Συλλογικη Συνειδητοτητα: Δυαδισμος &Εμπειρια Ενωτικης Αγ

[Vasoula]

Μια και μιλάμε για πρότυπα και απλά για να αναθερμάνω αυτό το τόπικ, θα σας πω τι αντιλήφθηκα εχτές που παρακολουθούσα την επιμνημόσυνη δέηση της γιαγιάς Κατερίνας...

Και για να δείτε πόσο βαθιά έχουν μπει τα θρησκευτικά πρότυπα στα κύτταρα μας μέσω του συλλογικού ασυνείδητου, που ακόμα και αν πας από άλλη διαδρομή (και όχι από την θρησκεία) στην κατεύθυνση του πνεύματος, αυτά δηλώνουν και "φωνάζουν" την παρουσία τους!!!

Κάποια στιγμη ο παπάς λέει..."ο θεός συγχώρεσε τις αμαρτίες σου...αναπαύσου εν ειρήνη" ...ή κάπως έτσι!!!

Χωρίς να το θέλω, αρχίζουν οι επιγνώσεις...

Ο θεός συγχωρεί τις αμαρτίες, χωρίς να έχεις εργαστεί εσύ να κάνεις κάτι για αυτό που θεωρείς εσύ ο ίδιος αμαρτία...Δηλαδή????
Ποιές αμαρτίες? Γενικά και αόριστα, ο θεός σε συγχωρεί...απλά και μόνο γιατί το λέει ο παπάς!!! Απλά και μόνο γιατί πάνω στο "πτώμα" σου ψάλθηκε η επιμνημοσυνος δέηση... Και όλα ξεχνιούνται...

οκ. λοιπόν μέχρι εδώ...και δεν το σχολιάζω γιατί δεν χρειάζεται καν!!

Πάμε τώρα σε εκείνους που έχουν αξιολογήσει την θρησκεία και τα ψέματα με τα οποία την έχουν τροφοδοτήσει για τον θεό...
Σε εκείνους που "βρίσκονται" σε έναν πνευματικό δρόμο, κοντά στο πνεύμα και την αλήθεια του...χωρίς όμως να έχουν κάνει οι ίδιοι την εργασία του βάθους, που θα τους λυτρώσει από τις μνήμες των προτύπων.
Και "αξιολογώ" την αντίληψή τους...ότι κάποιοι άγγελοι θα κόψουν τις καρμικές οφειλές τους, με έναν μαγικό τρόπο...χωρίς να συμμετέχουν οι ίδιοι ψυχικά, παρά μόνο΄συνειδησιακά...!!!
Δηλαδή συναισθηματικά τίποτα...όλα γίνονται νοητικά!!!

Μπορείτε να αντιληφθειτε την ομοιότητα των ασυνείδητων προτύπων?

Την συγχώρεση (αποκοπή καρμικών δεσμεύσεων) δεν την κάνει ο θεός, γιατί δεν υπάρχει οντότητα που να μπορει να συγχωρεί (αυτήν την αλήθεια επιτέλους την εμπεδώσανε...), αλλά αντικατέστησαν τον θεό με κάτι πιο "πρακτικό" και αληθινό στην αντίληψή τους "τους αγγέλους"...

΄Ετσι ο θεός δεν συγχωρεί πια γιατί απομυθοποιήθηκε, αλλά οι άγγελοι μια χαρά μπορούν να το κάνουν...ερήμην μας κι αυτοί...

Και ενώ ο θεός συγχωρεί μόλις "πεθάνουμε", οι άγγελοι "συγχωρούν" εν ζωή... Συμφέρει καλύτερα...!!!

Ελεος άνθρωποι!!!

Πως χάνονται οι πνευματικοί στόχοι της ψυχής μας, για χάρη μιας συνείδησης που δεν μπορεί να αντιληφθεί το σκοτάδι της!!!

Το ξέρω ότι τα γνωρίζετε αυτά...΄Ετσι απλά τα μοιράστηκα μαζί σας, για την αντίληψη και μόνο των ασυνειδητων προτύπων που είτε μεσα από την θρησκεία, είτε μέσα από τον εσωτερισμό, οδηγούν στο "βόλεμα"...

[Δωρουλα]

ω, Βάσω όσο και να τα γνωρίζω όλα αυτά, όταν τα βάζεις το ένα αντικριστά με το άλλο και βλέπω τις ομοιότητες, ανατριχιάζω και κατανοώ βαθύτερα συγχρόνως!

[Vasoula]

Noμίζω ότι αξίζει λοιπόν να τα βάζω πάντα αντικρυστά...

Και να αντιλαμβανόμαστε τι "κουβαλάμε"...

Ο θεός είναι το ύψιστο ον που μας έδωσε εντολές αγάπης και μέσα από την "θυσία" του Ιησού, η θρησκεία μας πέρασε ότι η ύλη είναι από μόνη της αμαρτία...

Κοιτάξτε τώρα τον εσωτερισμό και τις "εντολές" του...

Το "εγώ" πρέπει να ισοπεδωθεί...Μαστίγωμα και διαχωρισμός από οτιδήποτε μας προκαλεί "επιθυμία". Η επιθυμία είναι ο εχθρός του πνεύματος. Και εννοείται της φώτισης!!!

Πως όμως η επιθυμία θα γίνει θέλημα, δεν μας λένε...
ή μάλλον μας λένε...

Η μεν θρησκεία μέσα από την νηστεία και τις παραδοσιακές τελετές

ο δε εσωτερισμός μέσα από την απομόνωση και την άσκηση που δίνεται ως εργασία απόλυτης αφοσίωσης στον "δάσκαλο"!!!

΄Ετσι και η μεν και η δε οδός...μας γυρνάει στον έλεγχο και στην φώτιση μέσω του φόβου και του διαχωρισμού!



:( :(

ξέρετε πόσα κύτταρα έχουμε???
ε, τόσα είναι και τα πρότυπα...

Η μόνη οδός είναι αυτή που ελευθερώνει από τα άγγιστρα!
Η κατανόηση του ρόλου που καλούμαστε να "παίξουμε"... ελευθερώνει από τους τίτλους και τις ονομασίες του "κακού"!!!

΄Οποια οδός μας φέρνει πιο κοντά στην αλήθεια του θεϊκού, είναι και αυτή που μας κάνει δημιουργούς της ύλης! Με ότι την τροφοδοτήσουμε εμείς, έτσι θα εκδηλωθεί κιόλας!

Με ενοχή θα την αντικρύσουμε? Με ενοχή θα μας αντικρύσει..., τόσο απλά!

Υπάρχει περίπτωση, να σηκωθείτε μια μέρα από τον ύπνο σας και να πείτε..."ναι τώρα πραγματικά δεν φοβάμαι τίποτα!"

Αυτή είναι η ύλη!!!!

[galazia_sfaira]

Πολυ μου αρεσει αυτο το αντικρυστό!

[Kalliopi]

Αχ, Βασούλα μου, είπα να μη γράφω αυτές τις μέρες που περνάω μέσα από δυνατές αναταράξεις, όμως...έθιξες ένα θέμα που για μένα όχι απλά με απασχόλησε, μα ευτυχώς αποκαλύφτηκε η αλήθεια του ολόγυμνη μπρος στα έκπληκτα μάτια μου!!!! Τι συγχρονισμός!!!

Ενώ έψαχνα τον εαυτό μου, ένιωθα πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Ένα

ταβάνι μου έκρυβε το φως κι εγώ δεν μπορούσα να το απομακρύνω

διότι δεν γνώριζα πώς. Αυτό που έγραψες σχετικά με τους Αγγέλους

που τόσο βολικά κόβουν τα καρμικά στάθηκε για μένα εμπόδιο

στην εξέλιξή μου...Ήταν, λέει, το δώρο του Θεού στην ανθρωπότητα

εις το όνομα των σπουδαίων αλλαγών που πρέπει να επισπευστούν

Κι εγώ να το σφιχταγκαλιάζω και να ζω το ψέμα του, το άλλοθί μου

για να μη δουλέψω, η τεμπελιά μου στην εσώτερη εργασία μου

και το χάδι στις φοβίες μου!!!!!!

Όταν όμως η ψυχή μου μ' έφερε στο δρόμο σου, ήταν σαν να μου

τράβηξε το χαλάκι που τόσο επιδέξεια μου είχαν στρώσει, με μάλωσε

με είπε τσαπατσούλα...κοίτα βρώμα κάτω απ' το χαλί, πώς νόμιζες

πως καθάρισες κυρά μου; Κι αν έτσι είναι, εγώ γιατί νιώθω τόσο

σκοτεινή; Πού είναι το φως που μου έταξες; Αυτά μου είπε η ψυχή

μου,κι εγώ μαζεύτηκα ένα κουβάρι από ντροπή. Γιατί, έχω κι εγώ

μερίδιο στην ευθύνη...Έπρεπε να το καταλάβω πως δεν θα

μπορούσε να είναι ΤΟΣΟ απλό!!!!

Κι όσο για το ταβάνι, τελικά είχε κι αυτό όνομα. Το έλεγαν ΚΑΡΜΑ!!!

Για όλα φταίει το κάρμα, είπαν κι εγώ δέχτηκα. Κάτι αόριστο, χαμένο

στο μακρινό χθες, χωρίς μορφή, χωρίς υπόσταση σε τούτη την

ενσάρκωση!!!!Τι βολικό! Καμία δυσκολία,λοιπόν, αφού το βγάλαμε απ

τη μέση. Και σαν στο μεσαίωνα, πήρα το συγχωροχάρτι μου και

έφυγα ευτυχισμένη, καθαρή, ευνοημένη, εκλεκτή...

Δεν θέλω να σας κουράζω άλλο. Μ' έπιασε ασύστολη πολυλογία,

μα μ΄έπνιξε η...βλακεία μου, η ευκολοπιστία μου, ο εθελοτυφλισμός

μου...

Σας ευχαριστώ που με ανεχτήκατε...Σας ευχαριστώ για όλα..

Ευλογημένη η ώρα που σας γνώρισα.

[Vasoula]

να σου πω πως κλαίω από χαρά, δεν θα με πιστέψεις...

Μην φοβάσαι Καλλιοπάκι, αρκεί που κατάλαβες το "ταβάνι"...όλα τα άλλα είναι υπόθεση δική σου και του Πνεύματος σου!!! Να είσαι σίγουρη γι' αυτό!
Ευλογία στην διαδρομή σου!

[Kalliopi]

Κι εγώ κλαίω από ευγνωμοσύνη, καλή μου. Κι όσο για τη διαδρομη

μου, επιλογή μου ήταν κι αυτή, ποιος ξέρει γιατί...Ίσως αυτό που

λέγω εγώ καθυστέρηση να ήταν αναγκαίο για την ψυχή μου.

Να είσαι πάντα καλά,ευλογημένο χέρι που μου έδωσες την πυξίδα.

[galazia_sfaira]

Ίσως αυτό που

λέγω εγώ καθυστέρηση να ήταν αναγκαίο για την ψυχή μου.

Καλλιόπη μου νοιωσε ευλογια για οσα περασες κι οσα ...δεν περασες.Γι αολα υπαρχει η Σοφια που την ωρα που εκδηλωνεται εμεις καν δεν ειμαστε ενημεροι.

[Μάνος]

Σας έχω πει ότι η αναζήτησή μου ξεκίνησε, ψάχνοντας να βρω τον θεό...΄Εψαχνα να βρω τα όρια του θεού και χωρίς να το καταλάβω τοποθετούσα τα δικά μου.
Περιορισμένος άνθρωπος, που έψαχνε το "μέσον" για να τον βοηθήσει να γίνει απεριόριστος...Να του "μοιάσει"...

Μπήκε ανάμεσά μας ένα όριο, που με έκανε να τον θεωρώ ανώτερο, και μου προκαλούσε δέος το όνομά του!
Και όσο μου προκαλούσε δέος το όνόμά του, τόσο πιο πολύ απομακρυνόμουν από την "αγκαλιά" μου.

Εκείνος ο τέλειος, και εγώ ο ταπεινός άνθρωπος, ο πονεμένος, εκείνος "τα πάντα" και εγώ η Βάσω, το σώμα μου και η συνείδησή μου.

Θεέ μου, σε υπηρετώ! έλεγα, μα δεν υπηρετούσα ούτε τον εαυτό μου, ούτε εκείνον. Γιατί τι θα πει υπηρεσία στον θεό?

Μου έλειπε η ομοιότητα και άρχισα να την κρυσταλλώνω με μορφή...κάποια μορφή έπρεπε να έχει, αλλιώς γιατί λένε "κατ' εικόνα και ομοίωση"...άρα και ο θεός από σάρκα είναι...Και εκεί μπλεκόμουν.

Η αναζήτησή μου ήταν το ξεκίνημα μιας περιπέτειας για να δω, να καταλάβω, να κατανοήσω βαθιά αν ο θεός πονάει...

Και τον πλήγωσα, τον απαρνήθηκα, τον πόνεσα, όσο εγώ πλήγωνα, απαρνιόμουνα και πονούσα τον εαυτό μου.

Αυτή η κατανόηση ήταν και η αρχή του να αναγνωρίσω, να κατανοήσω, να αγαπήσω βαθιά τον θεό και να αναγνωρίσω, να κατανοήσω, να αγαπήσω βαθιά τον εαυτό μου.

Δημιουργός εκείνος? Δημιουργός κι εγώ...
Ζωντανός εκείνος? Ζωντανός κι εγώ...
Αγάπη εκείνος? Αγάπη κι εγώ

Και έτσι όπως η αγάπη είναι αναμφισβήτητη για εκείνον, έτσι είναι αναμφισβήτη για μένα...

Ο θεός με ερωτεύθηκε...Αλήθεα λέω!
Και μέσα από αυτόν τον έρωτα, γέμισα με τα πάντα!

Τον βίωσα και τον βιώνω ακόμα...Μέσα από το βλέμμα των ανθρώπων. Και όσοι φοβούνται αυτόν τον έρωτα, φεύγουν, ακριβώς όπως γίνεται και στην ζωή μας...
Που για να βιώσει κάποιος τον έρωτα, πρέπει να έχει όρους και παραμέτρους...Και περιορίζεται ο έρωτας σε ανθρώπινα πρότυπα, χάνοντας την θεϊκή του πληρότητα.

Βασούλα μου Αγαπημένη
Με συγκίνησες...


Σ' ευχαριστώ πολύ ΓΙΑ ΟΛΑ!

[Βικούλα]

[ΙΩΑΝΝΑ]

[Ellaki]

[Δωρουλα]