ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

[Ταρούλα]

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Πολιτική Πρέζα

http://agriazwa.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[Θοδωράκος]

Μια μικρή ιδέα για το πως τα μαγειρεύουν και πως ξεπουλάνε τον ελληνικό λαό...

[Annoula]

Η απόφαση δικαίωσης πολίτη για εφαρμογή παράνομων πρακτικών από εισπρακτική, Ειρ.Αθ. 3383/2012

Το Ειρηνοδικείο Αθηνών, με την υπ. αριθμ. 3383/2012 απόφαση που εξέδωσε, δικαίωσε πολίτη, ο οποίος είχε στραφεί κατά εισπρακτικής εταιρείας διεκδικώντας την επιδίκαση αποζημίωσης για ηθική βλάβη που υπέστη από τις παράνομες πρακτικές που εφάρμοζε η εταιρεία εις βάρος του.


Συγκεκριμένα, το δικαστήριο επιδίκασε αποζημίωση ύψους 3.000 ευρώ στον ενάγοντα -δικηγόρο, ο οποίος δεχόταν από εισπρακτική εταιρεία συνεχή και προσβλητικά τηλεφωνήματα για ανύπαρκτη οφειλή. Ειδικότερα, σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης, το 2009 άγνωστος μπήκε στο δικηγορικό γραφείο του ενάγοντα ενώ εκείνος απουσίαζε και έκλεψε το χαρτοφύλακά του, μέσα στον οποίο βρισκόταν και η πιστωτική του κάρτα.

Ο δικηγόρος έσπευσε να ειδοποιήσει την τράπεζα και να ζητήσει την ακύρωσή της. Ο υπάλληλος μάλιστα τον διαβεβαίωσε ότι δεν είχε γίνει καμία ανάληψη από τον τραπεζικό του λογαριασμό. Όμως, μόλις τέσσερις μήνες μετά, υπάλληλος εισπρακτικής εταιρείας επικοινώνησε μαζί του και τον ενημέρωσε ότι οφείλει στην τράπεζα το ποσό των 1.100 ευρώ, από αναλήψεις που είχαν πραγματοποιηθεί από την κλαπείσα πιστωτική κάρτα. Μάλιστα, ο ενάγων, παρ’ όλο που εξήγησε στον υπάλληλο το χρονικό των γεγονότων και παρά το ότι κατέθεσε στην τράπεζα αίτηση αμφισβήτησης της εις βάρος του οφειλής, συνέχισε να δέχεται καταιγισμό τηλεφωνημάτων, όχι μόνο στο κινητό του τηλέφωνο αλλά και στο δικηγορικό του γραφείο.

Υπήρξε μάλιστα περίπτωση που σε σχετικό τηλεφώνημα απάντησε συνεργάτης του και ο υπάλληλος της εισπρακτικής δε δίστασε να τον ενημερώσει για την υποτιθέμενη οφειλή και ζήτησε να τον προτρέψει να εξοφλήσει άμεσα. Ο ενάγων, αφού επικοινώνησε με την Προϊσταμένη της εισπρακτικής εταιρείας, η οποία τον ενημέρωσε ότι αυτή είναι η πολιτική που ακολουθείται, κατέφυγε στη δικαιοσύνη προκειμένου να δικαιωθεί.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Κυριακάτικη Δημοκρατία», το δικαστήριο έκρινε ότι οι εισπρακτικές εταιρείες δε δικαιούνται να πιέζουν παράνομα τους πολίτες, ακόμα κι αν αυτοί έχουν υπαρκτή οφειλή σε κάποια τράπεζα. Το Ειρηνοδικείο θα αναγνώριζε δηλαδή την ύπαρξη προσβολής της προσωπικότητας του ενάγοντα, ακόμα κι αν η οφειλή του ήταν υπαρκτή. Επιπλέον, στο αιτιολογικό της απόφασης σημειώνεται ότι σε περίπτωση που κάποιος συναλλασσόμενος έχει χρηματική οφειλή προς τράπεζα, η τελευταία δεν έχει το δικαίωμα να προβαίνει σε παράνομη επεξεργασία των προσωπικών του δεδομένων ή σε προσβλητική συμπεριφορά. Καταλήγει μάλιστα αναφέροντας ότι οι καθημερινές τηλεφωνικές ενοχλήσεις ή η με αγενή τρόπο υπενθύμιση της ύπαρξης οφειλών, οι κλήσεις σε τηλεφωνικούς αριθμούς της εργασίας τους ή η ενημέρωση τρίτων προσώπων για οφειλές των πελατών τραπεζών είναι ξεκάθαρα παράνομες.

πηγή: http://logiosermis.net" onclick="window.open(this.href);return false;

[Vasoula]

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Πειθαρχική δίωξη σε βάρος του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Χανίων Γιάννη Πενταγιώτη...

http://www.neatv.gr/el/2783/peitharchik ... aiioti.php" onclick="window.open(this.href);return false;

[Ellaki]

ωραίοι οι Πορτογάλοι !!!!!!!

[Fotinoula]

[Ταρούλα]

Αυτή η σύγκριση με τους Γερμανούς από πότε γίνανε παράδειγμα ....

[Ellaki]

«Ο δανεισμός είναι πράξη υπέρτατης αφροσύνης και μαλθακότητας»! Το είπε ο Πλούταρχος τον 1ο μ.Χ. αιώνα και να που έφθασε η στιγμή να εκτιμηθούν οι λόγοι του. «Εχεις; Μη δανείζεσαι γιατί δεν σου λείπουν. Δεν έχεις; Μη δανείζεσαι γιατί δεν θα ξεπληρώσεις το χρέος σου», προβλέπει ο μεγάλος συγγραφέας της αρχαιότητας και ας βγει κάποιος να αντιπαραθέσει, ότι δεν έχει δίκιο...

Δυσάρεστα επίκαιρο είναι το έργο του «Περί του μη δειν δανείζεσθαι» (από τα Ηθικά), που κυκλοφορεί σε νέα έκδοση από τη «Νεφέλη» με τον τίτλο «Οι συμφορές του δανεισμού». Γιατί πράγματι, τις συμφορές που συσσωρεύονται στον άνθρωπο, ο οποίος καταφεύγει στο δανεισμό απαριθμεί με τρόπο καυστικό, αυστηρό και καίριο ο Πλούταρχος σ΄αυτό το μικρό κείμενο, που δεν μπορεί να διαβαστεί σήμερα απλώς «εγκυκλοπαιδικά», αφού οι παραλληλίες με τα σύγχρονα τεκταινόμενα παραφυλούν σε κάθε στίχο.

«Οι οφειλέτες είναι δούλοι όλων των δανειστών τους. Είναι δούλοι δούλων αναιδών και βάρβαρων και βάναυσων». Και οι δανειστές «Μετατρέπουν την αγορά σε κολαστήριο για τους δύσμοιρους οφειλέτες, σαν όρνεα τους κατακρεουργούν και τους κατασπαράζουν βυθίζοντας το ράμφος στα σωθικά τους»... λέει κατηγορηματικά ο χαιρωνίτης ρήτορας. Και επιχειρηματολογεί. Και φέρνει παραδείγματα από την ιστορία της εποχής του, από τους μύθους αλλά και από τα παθήματα των απλών ανθρώπων. Και χιούμορ επιστρατεύει ενίοτε μάλιστα μαύρο! Γιατί το κείμενο _μία ομιλία στην πραγματικότητα_ δεν γράφτηκε τυχαία. Η Αθήνα και οι άλλες ελληνικές πόλεις μαστίζονταν από τις συνέπειες της υπερχρέωσης, όταν ο Πλούταρχος περί το 92 μ. Χ αποφάσισε να μιλήσει μπροστά σε ακροατήριο για τις σοβαρές συνέπειες του δανεισμού.

Σε ποιούς ήταν χρεωμένοι τότε οι άνθρωποι; Σε δικούς τους αλλά κυρίως σε ξένους πιστωτές ως επί το πλείστον Ρωμαίους. «... κουβαλώντας μαζί τους σάκους και συμφωνητικά και συμβόλαια σαν δεσμά εναντίον της Ελλάδος, την οργώνουν από πόλη σε πόλη και σπέρνουν χρέη που πολλά βάσανα φέρνουν και πολλούς τόκους, και που δύσκολα ξεριζώνονται ενώ οι βλαστοί τους περικυκλώνουν τις πόλεις, τις εξασθενούν και τελικά τις πνίγουν», λέει παραστατικά ο Πλούταρχος. Και τι προτείνει;

«Φύγε να γλυτώσεις από τον εχθρό και τύραννό σου, τον δανειστή που θίγει την ελευθερία σου, βάζει πωλητήριο στην αξιοπρέπειά σου κι αν δεν του δίνεις, σε ενοχλεί· αν πουλήσεις, ρίχνει την τιμή· αν δεν πουλήσεις σε αναγκάζει· αν τον πας στο δικαστήριο προσπαθεί να επηρεάσει την έκβαση της δίκης· αν του ορκίζεσαι σε προστάζει· αν κρατάς την πόρτα κλειστή στήνεται στο κατώφλι και σου βροντά αδιάκοπα...».

Αλλά ο Πλούταρχος δεν κατακεραυνώνει μόνον τους πιστωτές. Και ας μη βιαστούν οι αναγνώστες του να βγάλουν εύκολα συμπεράσματα κάνοντας βολικούς συσχετισμούς. Δεν φταίει μόνον ο δανειστής. Ευθύνεται πρωστίστως ο δανειζόμενος με την άφρονα συμπεριφορά του και την επιθυμία του για πολυτέλεια και τρυφυλή ζωή (μας θυμίζει κάτι αυτό;), φωνάζει ο συγγραφέας. «Διότι χρεωνόμαστε για να πληρώσουμε όχι το ψωμί και το κρασί μας, μα εξοχικές κατοικίες, δούλους, μουλάρια, ανάκλιντρα και τραπεζώματα... ». Κι αν ο Πλούταρχος κατακεραυνώνει έτσι τους συγχρόνους τους, τι θα έλεγε για... τα εορτοδάνεια και τα δάνεια για καλοκαιρινές διακοπές, που διαφημίζονταν από τις Τράπεζες μέχρι πρότινος βρίσκοντας φυσικά, πολλούς «αγοραστές». Και το αποτέλεσμα ποίο είναι; «Για να διατηρήσουμε την ελευθερία μας ενώ έχουμε συνάψει δάνεια κολακεύουμε ανθρώπους που καταστρέφουν σπιτικά, γινόμαστε σωματοφύλακες τους, τους καλούμε σε γεύματα, τους προσφέρουμε δώρα και τους πληρώνουμε φόρους».

Το γεγονός ότι ένας άνθρωπος ιδιαίτερα χαμηλών τόνων, όπως θεωρείται ο Πλούταρχος από τους μελετητές του είναι τόσο αυστηρός σ΄ αυτό το έργο και δείχνει τόσο πάθος καταδικάζοντας το φαινόμενο του αλόγιστου δανεισμού αφ΄ ενός και της απληστίας και βαναυσότητας των δανειστών από την άλλη είχε οδηγήσει στον παρελθόν στην υπόθεση ότι το έγραψε σε νεαρή ηλικία. Πράγμα λανθασμένο, όπως απέδειξε η σύγχρονη έρευνα. Η αδυναμία των ανθρώπων να ξεφύγουν από τα δεινά του δανεισμού φαίνεται ότι απασχολούσε πολύ τον μεγάλο βιογράφο της αρχαιότητας. «Ανθρωπος που μπλέκει μια φορά, μένει χρεώστης για πάντα και σαν το άλογο που του έχουν φορέσει χαλινάρι, δέχεται στη ράχη του τον έναν αναβάτη μετά τον άλλον», γράφει.

[Tης Μαρίας Θερμού από Το Βήμα]

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

[Valia]

πιο επίκαιρο από ποτέ!

[Ταρούλα]

[ARTYADIS]

«Φύγε να γλυτώσεις από τον εχθρό και τύραννό σου, τον δανειστή που θίγει την ελευθερία σου, βάζει πωλητήριο στην αξιοπρέπειά σου κι αν δεν του δίνεις, σε ενοχλεί· αν πουλήσεις, ρίχνει την τιμή· αν δεν πουλήσεις σε αναγκάζει· αν τον πας στο δικαστήριο προσπαθεί να επηρεάσει την έκβαση της δίκης· αν του ορκίζεσαι σε προστάζει· αν κρατάς την πόρτα κλειστή στήνεται στο κατώφλι και σου βροντά αδιάκοπα...».

[Θοδωράκος]

Μια χαρά τα λένε οι Πορτογάλοι...

[Vasoula]

το διάβασα σε έναν τοίχο στο φβ





Σχεδόν 300.000 λιγότερα οχήματα Ι.Χ. και Δ.Χ. θα κινηθούν φέτος καθώς χιλιάδες φορολογούμενοι παρέδωσαν...
τις πινακίδες κυκλοφορίας ή απέσυραν τα οχήματά τους, για να μην πληρώσουν τα υπέρογκα τέλη κυκλοφορίας.

Αν τα τέλη κυκλοφορίας είχαν μειωθεί σε 100 ευρώ μέσο όρο, τα έσοδα του κράτους από τα 300.000 αυτοκίνητα θα ήταν30.000.000 ευρώ.

... Αν τα αυτοκίνητα αυτά έβαζαν το καθένα από 30 ευρώ βενζίνη την εβδομάδα και το κράτος έπαιρνε τα μισά (15 ευρώ) θα ήταν 300.000 Χ 15=4.500.000 ευρώ την εβδομαδα χ 52 εβδομαδες ο χρονος=234.000.000 ευρώ. Σύνολο 264.000.000 ευρώ.

Τα μισά αυτοκίνητα (150.000) θα περνούσαν ΚΤΕΟ το 2012 και θα πλήρωναν παράβολο συνολικά 6.000.000 ευρώ.

Σύνολο 270.000.000 ευρώ.

Αν υπολογίσουμε την απώλεια του ΦΠΑ από ανταλλακτικά, την απώλεια του ΦΠΑ από παροχή υπηρεσιών (εργατικά για επισκευές, service κ.τ.λ.), και την απώλεια του ΦΠΑ από ασφαλιστήρια συμβόλαια, φτάνουμε στο σύνολο των 500.000.000 ευρώ. Με την απόσυρση των παλαιών αυτοκινήτων και την πτώση κίνησης στα συνεργεία θα απολυθούν υπάλληλοι, οι οποίοι θα μπουν στον ΟΑΕΔ. Δηλαδή φτάνουμε κόστος περίπου 600.000.000 ευρώ!

Δηλαδή αν τα τέλη κυκλοφορίας ήταν 100 ευρώ, το κράτος θα είχε άμεσα/έμμεσα έσοδα 600.000.000 ευρώ.

Ξέρετε πόσο προϋπολόγισαν να εξοικονομήσουν το 2011 από τις μειώσεις και τα χαράτσια στους μισθούς / συντάξεις;

740.000.000 Eυρώ

Αυτοί δεν θέλουν χρήματα, πτώχευση θέλουν