Μια αρχική ιδέα για τον Ανώτερο Εαυτό μας...

[galazia_sfaira]

Αχ αχ αχ πως να καταλαβετε μαι δυσλεκτική και Ρέκι καλε .......θέλω να πω και Νιος -Νέος δηλαδή για να μην σας βαζω παλι σε προβληματισμους!Παναγιά μου Δέσποινα πως εχω μπλεξει με τοσους νοήμονες κανονικούς.Βρε παρετε το χαμπαρι ο κόσμος επαψε να βασιζεται στο 1+1=2......Νοιώθει όχι με τις αισθησεις του,και βιώνει περα αποτην λογική !
Και μην γραψτε τιποτα αλλο γιατι θα ρίξουν κοκκινοι οι αδμινες.
ΑΛηθεια σε ποιο θεμα ειμαι :roll:

[Skapaneas]

Βρε παρετε το χαμπαρι ο κόσμος επαψε να βασιζεται στο 1+1=2......

Απο πότε εγινε αυτο ;

Απο τοτε που βρηκες τον Ανωτερο Εαυτο σου ;

Τον βρηκες ;

Τον ειδες ;

Πως ειναι ;

Του μιλησες ;

Σε καταλαβε ;

Τον καταλαβες ;

Αντε ντε πες κατι...

3 + 5 = 8 ερωτησεις σου εκανα...

Α α α α α α α !

Εσυ δεν "τρωγεσαι" με τιποτα...
[ αυτο στο χρωσταγα : ωμος ή ψημενος... θυμασαι ; ( 9η ερωτηση ) ]

[galazia_sfaira]

Nα ρωτήσω κάτι;
Μπας και νομίζεις ότι με οσα ρωτάς με φέρνεις σε δυσκολη θέση,με στριμώχνεις ή με "αποκαρδιώνεις";;;;;;;;
Αμ δέ,έχασες,εγω για μενα ξερω ότι δεν τρώγομαι μητε ωμή μήτε ψημένη εσυ το ξερείς;
Ξέρεις απο πότε επαψε να βασιζεται ο κόσμος στο 1+1=2

Απο τότε που ένοιωσε την καρδια να του "μιλά" συνειδητά μεσα του!

ΑΠο τότε που ενοιωσε και την κοπριά μεσα του !

Απο τότε που τα αποδέχθηκε και τα δυο,και τα εκανα Ενα.

Ναι τον ειδα τον Ανώτερο μου Εαυτό όχι γαι να μου πει ότι δεν κανει λαθη αλλα για να με πει να αγαπησω ότι κανω ,ότι νοιώθω.

Ναι γαι να μουπει τι όχι τι δεν πρεπει αλλα οτι ολα ειναι θεϊκά ευλογίες.

Ναι για να μου πει ,όχι σταμάτα, αλλά για να μου Ναι πει πέταξε.

Και είναι παντα γαλανός και χαμογελάει και εχει τα χερια ανοιχτά!

Ελα τωρα όμως παρε αμπαριζα και πες μου το δικο σου 1+1=2 ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ όχι ολου του αλλου κόσμου.Γιατι ξερω πως μεσα σε αυτα εμπεριέχεται η δικη σου καρδια.
Στην ουσία αν η δική μου καρδια εχει τον ρυθμό σε τίπατα δεν διαφέρει απο την αρμονία δικών σου αριθμών.
(γιατι τελικά νομίζω ότι και ωμη μπορει να φαγωθώ και ψημενη οπως κι εσύ;)

[Skapaneas]

Μ' αυτο χειμαρρο σου με αποστομωσες ! :roll:

Εισαι οντως Θεϊκη ! 8)

Τι κανεις ομως αναμεσα στους ανθρωπους ;

[Evoula]

Τους βασανίζει....!!!!!!!! :lol: :lol: :lol:

[galazia_sfaira]

Ασε παλι τις πονηράδες σου και παρε αμπαριζα.

Οσο για το τι κανω αναμεσα στους ανθρωπους αν ένοιωσα ,γαιτι σιγουρα δεν κατάλαβα...........ζω,βιώνω,εκφραζω και ανταλάσσω ζωή,αλλοτε με λογο,αλλοτε με μουσική ,αλλοτε με ενα τηλεφωνα,αλλοτε με ματια,αλλοτε με ερωτα.Α ναι κλαιω κιολας οταν αφεθω στο συναισθημά μου και στις μνημες που το προκαλουν.
Ειδικά δε τωρα τελευταια βρήκα μια συνταγή.Οτι και να μου συμβαίνει βλεπω εμενα και λεω μια λεξη "Αγαπη"
Ολα γυρω αλλαζουν ακόμα κι αν βιώνων επιθεση σφοδρη,και δεχομαι ξερεις με την ιδια ενταση που εισπραττω αγαπη.Δοκιμάζομαι σε σημειο απιστευτο αλλά λεω μεσα μου με τις δονησεις του ανωτερου Εαυτού "αγαπη".Τωρα που σου μιλαω,μονο γαι τωρα ειναι ολα αυτά.

[Fotinoula]

Βάσω

Ο ’νώτερος εαυτός μας είναι οντότητα που όταν επικαλούμαστε έρχεται στο χώρο και συνεργαζεται αφου έχουμε καταθέση την ελεύθρη επιλογή μας?

Και αν είναι οντότητα τότε γιατί λέμε ότι είναι ένα με τον εαυτό μας, γίνεται ένα με τον εαυτό μας όταν συνεργαζόμαστε μαζί του?

Προσωπικά πάντως μέχρι τώρα τον οραματίζομαι σαν μια υπαρκτή οντότητα που συναργάζεται και συνυπάρχει δίπλα μου μαζί μου

[Vasoula]

Η αρχική μου αντίληψη, όταν εργαζόμουν με αυτήν την έννοια, τον έκανε πραγματική οντότητα, αλλά αυτό γιατί ο νους μου δεν μπορούσε να αντιληφθεί κάτι άλλο, εκτός από μια εικονα...

Μέσα μου αναγνώριζα ότι δεν έχει αυτήν την μορφή, αλλά ήταν μια διευκόλυνσή μου, όπως ακριβώς συνέβαινε και με τον Ιησού...
Η οπτική αντίληψη δεν είχε καμία σχέση με την αλήθεια της μορφής, αλλά δεν αγωνιούσα γι' αυτήν. ΄Ηξερα ότι θα έρθει η στιγμή να αντιληφθώ διαφορετικά...

Στο επόμενο βήμα αισθανόμουν φως με δόνηση που είχε σχήμα...

Τώρα νιώθω να προεκτείνομαι...σαν να γίνομαι η ίδια τεράστια. Αλλά ούτε αυτό είναι η αλήθεια...Η διεύρυνση με οδηγεί σ' αυτό το συμπέρασμα. Ανεβαίνουν οι δονήσεις και αλλάζουν οι αντιλήψεις μας για τις πνευματικές οντότητες, αλλά και για τον Ανώτερο Εαυτό μας...Οι αρχαγγελικές ενέργειες δεν έχουν μορφη πια, αλλά έχω μέσω ενσυναίσθησης αμέσως αντίληψη του ποιός είναι παρόν! Αμέσως όμως!

Με τον Ανώτερο Εαυτό μου νιώθω να είμαι παντού...Δεν ξέρω πως αλλιώς να το πω, αλλά κι εδώ και εκεί, όπου στο εκεί εμπεριέχεται φως. Βασικά ο Ανώτερος Εαυτός μας απορροφά την συνειδητότά μας από τον φυσικό κόσμο, έτσι οπτικά δεν είσαι εσύ, αλλά ΕΣΥ, όπου μέσα σ' αυτό εμπεριέχονται όλα!

Δεν ξέρω πως να το περιγράψω αλήθεια... :roll: :roll:

[galazia_sfaira]

Aπόλυτα κατανοητή!
Μ¨ονο που ακόμα είμαι στην διεύρυνση χωρίς να μπορω να εντοπισω οποιασήποτε αλληδόνηση......ακόμα για σήμερα!

[Danielli]

Αν τον αντιληφθούμε σαν ''φωτεινή οντότητα'' δεν τον εντάσσουμε εξω από εμάς?

Ειναι η ενέργεια μου, το Θεικό κομμάτι μου!!
Είμαι εδώ γιατί είναι επιλογή του , σωστα?
Έχει φροντίσει να εχω σώμα και να βρίσκομαι στην ύλη για να ΒΙΩΣΕΙ αυτό που χρειάζεται, ΟΧΙ η Ντάννυ, αλλά η ''διαχρονική Ντάννυ''.Αυτός!!

Η επαφή υπάρχει!
(Αυτός είναι ο Μάνατζερ :lol: Και ήταν πάντα)
Ασχετα με ποιά μορφή!!
Σε μένα ως πρωτάκι η ΠΙΣΤΗ μου μεταβάλλεται σε αυτό που αισθάνομαι, και καταλάβαινω διαισθητικά !!!

[Vasoula]

Η σημασία της ολοκλήρωτικής ενότητας μαζί του είναι ότι θυμάσαι, όταν αποχωρείς από το σώμα...
Ξέρεις ακριβώς τι γίνεται, που πας, πως...

Δεν νιώθεις "χαμένη", περιμένοντας τους οδηγούς...

Αποφεύγεις δηλαδή το Μπάρντο Τοντόλ (για όποιον έχει διαβάσει την θιβετανική βίβλο των νεκρών)
που για μένα είναι ακριβώς η 4η διάσταση, απ' όπου και επανέρχεσαι για το επόμενο ταξίδι...

Η επάνοδος στον φυσικό κόσμο, γίνεται μετά κάτω από άλλες προϋποθέσεις αφυπνισμένης συνειδητότητας!!!


Αλλά παιδιά, αυτά είναι αντιλήψεις του καθενός!
Την αλήθεια θα την διασταυρώσουμε όταν συμβεί...
Οπότε, ας μην προτρέχουμε...βιώνουμε το τώρα με χαρά!

[Επισκέπτης]

Μάλλον τον νιώθουμε με άλλο τρόπο ο καθένας.
Είναι μια μορφή σκέψης τόσο ζωντανής και λαμπερής που νομίζει κανείς οτι την ακούει στο μυαλό του σαν να κάνει διάλογο.
Είναι παρακινδυνευμένη αυτη η περιγραφή αλλά έτσι την γνωρίζω.

Απο ένα σημείο και μετα ίσως δεν αποχωρίζεται ξανά απο εμάς.
Μας αγκαλιάζει όποτε την χρειαζόμαστε.
Αρκεί να την τιμάμε και να την προσέχουμε

[galazia_sfaira]

Απο ένα σημείο και μετα ίσως δεν αποχωρίζεται ξανά απο εμάς.

Ποτε δεν ήταν χώρια απο μας ,αλλά εμείς είχαμε ξεχασει το ΕΝΑ μαζι του.

[Vasoula]

Μάλλον τον νιώθουμε με άλλο τρόπο ο καθένας.

όπως και τον θεό...

ο καθένας τον αγγίζει με τα δικά του όρια, αετέ...

Αρκεί αυτός ο θεός να μην γίνει επικριτικός και περιοριστικός!

Το ίδιο ισχύει και για το θεϊκό μας μέρος!

΄Εξω από εμάς, πνεύμα, φως, δόνηση...όπως και να το νιώθεις σημασία έχει να το φέρνεις σε εκδήλωση...

Και αυτό σημαίνει ζωή...Τίποτα άλλο!

Τα άλλα όλα της ζωής μας είναι απλά οι περικοκλάδες που την στολίζουν και της δίνουν σκηνικό, για να αναπτύξεις τον ρόλο σου...

Αρκεί να ξέρεις ποιός είναι ο πρωταγωνιστής σ' αυτόν...

[Επισκέπτης]