Προσωπικά, κάθε φορά που καταφέρνω να δω το καλό μέσα στο κακό, αισθάνομαι την καρδούλα μου να ηρεμεί και μου δίνει αφάνταστη δύναμη και πίστη. Πρώτα απ' όλα εξαφανίζεται ο θυμός αφήνοντας θέση στην ομορφιά και μου φέρνει μια αίσθηση βαθιάς χαράς και πληρότητας.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν βλέπω το κακό, γιατί καιροφυλακτεί και αυτή η αντίδραση, και τότε σε πιάνει εξαπίνης και μπορεί να βουλιάξεις από την μια στιγμή στην άλλη. Απλά αρνούμαι να το ακολουθήσω και να γίνω υποχείριό του.
Τελικά από εμάς εξαρτάται πόσο χώρο θα αφήσουμε στο σκοτάδι κι όταν μας παρασύρει πρέπει να θυμίζουμε στον εαυτό μας ότι υπάρχει και η αντίθετη όψη και ότι μόνο εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την Ψυχή μας.
