Vaso έγραψε:Ο συναισθηματικός μας κόσμος είναι ο πλούτος μας…
Είναι αυτό το πεδίο που μας κάνει ανθρώπινα Όντα και αληθινούς ως προς την Φύση των συναισθημάτων μας, μας δίνει χώρο να βιώνουμε την εμπειρία μας στην Φυσική μας Ζωή, να νιώθουμε περισσότερα πράγματα, από όσα οι αισθήσεις μας αντιλαμβάνονται.
Πως έγινε ο συναισθηματικός μας κόσμος όμως…
Γεμάτος τραύματα, πληγές και μπλοκαρισμένα συναισθήματα, που δεν πρόλαβαν να γίνουν Αγάπη...
Από εκεί και πέρα ήταν θέμα χρόνου να γίνει το Είναι μας μπάχαλο…
καταλαβαίνω και τον πόνο των ανθρώπων, όταν ανακαλύπτουν το πόσο άθλιο και παγωμένο έχουν αφήσει τον συναισθηματικό τους κόσμο, έρμαιο, λες και δεν ανήκει σ' αυτούς, αλλά σε κάποιους άλλους...
Μάνος έγραψε:
Πως όμως να μην συμβεί αυτό όταν:
- Έχεις μάθει να άγεσαι και να φέρεσαι βάσει των στερεοτύπων και των προγραμματισμών που στην τελική έχουν γίνει ένα με σενα, τόσο που δεν μπορείς να τα ξεχωρίσεις πια από τα πραγματικά σου θέλω, τις ανάγκες σου και το ποιός πραγματικά είσαι
- Έχεις γαλουχηθεί σε ένα περιβάλλον που μια ζωή πάλευες να αποδείξεις πόσο άξιος είσαι και ερχόσουν αντιμέτωπος με την όποια επίκρηση και αμφισβήτηση από εκείνους που λέγαν πως σε αγαπάνε
- Έχεις μεγαλώσει σε μια οικογένεια που αναζητάς την επιβεβαίωση τους, μόνο και μόνο για να πάρεις λίγο ύψος και να νιώσεις καλά με τον εαυτό σου: ότι με αποδέχονται, άρα με αγαπάνε. Ναι αλλά για να σε αγαπάνε εσύ πρωτίστως θα πρέπει να έχεις κάτι θυσιάσει στο βωμό της αγάπης αυτής
- Έχεις γνωρίσει από την παιδική ηλικία την σύγκριση με τα άλλα αδέρφια - παιδάκια, αδιαφορώντας για το γεγονός πως ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός για αυτό που είναι με τα ελλατώματα και τα προτερήματα του.
Μέχρι τώρα που δεν ξέραμε, ναι, είχαν μερίδιο ευθύνης οι άλλοι. Αυτοί τα κάναν όλα! Εμείς οι αθώοι. ... Όμως πόσο αθώοι είμαστε όταν επιτρέπουμε να συμβαίνουν όλα αυτά ακόμα και τώρα που γνωρίζουμε;
Και αυτό γιατί στην τελική η αγάπη δεν κάνει διακρίσεις, δεν την νοιάζει που μένεις, τι μισθό έχεις, τι αμάξι οδηγείς... Την αγάπη δεν την ενιδαφέρει η οποιαδήποτε σύγκριση! Είναι ανιδιοτελής, δεν έχει στερεότυπα δεν έχει όρια, μέτρα, σύνορα και σταθμά! Βρίσκεται εδώ, ανάμεσα μας!
...Και είμαι τυχερός που κάθε που σας "συναντάω" από απόσταση, την εισπράττω!!!
Ευλογία, ευλογία και πάλι ευλογία που βρισκομαι κι εγώ εδώ μαζί σας, μοιράζομαστε τις σκέψεις μας, τα γέλια μας, τα δάκρυα μας...
Μόνο για σήμερα σας ευχαριστώ!!!
ενα και ενα ολα οσα διαβασα.. Ευχαριστω και τους δυο σας
