Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ αγάπησες
στα περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ αγάπησες.
Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
κ έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.
Μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν
με την ψυχή στο βλέμμα,
περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο
της ύπαρξής μου στέμμα,
μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν.
Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες
και στη ματιά σου να περνάη
είδα τη λυγερή σκιά μου, ως όνειρο
να παίζει, να πονάη,
μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες.
Γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες
και μου άπλωσες τα χέρια
κ είχες μέσα στα μάτια σου το θάμπωμα
- μια αγάπη πλέρια,
γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες.
Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε
γι αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου.
Σα να μ ακολουθούσες όπου πήγαινα,
σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου.
Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε.
Μόνο γιατί μ αγάπησες γεννήθηκα,
γι αυτό η ζωή μου εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ αγάπησες γεννήθηκα.
Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια.
Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.
Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ αγάπησες
έζησα, να πληθαίνω
τα ονείρατά σου, ωραίε που βασίλεψες
κ έτσι γλυκά πεθαίνω
μονάχα γιατί τόσο ωραία μ αγάπησες.
Το οποιο μελωποιησε ο Δημητρης Παπαδημητριου κι ερμηνευσε η[αγαπημενη]Ελευθερια Αρβανιτακη,στον δισκο τους''Τραγουδια για τους μηνες''[απο τους καλυτερους των τελευταιων χρονων]δισκος-τραγουδι,που αγαπησαμε τραγουδησαμε και το χαρισαμε στον ποιητη-στιχουργο Ηλια Κατσουλη που''εφυγε χθες''.
Καλο ταξιδι''ωραιε που βασιλεψες''.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ την 02 Σεπ 2008 8:37 am, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Λίγοι ξέρουν ότι ο υπερθετικός
στα αισθήματα σχηματίζεται
με το φως, όχι με τη δύναμη.
Kι ότι
χρειάζεται χάδι
εκεί που βάζουν μαχαίρι.
Ότι ένας κοιτώνας
με τη μυστική συνεννόηση
των
σωμάτων
μάς παρακολουθεί παντού
και μας παραπέμπει
στην αγιότητα χωρίς
συγκατάβαση...
{Οδυσσέας Ελύτης}
Καπου το διαβασα περιδιαβαίνοντας και με ακουμπησε τοσο πολύ,πως μπορουσα λοιπον να μην μοιράσω τις ανάσες μου μαζί σας!