Μια παράξενη ιστορία...

[Fotinoula]

μμμ...μάλλον αυτό αποτελεί μεγάλο συναισθηματικο "βάρος" για την κοπέλα

αυτό σκεφτηκα όταν το διάβασα με έπιασε ανατριχίλα

[galazia_sfaira]

Και μένα το ίδιο!!

[zefira]

Απίστευτο

[ksan8oula]

Γιατι επρεπε να γινει ετσι???
Για τους γονεις,οσα παιδια κι αν κανουν ,κι οσο κι αν μοιαζουν με αυτο που εφυγε ,ο χαμος του δεν αναληρωνεττε

[Vasoula]

Mαράκι δεν μπορείς με την λογική να εισχωρήσεις στην μαγεία της ψυχής...

Οι επιλογές δεν γίνονται ποτέ με εγωκεντρικά κίνητρα αγάπης και "ιδιοκτησίας"...

Πολλές ψυχές, που βρίσκονται στο ανώτερο επίπεδο εξέλιξης, ενσαρκώνονται, απλά, για να βοηθήσουν κάποιες άλλες στον δρόμο τους...

Στην γη, δεν "κατέχουμε", παρά μόνο το φυσικό πεδίο των παιδιών μας...Οι ψυχές αυτές χρειάζεται κάποια στιγμή να ελευθερωθούν με αγάπη και να πάνε στον δρόμο τους...

Αν το γνώριζαν αυτό οι γονείς, θα εκπαίδευαν διαφορετικά τα παιδιά, και η ανθρωπότητα θα είχε ωριμάσει...

[zefira]

Στην γη, δεν "κατέχουμε", παρά μόνο το φυσικό πεδίο των παιδιών μας...Οι ψυχές αυτές χρειάζεται κάποια στιγμή να ελευθερωθούν με αγάπη και να πάνε στον δρόμο τους...

Αν το γνώριζαν αυτό οι γονείς, θα εκπαίδευαν διαφορετικά τα παιδιά, και η ανθρωπότητα θα είχε ωριμάσει...

[ksan8oula]

Βασουλα δε καταλαβα τι ενοεις με τα λογια σου αλλα και μονο σαν σκεψη να χανεις το παιδι σου, με εξαντλει....

[Vasoula]

ναι, Μαράκι...το καταλαβαίνω, ότι δεν κατανοείς τις αποφάσεις της ψυχής...
Είναι μια δέσμευση αυτή, να μην θυμάσαι τι έχεις επιλέξει σαν στάδιο ωρίμανσης σου και εξέλιξής σου...

Ο θάνατος είναι ένας θλιβερός αποχωρισμός όντως!

[galazia_sfaira]

...κι όμως Ξανθουλα,τίποτα δεν είναι δεδομένο στην ζωή....κάθε ψυχή έχει την δική της πορεία για την εξέλιξή της,άσχετα ποσο χωράει μεσα μας η σκέψη αυτή.
Γιατί θέματα ψυχής είναι πέρα απο την λογική τον χρόνο και τον χώρο.

[ksan8oula]

Το ξερω Καλιοπιτσα και ετσι πρεπει να ειναι !!!!

Εχω χασει ενα αγορακι 7 μηνων κι οσο κι αν προσπαθω ,δε μπορω να δεχτω οτι ετσι επρεπε να γινει

[Vasoula]

φυσικά Μαράκι...

δεν "έπρεπε" για σένα, αλλά για εκείνη την ψυχή...

Η συμφιλίωση με τις επιλογές της ψυχής, είναι η αποδοχή της ζωής μας στο τώρα... Το συναίσθημα του φόβου, γίνεται αγάπη, όταν γνωρίζεις περισσότερα για τον Εαυτό σου και εναρμονίζεσαι με τις εσωτερικές επιλογές σου! Νιώθεις έτσι, περισσότερο και τις επιλογές των άλλων, με σεβασμό και όχι με απορία!

Μαράκι...

[ksan8oula]

[Efthimia]

Ξανθουλα... Βασω!!!

[Vasoula]

Ευθυμία μου....

[margaritarenia]

Να ρωτησω κατι αλλο που με απασχολει.......
Δεν ξερω κι ολας αν το θεμα ειναι καλα εδω η θα επρεπε ν ανοιξω καποιο αλλο .....

<Καταρα>, τι ακριβως ειναι......?
Μεσα απ ολα αυτα που γνωριζω και καταλαβαινω ,το εκλαμβανω ως μια υποσυνηδειτη αυθυποβολη......γι αυτον που την λαμβανει.
Αυτος ομως που την ξεστομιζει .......?
Τα φωτα σας παρακαλω......