Kι αν περάσω μέσα από την κοιλάδα της σκιάς του θανάτου,δεν θα φοβηθώ κανένα κακό,γιατί εσύ θα είσαι δίπλα μου'',είπε ο οδοιπόρος που πάντα βάδιζε με μια αόρατη παρουσία,έτσι που όταν γυρνούσε πίσω του,μέσα στην ερημιά,έβλεπε δυο ζευγάρια περπατησιές στην άμμο.Τις δικές του και του αόρατου συντρόφου που περπατούσε δίπλα του.
Αλλά ένα πρωί μεγάλου πόνου,μέγιστης αγωνίας και δοκιμασίας,γύρισε πίσω και είδε μόνο ένα ζευγάρι πατημασιές στην άμμο.
Πανικός τον κυρίεψε και τρόμος.’ρχισε ταραγμένος να κλαίει και ρώτησε με απόγνωση:
''Κύριε,γιατί τώρα,στην πιο δύσκολη ώρα,γιατί μ'εγκατέλειψες?''
Και τότε εκείνος του απάντησε:
''Δεν σ'εγκατέλειψα.Οι πατημασιές που βλέπεις είναι οι δικές μου.
Εσένα,σε κουβαλάω στην αγκαλιά μου!''
ELLI έγραψε:Kι αν περάσω μέσα από την κοιλάδα της σκιάς του θανάτου,δεν θα φοβηθώ κανένα κακό,γιατί εσύ θα είσαι δίπλα μου'',είπε ο οδοιπόρος που πάντα βάδιζε με μια αόρατη παρουσία,έτσι που όταν γυρνούσε πίσω του,μέσα στην ερημιά,έβλεπε δυο ζευγάρια περπατησιές στην άμμο.Τις δικές του και του αόρατου συντρόφου που περπατούσε δίπλα του.
Αλλά ένα πρωί μεγάλου πόνου,μέγιστης αγωνίας και δοκιμασίας,γύρισε πίσω και είδε μόνο ένα ζευγάρι πατημασιές στην άμμο.
Πανικός τον κυρίεψε και τρόμος.’ρχισε ταραγμένος να κλαίει και ρώτησε με απόγνωση:
''Κύριε,γιατί τώρα,στην πιο δύσκολη ώρα,γιατί μ'εγκατέλειψες?''
Και τότε εκείνος του απάντησε:
''Δεν σ'εγκατέλειψα.Οι πατημασιές που βλέπεις είναι οι δικές μου.
Εσένα,σε κουβαλάω στην αγκαλιά μου!''
Ρε παιδιά αυτήν την ιστορία την είχα διαβάσει μπροστά σε όλη τη τάξη με δική μου πρωτοβουλία στο μάθημα των θρησκευτικών [στο γυμνάσιο!]... παρ'όλο που δεν πίστευα... μου φάνηκε τόσο όμορφη...
Είναι βολικό να γίνεσαι καλός άνθρωπος από φόβο, από το να γίνεσαι συνειδητός στην Αγάπη και να τους έχεις όλους εναντίον σου...
ANGELS ON EARTH έγραψε:Ο Γιόσου άρχισε τη μελέτη του ζεν όταν ήταν 60 χρονών και συνέχισε ώσπου έγινε 80, που κατάλαβε το ζεν. Δίδαξε απο τα 80 του ώσπου έγινε 120. Ένας μαθητής τον ρώτησε κάποτε, - ΄Αν δεν έχω τίποτα στο πνεύμα μου, τι θα κάνω?
Ο Γιόσου απάντησε , - Πέταξέ το.
- Αλλά αν δεν έχω τίποτα, πώς μπορώ να το πετάξω?συνέχισε αυτός που ρωτούσε.
- Καλά είπε ο Γιόσου, τότα κράτησέ το.
χαχα σκεφτομαι τωρα πως αν το διαβαζε καποιος αλλος ασχετος με τον εσωτερισμο θα τον θεωρουσε χαζο τον Γιοσου.
Αλλα ουτε εγω μπορω να καταλαβω το μηνυμα που θελει να περασει..μηπως θα μπορουσες να μου εξηγησεις? Ή τουλαχιστον καποιος αλλος σχετικος?
Διαβαζω ακομα τις πρωτες ιστοριες απο το τοπικ..και εχω ομως τοσες αποριες. Θα ηθελα να θεσω μερικες γιατι η γνωση μου ειναι σκορπια και δεν εχει πουθενα θεμελια.
Διαβαζοντας την ιστορια της γαλαζιας σφαιρας για τα ζωδια στην πρωτη σελιδα αναρωτηθηκα...
Σε ολες μας τις ενσαρκωσεις παραμενουμε ενα ζωδιο?
Αυτο που στηριζει η λογικη μου ειναι πως ξεκιναμε ως Κριοι και εχοντας ολοκληρωσει την συγκεκριμενη αποστολη προχωραμε στο επομενο ζωδιο..αυτο ομως δε θα σημαινε πως οταν φτανει καποιος στο ζωδιο των Ιχθιων θα σημαινει το τελος του καρμικου του κυκλου? Επισης θα σημαινει πως ολοι υπηρξαν Κριοι για πολλα χρονια και μετενσαρκωσεις. Αρα φαινεται καθαρα πως η σκεψη μου ειναι λαθος.
Μπορει καποιος να μου απαντησει στηριζομενος σε μυθους και φιλοσοφιες. Ευχαριστω πολυ και συγνωμη που σας βαζω σε κοπο Με ενδιαφερουν παρα πολυ αυτα τα θεματα.
Αλλα ουτε εγω μπορω να καταλαβω το μηνυμα που θελει να περασει..μηπως θα μπορουσες να μου εξηγησεις? Ή τουλαχιστον καποιος αλλος σχετικος?
Το μήνυμα αυτού του αποσπάσματος του μύθου Isis σημαίνει όπως το κατανοώ, ότι εμείς οι άνθρωποι έχουμε νιώσει πολλές φορές την αίσθηση αναξιότητας του εαυτού μας όσον αφορά το θείο και τον πνευματικό εαυτό, λόγω θρησκευτικών προτύπων!!νιώθουμε τόσο μακριά απο την θεότητα τοποθετώντας την έξω απο εμάς, που δεν κατανοούμε ότι είναι μέσα μας!!αυτό ταιριάζει πολύ και με τον μύθο που έγραψες κάπου!! το πνεύμα μας είναι κάτι που υφίστατε και ενυπάρχει πάντα μέσα μας!!ο μόνος τρόπος να το "πετάξουμε" είναι να αμφισβητήσουμε την θεϊκή μας εκπόρευση!!
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Σε ολες μας τις ενσαρκωσεις παραμενουμε ενα ζωδιο?
Αυτο που στηριζει η λογικη μου ειναι πως ξεκιναμε ως Κριοι και εχοντας ολοκληρωσει την συγκεκριμενη αποστολη προχωραμε στο επομενο ζωδιο..αυτο ομως δε θα σημαινε πως οταν φτανει καποιος στο ζωδιο των Ιχθιων θα σημαινει το τελος του καρμικου του κυκλου? Επισης θα σημαινει πως ολοι υπηρξαν Κριοι για πολλα χρονια και μετενσαρκωσεις. Αρα φαινεται καθαρα πως η σκεψη μου ειναι λαθος.
Τα ζώδια και ολόκληρος ο αστρολογικός μας χάρτης αντικατοποτρίζει την διάταξη των πλανητών του δικού μας ηλιακού συστήματος κατα τη στιγμή της γέννησης μας!!αντιπροσωπεύοντας ο κάθε πλαν'ήτης και κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, μπορούμε μέσα απο έναν αστρολογικό χάρτη να δούμε διάφορα κομμάτια του εαυτού μας που άλλα χαρακτηρίζονται για μας ως προκλήσεις και χρειάζεται να δουλευτούν και άλλα ως "όπλα" για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις αυτές!!
υπο αυτές τις συνθήκες μπορούμε να καταλάβουμε ότι ένας άνθρωπος που δουλεύει συνειδητά με τον εαυτό του μπορεί να υπερβεί ακόμα και τον αστρολογικό χάρτη της τωρινής του ενσάρκωσης, αν καταφέρει να υπερβεί με προσωπική δουλειά της προκλήσης του!!αυτό σημαίνει ότι συνεχώς εξελισσόμαστε άν το επιθυμούμε και μπορούμε να ενσωματώσουμε σταδιακά τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα πολλών πλανητικών συνδοιασμών που μπορεί να μην φαίνονται στον γενέθλειο χάρτη μας , αλλά εμείς να έχουμε προχωρήσει εξελιχτικά σε άλλες προκλήσεις!!
τώρα για το τέλος και την αρχή του καρμικού κύκλου σίγουρα υπάρχει κάποια βάση και σχέση όσον αφορά το ζωδιακό κύκλο, όμως τίποτα δεν μπορεί να είναι προδιαγεγραμμένο καθώς υπάρχει η ελέυθερη βούληση του κάθε ανθρώπου να εξελιχθεί με τον δικό του ρυθμό, ακόμα πολλές φορές και άσχετα με τις ψυχικές του προδιαγραφές που αντκατροπτίζονται εν μέρει σε έναν αστρολογικό χάρτη, σε περίπτωση που υπάρχει παρέκκληση απο τον δρόμο!!
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Μια νεαρή κυρία περίμενε την πτήση της στην αίθουσα αναμονής ενός μεγάλου αερολιμένα. Επειδή έπρεπε να περιμένει πολλές ώρες, αποφάσισε να αγοράσει ένα βιβλίο για να περάσει η ώρα.
Αγόρασε επίσης κι ένα πακέτο μπισκότα. Κάθισε σε μια πολυθρόνα, στην αίθουσα VIP του αερολιμένα, για να διαβάσει με ησυχία.
Δίπλα από την πολυθρόνα βάζει τα μπισκότα της, ενώ ένας άνδρας που κάθισε στο διπλανό κάθισμα, άνοιξε το περιοδικό του και άρχισε να διαβάζει.
Όταν πήρε το πρώτο μπισκότο, ο άνδρας πήρε κι αυτός άλλο ένα. Αισθάνθηκε ενοχλημένη αλλά δεν είπε τίποτα. Σκέφτηκε: ''Τι νεύρα έχω! Εάν ήμουν σε κατάλληλη διάθεση θα τον χτυπούσα που τόλμησε!''.
Για κάθε μπισκότο που έπαιρνε, ο άνδρας έπαιρνε κι αυτός άλλο ένα. Αυτό την εξαγρίωνε αλλά δεν θέλησε να κάνει σκηνή.
Όταν έμεινε μόνο ένα μπισκότο, σκέφτηκε: ''Ααα...! Τι θα κάνει αυτός ο καταχραστής τώρα;''
Τότε, ο άνδρας, παίρνει το τελευταίο μπισκότο, το κόβει στη μέση, δίνοντας της το ένα μισό.
Ααα! Αυτό ήταν πάρα πολύ. Ήταν πολύ πάρα πολύ θυμωμένη τώρα!
Σε μια στιγμή, πήρε το βιβλίο της, τα πράγματά της και όρμησε στην αίθουσα επιβίβασης.
Όταν κάθισε στο κάθισμά της, μέσα στο αεροπλάνο, έψαξε την τσάντα της για να πάρει τα γυαλιά της, και, προς μεγάλη της έκπληξη, το πακέτο με τα μπισκότα της ήταν εκεί, άθικτο, κλειστό! Αισθάνθηκε τόσο ντροπιασμένη!!
Συνειδητοποίησε ότι έκανε λάθος... Είχε ξεχάσει ότι τα μπισκότα της δεν τα είχε βγάλει από την τσάντα της.
Ο άνδρας είχε μοιραστεί τα μπισκότα του μ' αυτήν, χωρίς κανένα συναίσθημα θυμού ή πίκρας, ...ενώ αυτή ήταν πολύ θυμωμένη, σκεπτόμενη ότι μοιραζόταν τα μπισκότα της μ' αυτόν.
Και τώρα δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να εξηγήσει... ούτε να ζητήσει συγγνώμη.
Υπάρχουν 4 ''πράγματα'' που δεν μπορούμε να ανακτήσουμε
Η πέτρα, αφού ριχθεί!
Η λέξη, αφού ειπωθεί!
Η ευκαιρία... αφού χαθεί!
Ο χρόνος... αφού περάσει!
