Φωνές...

[ARTYADIS]

[Sofoula]

Μμμμ, μου άρεσε αυτό "Η καρδιά των λαών της Ευρώπης χτυπά στην Ελλάδα".

Βλέπω έντονη υποστήριξη της Ελλάδας στο Internet, από μη-πολιτικούς και μη-δημοσιογράφους Η ανάγκη είναι παγκόσμια πλέον...

[ARTYADIS]

Δήμητρα Γαλάνη:


Ζούμε σε πόλεμο και πρέπει να ενωθούμε!


''Πρέπει να συνεργαστούμε ως Έλληνες πέρα από τις οποιεσδήποτε διαφορές, που σαφώς υπάρχουν. Διότι, επιμένω, ζούμε σε πόλεμο. Κανονικό παγκόσμιο πόλεμο, που ανάλογα με την αντοχή του το κάθε κράτος, πορεύεται"


Δ.Γ.: Κάθομαι και παρατηρώ, είτε βρίσκομαι στην Ελλάδα, είτε σε ένα ταξίδι στο εξωτερικό (όπου μπορείς και βλέπεις τα πράγματα σχετικά αποστασιοποιημένα και ψύχραιμα) και έχω την αίσθηση ότι έχει ξεκινήσει ένα κατάμαυρο σύννεφο να σκεπάζει σιγά - σιγά την Ευρώπη και όλη την ανθρωπότητα. Όπως αποτυπωνόταν, θυμάμαι, σε κάποιες παλιές ασπρόμαυρες ζωγραφιές, η επέκταση του φασισμού στον Β΄Παγκόσμιο.

Και από όπου περνάει, ξαφνικά, αρχίζουν να καταρρέουν οι οικονομίες η μία μετά την άλλη! Το ένα κράτος μετά από το άλλο. Έτσι χωρίς καμία διάκριση. Δεν πρέπει να μείνει τίποτα όρθιο!

Ισλανδία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Βέλγιο και λίγο Γαλλία κοκ. Και έπεται συνέχεια. Όλοι πρέπει να ζούμε κάτω από από αυτή την τρομοκρατία... Τώρα μας λένε ότι και η Κύπρος αλλά και η Ισπανία κινδυνεύουν να μπουν στον έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Πράγματα, δηλαδή, τελείως παράλογα! Πώς γίνεται, ενώ, μέχρι σήμερα, η οικονομία της Κύπρου, ήταν μια υγιής οικονομία, ξαφνικά να καταρρέει;

Πως γίνεται να χρεοκοπεί η Ισπανία; Πώς, εν μία νυκτί, δημιουργήθηκαν αυτά τα προβλήματα; Πως γίνεται κάποιοι “οίκοι” να εξαφανίζουν λαούς και κράτη ολόκληρα; Πώς εξηγούνται λογικά αυτά τα πράγματα;
Πρέπει να είσαι πολύ βλαξ, για να πιστέψεις ότι τα προβλήματα δημιουργήθηκαν επειδή δεν βγαίνουν τα νούμερα, ή επειδή εδώ στην Ελλάδα ήμασταν σπάταλοι ή ακόμα και πολύ σπάταλοι…

Μα τι λέμε τώρα! Είναι ένα παραμύθι, ένα χθόνιο σχέδιο, ή μια απύθμενη ανικανότητα…;

Στην Ελλάδα, επειδή ήταν όλα “ξέφραγα” και δεν υπήρχε κράτος και καμία οργάνωση, στην αρχή μουδιάσαμε και κατεβάσαμε το κεφάλι μπροστά στην κατάντια μας όταν διαπιστώσαμε, όλοι πλέον, ότι δεν λειτουργούσε τίποτα όλα αυτά τα χρόνια. Μας βρήκαν, λοιπόν σε αυτή την κατάσταση, και έτσι μπόρεσαν να κάνουν πάνω μας έναν βάρβαρο και σκληρό πειραματισμό.

Δεν υπάρχει, πλέον, η παραμικρή αμφιβολία γι αυτό. Διάλεξαν ένα μικρό κράτος, ένα μόρφωμα κράτους θα έλεγα, το οποίο, μάλιστα, οι ίδιοι έβαλαν το χεράκι τους και το “έστησαν” έτσι, για να δουν ποιές θα είναι οι ανοχές και οι αντοχές της κοινωνίας και για να κερδίσουν χρόνο κατά τη γνώμη μου. Βρήκαν βέβαια “εξαιρετικούς” συνεργάτες σε αυτό τα γνωστά πρόσωπα των κομμάτων εξουσίας...

Μπορεί να υπάρχουν πολλά που μας κάνουν να τραβάμε τα μαλλιά μας ή να ντρεπόμαστε για το πώς καταντήσαμε έτσι. Πώς δηλαδή δώσαμε εμείς το δικαίωμα σε αυτούς τους ανθρώπους να μας κυβερνούν γιατί τους ανεχτήκαμε ή κάναμε τα στραβά μάτια ή αδιαφορήσαμε. Υπάρχουν πολλά, που έγιναν και είναι λάθος, και τα οποία πρέπει να μας σοκάρουν τόσο, ώστε να μας αναγκάσουν να ξαναβρούμε τους εαυτούς μας και να λειτουργήσουμε φυσιολογικά σαν άνθρωποι και σαν ώριμοι πολίτες. Αυτά, όντως, ισχύουν και είναι εσωτερικά μας προβλήματα τα οποία είμαι σίγουρη ότι θα καταφέρουμε να τα λύσουμε.

Αλλά, το άλλο κομμάτι, που έχει να κάνει με τη διεθνή συγκυρία, είναι κάτι, που νομίζω, ότι, κανείς δεν μπορεί να το απαντήσει! Κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποια θα είναι η εξέλιξη της Ευρώπης, εκτός από αυτούς που την οδηγούν, εκεί όπου την οδηγούν.

Η κατάσταση είναι πολύ τεταμένη και από ότι φαίνεται κι αυτοί, όμως, έχουν χάσει τον μπούσουλα. Ασχολούνται με μας, μόνον όποτε χρειάζονται έναν αποδιοπομπαίο τράγο για να πούνε ότι κάποιος φταίει… Στου κασίδη το κεφάλι, δηλαδή. Έτσι μας χρησιμοποιούν, αντί να κοιτάνε τις πομπές τους και την εγκληματική ανικανότητα τους, μια και από ότι φαίνεται δεν γνωρίζουν ούτε οι ίδιοι που θα τους βγάλει… Όλα έχουν γίνει αριθμοί και οι άνθρωποι αόρατοι...

Κάθομαι και παρακολουθώ, θα έλεγα σχεδόν μαζοχιστικά, αυτές τις συζητήσεις στα τηλεοπτικά πάνελ, με διάφορους εκπροσώπους των κομμάτων, που ο καθένας λέει τα δικά του και άκρη δεν βγαίνει. Και αναρωτιέμαι: αυτό είναι το θέμα μας τώρα; Οι ίδιες στερεότυπες ερωτήσεις «και τι θα κάνετε αν σας αρνηθούν;» και ο άλλος να απαντά «να σας εξηγήσω…» και στη συνέχεια τίποτα… Ή το άλλο “Μέσα ή έξω από την Ευρώπη”, “ευρώ ή δραχμή” λες και ξέρουν και οι ίδιοι που ρωτούν... Συνεχώς τα ίδια! Διότι κανείς, βέβαια, δεν ξέρει τι θα συμβεί! Και όμως, επιμένουν να βγαίνουν στις τηλεοράσεις και να μη λένε τίποτα.

Ας ησυχάσουν λίγο. Ας μη μιλήσουνε για λίγο μήπως και “ακούσουν” αυτό που στη πραγματικότητα συμβαίνει στον κόσμο.

Αλλά βλέπεις, άλλο που δεν θέλουν τα κανάλια της διαπλοκής και των συγκεκριμένων συμφερόντων. Η σύγχυση και ο πανικός να μεγαλώνουν και ο κόσμος, κάτω από αυτή την επήρεια, να πηγαίνει για να ψηφίσει.

Κρ.Π.: Δηλαδή, με λίγα λόγια, λέτε, πως αυτή η κρίση που ζούμε, είναι μία εκ βάθρων αλλαγή, που δεν γνωρίζουμε τα αποτελέσματά της, η οποία αφορά όλη την Ευρώπη, αν όχι όλο τον κόσμο, και η Ελλάδα είναι το σύμπτωμα που την ανέδειξε;

Δ.Γ.: Ναι, έτσι πιστεύω ότι είναι. Το πρόβλημα είναι του συστήματος και η Ελλάδα ένα σύμπτωμα, το οποίο μάλιστα το αντιμετωπίζουν δίνοντας μία εντελώς πειραματική θεραπεία, χωρίς να τους ενδιαφέρει και πολύ αν θα πεθάνει ο ασθενής ή όχι. Και αυτό είναι ανήθικο και πρέπει να μας ταρακουνήσει...

Σ’ αυτές τις περιστάσεις πρέπει αν είναι δυνατόν να γίνουμε όλοι ένα (μιλώ πάντα για το υγιές κομμάτι της κοινωνίας μας και του πολιτικού μας κόσμου) και με κοινωνική και συλλογική ευθύνη να πορευτούμε μαζί και μάλιστα αν είναι δυνατόν σε απόλυτη συνεννόηση.

Να αναπτύξουμε μία κοινή στρατηγική αντιμετώπισης. Να μπορούσε να υπάρχει δηλαδή μία συνεννόηση, απλά με ένα νεύμα, ένα “κλείσιμο του ματιού”, ώστε ενωμένοι να βρεθούμε απέναντι σε αυτόν τον φασισμό, τη χούντα του άπληστου κέρδους! Και να ελιχθούμε σωστά... Αυτό πρέπει να κάνουν οι πολιτικοί μας και αυτό το μήνυμα πρέπει να στείλουμε και εμείς στους άλλους λαούς της Ευρώπης και μαζί τους να αγωνιστούμε για να τελειώσουμε κάποτε με αυτόν τον εφιάλτη...

Κρ.Π.: Αν δεν κάνω λάθος, η συνεργασία και η αλληλεγγύη όπως και ο προβληματισμός για το «όλοι μαζί να δούμε τι θα κάνουμε» εκφράστηκε πρώτα στο Σύνταγμα με την Άμεση Δημοκρατία, και από τον Σύριζα, κατόπιν, για την ενότητα της Αριστεράς (συμπτωματικά, βγήκε και μία διαφήμιση που λέει, ελάτε να συνεργαστούμε όλοι μαζί…) Πιστεύετε ότι είναι το κοινό αίσθημα; Γιατί μέχρι στιγμής, δεν βλέπουμε έμπρακτη συσπείρωση προς αυτή την κατεύθυνση…

Δ.Γ.: Ναι έτσι είναι. Η συνεργασία και η συλλογική συνείδηση χρειάζονται τώρα περισσότερο παρά ποτέ! Πιστεύω ότι ο κόσμος το έχει καταλάβει αυτό και το ελπίζει. Το φωνάζει άλλωστε με την ψήφο του. Για να γίνει αυτή η πρόσκληση όμως πιστευτή και για να ανταποκριθεί ο κόσμος, πρέπει να γίνει μέσα από καθαρούς ανθρώπους και πολιτικούς.

Όλη αυτή η κάστα των “μολυσμένων" από τη διαπλοκή πολιτικών, δημοσιογράφων, επιχειρηματιών, όλο αυτό το αρρωστημένο περιβάλλον, πρέπει να σιωπήσει και να εξαφανιστεί από προσώπου γης. Εδώ είναι όμως που τρελλαίνεται κανείς βλέποντας τα ίδια πρόσωπα που έσυραν τη χώρα σ’ αυτή τη περιπέτεια, να βγαίνουν και να έχουν το θράσσος να μιλούν και μάλιστα να μιλούν ακόμα και για.... επαναδιαπραγματεύσεις.

Και επειδή ξέρουν, ότι δεν έχουν πλέον καμία αξιοπιστία ούτε εντός αλλά και ούτε εκτός της χώρας, αρκούνται στο να ενσπείρουν τον πανικό και τη καταστροφή. Και ο κόσμος φοβάται και μπερδεύεται. Και όταν φοβάσαι κλείνεσαι και κοιτάς φοβικά μόνο τα του οίκου σου. Είναι λογικό και ανθρώπινο. Μήπως όμως θα έπρεπε να τους γυρίσουμε πίσω αυτόν τον φόβο?

Σήμερα περισσότερο από ποτέ ο καθένας πρέπει να σκεφτεί καθαρά, χωρίς επιρροές, τι πραγματικά θέλει και ανάλογα να πράξει στις ερχόμενες εκλογές. Τέρμα το κρυφτούλι και τα δήθεν. Ο καθένας πρέπει να ταχθεί με αυτό που πιστεύει και αισθάνεται ότι πραγματικά τον εκπροσωπεί.

Εμείς, σαν δημόσια πρόσωπα, οφείλουμε να επηρεάσουμε τον κόσμο βοηθώντας τον απλά να καταλάβει και να μη φοβηθεί να καταθέσει την αλήθεια του, όποια κι αν είναι αυτή. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε γρήγορα αυτό που θέλουμε, διότι είμαστε σε πόλεμο.

Θέλω να ελπίζω, πως, όποιες διαφορές κι αν υπάρχουν, κάποια στιγμή θα αποφασίσουμε να συνασπιστούμε απέναντι στον εχθρό. Στον πόλεμο, δηλαδή, δεν υπήρχαν αυτές οι διαφορές, ανάμεσα στους ανθρώπους. Στον πόλεμο ήμασταν όλοι μαζί, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Όλοι έκαναν αντίσταση, εκτός από τους συνεργάτες των στρατευμάτων κατοχής δηλαδή τους μαυραγορίτες, τους δωσίλογους και τους ρουφιάνους....

Κρ.Π.: Δυστυχώς, τώρα δεν είμαστε ένα… Μιλάτε για το σημαντικότερο όλων, ίσως, αυτή τη στιγμή. Δηλαδή, ότι πρέπει να συνεργαστούμε ως Έλληνες.

Δ.Γ.: Ναι, πρέπει οπωσδήποτε. Είτε έχουμε καταλάβει, όσοι έχουμε καταλάβει, είτε δεν έχουμε καταλάβει, πρέπει να συνεργαστούμε ως Έλληνες πέρα από τις οποιεσδήποτε διαφορές, που σαφώς υπάρχουν.

Διότι, επιμένω, ζούμε σε πόλεμο. Κανονικό παγκόσμιο πόλεμο, που ανάλογα με την αντοχή του το κάθε κράτος, πορεύεται.

Πριν λίγες μέρες ήμουν στο αεροδρόμιο στη Λισσαβώνα, και με ρώτησε ένας αστυνομικός που έκανε έλεγχο στα διαβατήρια «Ελληνίδα, ε;», λέω «ναι», μου λέει «τι γίνεται, εκεί, σε σας;», του απαντώ, “να στο πώ με μία λέξη; Χάλια”! Και μου απαντά με ένα πολύ θλιμμένο ύφος «και εδώ τα ίδια και χειρότερα !».

Κι ήταν ένας αστυνομικός… Ένα νέο παιδί. Οι άνθρωποι εκεί, μέσα στην απελπισία τους, έχουν ξεχάσει, θέσεις, αξιώματα και εξουσίες. Είναι πάνω απ’ όλα άνθρωποι και συμπάσχουν. Αυτός είναι ο πολιτισμός τους.

Πρέπει, λοιπόν, και εμείς κάποτε να σταματήσουμε τη “φαγωμάρα” μεταξύ μας. Χάνουμε την ενέργεια μας που αυτή τη στιγμή μας είναι απολύτως απαραίτητη για να είμαστε γεροί, και έτοιμοι για τα πάντα!

Παράλληλα να θυμόμαστε ποιά είναι η δύναμή μας. Και η δύναμή μας είναι, ότι, είμαστε μια μικρή, μεν, χώρα, αλλά σε μια εξαιρετικά ανθρώπινη κλίμακα, με φυσικό πλούτο, μια αγροτική χώρα που μπορεί να ζει από αυτά που παράγει και από αυτά που θα παράξει μελλοντικά. Είμαστε μια χώρα που γεννάει μυαλά μαστόρων σε πάρα πολλές τέχνες και επιστήμες.

Πιστεύω ότι για όλα υπάρχει μια λύση αρκεί να δει κανείς τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Οι ανθρώπινες ζωές όμως που χάνονται κάθε μέρα δεν έρχονται πίσω. Και η ακύρωση της ελπίδας των νέων ανθρώπων είναι στυγνό έγκλημα εκ προμελέτης! Και δεν μιλάω μόνο για την Ελλάδα. Μιλάω για όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Επιτέλους, απέναντι σε αυτό, πρέπει να ενωθούμε και να μη το επιτρέψουμε! Να είμαστε απόλυτα ενωμένοι, με μυαλό, με σκέψη και ψυχραιμία όσο μπορούμε. Έχοντες (δεν μιλάω για τους κατέχοντες...) ή μη έχοντες, χρειάζεται να είμαστε ενωμένοι, διότι όλοι τελικά βράζουμε στο ίδιο καζάνι. Άλλος τώρα, άλλος αργότερα!

Κρ.Π.: Ίσως, είστε ο πρώτος άνθρωπος που το εκφράζει δημόσια και τόσο ξεκάθαρα…

Δ.Γ.: Πιστεύω ότι για να είσαι ανεξάρτητος και αυτόνομος, όσο γίνεται, πρέπει να είσαι ώριμος. Οι κοινωνίες πρέπει να ωριμάσουν και να αντιδράσουν επιτέλους ενήλικα. Η ελευθερία δεν κατακτάται έτσι εύκολα. Η ελευθερία και η αυτονομία έχουν υποχρεώσεις. Και τί σημαίνει ενήλικες; Ότι μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας, ισότιμα, και να δούμε τι μας συμφέρει να κάνουμε για το καλό μας. Αυτό σημαίνει ενηλικίωση: Ανάληψη ευθυνών!

Και όχι να λέμε ότι φταίει κάποιος άλλος, συνέχεια. Μας βολεύει πάρα πολύ αυτό! Και κάνουμε όλοι τα στραβά μάτια μπροστά στην αθλιότητα της παγκόσμιας απληστίας.

Κρ.Π.: Σε σχέση με την συνεργασία, πρακτικά τι θα είχατε να προτείνετε;

Δ.Γ.: Οι εκλογές είναι ένα γεγονός, το οποίο έχει πάρει το δρόμο του. Θεωρώ ότι ενδεικτικό της ωριμότητάς μας σαν λαός, θα είναι να πάψουμε να εκφραζόμαστε μικροκομματικά. Αντίθετα, πρέπει να καταλάβουμε σε τι κατάσταση βρισκόμαστε. Πρέπει να καταλάβουμε επίσης ότι, τα πάσης φύσεως μηντιακά μηνύματα, ως διλλήματα, είναι για τα σκουπίδια!

Έχουμε καταλάβει πλέον τη σοβαρότητα της κατάστασης και είναι στο χέρι μας να κοιτάξουμε μπροστά και να αποφασίσουμε ότι όλα πρέπει να αλλάξουν! Αυτό θέλει χρόνο αλλά τώρα πρέπει να γίνει η αρχή!

Νομίζω, ότι ο ελληνικός λαός με την πρώτη ψήφο του, είπε, “καθαρίστε μου τον τόπο από τη βρώμα και την δυσωδία! Κι αυτό πρέπει να συνεχίσει να λέει!

Είμαι σίγουρη, ότι όλοι ξέρουμε, ότι ο ο επόμενος ηγέτης αυτής της χώρας, θα είναι εκείνος που θα πει “Καθαρίζω τον τόπο! Και από κει και έπειτα ζητάω από όλους να βοηθήσουν!” Αν δεν συμβεί αυτό, δεν θα πεισθεί κανένας να βοηθήσει. Διότι, είναι άλλο να ζητήσει από τον χαμηλοσυνταξιούχο και τον χαμηλόμισθο, ένας «καθαρός» πολιτικός να κάνει κάποιες θυσίες για ένα διάστημα, και άλλο να του το ζητήσει ένας αναξιόπιστος πολιτικός, που τον έχει ξεγελάσει επί σειρά ετών και που τον έφερε στην εξαθλιωμένη κατάσταση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή!

Κρ.Π.: Βέβαια, υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό ελλήνων που ψηφίζει τα δύο αυτά κόμματα.

Δ.Γ.: Υπάρχει ακόμα η σκιά των πελατειακών σχέσεων αλλά σε πολύ μικρό βαθμό. Υπάρχει και ένα μέρος των ελλήνων που ακόμη ψηφίζει για… άσχετους λόγους: Από απόλυτα ιδιοτελείς, και αντιδραστικούς, ή χαζούς, μέχρι επικίνδυνους από… εγκεφαλική βλάβη. Ασφαλώς υπάρχει και αυτό! Αλλά, η κυρίαρχη τάση είναι: Καθαρίστε μας τον τόπο!

Κρ.Π.: Σε αντίθεση, με τις ηγεσίες των κομμάτων, ο κόσμος καταλαβαίνει, νομίζετε, περισσότερο, ότι υπάρχει αυτή η ανάγκη της συνεργασίας, και για άλλη μια φορά είναι υπεράνω των ηγεσιών του και των κυβερνήσεών του; Και, ίσως να μην θέλει «κομματάρχες αρχηγούς» αλλά μία διακυβέρνηση συνεργασίας;

Δ.Γ.: Από το ένστικτο της επιβίωσης είναι πιο μπροστά ο κόσμος, γιατί ο κόσμος υποφέρει... Όσο για το θέμα των αρχηγών, δεν είναι αν είσαι αρχηγός, αλλά τι είδους αρχηγός είσαι. Υπάρχουν οι αρχηγοί που καμώνονται τους αρχηγούς, και υπάρχουν και οι αρχηγοί που έχουν γεννηθεί ηγέτες.

Όταν ένας λαός εναποθέτει την ελπίδα του στον όποιον αρχηγό, η στοιχειώδης ηθική –και είναι νομοτελειακό αυτό- είναι να νιώθει και να φέρει αυτή τη τεράστια ευθύνη! Αυτή τη στιγμή ο λαός θέλει να πάρουν την ευθύνη όλοι όσοι είναι καθαροί μέσα από συνεργασίες που είναι απαραίτητες για να είναι αυτή η ευθύνη συλλογική.

Κρ.Π.: Είμαστε όλοι Έλληνες, είμαστε όλοι ένα σύστημα… Είμαστε όλοι ένα… Αυτό δεν εννοούσαν και εκείνοι που διαδήλωσαν υπέρ των Ελλήνων σε όλη την Ευρώπη; Ότι, δηλαδή, τα προβλήματα των Ελλήνων, είναι και δικά τους, και τους αφορούν;

Δ.Γ.: Αυτό πρέπει να συμβεί περισσότερο από ποτέ. Διότι, αν δεν αντιδράσει η ανθρωπότητα, αυτό το σκοτεινό 0.001% της, θα συνεχίσει τη δουλειά του ανενόχλητο! Είτε αυτό λέγεται ενέργεια, είτε αυτό λέγεται πετρέλαιο, είτε αυτό λέγεται φυσικό αέριο, είτε αυτό λέγεται γενικά απληστία . Θα συνεχίσουν!

Δεν τους ενδιαφέρει η ανθρώπινη υπόσταση. Μπορούμε λοιπόν να είμαστε όλοι μαζί; Μπορούμε να είμαστε ένα; Μπορούμε να είμαστε απέναντι στο κακό, όλοι μαζί σαν μία γροθιά; Σαφώς και δεν είμαστε όλοι ίδιοι, και δεν έχουμε όλοι τα ίδια συμφέροντα. Αλλά υπάρχει ένα κοινό σημείο, απέναντι σε ένα πόλεμο. Στον πόλεμο, δεν είναι ενωμένοι οι άνθρωποι; Ε, έτσι πρέπει να κάνουμε και τώρα!

Και κάτι ακόμα πολύ σοβαρό. Η ώρα που πας και ψηφίζεις, που κλείνεσαι σε ένα παραβάν και είσαι μόνος σου, εκείνη την ώρα, που είναι η αποθέωση της Δημοκρατίας, καλείσαι να πάρεις την ευθύνη της πράξης σου. Εκείνη την ώρα είσαι μόνος. Δεν είσαι ούτε με την παρέα σου, ούτε αγκαλιά με την τηλεόραση και το κάθε διαπλεκόμενο κανάλι που σου έχει κάνει το κεφάλι «να!», προσπαθώντας να σε επηρεάσει... Εκείνη την ώρα είσαι μόνος σου, αντιμέτωπος με το μέλλον το δικό σου και των παιδιών σου!

Θέλω να πιστεύω ότι είμαστε ένας λαός άξιος και δεν είμαστε χαμένοι.
Και ότι, ήδη, το έχουμε κάνει το πρώτο βήμα.
Ας το ολοκληρώσουμε!

[Μπεττουλα]

σε ορισμένα σημεία ήταν σαν να άκουγα τη Βασούλα...

[Δωρουλα]

ωραια τα λεει η Δημητρα!!

[Ταρούλα]

[Evoula]

ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ
Του Στάθη -Realnews






Τι είναι ο Επίτροπος;
Τι είναι ο Γκαουλάπερ;
Τι είναι ο Κομισάριος;
Τι είναι το Γκόλντεν Μπόυ, που παίρνει 30.000 Ευρώ τον μήνα μπόνους, συν 25.000 Ευρώ τον μήνα ο μισθός του;

για να κανονίσει αν ο μισθός του Ελληνα θα είναι 500 Ευρώ τον μήνα και του Ισπανού 657 Ευρώ;

Ποιοι είναι αυτοί οι Τύποι;

Από πού αρύονται τη δύναμη να μπουκάρουν σε μια κοινωνία και να την κάνουν Γης Μαδιάμ;

Από πότε ο λόγος του κάθε κυρίου Τόμσεν γίνεται Νόμος για τους Ελληνες Νόμος για τους Πορτογάλους Νόμος για τους Ιρλανδούς;

Ποιος Νόμος θεού, ανθρώπου ή θηρίου προβλέπει ότι πρέπει να πληρώσει ο Ιρλανδικός λαός για χρέη που δεν δημιούργησε ο ίδιος, αλλά τρεις πεθαμένες Τράπεζες;

Ποιοι είναι αυτοί οι λιμοκοντόροι, οι σφιγμένοι μέσα στα ακριβά τους κουστούμια, που γυρίζουν από χώρα σε χώρα και μοιράζουν ζωή ή θάνατο;

Ποιοι είναι αυτοί οι χρυσοπληρωμένοι τσόγλανοι που προσπαθούν ή ήδη έχουν καταφέρει

να ορίζουν τη ζωή των ανθρώπων για πολλά -πάρα πολλά χρόνια μπροστά μας φέροντες ως άλλοι Δαναοί δώρα τις αυτοκτονίες, την παιδική πείνα, την τρέλα της ανεργίας, την πτώση των κοινωνιών;

Ποιοι είναι αυτοί οι Μαύροι Αγγελοι που υποτάσσουν χώρες και καταλύουν κράτη;
Οι Τέσσερις Ιππότες της Αποκάλυψης είναι;
Οχι!

Είναι σκάρτοι τενεκέδες. Ξεγάνωτοι.
Οσον ξεγάνωτοι τενεκέδες είναι οι δικοί μας πολιτικοί ταγοί που τους έφεραν κεχαγιάδες στη χώρα μας.
Πανάθλια, ρηχά και αμαθέστατα ανθρωπάκια είναι.
Απλώς, τους αντιμετωπίζουμε ακόμα με το δέος που έχουμε μάθει (μας έχουν μάθει) να αντιμετωπίζουμε τους Εξουσιαστές.

Ενα ρήγμα μόνο να εμφανισθεί σε αυτό το Σύνδρομο της Στοκχόλμης που μας διακατέχει και αυτές οι χάρτινες τίγρεις με τα πήλινα πόδια θα φανούν μπροστά στα μάτια μας ως αυτό που
είναι: γυμνοί βασιλιάδες.

Είναι να μη γελάσει ο πρώτος στο καφενείο με τον όποιον σοβαροφανή ταρτούφο, μετά τον παίρνει ο διάολος.

Αυτό που σήμερα μας φαίνεται αδιανόητο, να κρεμάσουμε ας πούμε κουδούνια στον ΡΑΪΧενμπαχ, μπορεί να συμβεί από στιγμή σε στιγμή.
Ποιος, για παράδειγμα, περίμενε πριν από τρία χρόνια ότι μέσα σε δυο χρόνια ο Γιωργάκης θα γινόταν (αυτό που ήταν πάντα) ένα τίποτα; Ενα περίγελω που α πλώς κάνει ρίμα με το σούργελο;

Τι περισσότερο απ'τον Γιωργάκη είναι ο κ. Τόμσεν και τι περισσότερο απ' τον Τόμσεν ο Αντωνάκης που τον προσκυνάει ή

ο Μπενύτο, η Ντόρα κι όλος ο συρφετός της Διαπλοκής που μόνον να μας απειλεί ξέρει και να μας ληστεύει;
Ποιοι είναι αυτοί που, αφού δήλωσαν τη χώρα, τώρα προσφέρουν λάφυρα τα παιδιά μας στους τοκογλύφους;
Από πού αρύονται τη δύναμη τους;
Από την ψήφο μας.





• Παλιά ιστορία, αλλά εν παραβολαίς διαχρονική.
Οταν δραπέτευσε ο Ναπολέων απ' τη νήσο Ελβα (για να ακολουθήσει τον 100 ημερών μονόδρομο του προςτο Βατερλώ), φιλοβασιλική εφημερίδα των Παρισίων, έξαλλη, κυκλοφόρησε με τίτλο: «ΤΟ ΊΈΡΑΣ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ!». Οταν ο Ναπολέων αποβιβάσθηκε στη Μασσαλία χωρίς να του αντισταθεί η Φρουρά της η εφημερίδα απ' το Παρίσι ωρυόταν: «Ο ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΗ ΜΑΣΣΑΛΙΑ»
Οταν το στράτευμα που εστάλη απ' τον βασιλιά για να συλλάβει τον Ναπολέοντα προσεχώρησε ενθουσιώδες στον αυτοκράτορα του, η καλή μαςεφημερίδα στο Παρίσι ανακοίνωνε: «ΚΑΘ' ΟΔΟΝ Ο ΣΦΕΤΕΡΙΣΤΗΣ».
Οταν, εν τέλει, ο Ναπολέων έφθασε προ των πυλών της πόλεως του φωτός αιδημόνως η πρώην πλέον βασιλική εφημερίδα, δήλωνε: «Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΤΟΥ».
Να δω την κυρία Τρέμη να προσφωνείτον κ. Τσίπρα «κύριε Πρωθυπουργέ!» και ας μου καεί το βίντεο!..

• Τι φάρμακο παίρνει ο κ. Λοβέρδος κι αντέχει τον εαυτόν του να βγαίνει στα κανάλια και να μιλά για τα έργα του στον τομέα της Υγείας;
Πρέπει να 'ναι φάρμακο κάργα ντούρο!
Ισως αν το κυκλοφορούσαμε με τον τίτλο «Γνώθι σαυτόν», θα μπορούσαμε να πετύχουμε τρελές πωλήσεις στο εξωτερικό και να αρχίσει η πολυπόθητη ανάπτυξη στο εσωτερικό.

•Τι ακριβώς εννοεί η κυρία Παπαρήγα όταν κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ πως αποκρύπτει απ' τον λαό τον «κίνδυνο για ανεξέλεγκτη πτώχευση της χώρας»; Εννοεί μήπωςνα ψηφίσουμε Σαμαρά, για να αποφύγουμε τον εν λόγω κίνδυνο και κάθε άλλον, όπως, λόγου χάριν, το να έχουν χάσει πλέον τελείωςτα μυαλά τους εκεί στον Περισσό;

• Αντιθέτως ο Νόαμ Τσόμσκυ μας τα λέει αλλιώς «Οι επιλογές που αντιμετωπίζουν σήμερα οι Ελληνες είναι δύσκολες και οδυνηρές. Πλην όμως είναι ιστορικής σημασίας, όχι μόνο για το μέλλον της Ελλάδας αλλά για το σύνολο της Ευρώπης και τον κόσμο ολόκληρο».
Λέω να ακούσω την Ιστορία και όχι την Αλέκα...

[Ταρούλα]

Να δω την κυρία Τρέμη να προσφωνείτον κ. Τσίπρα «κύριε Πρωθυπουργέ!» και ας μου καεί το βίντεο!..

[ARTYADIS]

Να δω την κυρία Τρέμη να προσφωνείτον κ. Τσίπρα «κύριε Πρωθυπουργέ!» και ας μου καεί το βίντεο!..

•Τι ακριβώς εννοεί η κυρία Παπαρήγα όταν κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ πως αποκρύπτει απ' τον λαό τον «κίνδυνο για ανεξέλεγκτη πτώχευση της χώρας»; Εννοεί μήπωςνα ψηφίσουμε Σαμαρά, για να αποφύγουμε τον εν λόγω κίνδυνο και κάθε άλλον, όπως, λόγου χάριν, το να έχουν χάσει πλέον τελείωςτα μυαλά τους εκεί στον Περισσό;

ΟΧΙ στο κίνημα της πατάτας, ΟΧΙ στην Ευρώπη, ΟΧΙ στην συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, ΟΧΙ.., ΟΧΙ..., ΟΧΙ..., ΟΧΙ.., ΟΧΙ..., ΟΧΙ..., ΟΧΙ..., ΟΧΙ...,ΟΧΙ..., ΟΧΙ...,ΟΧΙ..., ΟΧΙ...,ΟΧΙ..., ΟΧΙ...,ΟΧΙ..., ΟΧΙ...,ΟΧΙ..., ΟΧΙ...,ΟΧΙ..., ΟΧΙ...,ΟΧΙ..., ΟΧΙ...,ΟΧΙ.......

• Αντιθέτως ο Νόαμ Τσόμσκυ μας τα λέει αλλιώς «Οι επιλογές που αντιμετωπίζουν σήμερα οι Ελληνες είναι δύσκολες και οδυνηρές. Πλην όμως είναι ιστορικής σημασίας, όχι μόνο για το μέλλον της Ελλάδας αλλά για το σύνολο της Ευρώπης και τον κόσμο ολόκληρο».
Λέω να ακούσω την Ιστορία και όχι την Αλέκα...

Κι εγώ..

[Evoula]

Παρέμβαση Σ. Ζίζεκ



Η καμπάνια κατά του ΣΥΡΙΖΑ λίγες ημέρες πριν τις εκλογές γίνεται ολοένα πιο κακοήθης – αφού οι εχθροί μας έχουν τον έλεγχο των μεγάλων ΜΜΕ, μπορούν να μην ντρέπονται να λένε ξεκάθαρα ψέματα, γνωρίζοντας πως η απάντησή μας δεν θα φτάσει στο ευρύ κοινό. Έχουν την άνεση να προβάλλουν πάνω μας κάθε κρυφό και διεστραμμένο όνειρο και ευχή, μέχρι και την απειλή του αστυνομικού τρόμου.


Αλλά πρέπει να παραμείνουμε ψύχραιμοι. Οι επικριτές μας μας μισούν επειδή κρυφά μέσα τους, ξέρουν πως έχουμε το κουράγιο να δρούμε ως ελεύθεροι άνθρωποι. Όταν βρισκόμαστε στο επίκεντρο, μπροστά στο κοινό, εκείνοι που μας παρακολουθούν αντιλαμβάνονται, για μια φευγαλέα στιγμή, πως τους προσφέρουμε ελευθερία, αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη. Για εκείνη ακριβώς τη στιγμή, οι επικριτές μας είναι είναι ελεύθεροι, νιώθουν ένα μαζί μας, αλλά είναι μονάχα μια στιγμή, μετά επιστρέφει ο φόβος και μας μισούν ξανά διότι είναι σκλάβοι στο πνεύμα, φοβούνται την ίδια τους την ελευθερία.


Υπάρχει μια παραγνωρισμένη σίγουρα ιστορία για την ανταλλαγή τηλεγραφημάτων μεταξύ του γερμανικού και του αυστριακού στρατιωτικού αρχηγείου στα μέσα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Γερμανοί έστειλαν το εξής μήνυμα: “Εδώ, από τη δική μας πλευρά του μετώπου, η κατάσταση είναι σοβαρή, αλλά όχι καταστροφική”, στο οποίο οι Αυστριακοί απάντησαν λέγοντας: “Εδώ, η κατάσταση είναι καταστροφική, αλλά όχι σοβαρή”. Αυτή είναι η πραγματική διαφορά ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και τους άλλους: για εκείνους η κατάσταση είναι καταστροφική, αλλά όχι σοβαρή, θέλουν να συνεχίσουν τα πράγματα ως έχουν, ενώ για το ΣΥΡΙΖΑ η κατάσταση είναι σοβαρή, αλλά όχι καταστροφική, καθώς το κουράγιο και η ελπίδα θα πρέπει να αντικαταστήσει το φόβο.


Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελείται από ένα μάτσο επικίνδυνων “εξτρεμιστών”. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ για να εισαγάγει την πραγματιστική κοινή λογική, να καθαρίσει τη βρόμα που δημιούργησαν άλλοι. Αυτοί που επέβαλαν τα μέτρα λιτότητας είναι οι επικίνδυνοι ονειροπόλοι – εμείς δεν είμαστε ονειροπόλοι, είμαστε το ξύπνημα από ένα όνειρο που μετατρέπεται σε εφιάλτη.

[ARTYADIS]

Αααααααααααααααα Εύη με πρόλαβες!!!!!!

[Evoula]

[ALEXOULA]

Η απάντηση στον δημοσιογράφο της Bild!


Τον γνωρίσαμε πριν δύο μέρες όταν έγραψε ότι η χώρα μας έχει μόνο άγονα βουνά και αδέσποτες γάτες - Όπως φαίνεται όμως ο γερμανός δημοσιογράφος ξέρει από πρώτο χέρι την πραγματικότητα στη χώρα μας...

Πρόκειται για τον συντάκτη της γερμανικής εφημερίδας Bild, Franz Josef Wagner, που απευθυνόμενος στους Έλληνες ανέλυσε με αρκετά ειρωνικό τρόπο γιατί θα υποστηρίζει το συγκρότημα του Σάντος και όχι την Εθνική της πατρίδας του.
Ένας κάτοικος της Λαμίας, είδε το πρόσωπο του Γερμανού δημοσιογράφου, τον αναγνώρισε και θυμήθηκε πως είχαν γνωριστεί. Με επιστολή που έστειλε στο lamiareport.gr, τονίζει:

''Κι όμως φίλε Γερμανέ γνωριζόμαστε και σου θυμίζω οτι είμαι το φτωχόπαιδο με το αγροτικό που σταμάτησες ένα βράδυ στα "ψωρονέρια"(Ιαματικά Λουτρά στη Δαμάστα Λαμίας) καταματωμένος απ΄τα κουνούπια κι αφού σου άδειασα όλο το φαρμακείο πάνω στις πληγές σου, σε πήρα στο σπίτι μου, σου προσέφερα το φαγητό μου και σου έδωσα το κρεβάτι μου, όταν εσύ με κοιτούσες απορημένος μέσα απο αυτή τη κακοτυχία σου.

Φοιτητής τουρίστας εσύ κι εγώ με άδεια απ' το στρατό γυρνούσα απ' τη νυχτερινή μου έξοδο στα Καμένα Βούρλα και έλαχε να είμαι ο σωτήρας σου εκείνο το Σαββατόβραδο. Αν τώρα με θυμήθηκες σε παρακαλώ αναθεώρησε τη γνώμη σου, γιατί πέτρες και γάτες υπάρχουν παντού, ψυχούλα Ελληνική όμως μόνο εδώ θα βρεις κι εκείνο το χωριατόσπιτο θα είναι πάντοτε ανοικτό για όλο τον κόσμο''.

[Μπεττουλα]

δεν θες να μάθεις για αυτό..

[ALEXOULA]

"Η αποπομπή του Γιούνκερ είναι διαχειρίσιμη"

Ένας Γάλλος βουλευτής, ο Νικολά Ντιπόν-Ενιάν, επιτέθηκε φραστικά στον πρόεδρο του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και ζήτησε την αποπομπή του για "ανικανότητα" επειδή δήλωσε ότι μια έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα ήταν "διαχειρίσιμη".

Σε συνέντευξη που παραχώρησε σε γερμανικό τηλεοπτικό κανάλι ο Γιούνκερ χαρακτήρισε "διαχειρίσιμη αλλά όχι επιθυμητή" την έξοδο της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ.

"Αυτό το απλό επίθετο (σ.σ. η λέξη "διαχειρίσιμη") είναι μια ομολογία αποτυχίας για αυτόν που επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους εδώ και τρία χρόνια ότι δεν προβλέπεται έξοδος της Ελλάδας", γράφει ο Ντιπόν-Ενιάν που είναι και πρόεδρος ενός μικρού κόμματος που έχει ιδρύσει ο ίδιος, του "Όρθια η Δημοκρατία".

"Μέσα στο κατακαλόκαιρο ο Ζαν Κλοντ-Γιούνκερ ομολογεί ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες είναι έτοιμοι να πενθήσουν το ευρώ. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Ωστόσο, δεν μπορούμε να ξεχνάμε σε πόσα βάσανα υπέβαλαν αυτοί οι αγιατολάχ του ενιαίου νομίσματος τους Έλληνες και τι ετοιμάζονται αυτή τη στιγμή να επιφέρουν στους Ιταλούς και τους Ισπανούς", τονίζει.

"Στους λαούς της Ευρώπης δεν αξίζει να υφίστανται κι άλλο τη διστακτικότητα αυτών των ανεύθυνων. Από τη μεριά μου, κρίνω διαχειρίσιμη την αποπομπή του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ για ανικανότητα", καταλήγει.