα, έβαλα τον εαυτό μου στο μικροσκόπιο, με αγάπησα, με δέχθηκα και όταν κατάφερα να μένω σταθερή στις αξίες μου τις θεϊκές, τοτε δεν έκανα καμία απολύτως προσπάθεια να "μείνω" στον κόσμο...

Γιατι ξεκαθάρισα με την ζωή, ξεκαθάρισα με τους ανθρώπους!!!

Γι' αυτό σε καταλαβαινω...όπως καταλαβαίνεις κι εσύ ότι άλλο είναι, το μοιράζομαι μαζι σας την εμπειρία μου, και άλλο είναι, ειμαι ο σωτήρας που θα σας σώσει...

Το ποτήρι ξεχείλισε ίσως, γιατί σ' αυτό το φόρουμ μας τέλειωσαν οι σωτήρες, Εύη μου!!! Είμαστε απλά άνθρωποι, που συμπορευόμαστε, και μέσα σ' αυτήν την κοινή διαδρομή, δίνει ο ένας το χέρι στον άλλον για να προχωρήσουμε...

Καταλαβαίνεις το ξέσπασμα λοιπόν του Νίκου, (είμαι σίγουρη γι'αυτό), που λειτούργησε προστατευτικά για μένα, και γι' αυτό νιώθω μεγάλη χαρά και ευγνωμοσύνη...και απέραντη αγάπη!!

[Evoula]

Γι' αυτό σε καταλαβαινω...όπως καταλαβαίνεις κι εσύ ότι άλλο είναι, το μοιράζομαι μαζι σας την εμπειρία μου, και άλλο είναι, ειμαι ο σωτήρας που θα σας σώσει...

Το ποτήρι ξεχείλισε ίσως, γιατί σ' αυτό το φόρουμ μας τέλειωσαν οι σωτήρες, Εύη μου!!! Είμαστε απλά άνθρωποι, που συμπορευόμαστε, και μέσα σ' αυτήν την κοινή διαδρομή, δίνει ο ένας το χέρι στον άλλον για να προχωρήσουμε...

Καταλαβαίνεις το ξέσπασμα λοιπόν του Νίκου, (είμαι σίγουρη γι'αυτό), που λειτούργησε προστατευτικά για μένα, και γι' αυτό νιώθω μεγάλη χαρά και ευγνωμοσύνη...και απέραντη αγάπη!!

[AMALIA]

Γι' αυτό σε καταλαβαινω...όπως καταλαβαίνεις κι εσύ ότι άλλο είναι, το μοιράζομαι μαζι σας την εμπειρία μου, και άλλο είναι, ειμαι ο σωτήρας που θα σας σώσει...

Οι εμπειριες που μοιραζομαστε , η αγαπη ,η φιλια,το γελιο, το κλαμα,η εμπυστοσυνη, με ανθρωπους που δεν εχουμε γνωριστει ποτε απο κοντα.. ειναι αρκετα....ειναι το παν...
Επισης πιστευω οτι η πλειοψηφια του φορουμ γνωριζει οτι δεν υπαρχουν εδω μεσα σωτηρες....
Οτι απλα μοιραζομαστε τα παραπανω με αγαπη..και καταθετει ο καθενας την διαδρομη του.. Αν αυτο μπορει να βοηθησει καποιον καλως...
Αν καποιοι παλι ψαχνουν τον σωτηρα εδω...εεε αργα η γρηγορα θα απογοητευθει ....

[Vasoula]

Αμαλίτσα μου, είμαι περήφανη για σένα!!!!

΄Εκανες παράθεση μόνη σου, χωρίς την βοήθειά μου...

Είδες τι άλλο κάνέι αυτό το φόρουμ...

Βοηθά κάποιον έως ότου σταθεί στα πόδια του...Γιατί θα σταθεί που να πάρει...

[AMALIA]

Αυτο το φορουμ ειναι η μια μεγαλη αγκαλια.....
Αν εσυ εισαι περηφανη για μενα.... (για μια παραθεση) εγω ειμαι ευτυχισμενη που γνωριζωμαστε, που μοιραζομαστε...που ειμαστε μια αγκαλια!!!

[Rainmaker]

Οι εμπειριες που μοιραζομαστε , η αγαπη ,η φιλια,το γελιο, το κλαμα,η εμπυστοσυνη, με ανθρωπους που δεν εχουμε γνωριστει ποτε απο κοντα.. ειναι αρκετα....ειναι το παν...
Επισης πιστευω οτι η πλειοψηφια του φορουμ γνωριζει οτι δεν υπαρχουν εδω μεσα σωτηρες....
Οτι απλα μοιραζομαστε τα παραπανω με αγαπη..και καταθετει ο καθενας την διαδρομη του.. Αν αυτο μπορει να βοηθησει καποιον καλως...
Αν καποιοι παλι ψαχνουν τον σωτηρα εδω...εεε αργα η γρηγορα θα απογοητευθει ....

Δεν μπορω παρα να χαρώ και να χαμογελάσω με αυτά που γράφεις Αμαλία