Η ασυνειδησία έχει γίνει μία φυσιολογική κατάσταση του φυσικού ανθρώπου και οι περισσότεροι ζουν με αυτόν τον τρόπο, κάνοντας κατάχρηση κάθε ελευθερίας που τους έχει δοθεί...
Όλοι οι άνθρωποι, πίσω από την αλαζονεία τους, κρύβουν την αναξιότητά τους, αλλά κρύβουν επίσης και τις πιο βαθιές ανθρώπινες ποιότητες, γιατί και τα δύο χρειάζονται κόπο και προσπάθεια για να τα ανακαλύψει ένας άνθρωπος... Να εμβαθύνει στο ένα, για να ανοίξει ο χώρος να εμβαθύνει και στο άλλο...
Η αλαζονεία δεν είναι παρά ένα προπέτασμα του φόβου, αλλά λίγοι άνθρωποι μπορούν να το καταλάβουν, γιατί δεν δέχονται ότι είναι αλαζονικοί...Νομίζουν ότι είναι φυσιολογικοί, γιατί έχουν μάθει να ζουν με τις ασυνείδητες σκεπτομορφές τους και να συμπεριφέρονται σύμφωνα με αυτές τις αντιλήψεις τους....
Οι σκεπτομορφές κάνουν τον άνθρωπο ανόητο, δεν είναι ο ίδιος...Όμως θολώνουν την αντίληψη του και έτσι ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι θέλει ο προγραμματισμός του και όχι ότι μπορεί ο ίδιος, όταν έχει μάτια και αφτιά ανοιχτά...
Είναι η συμπεριφορά του όχλου, γνωστή και μη εξαιρετέα...Δεν είναι ο ένας πιο αλαζονικός από τον άλλον, γιατί η αλαζονεία έχει πολλές μορφές , δεν είναι μία μόνο...
Όταν βαδίζει όμως ο όχλος στον γκρεμό, το πως θα βαδίσει δεν διαφοροποιεί το τέλος του...
Το ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο να γίνει ένας άνθρωπος συνειδητός, όταν για χρόνια εκπαιδεύτηκε με έναν τρόπο που τον καθιστά ασυνείδητο... Όσα χρόνια χτίστηκε μέσα στο "εγώ" του, τόσα χρόνια θα κάνει και να ξε-χτιστεί...
Δεν μπορεί μεμιάς να γκρεμίσει, όσα με τόσο κόπο έχτισε, νομίζοντας ότι έκανε κάποιο κατόρθωμα...Δεν είναι εύκολο να τα βάλει με αυτό το κατόρθωμα, και να αναιρέσει όλα του τα προηγούμενα επιτεύγματα...Δεν είναι εύκολο να αναιρέσει το παρελθόν του, δεν είναι εύκολο να ξεφύγει από την μελλοντική του μοίρα...
Όμως δεν θα σταματήσω να λέγω, ότι είναι μόνο θέμα Στόχου μια συνειδητή πορεία στην Ζωή...
Αρκεί να το πιστέψεις, γιατί αν δεν το πιστέψεις δεν θα καταφέρεις να το Θελήσεις κιόλας...
Νομίζω ότι μέχρι τώρα οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν πιστέψει και δεν το έχουν Θελήσει με όλη τους την καρδιά να βρουν τον Άνθρωπο και τον Θεό μέσα τους...
Δεν θέτουν Στόχους για την πορεία τους και
έτσι τα βήματά τους σε τούτη την Ζωή εί ... υ λάχει...
Ο Άνθρωπος είναι μια έννοια, όπως και ο Θεός, για τον φυσικό άνθρωπο...Δεν έχει Ουσία...Είναι κάτι απροσδιόριστο και ο καθένας όταν του μιλάς για τον Άνθρωπο σκέφτεται "μα τι λέει? εγώ δηλαδή τι είμαι? δεν είμαι άνθρωπος?"
Για να παραδεχτεί ότι δεν είναι Άνθρωπος, ο φυσικός άνθρωπος, χρειάζεται να ανακαλύψει την ερμηνεία του Ανθρώπου μέσα του...Να κατανοήσει ότι το να επιβιώνει στον Φυσικό Κόσμο δεν τον καθιστά και Άνθρωπο...
Αν δεν το κατανοήσει αυτό, θα ψυχορραγε ... πεθάνει...
Επέλεξε...